21 juli 1999. Betreft: VAN DEN BROEK Kenmerk: JH/LH990721. Dear Elizabeth, Nijmegen, woensdag 21 juli 1999. Liefde is... ...een onderwater zoen. Dat zit er voorlopig nog niet in als ik zo naar de horoscoop kijk. Dan zou ik eerst een tijd moeten gaan snorkelen op de Maladiven. Dat was echter wel leuk bedacht tijdens Neuzen in de Wind, die snorkel. Ik heb nooit goed begrepen wat het verschil is tussen carrière-zaken en persoonlijke belangen. Als het mij in mijn carrière goed gaat, is dat eveneens van belang voor mijn persoonlijke welbevinden. Verstandige mensen zullen mijn weg niet blokkeren. Gisteravond ben ik naar het centrum van de stad getogen. Op het Plein 1944 trof ik daar twee Nederlandse militaire jongedames in gesprek met een groepje Canadese militairen. Zij droegen de beeltenis van de Britse kroon op hun baret. "You've got the same queen that I have", vertelde ik hen en liet één van de heren het telefoonnummer van Her Majesty zien.
Uiteraard denkt gelijk iedereen dat ik een 'practical joke' uithaal. Een van de jongedames wilde per se dat nummer bellen en vroeg mij mijn GSM-toestel om het verhaal te verifiëren. Zij belde en wist van de weeromstuit niet hoe zij moest reageren toen zij "The Secretary" aan de telefoon kreeg. Brian, de Canadees, werd toen nieuwsgierig en wilde ook eens weten of het klopte wat ik hem vertelde. Hij noteerde het nummer van mijn display en belde met zijn eigen toestel. Hij kreeg geen verbinding. Toen vroeg hij of hij mijn toestel mocht gebruiken. Ik had er deze keer geen bezwaar tegen om wat Vierdaagse-promotie te maken. Het grootste gedeelte van de Royal Coldstream Guards bevindt zich thans ook in Nijmegen en ik mag aannemen dat de koningin daarvan op de hoogte is. Brian belde dus. Ik heb ná jou en de receptioniste van het Hotel Albert I aan de Place Rogier te BRUSSEL ("C'est de la maison du Prince!") nooit iemand zo van kleur zien verschieten, althans niet in het rood. Uiteraard kwamen de vragen los: "Who did you get on the phone?" "BUCKINGHAM PALACE", zei Brian. "Who?" vroegen ze weer. "The Private Secretary to the Queen".
"What did you tell them?" "I told them to give my regards from Mr. Van der Heyden from the Four Day's Marches in Nijmegen". "And how did they react?" "They told me to thank him for the message". Je ziet dus dat ik nog niet zo slecht aangeschreven sta in het Verenigd Koninkrijk en thans ook in de rest van het Britse Gemenebest. Als er tal van lieden zouden zijn die mijn weg blokkeren adviseer ik hen ten stelligste daar thans een eind aan te maken. Na een flinke wandeling door de feestende binnenstad en over ons Valkhof te hebben gemaakt, trof ik het groepje Canadezen opnieuw op het Koningsplein. Ik heb van Brian ogenblikkelijk een foto gemaakt. Hij andersom ook overigens: een groepsfoto. Leuk voor de PR aan de overkant. Ik heb Brian laten weten dat mijn nieuwe 'girlfriend' ook uit Canada komt, uit Toronto. Ik weet niet of jij dat leuk vindt. Ik in ieder geval wel. Die haastklus is een telefoontje naar Lochem. Na thuiskomst heb ik namelijk ook naar het programma NetWerk gekeken. Het was een interview met onze goede vriend, geest- en bloedverwant (althans van mij) Hans van den Broek. Hans levert op 15 september aanstaande (dan is Ida jarig) zijn bureau in in BRUSSEL. Ik neem aan dat je nog wel een bureau voor hem vrij hebt in de Malietoren. Laat hem dat maar weten. Dan kan hij er nog vóór de 28ste in. Mocht je zijn adres of telefoonnummer niet hebben, bel dan maar naar Anne de Vos van Steenwijk. Zij woont ook in Lochem. Vergeet haar dan niet mijn groeten over te brengen, want het is alweer een hele tijd geleden dat ik haar heb gesproken. Er komt nog een woning vrij in BRUSSEL. Van Hans van den Broek. Succes ermee! Instituto Cervantes Holding Limited J.L. VAN DER HEYDEN. VICE PRESIDENT.