Nijmegen, 27 november 1994 Beste Tjitse, Vanmorgen werd ik rond acht uur met een droom wakker. Het was een mooie droom. Het ging over E.. Ze had mijn moeder laten weten dat ze contact had opgenomen met L. en er was tussen die twee inmiddels een goede vriendschap ontstaan. Daarna sprak ik E. zelf. Ze vertelde mij dat ze met L. een afspraak had gemaakt om samen uit te gaan. Beide dames vonden het leuk als ik hen zou vergezellen en vroegen mij een voorstel te doen. Ik kwam uit op een restaurantje en een theatertje in Amsterdam. Het zal de Kleine Komedie wel zijn. Daar ben ik kort voor mijn vertrek naar Spanje nog op bezoek geweest op uitnodiging van Jan Bastiaans, flamenco-gitarist, door mij uitgeselecteerde oud IMS-cursist (zeer tevreden over de cursus) en oprichter/lid van een uitstekende Nederlands-Spaanse flamencogroep. Ik dacht ook aan mijn laatste sessie bij mijn goeroe Marijn. Toen die uit zijn trance ontwaakt was heb ik hem gevraagd wat hij zelf beleefd had. Toen zei hij: "Ik had de indruk dat ik een hele bus met kinderen bij elkaar moest houden". Ik dacht ook aan Carmen García García, een alleraardigste jongedame uit Granada. Zij was in 1992 directeur van een particulier instituutje onder de naam Eurohispania. In juni 1992 was zij mede namens twee andere 'schooltjes' mijn gastvrouw. Die rol heeft ze toen voortreffelijk vervuld. We hebben tijdens een diner een zeer geanimeerde conversatie gevoerd en enige tijd later schreef ze mij dat haar instituut was opgeheven en zij graag in Nederland aan een universiteit zou komen werken. Ze nodigde mij ook uit om weer een tijdje naar Granada te komen. Granada is mijn heilige stad. Plotseling zie ik mogelijkheden om de Stichting Cervantes Benelux nieuw leven in te blazen. Ik zoek nieuwe bestuursleden. Ik heb dat idee al bij enkele mensen in de week gelegd. Op de eerste plaats wil ik iemand van Justitie en KPMG. Ook Cees van Esch, Marc van der Linden en Dr. Pedro Barros García wil ik eens van mijn ideeën in kennis stellen. Je ziet wel. Ik barst weer van de synergetische ideeën. Ik wil nog even terugkomen op mijn brief aan L. van 24 oktober 1994. Buiten hetgeen ik al op blz. 371 heb geschreven vermeldt de brief verder de volgende tekst (waarmee hij nu voor jou volledig is):

"Beste L., Deze brief mag jij nooit retourneren. Je zou daarmee een historische fout begaan. Berg hem maar op in de kluis. Binnenkort ontvang je mijn tekening 'naar Opland', die ik slechts voorbehouden heb aan mijn echte vrienden, waartoe ik jou uiteraard ook reken. Ik heb jou toegezegd je te informeren wanneer mijn bedreigende situaties zouden zijn afgelopen. Welnu: dat is thans gebeurd. De Tweede Kamer buigt zich thans over mijn problematiek. Ik heb nog niet de indruk dat zij zich ervan bewust zijn dat de Nederlandse drugsproblematiek mijn persoonlijke probleem is geweest. Na op de hoogte te zijn gekomen van de in Nederland aanwezige tendenzen en praktijken van dekmantelfirma's en malafide advocaten heb ik besloten STOP te zeggen tegen de maffia-praktijken die ons land tot op heden hebben geteisterd. Ik denk dat ik jouw signalen op de juiste wijze heb geïnterpreteerd. Ik hoop dat jij begrijpt waarom ik mijn radar-signalen in jouw richting heb gezonden. De tijd van de verborgen agenda's is, wat mij betreft, gauw achter de rug. In mijn medisch dossier las ik onlangs "Redacteur Telegraaf is bekende van patient". Ook is mij nu meer omtrent de zwaarwichtige redenen van ontslag bij de Baak duidelijk geworden. De berichtgeving via krant en televisie van de laatste dagen bevestigen mijn visie ten aanzien van hetgeen zich momenteel in de Nederlands-Spaanse/Zuid-Amerikaanse betrekkingen afspeelt. Ik heb hieromtrent momenteel slechts één standpunt: de drugshandel via Nederland moet worden beëindigd. De EU dient die zaak te weren en te investeren in een gezonde economische opbouw van landen als Colombia e.d., na een halt te hebben toegeroepen aan de macht van de kartels van Cali, Bogotá, Medellín en Valle del Cauca................... Ik voorzie echter wel dat we in de nabije toekomst weer eens contact zullen hebben. I love you still, and all of yours, Ik hoop dat je dat góed begrijpt en in zijn juiste context weet te plaatsen! Yours, John P.S. Minister Ritzen heeft de WEO op de helling gezet. De WEB (leuke woordspeling) komt hiervoor in de plaats. Het doet mij deugd dat mijn bijdragen aan de WEO in de WEB gehandhaafd blijven."

Ik hoop dat je dit thema gauw met haar kunt oppakken. Je bent nu op het spoor van frauduleuze activiteiten binnen de marktsector waarin Nieuw Elan heeft geopereerd. De Baak is ook een instituut dat zich daar sterk tegen teweer stelt. Voorzitter van de Stichting de Baak is thans Drs J.W. Ganzevoort (echtgenoot van ons aller Hetty), afkomstig van KPMG Klynveld Management Consultants. Tussen KPMG en CRI bestaat ook een goede relatie. De Telegraaf van gisteren meldt in een artikel "Veel BEDRIJFSFRAUDE door eigen mensen": "Tijdens een conferentie over FRAUDE en corruptiebestrijding binnen organisaties, gisteren in Oisterwijk, deed J. ten Wolde, hoofd afdeling Forensic Accounting van KPMG, een boekje open over de onderzoeken die zijn twintig man sterke afdeling de afgelopen periode heeft uitgevoerd. De conferentie, waar zo'n honderd security-managers van toonaangevende bedrijven en politiemensen uit heel Nederland aan deelnamen, was georganiseerd door KPMG en OU-Kruispunt". Het offensief is dus in alle hevigheid losgebarsten. Er is nu momentum. Ik denk dat je daar nu gebruik van moet maken. Misschien ben jij wel de aangewezen persoon om L. mijn tekening 'naar Opland' aan te bieden. De tijd daartoe is nog niet helemaal rijp. Eerst krijgen mijn Lions-vrienden een exemplaar. Jouw observatie m.b.t. 'verliefdheid' is volstrekt correct. De brieven dateren inderdaad van ná mijn ontslag. Jij kunt dat verifiëren omdat je over al mijn relationele informatie beschikt. Het enige document waaraan zij een dergelijke waarde zou kunnen ontlenen is het Sinterklaasgedicht van december 1990, waarin ik haar heb laten weten dat zij voor mij een nieuwe inspiratiebron was geworden. Daar heeft zij dan haar eigen interpretatie aan gegeven waarvoor ik mij niet verantwoordelijk houd. Ik was toen blij dat ik weer geïnspireerd kon werken. Daar is toch niets mis mee? Ik ben blij dat ik in mijn nieuwe Nederlands-Belgisch-Spaanse wereld weer een schat aan leuke, gelijkgezinde dames ga ontmoeten. Het celibataire leven bevalt mij op dit moment echter nog het best. Die bus met kinderen wil ik echter wel bij elkaar houden. Ik hoop dat jij me kunt helpen om herdershond te spelen. Succes.

4 DECEMBER 1994 DE NIEUWE VRIJHEID MET ONTVANGST DOOR DE BURGEMEESTER VAN MAARN