27 november 1997 Betreft: NAGEKOMEN BERICHT. HET PAD VAN "IK" NAAR "WIJ" Kenmerk: JH/LH971127. Beste Liesbeth, VEENENDAAL 26-11-1997. Ik kreeg hier sleutel B85. Ik dacht in eerste instantie aan een bommenwerper. Enige luchtsteun is wel nodig bij de komende reis. Bijgaande brief kreeg ik van King's College. Ik denk dat ze me niet goed begrijpen daar in Engeland. Ze willen dat ik in de rij ga staan. Maar daar kan ik niet aan beginnen. Ik ga niet van 11 tot 3 uur in een rij staan. Dát ben ik niet gewend. Daarom zond ik vanavond de volgende reactie: Message to MrJohn Boulter of King's College Cambridge. Ik voel wel iets voor de Sung Eucharist om 11 uur op Eerste Kerstdag. Ik heb het liefst dat jij meegaat. Dan huur ik een auto en koppelen we er nog een paar dagen aan vast voor een bezoek aan Henley. Het zijn uiteindelijk jouw vrienden die daar wonen. Ook is het belangrijk dat we de zakelijke transacties daar samen afwikkelen. Jij kunt alles bevestigen. Daar heb ik je voor nodig. Ik kan nu nog bijboeken. Reageer dus maar snel. Dan maken we ook nog samen een autorit naar Althorp. Want volgens het NRC zou er al iets bekend zijn over Diana's testament. Dit lijkt mij echter wel prematuur. Het testament wordt immers pas zes maanden na overlijden geopend. Dat wordt dus 28 februari.

Ik heb hier nog even het idee van het uitzendbureau uiteengezet: "Headhunten" was de reactie. Als we dat als eerste activiteit nemen dan genereren we al gelijk big business en zullen we maar tijdelijk behoefte hebben aan een financier. Headhunten levert goud geld op. We hebben wel een week nodig om alles rond te breien. Ik stel dus voor van 21 tot 28 december. Ik reken erop dat je hiermee accoord gaat. Graag snel je reactie. Je bent een snelle beslisser. Dus ik verwacht je vrijdag in Leiden. Een B-85 bommenwerper bestaat niet. Wel een B-52, maar deze associatie heeft uiteraard wel te maken met het beeld dat mijn coach bij Nieuw Elan (Wayenburg) in Hoofddorp van mij heeft geschetst. Ik heb heel wat bommen moeten afwerpen de laatste jaren. Ik hoop dat het niet meer nodig is van nu af aan en we samen weer aan het werk kunnen. In mijn brief van gisteren maakte ik wederom een fout. Ik ging naar het Halbertsmaplein in Grouw. Dus niet in SNEEK. Zo gaat dat in menselijke processen. Dat is uiteraard een Freudiaanse vergissing. De heer Breuker heeft mij daar naar toe gebracht. Hetgeen mij inzicht heeft verschaft in de familieverhoudingen in dat mooie Friesland. De wieg van jouw familie. Wat ik wil staat hierboven. Mijn intuïtie zegt dat jij weer terugkomt. Harde werkster! Bijlage: Brief van King's College Cambridge CB2 1ST, d.d. 24.11.1997.

27 NOVEMBER 1997 HOTEMETOTEN TER ATTENTIE VAN LIESBETH HALBERTSMA