29 januari 1998. Betreft: BRUSSELS LOF Kenmerk: JH/LH980129. Beste Liesbeth, Donderdag 29 januari 1998. Ik richt mijn neus opnieuw in de wind. Ik denk aan de komende koninginnendag. Dat lijkt mij een uitgelezen dag om opnieuw in het huwelijk te treden. Vandaag hebben dienaangaande de artikelen Trouwen is big business in de Telegraaf van vandaag en Ridderslag in het NRC van gisteren mijn aandacht. Op de eerste plaats trouw ik het liefst met jou. Dat weet je wel, maar dan moet je wel vrij zijn en dat weet ik niet. Ik bereid echter wel graag een sprookjeshuwelijk voor. Uit het artikel Ridderslag citeer ik de volgende passages:

"Het is niet uitgesloten dat de heer Van Vollenhoven in de adelstand wordt verheven - de regering heeft die mogelijkheid in 1966 al open gelaten - maar als dat gebeurt, wordt hij door de regering verheven, niet door de koningin. Het recht van adeldom is verbonden met het onuitroeibare misverstand dat het uitdelen van adellijke titels een ongedeelde bevoegdheid van de koningin zou zijn. Dat was het geval met de koning die vóór 1848 adeldom verleende, krachtens een bevoegdheid (prerogatief) die hij zonder tussenkomst van ministers uitoefende. Maar na de grondwetsherziening van 1848, die een einde maakte aan zijn alleenheerschappij, moest de koning die bevoegdheid en al zijn andere 'prerogatieven' delen met de ministers. In de oude grondwet (art. 74) stond: De koning verleent adeldom. De nieuwe Grondwet zegt daar niets meer over. Het artikel is uit de Grondwet geschrapt en opgelost in de Wet op de adeldom. Volgens Trouw zou het nu om de grafelijke titel gaan. Daarover hoeven in elk geval geen opstanden uit te breken."

Ik gun de Heer van Vollenhoven zijn grafelijke titel Van Harte. Vooral nu hij een Van den Broek in de familie krijgt. Maar dan hoop ik toch ook op korte termijn aan de beurt te zijn. In dit verband ontving ik vanmorgen (09:42AM) het volgende faxbericht van Professor Knol:

"Zeer geachte Heer van der Heyden, Dank voor de toezending. Interessant maar ook een bewogen verhaal. U bent zeer actief geweest. Maar een noodlottig einde. Het is ook iets als een avonturenroman. Even een vraag:

a. Hoe herkende U op 28 september Lady Di?
b. Hebt U een copy van de invitatie van de prinses om kerst te vieren met haar?

Ik vond ook Uw brieven belangwekkend. Maar het zou aan nieuwswaarde winnen indien U ook een brief van haar aan U zou kunnen laten zien. Hebt U niet zo iets, al was het maar een krabbeltje van Lady Di. Want dat is dan "hot news". Ik zie de koppen in de krant al! Dan kunnnen de drukpersen de vraag niet meer bijhouden. Dan zou ik ook wel partner willen worden. Gaarne even een kort antwoord op de vragen. M.v.g. J.G. Knol."

Dat schaap is over de dam. Ik wacht even met volledig te reageren. Mijn reactie heb ik alsvolgt geformuleerd (als je wilt corrigeren, doe dat dan maar)

"Geachte heer Knol, etc. Hartelijk dank voor Uw faxbericht van 29 januari jongstleden, 9.42 Greenwich Time. Mijn verhaal is inderdaad een avonturenroman, een wereldwijde bestseller. Het is een hedendaagse ridderroman gekoppeld aan een Shakespeariaans Koningsdrama. Ik zal Uw vragen beantwoorden. Ik herkende Lady Di niet op 28 september, maar op 8 september 1996. Voor alle duidelijkheid: 28 september 1997 was mijn voorgestelde huwelijksdatum. Op zondag 8 september 1996 bevond ik mij rond 16.00 uur in het schuurtje aan de Wellenkamp te Nijmegen om kopieën van vertrouwelijke brieven te verbranden in de barbecue. Op dat moment speelden Ajax en NEC tegen elkaar in het Goffertstadion. Ik gedenk die dag nog als 'De NEC-slag op de Mookerhei'. De Nijmegenaren waren in een winning mood en maakten gehakt van de Amsterdammers. Er was volop helicopterverkeer in de lucht. Plotseling verscheen er een dame op het bruggetje achter mijn huis met kastanjebruin haar. Zij was vergezeld van twee blonde kinderen op fietsjes met een oranje vlaggetje. Zij had kastanjebruin haar en droeg een bruine mantel, die mij zeer kostbaar leek. Zo'n kostbare mantel had ik nog nooit gezien op De Wellenkamp. Zij stonden samen de eenden te voeren vanaf dat bruggetje. Ik ben toen op de bank gaan zitten aan dat water, op zo'n tien meter van de betreffende Lady en sprak haar aan. Zij reageerde niet, maar wendde zich van mij af en ging aan de andere kant van het bruggetje verder met eenden voeren. Plotseling draaide zij zich om en keek mij recht in de ogen. Het was Prinses Diana. Ik herkende Haar uiteraard aan Haar ogen. Die zijn wereldwijd bekend. Dus daar is geen enkele twijfel over mogelijk. De Nijmeegse voetballers waren blijkbaar geïnspireerd door het geheime koninklijke bezoek aan de Keizer Karelstad, want ik zal uiteraard niet de enige zijn geweest die Haar heeft herkend. De tweede keer dat Zij bij mij langs is geweest had zij geen pruik op. Ik heb haar slechts van de achterzijde gezien, maar ik herkende haar blonde kapsel onmiddellijk. Dat is het antwoord op vraag a. Vraag b: Ik heb geen kopie van de invitatie van de prinses om met mij kerst te vieren. Wél een originele brief van Het Stadhouderlijk Hof in Leeuwarden van 13 november 1996 met de volgende tekst:

"Instituto Cervantes Benelux. t.a.v. De heer J.L. van der Heyden. De Wellenkamp 15-30. 6545 NM NIJMEGEN. Betreft: prinses Diana. Leeuwarden 13 november 1996. Geachte heer Van der Heyden, Na uitvoerig overleg met prinses Diana, moeten wij u helaas mededelen dat zij met kerstmis helaas verhinderd is. Ze heeft geprobeerd haar hele agenda om te zetten, wat helaas niet gelukt is. Zij liet u weten het jammer te vinden u niet te kunnen ontmoeten, maar gebood u eigenlijk wel met kerstmis naar Het Stadhouderlijk Hof te komen. Volgens haar zeggen mag u eigenlijk kerst in Friesland, en dan vooral in Het Stadhouderlijk Hof, niet missen. Zij laat u weten dat mede door het vriendelijke personeel, het overheerlijke eten en de fantastische ambiance zij altijd met een zeer tevreden gevoel weer naar Engeland vertrekt en de beslommeringen van alledag weer volledig aankan. Een aanrader dus volgens prinses Diana. Zij zou nog wel proberen of prinses "Fergie" nog naar Nederland kan komen, maar tot op heden heeft zij telefonisch nog geen contact met haar kunnen krijgen. Mocht dit wel lukken, dan zou zij ons direct op de hoogte brengen en wij u uiteraard. Met vriendelijke groet, namens Het Stadhouderlijk Hof. Jant de Vries." Ik heb geen krabbeltje van Lady Di, wel van Haar secretaresse van The Office of Diana, Princess of Wales, Mrs Collin MacMillan (Caroline), d.d. 23 september 1996, vanuit St. James's Palace.

Op 28 december daaropvolgend heb ik Lady Di een huwelijksvoorstel gedaan. Daar kon zij niet om heen. Het gerucht dat Zij met Dodi Al Fayed in het huwelijk zou treden kan dus gevoeglijk naar het Rijk der Fabelen worden verwezen. Met vriendelijke groet, J.L. Van der Heyden."

Gisteravond ben ik nog even naar King Arthur's geweest. Ron St. John had erg veel belangstelling voor de postzegel getoond van Koningin Elizabeth en Prins Philip op mijn enveloppe van The Monarchist League.

Die bewaar ik echter liever zelf. Daarom heb ik hem gisteren mijn eigen postzegel gegeven. Die wordt goud waard in de toekomst. Ik heb hem ook laten weten dat hij een nieuwe klant kan verwachten: de super PG. 'King Arthur' kan dan bij hem in de leer om de pijltjes in de goede richting te leren werpen. Winning Winnie heeft het goed gedaan. Maar dat wisten we al van tevoren, nietwaar? Dat probleem met die twee heren lost ze wel op. Als ze maar betalen! Bijgaand ontvang je nog enkele foto's van afgelopen zondag. Ik kan niet voortdurend in een Rolls Royce blijven rijden zonder daar een vergoeding tegenover te stellen. Ik hoop dat de heren zich dat terdege realiseren. Ik ontving opnieuw een leuke verzameldoos van Goldina, met een goudkleurige ECU. Die is natuurlijk voor jou. Want jij hebt ook een Gouden Hart. Ik breng hem mee volgende week. Voor VALENTIJN. Dan kunnen We samen sparen. Het is al weer zes jaar geleden dat ik je een Valentijnskaart heb gegeven. Uit Parijs. Ik hoop dat jij en ik samen in het huwelijksbootje kunnen stappen. Wat ik kan, kan jij ook. Veranderingen aanbrengen in de persoonlijke levenssfeer. De heer Vink wil wel rijden en wij hebben zelf ook nog een mooie old timer in de familie, een Ford Mustang. Die is verschillende malen in de prijzen gevallen tijdens een 'Concours d' Elégance'. Hij is wel geen acht ton waard, maar toch een mooie auto. 14.30 De heer Van Zwitserland belt als reactie op mijn brief van gisteren. Zijn boodschap is dat ik vóór 1 oktober 1998 de balans moet indienen van de Limited over de periode 1997. Dat doe ik graag samen met jou. In het kader van mijn familieonderzoek verzond ik de volgende brief: FAMILIEONDERZOEK. Voor de goede orde heb ik Professor Knol een ontvangstbevestiging gezonden, die alsvolgt luidt: UW FAX VAN HEDENMORGEN. WITH LOVE AGAIN. BRUSSELS LOF deze keer. Bijlage: Roos Queen Elizabeth uit de Emmastraat in Utrecht. P.S. Maak je maar geen zorgen over de liefde. Die is nog steeds aanwezig. Dát is de realiteit.

30 JANUARI 1998 PROMOTIE TER ATTENTIE VAN LIESBETH HALBERTSMA