14 mei 2000 Betreft: EL HOLANDÉS ERRANTE Kenmerk: JH/HdK20000514
FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID
Torremolinos, zaterdag 13 mei 2000 Na de maaltijd te hebben genuttigd in El Nuevo Lanjarón ben ik gisteravond nog even bij Tina's Bar binnengelopen en vervolgens langs The Harp. Aan de deur van de naastgelegen bar hing een affiche van het Teatro Cervantes. Op de eerste plaats viel mij de kleur al op van mijn eigen bedrijf in de Benelux. Vervolgens zag ik ook nog het opschrift El holandés errante. "Het kan dus niet anders dan dat men in Málaga al met mijn verhaal bezig is", dacht ik uiteraard. Ik neem echter aan dat het een Spaanse uitvoering van De Vliegende Hollander is. Nochtans vond ik het de moeite waard en liet de Finse eigenaar weten dat ik el propietario ben van El Instituto Cervantes en Holanda. Hierop reageerde hij met "You are a lier". "I am not. I don't deal in lies" was daarop mijn antwoord en ogenblikkelijk schoot mij het gedicht te binnen van Rudyard Kipling dat ik op 24 april 1997 aantrof bij mijn gastgezin in Henley. Ik citeer mijn dagboek:
"Thursday,
24-04-1997 - Henley-on-Thames
Back again to The
Angel on the Bridge
where I was attended by Zahn flower
from South-Africa. Mr Alan Lister, from the region of Abingdon,
Wine Cellar Manager of The Brewery, promised me to show me around
after having returned from Stratford, Mrs Tristen showed me a
beautiful poem of Rudyard Kipling that I will never forget:
IF
IF you can keep your head when
all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance to their doubting too,
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about,
don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim,
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knives to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings - nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything
that's in it
And- Which is more - you'll be a Man, my son!
Rudyard Kipling
It's a great Honour to share this poem with You! (17.33.)
This morning I gave my Business Plan to Mrs Margaret Bushill, secretary of Professor Carnall of Henley Management College and I made an appointment with Mr Robert Dyson at Warwick University. After having had dinner at The Angel on the Bridge I noticed a golden Mercedes D280 at the entrance of Harpsden Road with number NBL IX, what means to me "Netherlands, Belgium, Luxemburg, 28 September." This may produce some nuissance at KP according to Mr Sharp, but I write this as a feedback in communication processes like I learned in my management training. Sgt. Sharp had no inconvenience that I continue keeping you informed and told me that an official letter from KENSINGTON PALACE was to be expected. I hope it will be a positive one, because my train keeps running and cannot go back anymore. In all cases I need You to represent me in the United Kingdom."
"You have nothing to fear from the Prince of Wales", vertelde mijn gastheer mij de volgende dag. Een paar maanden later bleek diezelfde Prince of Wales de fout van zijn leven te hebben gemaakt. Bij thuiskomst vond ik ook post uit Oostenrijk. Uit Wenen. Daar komt ook Joseph Haydn vandaan. Hoewel ik er geen behoefte aan heb nog meer Duits te leren dan we de afgelopen zestig jaar al hebben gedaan, voel ik mij wel aangesproken door de aanhef Dear John L. Van der Heyden in de brief van Ronald Ernst, General Director of ActiLingua Academy in Wenen. Ook zijn uitroep "We would be very happy to cooperate with you!" Ik bereid mij nu dus serieus voor op een bezoek aan de Oostenrijkse hoofdstad deze zomer. Het is de favoriete hoofdstad van mijn vader zaliger. Vanwege onze familiegeschiedens uiteraard. Wellicht kan de heer Christiani nu een bijdrage leveren aan de oplossing van mijn probleem in het Verenigd Koninkrijk zodra hij naar Londen is verhuisd. Maar eerst het nieuws van vandaag. Beroerte treft Bernhard. Dat is slecht nieuws. Oltmans krijgt 8 miljoen schadevergoeding van de staat. Dat ziet er beter uit. Nu zijn Wij aan de beurt. Aantal WOL-eisers groeit nog steeds. Ik geef ze geen schijn van kans. De enigen die daar iets aan kunnen verdienen zijn de genoemde advocaten. Zodra dat bedrijf in CERVANTESONLINE is omgezet, zullen die aandelen automatisch weer stijgen. Ik denk dat de aandeelhouders zich beter daaraan kunnen vasthouden. Christiani krijgt wel koninklijke onderscheiding. Vandaar dat ik vandaag de volgende brief naar Wenen heb gestuurd (13.24) met zeven bijlagen YOUR LETTER FROM APRIL 17TH. Ik loop hiermee vooruit op de ontwikkelingen in Brussel. El País: La CE estudia denunciar a España por vetar a compañías extranjeras. Dat paarse woord heb ik vorige week nog geleerd van een plaatselijke politie-agent. Die zaak is dus aardig in beweging. In het kort komt het erop neer dat de Spaanse regering zijn zogenaamde golden share dient op te geven in de Telefónica en de Nederlandse overheid haar 43,5 % participatie in KPN teneinde beide bedrijven volledig te privatiseren om de fusie mogelijk te maken. Daar is geen anderhalf jaar voor nodig. In Noordwijk is voldoende expertise aanwezig om dat binnen twee weken te regelen. Elke dag vertraging is PURE KAPITAALVERNIETIGING. Het gaat om miljarden. Dat is volledig onverantwoord en kan absoluut geen vertraging meer velen. 28 mei is de deadline. Mijn collega's van de Baak heb ik het laatst gesproken op 24 november vorig jaar. We hebben elkaar een termijn van een half jaar gegeven om de zaak onafhankelijk van elkaar te regelen. Het ziet er thans naar uit dat het lukt. Dan hebben ze in Noordwijk wel een reisje verdiend naar de zon. Ik heb nog even naar mijn ingeboekte bonnetjes gekeken. Ik denk dat ik nu begin te begrijpen waarom die 'stalker' werd gesignaleerd voor de Granada Studio's. De Knight Errant ligt hier al voor anker. Vandaar dat ik nog even heb ingetuned op mijn VIJFDE ROOS, the Diana Legacy. Waar dat legaat naartoe gaat is nog niet bekendgemaakt. Maar de Britse Kroon komt zonder meer op ons briefpapier.
Deze mogen we al gebruiken van Ed d'Hondt. Ik heb het hem in ieder geval laten weten op 14 september vorig jaar. Zodra mijn declaraties zijn vergoed zal ik daarvan weer eens een bedragje steken in mijn huis. Het personeel van El Nuevo Lanjarón heeft er gisteravond al een Oranjebittertje op gedronken.
Liefde is...
...dat kleine wondertje
Dit doet mij ogenblikkelijk
denken aan mijn verslag van Prinsjesdag 1996 d.d. 18 september
1996. Er zou een
ooievaar staan, volgens Liesbeth, maar toen ik keek was hij gevlogen.
Afgelopen maandag zond ik nog een faxbericht naar de Minister-President met de tekst:
'Zeer geachte heer Kok,
Ik heb begrepen dat u met effect
slaat.
Ik hoop dat het in de goede richting is.
Ik wens U morgen veel succes met Prinsjesdag.
Met Vriendelijke Groet"
Pagina 27 van de Telegraaf meldt: 'Premier Kok: "Nog lang niet uitgeregeerd".
Paars en Oranje is dus een ijzersterke combinatie.
Van het keuzeproces resteert nog slechts een zwart fluwelen doosje met een ketting, twee oorbellen met parels, twee vleugeltjes en twee vlinders, afgezet met edelsteen. Alles van goud. Ook nog twee gouden dingetjes met een edelsteen in het midden, waarvan ik de functie niet ken. Aan de muur hangt nog een tekening van een winnend paard en een rode roos.
Ik heb het zwarte doosje maar even dichtgedaan.
Groetjes, John. P.S. Nog één ding was ik vergeten: een briefopener.
Die ooievaar is laatstelijk nog een keer ter sprake gekomen aan de bar. Wat mij betreft mag hij nog wel een keer langs komen. Maar éérst The Business van de grond. 17.36 Er wordt nu volop gezeild op zee. Hij is als een spiegel.
21.30 Na mijn brief aan Wenen te hebben gepost ben ik via de boulevard naar Benalmádena Avenida de BRUSELAS was het Manneken al van zijn sokkel gehaald. Juan Tam Tam ontving mij wel met open armen.
Nadien ben ik naar boven gewandeld. In de Casa Cultural van Arroyo de la Miel vond een zogenaamde Maratón de Cuentas plaats. Er hing ook een tekening van Peter Pan. Ik ben daar het auditorium binnengewandeld. Een soort schouwburg, waar het krioelde van de kleine kinderen.
Enkele liepen rond met spandoeken met het woord SILENCIO. Op het podium stond een Spaanse caballero en een Engelse lady een sprookje te vertellen. Hij in het Spaans en zij in het Engels. Precies zoals ik het mij had voorgenomen met Diana in Argentinië. De Engelse dame kwam na afloop al direct op mij af. 'I think you were the only one who was listening'. Ik vertelde haar daarom dat ik ooit een brief uit Engeland had ontvangen, gericht aan Peter Pan van der Heyden. 'So I had to fly back to Kensington', heb ik haar daarop laten weten. Dat verhaal is nu exact acht jaar geleden begonnen. Op dezelfde plaats. Dat bedoel ik nu met
Ik heb hier ook de beelden doorgekregen van de ramp in Enschede. Gruwelijk. Ik heb daar ook nog enkele goede vrienden. Het wordt dus hoogtijd dat er aan dat gedoe met dat VUURWERK ook een eind wordt gemaakt. Ik ben verbijsterd. Devastated like before. Ondanks alles verder gekeken naar het songfestival op de Spaanse televisie. Mijn favoriet: Litouwen. Als ze zo doorgaan met de beheersing van het Engels geef ik ze nog wel een kansje om te worden toegelaten tot de Europese Unie. Een tak van de familie Van Heyden is daar ergens terechtgekomen en maakt deel uit van de Orde van de Russische Witte Adelaar. Die tak schijnt nog niet te zijn uitgestorven en leeft nog voort in de voormalige Sovjet Unie. Het zijn klaarblijkelijk de nazaten van de Graaf van Heyden, oud-admiraal van de Russische Vloot in de tijd dat de Tsaar het daar nog voor het zeggen had. Goed dat het Russische Parlement - naar verluidt - binnenkort weer naar Sint Petersburg terugkeert. Dat scheelt voor mijn oudste zoon ook weer een aantal kilometers. Men kan immers niet verwachten dat hij voortdurend naar Moskou op en neer blijft vliegen. Hij heeft inmiddels al een leuke baan aangeboden gekregen. Voorlopig blijft hij nog even in Utrecht werken voor een salaris dat hoger is dan van zijn vader. Op dit moment. De Russen doen het eigenlijk ook wel aardig. Van de Noren ben ik vooral gecharmeerd door hun kleur in het haar. Ook de IJslanders spreken mij bijzonder aan. Oude 'Searchers'. Op zich stuk voor stuk leuke nummers. Alleen de Turken vallen een beetje buiten de boot. De Europese Unie houdt op bij de Bosporus. Dat heb ik al eerder duidelijk gemaakt. Als ideale staatkundige vorm van de Europese Unie heb ik gekozen voor het zogenaamde King Arthur Model. Een ronde tafel met de twaalf constitutionele vorsten van de huidige twaalf lidstaten. Dat is de enige garantie voor stabiliteit en continuïteit van de Europese Unie. Op dat punt dient er intern nogal het een en ander te gebeuren in de komende jaren. Het is dus goed dat onze kroonprins het startsein voor de discussie omtrent dat model al heeft gegeven. Zodra die vorm is bereikt kunnen We verder praten over eventuele uitbreiding. De Habsburgers staan al klaar in Oostenrijk. Ik ben echter niet zozeer geporteerd van een nieuwe keizer daar als constitutioneel monarch. En zeker niet als hij zich nog een keer zou gaan bezighouden met Joegoslavië. Dat heeft in 1914 ook al meer dan genoeg Vuurwerk opgeleverd, waar Wij niet zo hard meer op zitten te wachten. Wel handig van de Nederlanders om de twaalf punten aan Turkije te geven. De eerste prijs van paars gaat dus naar Denemarken met The Wings of Love. Het doet mij denken aan het gesprek dat ik vorige week had met de barkeeper van The Red Lion. Er hing een bankbiljet bij hem aan de muur met de beeltenis van Her Royal Majesty The Queen. Hierop liet ik hem weten: "I see you've got Granny on the wall. That's how my girlfriend used to call her, when She flew over WINDSOR CASTLE." Mark en Caroline zijn onlangs nog in Kopenhagen geweest. Mark zond mij dienaangaande op 20 april jongstleden nog het volgende bericht: "Hoi pap, na een onbedoelde vertraging van een dag toch weer de horoscoop. In Kopenhagen was het heerlijk en het was, en dat zul je leuk vinden, de 60ste verjaardag van de koningin, dus we hebben tot tweemaal toe alle noordelijke koningshuizen voorbij zien komen. Bea zwaaide nog naar ons. Leuk hè? Nou, ik ga snel weer naar mijn werk, we mailen nog. Mark." Het is dus maar goed dat ik met kerst nog even naar Schotland ben gegaan in de
Zondag 14 mei 2000
Verschroeide aarde. Watts there more to say. Wellicht een gedicht uit mijn dagboek van acht jaar terug. Ik schreef het op tijdens mijn tocht van Córdoba naar de Expo van Sevilla. Op 25 mei 1992 om precies te zijn.
H. Marsman:
PHOENIX
Vlam in mij,
laai weer op;
hart in mij, heb geduld,
verdubbel het vertrouwen -
vogel in mij, laat zich opnieuw ontvouwen
de vleugelen, de nu nog moede en grauwe;
o, wiek nu op uit de verbrande takken
en laat den moed en uwe vaart niet zakken;
het nest is goed, maar het heelal is ruimer.
VANAVOND KIJK
IK NAAR
MARGRIET
HARTELIJKE GROET