12 mei 2000 Betreft: KONINKLIJKE WEGEN Kenmerk: JH/HdK20000512 Torremolinos, vrijdag 12 mei 2000 Het nieuws van vandaag. Nederland beste land voor zakendoen. EU gaat burgers over uitbreiding informeren. Hier heb ik een uitgesproken mening over: Kalm aan, dan breekt het lijntje niet. Het verbaast mij dat de Nederlanders zich niet meer betrokken voelen bij deze ontwikkellingen. Uiteindelijk vormt Nederland op dit moment het geografisch middelpunt van de Europese Unie. Daar hebben wij ook bovenvermelde bevoorrechte positie aan te danken. Dat verandert zodra de Unie naar het oosten zou worden uitgebreid. Voor mij is het niet nodig. Het jaar 2100 lijkt mij een aardig streefgetal. Integratieprocessen nemen zeer veel tijd. Zeker gezien het feit dat er op de nationale niveaus nog weinig voortgang is geboekt. De aanpak van de heer Verheugen beschouw ik als een verheugende ontwikkeling. Voor Cervantes Air staat het sein op groen in Brussel. Geen bezwaar tegen alliantie KLM en BA. Tenslotte nog een familiebericht. En otoño, dos nuevos nietos en La Zarzuela. Hiermee gaan mijn oprechte gelukwensen uit naar de Spaanse Koninklijke Familie, zodra deze brief wordt vrijgegeven. Als blijk van verbondenheid heb ik daarom vandaag de Spaanse kroon aan mijn briefpapier toegevoegd. Er volgen er nog vier. Gisteravond ben ik nog met de trein naar El Corte Inglés gegaan in Málaga voor nieuwe inktpatronen. De brief van gisteren heb ik in verbeterde versie tussen 21.02 en 21.33 kunnen afdrukken. Je treft hem bijgaand aan. Het gebouw waarvoor de New London Chorale poseert op de foto op pagina 3 komt mij bekend voor.
Het is het gebouw Rhijngeest in Oegstgeest. Ik ben er nog langs gefietst op 23 september vorig jaar. Hier zijn opnames gemaakt voor de televisieserie Wij Alexander. Het gebouw doet tegenwoordig dienst als gemeentehuis. Ik ga daar af en toe graag eens fietsen onder het motto Terug naar Oegstgeest, mede in verband met een leuke herinnering die ik daar heb overgehouden aan een volleybalwedstrijd in een rood shirtje. Ik speelde daar - voor mijn doen - de sterren van de hemel omdat mijn Number One Poppetje op de tribune zat. Althans heb ik er hard voor gewerkt al ben ik niet zo'n voortreffelijk sporter als Iñaki Urdangarín. Mijn collega heeft nog enkele foto's gemaakt na afloop. Die heb ik nog tegoed. Mijn rode shirtje heb ik al teruggegeven. Met een gouden kroon uit Londen. Deze foto's heb ik daar ook nog gemaakt tijdens die fietstocht langs de kust naar Wassenaar.
Het is een leuke plaats. Oegstgeest. Bij de laatste foto sprak mij met name de combinatie rood en geel zeer aan op het straatnaambordje. Wellicht is het een leuk idee om die videoband van Wij Alexander te bekijken. Het verhaal speelt zich af op bekende lokaties.
Vooralsnog heb ik onderstaande emblemen ook alvast gereserveerd voor ons nieuwe briefpapier. Ik moet alleen nog officieel toestemming krijgen van de autoriteiten. Maar daar heb ik wel vertrouwen in. Met een beetje goede wil is alles mogelijk. Vandaar wederom vandaag deze persoonlijke feedback op de ontwikkelingen in de markt. Aangaande de persoon die zich bewust is bij mij in het krijt te staan denk ik ogenblikkelijk aan de maagd.'Een goed woordje heb ik al voor haar gedaan in mijn brief van 10 september 1996 aan Hare Majesteit de Koningin. Ik citeer: "Tussen 1969 en 1996 is er uiteraard veel gebeurd. De levens van betrokkenen hebben vele ups en downs gekend. In veel gevallen heb ik vaak tot over de grenzen van mijn mogelijkheden moeten gaan om mijn ideaal te verwezenlijken. Het doet mij echter goed mij daarbij te realiseren dat ik bij de Koninklijke Familie geen onbekende ben en er blijkbaar volop met mij wordt meegedacht en meegeleefd. Zo heb ik meerdere malen mogen vaststellen - door Uw toespraken - dat ik in U een sterke geestverwant herken. In Uw woorden herken ik ook vaak mijn gedachten. In dit licht vind ik het ook op zijn plaats in deze brief een eervolle vermelding op te nemen jegens mijn oud-collega Mevrouw Liesbeth Halbertsma, thans mededirecteur van de Baak te Noordwijk. In mijn intensieve samenwerking met haar in de periode 1989-1991 heb ik ook steeds diezelfde ervaring gehad: een perfecte aansluiting in doen en denken. Mevrouw Halbertsma staat ook aan de basis van het loopbaanadvies dat heeft geleid tot het beleidsplan Instituto Cervantes Benelux, dat ik op gezette tijden ook aan het regeringsbeleid heb aangepast. Ondanks het feit dat ik in 1992 als collega afscheid van haar heb moeten nemen is zij voor mij ook in de allermoeilijkste tijden een belangrijke inspiratiebron gebleven. Ik prijs mij derhalve gelukkig dat ik vanavond weer eens op de Baak te gast mag zijn." Liefde is... ...samen op pad. Daarop kunnen wij ons thans gaan voorbereiden.
De Concorde staat al klaar. Daarom eindig ik deze brief vandaag met mijn aloude lijfspreuk: PLUS ULTRA P.S. Ik heb hier nu ook al mijn ingeboekte bonnetjes gescanned. Hierbij nog enkele voorbeelden.