6 augustus 1998. Betreft: HENLEY Kenmerk: JH/LH980806. Dear Elizabeth, Donderdag 6 augustus 1998. Liefde is... ...wegdromen bij haar foto. Dat heb ik veel gedaan. Vooral twee jaar geleden. Jouw foto had ik uitgeknipt, als poppetje. Uit jullie brochure. Net als je dat met die van mij hebt gedaan. Later is Diana voor jou in de plaats gekomen. Dat is vandaag precies twee jaar geleden. Die keer ging ik alleen op stap. De jongens gingen samen met de trein naar Londen. Voor een bezoek aan de zoveelste musical en het British Museum.
Ik was uiteraard benieuwd naar de omgeving waar jij een jaar had vertoefd tijdens je dressuuropleiding. Ik sla er de foto's nog eens op na. Te beginnen met The Old White Hart.
Ik zie dat ik een vergissing heb gemaakt in een van mijn brieven. Er is geen sprake van drugs. Dat bleek pas acht maanden later. Het opschrift luidde: NO DJ, NO KARAOKE, NO GIMMICKS, JUST GREAT FOOD, FINE ALES AND AN EXCELLENT ATMOSPHERE.
Het woord ATMOSPHERE in de kleuren paars en beige, zoals op mijn briefpapier in die tijd en nu nog op mijn enveloppen, die bijna op zijn. Ik bezocht eerst een monument bij de Town Hall van burgers uit Henley die waren gevallen tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918). Aangezien het rode hart nog steeds een belangrijke rol speelde in mijn gedachtenwereld, maakte ik ook een foto van het bordje Hart Street.
Alhoewel hier een hert mee wordt aangeduid. Maar er is niet zoveel verschil tussen een hert en een hart. Denk daarbij maar eens aan de zin De tirannie verdrijven, die mij mijn hert doorwond. Dat thema had Hare Majesteit zo fantastisch opgepakt tijdens Haar toespraak voor de Staten Generaal op 5 mei 1995, de laatste dag dat ik nog over mijn auto beschikte. Vervolgens een leuke wandeling gemaakt langs de Thames.
Er lagen woonboten en jachten. Eén ervan droeg de naam Eilzabeth. "Die zou best wel eens van de familie Halbertsma kunnen zijn" dacht ik daarbij en keek naar de prachtige landhuizen aan het water.
Over een grote pier gewandeld, langs een sluisje. Het was een prachtige aanblik. Ik genoot volop van de natuur, het water en de rust die de beelden opriep.
Toen terug naar the bridge. Even het kerkje binnen om te bidden. Ik maakte daar een foto van een koperen adelaar.
Toen wilde ik wel eens weten waar jij had paard gereden en heb bij de British Tourist Information geïnformeerd naar de dichtstbijzijnde manège. Dat bleek in Checkendon te zijn, het Ecuestrian Centre. Daar ben ik naartoe gereden.
Op een boom kwam ik plotseling een oranje papier tegen met daarop een paarse pijl. Het blad hing ondersteboven aan de boom. Ik wist echter wel welke kant ik op moest. De betreffende foto is eveneens gestolen op zondag 20 juli vorig jaar.
Alras bereikte ik het Checkendon Ecuestrian Centre en liet daar aan het management jouw foto zien met de vraag of zij jou nog kenden. Er was echter onlangs een nieuw management aangetreden en het was waarschijnlijk al meer dan tien jaar geleden dat je daar had rondgereden.
Ik zie dat ik je al enkele foto's heb doen toekomen van die manège. Ook ben ik langs Friar Park Stables gereden, niet ver van het centrum van Henley.
Vervolgens gedineerd in Harvester's in Old Windsor. Nadien een wandeling over het voetpad langs de Thames gemaakt naar Runnymede.
Ik werd daar steeds vriendelijk begroet door voorbijvarende schepen en bootjes. Ik bevond mij op historische bodem. Zo kwam ik een eik tegen die was geplant in de grond van Jamestown, Virginia, de eerste Engelse nederzetting in Amerika. Ook een boom die door Her Majesty Queen Elizabeth II op 7 december 1987 was geplant in het kader van de nationale bomenweek.
Voorts de uitleg gelezen over de totstandkoming van de Magna Carta en nadien de koepel bezichtigd op de plaats waar John I deze nieuwe wet heeft geproclameerd. Daar las ik To commemorate Magna Carta symbol of freedom under law.
Uiteindelijk weer naar de camping gereden. In de nabije omgeving stond een verhuisauto van The Dixon Line.
Op de camping aangekomen vond ik het bruinleren scheertasje met het opschrift 28. Hier zullen Diana's vingerafdrukken wel op voorkomen. Ik ben er dus zuinig op. Vandaag las ik immers in de Telegraaf dat er een belangrijke getuigenverklaring is afgelegd inzake het ongeluk. Voor deze informatie ben ik Henk van der Meyden thans wel erkentelijk. Ik citeer: IK BEN SCHULDIG AAN DIANA'S DOOD. Morgen gaan We naar BLENHEIM, het paleis van haar oom de Duke of Marlborough en haar oudoom Sir Winston Churchill. Thans naar de actualiteit. Daarom zend ik je hierbij mijn eerste vingeroefening op floppy. Ik heb jou hierin ook opgenomen als zakelijke partner, maar wellicht is het verstandiger dat het meer een partnership wordt in de persoonlijke sfeer, zoals eerder aangegeven door jouw hotelmanager. Ik zal verschillende versies produceren van de bedrijfsplannen ten behoeve van de verschillende werkmaatschappijen. Ik denk dat ik Sylvia Tóth nu wel nodig heb in verband met allerlei noodzakelijke informatie over beleggingen en effecten. Daar is zij goed in thuis. In deze eerste vingeroefening heb ik op de eerste plaats het uitzendbureau op Schiphol ingevoerd. De vooruitzichten zijn nu al verbluffend. De investeringsbegroting zal ik verder uitwerken zodra ik de catalogus heb ontvangen van de Overtoom. Dan kan ik uitgaan van concrete gegevens. Ik zal je terzake blijven informeren, zodat je met mijn gegevens kunt werken. Het was inderdaad een bemoedigende dag. Een aanlokkelijke invitatie ontving ik van Cécile. Zij bood mij aan morgen ook van haar computer gebruik te kunnen maken. Dat doe ik dus met alle soorten van genoegen. Ook is zij zeer geïnteresseerd in de ontwikkelingen in Parijs. Evenals haar vader, die ik recentelijk van de situatie in kennis heb gesteld. Ik zal weer gaan sporten en heb mij ook voorgenomen mij in te zetten voor de Holy Trinity Church en eventueel eveneens een andere gemeenschap. Daarvoor kom ik graag weer een keer naar Noordwijk. Laat maar weten wanneer het je schikt. With loving regards.