30 augustus 1996. Betreft: HARTZEER Kenmerk: ICB/Baak960830. Lieverd, Vanuit mijn simulator - ik stel mijn werkkamer voor als aangrenzend aan die van jou, dat werkt stimulerend - nog even een kleine vervolgrapportage van mijn reis naar Engeland. Op 29 juli heb ik grote schoonmaak gehouden. Op de 31ste heb ik me in een nieuwe outfit gestoken en een nieuwe portefeuille aangeschaft om alles goed te ordenen. In het fotovakje paste precies de foto van jou uit het Baakbericht. Toen ik in de modezaak afrekende heb ik nog gezegd 'Nu is alles nieuw, zelfs een nieuwe foto in mijn portefeuille'. 'Dat moet af en toe ook eens kunnen', zei de dame achter de toonbank. Ik was de winkel echter nog niet uit of ik werd plotseling getroffen door zware steken in mijn hartstreek. Jouw foto heb ik toen maar even omgedraaid. Toen is de pijn weer wat gezakt. Toen ik de volgende dag in België die borden langs de weg zag staan met het opschrift 'Een geliefd persoon heet vanavond Bob' kwamen die steken in alle hevigheid weer terug.

Ik heb de auto toen weer aan de kant gezet, even met de jongens een kop koffie gedronken en mijn weg vervolgd. Even voor Calais werd ik gepasseerd door een Britse auto met een dame en een heer die mij vanuit het opengeschoven dak wenkten om hen te volgen. In Folkestone werd ik door een heli van de Royal Air Force opgewacht en vervolgens ook weer door een auto met een handje boven het dak naar de camping in Laleham geloodst. Daar werd ik weer door hetzelfde hartzeer bevangen en heb mij daarom naar het St. Petershospital laten vervoeren.

Ik heb de behandelende arts dit verhaal verteld en haar jouw foto laten zien. Reden waarom zij mij de volgende dag naar een vrouwelijke psychiater heeft verwezen. Ik heb die dame laten weten dat het de allerlaatste keer is geweest dat ik me ertoe heb laten verleiden om in te gaan op de fantasieverhalen van artsen. Ik heb al lang genoeg met de beroepsdeformaties van die mensen te maken gehad. Er is wel een andere visie over mijn ontslag in 1991 op tafel gekomen. Er ontspon zich de volgende discussie:

'Untill 1991 I had a perfect colleague in NOORDWIJK'
'And what was wrong with that?'
'I fell in love with her and therefore she had to fire me'.
'I think you've got an emotional problem, Mr Vanderheyden'.

En zo begon het verhaal weer opnieuw. Alleen zijn en aansluiting missen is inderdaad een emotioneel probleem en het is vooral die ons vertrouwde dialoog die ik mis. Daarom heb ik in december vorig jaar een contactadvertentie in de NRC geplaatst. Ik wil jou graag in kennis stellen van één bijzondere reactie die ik heb ontvangen. Het was de allereerste reactie op die advertentie. De familienaam komt ook voor op de collage die ik je deze week gestuurd heb. Het was een leuke brief met een foto van de betreffende dame die in de vensterbank naar buiten zat te kijken alsof ze zat te wachten op de prins op het witte paard. Ik heb kort daarop even telefonisch contact met haar gehad en een afspraak met haar gemaakt. In de week van 15 december ontving ik van haar een kaartje met de mededeling dat zij van de afspraak wilde afzien met als motief 'ik ben hopeloos verliefd op iemand met wie het niets kan worden, als afleidings-manoeuvre schreef ik jou.' Ik heb haar daar zo oprecht mogelijk op teruggeschreven omdat ik dat probleem wel herkende. Ik wil daar graag eens met een vertrouwenspersoon van jou over praten als dat tussen ons niet mogelijk is: je vader, Cissy, of iemand anders. Ik kan moeilijk zakelijk met jou door één deur als het 'emotional problem' niet is opgelost. Ik reken op jouw medewerking. In de sauna trof ik gisteren iemand die mij in het bezit heeft gesteld van het boek 'Uit de geschiedenis van Wassenaar' van E.M.Ch.M. Janson. Onvoorstelbaar hoe hierin een deel van mijn vermoedelijke voorgeslacht is beschreven. Het wordt hoogtijd dat er weer een Van der Heyden terugkomt in die plaats, mét een nieuwe partner en als jij dat niet kunt zijn, dan graag iemand met hetzelfde karakter. Daar wil ik wel graag je hulp bij. De tijd van het scheiden van personen en zaken is voor mij nu wel achter de rug, vooral als het gaat om mensen die mij aan het hart gaan. Ik ben bereid om op alle mogelijke manieren te blijven samenwerken. Ik denk dat de sfeer op de Baak daardoor ook sterk zal verbeteren. Liefs, P.S. Ik heb vorige week nog even geprobeerd een steuntje te zijn voor de vuurtoren (foto).

4 SEPTEMBER 1996 CORRESPONDENTIE-OVERZICHT TER ATTENTIE VAN DE DIRECTIE VAN DE BAAK TE NOORDWIJK