13 januari 1999. Betreft: EEN VRAGENDE OOGOPSLAG - VERGETEN Kenmerk: JH/LH990113. Beste Liesbeth, Utrecht, woensdag 13 januari 1999. Mijn voormalige echtgenote belde mij op uit belangstelling. Dat gesprek heb ik beëindigd met het woord 'schatje'. Dus dat zit wel goed voor de komende jaren. Ik ontving vandaag ook een enveloppe in de postbus met twee 'armdrijvers' om het hoofd boven water te houden, naar ik aanneem. De enveloppe vertoont de veelzeggende spreuken 'een vragende oogopslag - vergeten', 'Jeroen S. (41) bereikt toch het juiste evenwicht' en 'geïnteresseerd: 'leer mij te leren'. Dat doe ik dus bij deze. Die vragende oogopslag van jou zal ik nooit vergeten. Te nooit en te never. Het juiste evenwicht bereik ik ook wel op mijn 51ste levensjaar. En wat dat leren betreft kan ik je melden dat de enveloppe een factuur van Hfl. 581,63 betreft, gericht aan Instituto Cervantes Holding, de heer J.H. van der Heyden, Vice President. Dat moet uiteraard een foutje zijn van de administratie van de Baak. Mij is immers geen J.H. van der Heyden bekend als Vice President van ons bedrijf. Ik denk daarom dat het beter is dat jij je - als mijn beoogde directeur - met deze rekening bezighoudt. Die rol van Karin neem ik wel weer over. Als beschermengel. Uiteraard blijf ik graag lid van de Baak-kring. Maar het wordt wel tijd dat wij nu ook geld gaan verdienen. Dit is dus de eerste gelegenheid voor mij om te bezuinigen op mijn persoonlijke financiën. Ik neem aan dat je in staat bent geweest om een groot aantal investeerders aan te trekken voor ons bedrijf. Zoniet, dan dien ik voorlopig nog even rustig aan te doen op mijn flatje aan de Spaanse kust. De plattegrond van Wassenaar heb ik echter nog niet opgeruimd. Ik weet daar al goed de weg. Vooral naar De Paauw. Van de Vereniging van Leraren in Levende Talen kreeg ik ook een brief. Hij luidt alsvolgt:

"AAN: Instituto Cervantes Holding LTD. Postbus 689. 3500 AR UTRECHT. Ons kenmerk: BBa/99002. Onderwerp: 'Stichting Cervantes Benelux'. Apeldoorn, 11 januari 1999. Geachte Heer van der Heyden, In antwoord op uw schrijven dd 16 december 1998 dank ik u namens het Dagelijks Bestuur van Levende Talen hartelijk voor het in ons gestelde vertrouwen. Ik moet u echter teleurstellen. Wij zijn helaas niet in staat u in contact te brengen met capabele bestuurders die uw verantwoordelijkheden inzake de Stichting Cervantes Benelux zouden kunnen overnemen. Ik hoop dat u er spoedig in zult slagen om de juiste bestuurders aan te trekken. In de hoop u hiermee voldoende te hebben ingelicht, teken ik, met vriendelijke groet, drs. B.H. Bartelds, secretaris Levende Talen. Myrtillushof 20. 7325 VN APELDOORN."

Dat bevestigt mijn mededeling aan de Koningin dat het niet meevalt om hier goede bestuurders te vinden. Ik denk dat Wim Dik in eerste instantie maar eens moet worden gepolst. Hij kwam gisteravond nog ter sprake hier in Stadskasteel Oudaen. Ik beschouw hem immers ook als één van die hotemetoten die aan de basis hebben gestaan van mijn Spanjeproject. Ik denk dat het Het Beste is dat jij dat regelt in goed overleg met Henk en Harry. Naar dat etentje van vrijdag zie ik met belangstelling uit. Als je iets artistieks wilt creëren, denk dan eens aan het spelen op de eerste viool. Die gedachte kwam maandagavond al bij me op. Ik meende je te ontwaren als violiste in het VU-orkest. Het bleek echter een heer te zijn. Daarbij dacht ik aan de schone Nederlandse limmerick:

De hardloopster Nelly van Norden
Was kampioen op de horden
Toen bleek zij een heer
Want zij was eens een keer
Als baby verwisseld geworden

Je ziet wel. Everything is possible these days. Met name in verband met de vermogenspositie van de Stichting Cervantes Benelux. Daarom ga ik vanmiddag naar Schittering van Spanje. Maandag is het er niet van gekomen in verband met een uitgelopen gesprek. Morgen ga ik naar de vakantiebeurs. Wellicht tref ik de heer Paul Rhem daar aan. Dan kunnen wij binnenkort ook een keer - volgens afspraak - samen naar Apeldoorn: To the Loo. Toedeloe.

14 JANUARI 1999 TOQUE TOQUE TER ATTENTIE VAN DRS E.H. HALBERTSMA