15 april 1999. Betreft: DE STEEN IN HET WATER Kenmerk: JH/LH990415. Dear Elizabeth, Nijmegen, donderdag 15 april 1999. Zo'n kleine twaalf jaar geleden had ik een bijzonder ritueel. Ik trok zo'n anderhalf uur uit om een vast traject te lopen door de bossen van Maarn. Allereerst ging ik naar een heuvel naast het huis van de familie Wijffels. Daar ging ik in meditatie. Vanaf die heuvel had ik overzicht. Voorts deed ik daar enkele rek- en strekoefeningen en trok mijzelf op aan een stevige tak van een boom. Mijn oudste zoon Mark nam ik daar een keer bij mee. "Je hebt altijd iets of iemand nodig om je aan op te trekken", zei ik hem dan. Zo deed ik een tiental oefeningen met hem in het kader van het vormselproject ten behoeve van een groepje jongeren, waaronder kinderen van de familie Van Munster en Wijffels. De laatste oefening speelde zich af op de spoorlijn langs de Maarnse zandafgraving: in balans blijven. Daartoe balanceerden we beiden zo'n 200 meter ieder op een rail. Ik had jou daarbij voor ogen, zittend op de rug van een paard en in volledige balans, lichamelijk én geestelijk. Deze rails werden door de dwarsbalken met elkaar verbonden en in het het juiste perspectief kwamen zij aan het eind van de horizon in één punt samen. Aan het eind van de wandeling gingen we samen aan het water zitten. Ik dacht Mark iets geleerd te hebben. Toen zei hij mij: "Pa, nu moet je eens goed kijken". Hij nam een steen en gooide hem in het water. Hij wees op de ringgolven die de steen veroorzaakte. "Het begint heel klein, maar die kringen worden steeds groter", zei hij mij. Mark was toen twaalf jaar. Vanmorgen sloeg ik de Telegraaf op en zie zijn foto en zijn verhaal Klonen en DNA in musical FRANKENSTEIN. Mijn opvolger staat dus al in de startblokken. Ik heb mijn jongens altijd de vrijheid gegeven om zichzelf zo goed mogelijk - en naar eigen inzichten - te ontplooien. Mark behoorde op de basisschool al tot de categorie hoogbegaafden. Daarom hebben wij hem zoveel mogelijk 'intellectueel voer' laten eten. Vanmorgen had ik hem aan de telefoon. Zijn volgende produktie heeft hij ook al klaar. Daarom heb ik hem laten weten dat ik al over een manuscript beschik voor een nieuwe produktie. De letters DNA komen daar ook in voor. Ook is de titel al bekend: NOUS MAINTIENDRONS. Dit uiteraard als opvolger van Wilhelmina Je Maintiendrai. Ik zal mij dan in Spanje sterk maken voor de versie "Mantendremos" ofwel "La Quinta Rosa". Liefde is... ...meningsverschillen uitpraten. Dat lijkt mij een goede zaak. Mijn meningen heb je allemaal op papier en schijf. Het lijkt mij goed dat we daarvoor binnenkort samen eens een dag de Middellandse Zee opgaan. Er is licht iemand die daarvoor zijn jacht beschikbaar kan stellen. Uiteraard reken ik voordien op een schriftelijke feedback waarmee ik uit de voeten kan. Ik heb inmiddels voldoende voorzetten gegeven en ideeën gegenereerd waarin je verstandig kunt investeren. Ik reken op je. Een suggestie dienaangaande: Ruud Hendriks, lid Raad van Bestuur Endemol Entertainment BV. Hij verzorgt op 25 mei een 'avond aan zee' in Blaricum. Ik denk dat hij daarvoor beter naar Torremolinos kan komen. En uiteraard is het verstandig als hij deze week ook in het Universiteitstheater gaat kijken aan de Nieuwe Doelenstraat 16 in Amsterdam. Morgen is de generale repetitie. Er komt dan ook een cameraploeg van de Amsterdamse lokale omroep. Mark zit nog niet zo hard te wachten op storende elementen, maar voor een Endemol-produktie zal hij zeker in de markt zijn. Ik ook overigens. Vanmiddag ben ik alleen. Die tijd gebruik ik om de basis te leggen voor La Quinta Rosa. Mijn gehele correspondentie vanaf de eerste brief van de Minister van Binnenlandse Zaken en de Prins van Oranje zal weldra worden gepubliceerd. Op dit moment vindt in Groningen het XXe BIG-Congres plaats. Om 16.15 is Jan Kalff aan de beurt. Ik hoop dat de borrel tot vruchtbare resultaten leidt. De workshop Hoe maak je het leukste bedrijf van Nederland? onder leiding van drs G. Schlangen, directeur Communicatie Origin Nederland, spreekt mij het meest tot de verbeelding. Wellicht kan Charlotte hierin ook nog iets betekenen. Zij heeft nogal wat ervaring op het gebied van Recruitment & Selection. Wat die bezinning betreft spreekt mij de flyer met die stoel wel aan en het gele opschrift Nadenken en de tijd nemen. Even niets doen. Staren. Zoals nu. Dat had Monique Jorna mij al geadviseerd op 9 november 1990:

"Als ik weer zo'n hevige aanval van werklust krijg ga ik rustig in een hoekje zitten totdat de aanval over is..."

Die stoel van Rik Felderhof staat nog steeds te wachten. Ik voel echter meer voor Endemol, de woorden van Julio Sampedro indachtig: "Don Quijote is interessant, maar Sancho Panza is ook een belangrijk figuur." Brood op de plank dus. In Spanje hoop ik de zaken snel rond te hebben. Daarom heb ik vanmidag de volgende brief met bijlagen verzonden: AFKOOP POLISSEN. Bijgaand ontvang je twee exemplaren van de reacties op mijn communicatie met decisionmakers vanaf 12 mei 1995 tot op heden. Ik verzoek jou een exemplaar hiervan te doen toekomen aan de Magistrate in Londen. Je kunt hierover uiteraard contact opnemen met de heer Manders van het Haags Juristen College. Het wordt immers zaak dat dat probleem in Parijs thans definitief wordt opgelost. Van mijn Letters to Diana heb ik opnieuw twee nieuwe exemplaren vervaardigd, mét bijgaande bijlagen. Ik neem mij voor één van deze exemplaren persoonlijk aan Sus Majestades los Reyes over te dragen tijdens mijn eerstvolgende bezoek aan Madrid. Mijn uitnodiging om dat samen te doen blijft nog steeds van kracht. Fanático: 'empezamos a todo trapo'. Hartelijke groet. John L. Van der Heyden.

Bijlagen: 'Klonen en DNA in musical FRANKENSTEIN (De Telegraaf, 15 april 1999); Brieven decisionmakers (2x) vanaf 12-5-1995 alsmede relatie DE HEYDEN als waarzegger en CERVANTES.

16 APRIL 1999 NIEUW HOOFDSTUK TER ATTENTIE VAN LIESBETH HALBERTSMA