25 juli 1999. Betreft: VIERDAAGSE Kenmerk: JH/LH990725. Dear Elizabeth, Nijmegen, zaterdag 24 juli 1999. Liefde is... ...hem vreselijk missen. Dat is nergens voor nodig. Je hebt mijn nummer en je weet waar ik woon. Ik neem immers aan dat je me wel het een en ander te vertellen hebt als feedback op mijn Letters. En misschien heb je zelf ook nog wel een origineel idee. Ik vraag mij namelijk af of je recentelijk nog wel eens in De Bilt bent geweest, want het wordt ons klaarblijkelijk wel wat warm onder de voeten en ook nog in de auto getuige het artikel Te warme bips in Rolls Royce.
FOTO J.L. VAN DER HEYDEN
Dat bevreemdt mij ten zeerste. Ik heb Nico immers nog nooit zo zuur zien kijken toen ik hem de laatste keer nog eens aan die auto heb herinnerd. Je was toen nog niet in beeld gekomen. Dat kwam later pas. Ik vraag mij overigens af hoe die journalisten van de Telegraaf aan die foto komen. Daar hebben ze mij absoluut geen toestemming voor gevraagd. Ik verwijs hiertoe naar mijn brief van 14 augustus 1998 onder het motto Nous Maintiendrons en Liefde is... ...steeds aan hem denken. Het lijkt wel of wij voortdurend door de journalisten van de Telegraaf in de gaten worden gehouden. Daar hebben ze dan ook groot gelijk in. Zo krijgen ze hun krant in ieder geval gevuld. Elke dag opnieuw. Deze brief bevat ook alweer zo'n leuk verhaal dat op het internet kan worden geplaatst in verband met de wereldwijde nieuwswaarde. Het artikel Probleem van Rob Hoogland voeg ik voor de aardigheid bij, aangezien ik ook nog wel iets leuks kan vertellen over de CRI. Hier hangt immers nog een foto van augustus 1996. Ik ben benieuwd of jij hem ook nog hebt. Het heeft als onderschrift
"Zeer geachte heer Van der Heyden. Waarom rijdt u op een fiets naar de Baak? Antwoord: "Daar kun je alleen de banden van opblazen". Reden waarom ik gistermiddag gelijk naar één van de politiecommissarissen ben gestapt die bij onze burgemeester op het podium stonden. Ik herkende hen direct aan de eikels op de pet. Dat heeft Jan Wilzing ons nog eens uitgelegd tijdens mijn themadag Help de Adel in het zadel. Ik zal je derhalve mijn bevindingen van gisteren hieronder uiteenzetten. Om 14.10 ben ik met de trein uit Dukenburg naar Nijmegen Centraal getogen. Ik kwam in die trein de 'goudsmit' nog tegen van de Wellenkanp 15-30. Hij blijkt daar nog steeds te wonen ondanks onbevestigde berichten dat het pand na mij al drie keer van eigenaar is veranderd. Op de Van Schaeck Mathonsingel werd ik al direct aangenaam verrast door een auto van British Airways uit Surrey.
Je weet wel, waar Peter Horseley vandaan komt van die fraaie limmerick:
"Now Dodi and Di are together. They look as bright as the weather. They were snapped by The Sun. As he patted her bum. Now their faces are purple as heather."
Jan was ook zo goed in het schrijven van limmericken. Althans in het beoordelen ervan. We hebben veel gelachen samen. Jan en ik. Vooral over die eikels op zijn pet en het overschrijden.van de maximumsnelheid op de M40 'on the first of August 1996': "En nu Snelweg naar Engeland". Vandaar dat ik aangenaam werd verrast door het opschrift 007 op de auto uit het Verenigd Koninkrijk, hoewel Daniel Cooke in geen velden of wegen te bekennen was.
Ik was namelijk weer incognito op stap in mijn rode shirt met kroon en grijze shirt van Earls Court Gym. Voor de Engelsen had ik mijn paraplu meegenomen van de Royal Shakespeare Company.
Dit uiteraard om de heren van de Coldstream Guards een plezier te doen alsmede de heren van de London Police.
Het peloton bobbies was echter dermate uitgedund dat zij praktisch niet meer opvielen op het Keizer Karelplein. Er liepen ook enkele 'ladies' mee. Daar zal het wel aan hebben gelegen. Uiteraard heb ik mij gepositioneerd op punt 001, alwaar ik kon genieten van een fraai uitzicht over de Via Gladiola.
Het deed mij deugd tussen de 33.000 wandelaars ook nog enkele goede bekenden van Boris Jeltsin uit Rusland te zien verschijnen. Met die grote petten. Alleen hun paradepas hadden zij verleerd. Ik zou ook nog wel een keer naar Moskou willen, maar dat laat ik liever over aan Mark en Caroline.
Zuid-Afrika blijft echter op mijn wensenlijst staan. Ik werd immers al blij verrast door het optreden van een dweilorkest met het fraaie lied "Oh breng mij terug naar mijn oud Transvaal. Daar waar mijn Sarie woont. etc."
Na het aanhoren van deze fraaie aubade heb ik mij naar de eretribune begeven. Uiteraard heb ik eerst een hoofdcommissaris aangesproken met de woorden: "Bent u een collega van Jan Wilzing?". "Ja", was zijn antwoord. "Hij was hier net nog". "Jammer, ik had hem nog wel even willen spreken". Daar moest de heer Bakker - hoofdcommissaris te Arnhem - wel om lachen en de overige leden van de v/h politiecaroussel eveneens.
Onze burgemeester had het erg druk met het aanhoren van alle verhalen uit de duizendkoppige mensenmassa. Op het moment dat ik hem op de gevoelige plaat wilde vastleggen werd hij echter volledig in een spandoek ingepakt door enkele rode dames van Martinair.
Nadat ik op de eretribune had plaatsgenomen werd ik overigens wel goed verzorgd door dat cateringbedrijf. Het was weer lang geleden dat ik niet zelf voor mijn consumpties diende te sorgdragen. Ik had daar een intensief gesprek met een medewerker van de KEMA. Hij heeft zijn bedrijf nog aan mij willen verkopen. Daartoe beschik ik nog steeds over te weinig liquide middelen, zoals je weet. Om half zes verliet de heer d'Hondt het podium. Reden waarom ik hem begroette met de woorden: "Dag Mijn Heer de Hondt!!!" "Hé, halloo!!" was Eds spontane reactie. Hij had mij immers al lange tijd niet meer gezien. "Hoe is het met je? Heb je ook meegelopen?". Daar kan ik volgend jaar dus niet meer om heen. Ik hoop dat Alex dan ook meedoet. Zijn vader heeft dat immers ook nog gepresteerd op zijn oude dag. Dan lopen we samen. We hebben immers nog veel te bespreken, hetgeen bleek uit Eds reactie. "Heb je mijn escapades goed gevolgd?" vroeg ik hem. "Jazeker" zei Ed. En hij glunderde van plezier. "Ook mijn escapades in BUCKINGHAM PALACE en zo?". "Ja, ja".
Daar heb ik het maar bij gelaten en heb vervolgens de trein opgezocht op Nijmegen Centraal. Daar trof ik een gezin uit Warmond met harten op de borst. "Dat doet mij denken aan een collega van mij. Zij woonde ook in Warmond. In de Steenstraat. Naast het huisje van Jan Steen." Dat kenden zij goed. Reden waarom ik hen ook nog de kaart liet zien van de Engelenburg met de harten vrouw en Ton de Lange. Nadat er een lege dubbeldekker door de NS in de richting van Arnhem was gestuurd, terwijl het tweede perron zwart stond van de mensen, ben ik even naar de Dukenburg getogen en twee uur later weer terug naar de stad. Daar trof ik geen bekenden meer aan, met uitzondering van een Schotse doedelzakspeler, die gauw maakte dat hij wegkwam toen hij mijn T-shirt had gezien. Vandaag houd ik mij daarom weer bezig met de analyse van de Telegraaf. Op bladzijde T29 zie ik de aanhef "Waarom is koningin Beatrix nog niet komen kijken naar "WILHELMINA'?". Ik begrijp niet waarom de heer Van der Meyden die vraag aan het publiek stelt. Zijn collega Esther Kleuver kan die vraag mijns inziens direct beantwoorden. Leuk is onderstaande foto van Wim Dik. Ik ben benieuwd of je hem al hebt verzocht in onze Raad van Bestuur zitting te nemen. Als jij hem dat vraagt zal hij dat vast en zeker doen. Daar ben ik van overtuigd. Ook bijgaande foto van Anne-Wil Blankers met haar echtgenoot doet het leuk. Zij logeren dus zolang 'Wilhelmina' in Scheveningen draait in het Kurhaus. Dan hebben zij ook de gelegenheid om een bezoek te brengen aan de sauna Vitalizee. Een aanrader! FOTO En wat vind je van deze commissaris. Ik hoor hem denken: "Och, mijnheer Van der Heyden. U heeft nog geld van ons tegoed. Mag het ook in Euro's zijn?" Ik heb overigens nooit meer iets vernomen van de heer K. Eric Kroes uit Ternaard. Hij is immers ook aan het Scheveningse Circustheater verbonden. Het zou leuk zijn als hij ook eens naar de sauna gaat van Vitalizee. Dan kan hij gelijk met Anne-Wil van gedachten wisselen. Voor het samenzijn denk ik dat we het beste kunnen afspreken op het dak van Paleis Het Loo. Dan kunnen we ook nog genieten van de tuinen zoals je ziet.
Een goede plaats dus voor een handdruk. Ik prefereer dat paleis boven het Slot Zeist, alhoewel Diana's voorouders daarvandaan kwamen (Nassau-Beverweerd). Ook - 'onechte' - nazaten van prins Maurits van Oranje-Nassau. Ik zal dus nog even hier in Nederland blijven. Ik zal niet achteloos naar het Klarendal gaan om de zinnen te verzetten. Ik zag vannacht namelijk op TV Gelderland dat er daar druk wordt geadverteerd door een zogenaamde 'erotheek'. Hoe krijgen ze het bedacht. Er is dus nog werk genoeg voor de heer Bakker en zijn maatjes. Ik zag ook nog heel wat gele ballonnen op de Via Gladiola. Ook het rood-gele wapen van de provincie Zuid-Holland. Het gaat niet goed met de familie de Jong aldaar. Dat had ik wel verwacht. 'Geel' ook. Het lijkt wel een Belgenmop, maar vandaag lees ik ook in De Gelderlander Koning Hassan II van Marokko overleden. Later op de avond werd de kroonprins uitgeroepen tot de nieuwe koning Mohammed. Ik begin al aardig aan die naam te wennen. Het is triest voor hem dat zijn vader het leven heeft gelaten na dat ongelukkige bezoek aan Parijs. Dat had Hassan nooit moeten doen. Het lijkt wel of hij zich heeft doodgeschrokken. Stel je voor: samen op het erepodium met een vertegenwoodiger van een regime dat het Franse koningshuis al decennia lang buiten spel heeft gehouden. Het lijkt mij allemaal weer een goed onderwerp voor een nieuwe James Bondfilm: 007 op de Vierdaagse. Graag tot ziens op het dak van Het Paleis. Laat maar weten wanneer het je schikt. Bij voorkeur niet op woensdag. Hartelijke Groet.