7 april 1998. Betreft: Ola Kenmerk: JH/LH980407
FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID
Dear Elizabeth, Dinsdag 7 april 1998. 9.00 Gebeld door de heer Knol met het verzoek bij hem langs te komen op de negende etage. Gisteravond trof ik nog enkele jongelui die pallets liepen te verslepen van Akzo Nobel. Zij lagen in de Annastraat. Dat deed mij uiteraard weer aan de palletfabriek uit Grouw denken. En Cees van Lede uiteraard. 11.50 Terug van Professor Knol. We hebben een goed gesprek gehad. Mijn brieven heeft hij mij teruggegeven. Naar zijn zeggen zou ik jou in verlegenheid hebben gebracht. Daar kan ik mij wel iets bij voorstellen. Uiteraard mijn excuses als dat zo zou zijn. Ik heb hem echter laten weten dat jij mij in 1992 hebt gezegd "Volgend jaar hebben we allebei een bloeiend bedrijf". Inmiddels zijn we wel vijf en een half jaar verder. En dat bedrijf moet er dus ook komen. de heer Knol heeft mij een psychologisch en een bedrijfseconomisch advies gegeven. Psychologisch: "Ga door met het schrijven van je brieven als het je niet uitmaakt of je er al dan niet een reactie op krijgt". Bedrijfseconomisch: "Je instituut is nul komma nul punt waard. Het is wind" en "Neem je verlies en ga in Spanje wonen". Het eerste advies neem ik over en blijf jou rapporteren tot The Business draait. Jij blijft mijn vertrouwenspersoon nummer één. Daar wijk ik niet vanaf. Bovendien zijn mijn brieven geschiedenis en ik ben van mening dat zij kapitalen vertegenwoordigen. Ik zie immers met mijn eigen ogen dat al mijn ideeën werkelijkheid worden. Zo zag ik zoëven op Hoog Catharijne parasols van Ola met het rood met gele hart dat ik ook in Spanje heb gefotografeerd. Ook ben ik bij Dixons geweest om mijn laatste serie foto's op te halen. Daar heb ik een gesprek gehad met iemand uit Grouw. Toevallig. Hij leek veel op jou. Hij had dezelfde ogen. Professor Knol was zeer vereerd dat ik hem een commissariaat heb aangeboden en hij vond het een goed idee om mijn Letters to Diana te publiceren als avonturenroman. Er staat niets beledigends in, naar zijn zeggen. Voorts vind ik het belangrijk om je te blijven informeren. Dat voorkomt dat je zou moeten handelen op basis van een roddel of gerucht. Het feit dat ik graag met jou in contact blijf geeft inderdaad aan dat ik tot die groep van mensen behoor die van jou houden. Zeven jaar is een hele tijd. Maar je bent en blijft nu eenmaal mijn nummer één en dat zal moeilijk te veranderen zijn. de heer Knol heeft ook contact gehad met de heer Ottenhoff. Naar zijn zeggen voelt Peter er niet veel voor om de naam van zijn bedrijf te veranderen. Dat vind ik jammer. Ik hoop dat hij zich nog bedenkt. Hij weet immers precies hoe hij van "wind" een rendabel bedrijf kan maken. Zeker als de goede mensen worden ingezet. En de Telegraaf meldde na Prinsjesdag 1996 niet voor niets "Het gaat voor de wind". Daar heb ik hard voor moeten fietsen.
De bedrijfsvereniging heb ik de volgende brief geschreven: Verzoek. 15.10 Terug van copyshop Fifty One in de Biltstraat. Daar nog even gesproken met een medewerker over het feit dat men mijn "Engelse" verhaal ongeloofwaardig vindt. Ik kan echter alles aantonen aan de hand van foto's, documenten, rekeningen, brieven en uiteraard getuigenverklaringen. Ik denk daarbij onder meer aan Leo van Velzen. Toen ik bij Fifty One ook een pallet zag liggen dacht ik automatisch aan ons ploegje in NOORDWIJK. Ik dacht ook aan de Duizendste Certificaatuitreiking in Hilversum. Ik vond het jammer dat Leo daar toen geen foto van heeft gemaakt. Voorts heb ik in het NRC voortdurend zijn foto's in de gaten gehouden en zijn spoor gevolgd. Bijgaand ontvang je wederom een collage met foto's van plaatsen waar mijn verhaal wél wordt geloofd. De Harp bar in Torremolinos, bij voorbeeld.
Ook in de Drakenburg hier in Utrecht. Mijn hele verhaal is honderd procent waterdicht. Ook deze beelden communiceren wederom perfect met elkaar.
De foto met het opschrift "SON" is afkomstig van het Nijmeegse station Dukenburg, niet ver van de plaats waar ik de muurschildering aantrof over de Dragon Vision Wizard.
Dit oranje opschrift had voor mij verschillende betekenissen. Op de eerste plaats uiteraard "zoon". Op de tweede plaats "Sun". Dit verwees mij naar het medium waarmee Diana communiceerde. Op de derde plaats is het oranje. Dit verwees mij naar ons Koninklijk Huis. Daarom heb ik deze signalen opgepakt. De foto van de Drakenburg rechtsonder verwijst mij verder naar het Huis van Oranje en het Institute of English Studies.
Kipling verwijst naar dat mooie gedicht van Rudyard, dat ik in Henley aantrof en voor mij een zeer diepe betekenis had. Verder heeft de foto rechtsboven in de hoek een voorspellende waarde. Ik denk dat mij die gebeurtenis binnenkort ten deel zal vallen. de heer Knol wekte vanmorgen in zijn gesprek de indruk dat ik jou zou hebben aangezet tot echtscheiding. Dat is geenszins het geval. Ik weet maar al te goed wat dat betekent. Daarom heb ik op 28 augustus 1996 de jou bekende actie genomen. Ik heb in NOORDWIJK wel laten weten dat wanneer jij 'in de markt' zou zijn, ik dat ook ben. Is dat niet het geval dan ga ik gewoon op zoek naar een nieuwe partner. So simple is that. In ieder geval is er één persoon wijzer geworden van mijn acties. Vandaar dat ik hem door een andere bril heb laten kijken. Ik heb al bij al geen bezwaar tegen een romantische toenadering. Want ik vind het gewoon niet leuk om alleen te blijven. Ik steek mijn hoofd niet in het zand, maar ben naar mijn mening wel diplomatiek gebleven jegens de professor. Hij is in de toekomst welkom in Spanje. Een retourtje Málaga kost slechts Hfl. 500,-. Dat kan hij zich wel veroorloven. De horoscoop doet mij ook denken aan Cees van Lede. Hij woonde immers in de Struisvogellaan in Hilversum. Ik mag aannemen dat hij mijn bedrijf wel een opdracht kan verstrekken vanuit Akzo-Nobel. Dan heeft Peter zeer zeker een motief om de naam van zijn bedrijf te veranderen. Ik ben blij dat ik goede adviezen uit de horoscoop kan halen. Dat voorkomt dat ik de verleiding kan weerstaan om niet alle adviezen van de heer Knol over te nemen. Dat lijkt mij immers zeer gevaarlijk. Je zou dan immers moeten handelen op basis van roddel of een gerucht. En wat dat betekent hebben we vorig jaar op 31 augustus wel gemerkt. Dus vandaar. Ik hecht eraan om de communicatie zuiver te houden en als mijn voormalige rechterhand de naam van zijn bedrijf verandert hoeft hij dat niet direct aan de heer Knol te laten weten. Zeker niet vanwege het feit dat hij kennelijk aan enig geheugenverlies lijdt. Dat schijnt een normale aangelegenheid te zijn bij een professor. Hartelijke groet, JOHN VAN DER HEYDEN