Estudio Internacional Sampere. Cielo 40. E1 Puerto de Santa María. 28 mei 1992. Om 19.00 het Estudio Internacional Sampere bezocht, een typisch Andalusisch woonhuis, omgebouwd tot school. Ontvangen door Emilia, de "rechterhand" van Christina. Emilia heeft echter veel respect voor Christina. Ik ben niet bijzonder onder de indruk van de presentatie die Emilia heeft gegeven. De wijze waarop op mijn aangekondigde bezoek is gereageerd laat ook veel te wensen over. Mijn verzoek om te bemiddelen voor logies is beantwoord met het toesturen van een ellenlange fax met alle logiesmogelijkheden in Puerto de Santa María. Ik heb zelf telefonisch het verblijf moeten reserveren. Kortom: om het enfemistisch uit te drukken, het commentaar van Corthea Goeman Borghesius komt mij weer boven: er zijn betere instituten in Madrid, dus ook in Spanje. Deze Emilia heeft totaal geen kaas gegeten van public relations. De school op zich ziet er netjes uit, met een gezellige tuin waar allerlei culinaire activiteiten worden gehouden, en waar wordt gecommuniceerd. Het hoogseizoen is volgens Emilia de periode april-juni. Ze hebben nu 8 tot 15 cursisten. Het drukwerk dat Alberto heeft laten drukken moet goud geld kosten. Ik heb de indruk dat dit instituut een noodlijdend bestaan lijdt. De azotea biedt mogelijkheden om er leuke recreatieve faciliteiten aan te brengen. "La directora" vindt dat daar geen geld aan kan worden uitgegeven. EIS Puerto de Santa María is opgericht omdat Christina Sampere hier haar echtgenoot heeft gevonden. Motivos familiares dus. Hier ligt geen marktvraag aan ten grondslag. Alberto Sampere heeft mij in Parijs te kennen gegeven dat Puerto de Santa María een plaats is om te investeren. Op het gebied van Spaans voor bepaalde doelgroepen is men echter niet ingericht.