JH/LH990608. Betreft: DE MOOISTE DAG VAN JE LEVEN Dinsdag 8 juni 1999, Dear Elizabeth, Liefde is... ...de mooiste dag van je leven. Dat spreekt mij zeer tot de verbeelding. Zo lees ik vandaag dat Otto Von der Gablentz nog op 68-jarige leeftijd in het huwelijk treedt. De voormalige Duitse ambassadeur in ons land (1983-1990) gaat in het najaar trouwen met Hetti Jongsma-Blanche Koelensmit, die bij Christie's in Amsterdam werkzaam is. Ik heb de heer Von der Gablentz ooit eens meegemaakt tijdens een forumdiscussie in 's-Hertogenbosch. Eén van de forumleden was Yvonne van Rooy. Ook geen onbekende. Zij was toen staatssecretaris van Economische Zaken. De heer Von der Gablentz is thans rector van het Europa-college in Brugge. Dat college hebben wij in 1969 tijdens een werkweek van de toenmalige 'kweekschool' bezocht.
De contouren van de Europese Unie zijn ons toen al geschetst. Het beeld is aardig uitgekomen. Reden waarom ik gisteren de debattten over de Europese Unie heb gevolgd op de Nederlandse televisie. Met name het gesprek met Wim Kok en Tony Blair was voor mij een verademing. Het doet mij deugd dat die twee het zo goed met elkaar kunnen vinden. De schrijver Cees Nootenboom heeft mij in 1990 nog geïnspireerd om de pelgrimsroute naar Santiago weer eens te gaan bezoeken. In die zin heeft hij sterk bijgedragen aan mijn veranderingsproces in die tijd. Ook het vraaggesprek met Thom de Graaf is mij deze keer voor honderd procent meegevallen. Het is opvallend hoe snel Thom heeft bijgeleerd. Hij heeft nu zelfs regelmatig de term Nieuw Elan laten vallen. Het Paars is gisteren weer flink versterkt door het aantreden van Laurens-Jan Brinkhorst als nieuwe minister van landbouw. Als studievriend van de Koningin zal hij D66 zeer zeker uit haar impasse kunnen halen. Dat is hard nodig sinds Roger van Boxtel vorige week de auto van europarlementariër Bartho Pronk van het CDA heeft geramd. Ik zie dat die twee de zaak hebben bijgelegd. Van Boxtel was nog helemaal met zijn hoofd bij de radio-uitzending waarin hij had gezeten. Dat komt in de beste families voor. Wat dat betreft vergeet ik Koninginnendag 1997 van mijn leven niet meer. In Cambridge reed ik bij het optrekken bij een groen stoplicht tegen een Engelse medeweggebruiker doordat ik zat te luisteren naar de laatste verkiezingstoespraak van John Major. Toen ik dezelfde dag net mijn missie had voltooid in Londen met het verzenden van de kaart naar My Fifth Rose was de ramp helemaal compleet toen ik in Parijs terecht kwam in plaats van BRUSSEL. Dat verhaal zal Tony Blair nu ook wel kennen. Het doet mij verder deugd dat Indonesië inmiddels ook paars is na stembus. Ik werd hier vanmiddag namelijk al uitgenodigd voor een Indonesisch buffet op de Plaza de Andalucía. Toevallig ben ik vandaag ook met mijn financiën aan het werk gegaan. Alle nota's tot op heden ingeboekt. Voor de holding heb ik in 1999 thans Hfl 12.516,56 aan onkosten gemaakt. Hierbij is ook de aanschaf van de computer inbegrepen. Die kan natuurlijk in een paar jaar worden afgeschreven. Dat moet de accountant maar bepalen. Ook stuur ik je bijgaand afschrift van mijn belastingaangifte 1998. Deze aangifte is nu reeds door de belastingdienst verwerkt. Hulde aan het Ministerie van Financiën. Zij hebben er middels deze aangifte kennis van kunnen nemen dat mijn vordering op de Stichting Cervantes Benelux Hfl. 89.968,- bedraagt en op Instituto Cervantes Holding Ltd Hfl. 6.357,- per 31-12-1998. Dit bedrag is nu dus opgelopen tot Hfl. 18.873,-. Ik heb dus nog minstens Hfl. 108.841 tegoed. Daaruit kan ik de mooiste dag van ons leven wel voor een stukje bekostigen. Het zal leuk zijn als we onze werknemers eveneens kunnen uitnodigen op ons feest. Dat moet wel lukken. Groetjes. Bijlage: Rapport belastingaangifte 1998 d.d. 15 april 1999 van R.M. Tijssen belastingadviseurs te Nijmegen.