MAANDAG 8 MEI 2006

Mijn eerste gang was vandaag naar de ARC DE TRIOMPHE. Ik arriveerde om 10.35 op het metrostation GEORGE V aan de AVENUE DES CHAMPS ELYSÉES. Niet wetende wat er gaande was stelde ik al snel vast dat er een CEREMONIE PROTOCOLAIRE plaatsvond. Het was bevrijdingsdag in Frankrijk. Ik raakte in gesprek met een echtpaar uit KAAPSTAD in ZUID-AFRIKA en vertelde hen dat CHARLES SPENCER daar ook heeft gewoond en ik PRINS WILLIAM heb opgenomen in MIJN TESTAMENT. Het filmen ging nog niet zo best. "My hands are still trembling of the emotions" vertelde ik de Afrikaanders om 10.38 met de mededeling "Prince William is my legal heir of the company". Om 10.43 zette de stoet militairen zich onder trompetgeschal in beweging in de richting van de PLACE DE L'ÉTOILE ofwel CHARLES DE GAULLE. Het begin van de parade. Om 11.00 werd mij door de autoriteiten toestemming verleend om de kranslegging bij het graf van de onbekende soldaat van iets dichterbij gade te slaan. Veel generaals. Uitstekende veiligheidsmaatregelen. Om 11.26 was ik teruggelopen tot de hoek van de AVENUE GEORGE V. Plotseling hoorde ik klaroengeschal. Een indrukwekkende parade van de FRANSE KONINKLIJKE GARDE DER CAVALERIE gevolgd door een indrukwekkend politie-escorte en een auto met daarin de FRANSE PRESIDENT (11:27:50). Vervolgens ben ik naar het ROND POINT DES CHAMPS ELYSÉES gewandeld. Daar kwam de KONINKLIJKE WACHT al terug van de ARC DE TRIOMPHE (11:53).

Bij het passeren van de KONINKLIJKE WACHT leek het of de MONARCHIE was teruggekeerd in Frankrijk. De beelden leken immers ook veel op deze foto van 22 april 1997.

Vanaf het ROND POINT ben ik verder gelopen tot aan de hoek van de AVENUE DE MARIGNY. Tegenover het monument van CHARLES DE GAULLE waar in februari 1986 ons idee voor een nieuwe organisatie is geboren in het GRAND PALAIS. Om 12.00 heb ik de Parijse politie gecomplimenteerd voor hun veiligheidsmaatregelen. Daarom bood men mij een plaats aan waar ik de kranslegging door de heren CHIRAC en DE VILLEPIN goed kon volgen.

De FRANSE PRESIDENT arriveerde om 12:18. Om 12:19:52 legde hij dit bloemstuk aan de voet van het standbeeld van GENERAAL DE GAULLE. Na luid klaroengeschal en tromgeroffel zette de stoet zich om 12:34 weer in beweging. Na afloop maakte de Franse president een draai van 270 graden.Toen hij mij zag staan zwaaide hij mij vriendelijk toe (12:34:15). Dat ben ik wel gewend van koninginnen, maar een begroeting door een gewone president was geheel nieuw voor mij. Het was wel een bijzondere gewaarwording sinds mijn brief over de Relatie Nederland - Frankrijk aan Wim Kok en Peter Ottenhoff. De ceremonie werd om 12:41 besloten met het spelen van de laatste strofen van de MARSEILLAISE en het afmarcheren van de wacht.

Bij zijn vertrek werd de heer CHIRAC geëscorteerd door een grote groep gemotoriseerde politieagenten.

Dertig ongeveer. Hierboven afgebeeld. Een soortgelijk escorte had ik ook verwacht toen DIANA naar huis wilde op 31 AUGUSTUS 1997. Ik heb daarom van de gelegenheid gebruik gemaakt om die situatie nog eens te reconstrueren en ben dus eerst via de PLACE DE LA CONCORDE (12:55)

en langs de MADELEINE

naar de PLACE VENDÔME gelopen (13:00 Naar de RITZ. Ik citeer in het PAARS mijn eigen woorden die ik bij mijn filmbeelden heb ingesproken. 13:16:53 Dit is hij dan, de Place Vendôme.

De draaideur (13:21:20). 13:21:47 Het ligt precies naast het Ministerie van Justitie. Sterk. Ik heb alles gefilmd en ben ook op de plaats gaan staan waar twee jongens uit Australië de witte Citroën AX hebben zien wegrijden (13:26:35).

13:26:57 Ze zijn hierin gereden. Gevolgd door een stelletje paparazzi. 13:27:25 Hier zijn ze rechtsaf geslagen. Richting PLACE DE LA CONCORDE. Paparazzi achter zich aan. Zonder politiebegeleiding. Terwijl de FRANSE PRESIDENT toch een heel leger politie-agenten beschikbaar had om DIANA te begeleiden naar de luchthaven LE BOURGET. Het was dus een duidelijk geval van ONTVOERING. Een POGING TOT ONTVOERING.

(Dit standpunt heb ik - nadat de meeste getuigen tijdens THE DIANA INQUEST zijn gehoord op MAANDAG 18 FEBRUARI 2008 verlaten. 13:30 Op de hoek van de RUE DE CASTIGLIONE en de RUE DE RIVOLI heb ik een Parijse gendarme mijn positie uiteengezet en hem verteld dat ik een reconstructie maakte van het gebeuren. Dat had zijn goedkeuring.

13:34 Aan het eind van de RUE DE CASTIGLIONE zijn ze rechtsaf geslagen de RUE DE RIVOLI op. 13:35 Richting PLACE DE LA CONCORDE. 13:39 Dit is het einde van de RUE DE RIVOLI. Hier kwamen ze op de PLACE DE LA CONCORDE, gevolgd door een aantal paparazzi op hun hielen. Dodi had klaarblijkelijk opdracht gegeven om gelijk na de PLACE DE LA CONCORDE de CHAMPS ELYSÉES op te rijden. 13:43 Hier zijn we dus weer op de PLACE DE LA CONCORDE. Klaarblijkelijk had DODI FAYED opdracht gegeven aan zijn chauffeur HENRI PAUL om hier de CHAMPS ELYSÉES op te rijden.

Dat heeft hij echter niet gedaan. Hij reed richting Seine. Naar de weg langs de Seine in de richting van de luchthaven LE BOURGET.

DIANA was in charge. Not Dodi was in charge. DIANA was in charge. De chauffeur heeft klaarblijkelijk naar de bevelen van DIANA geluisterd en niet van de Egyptenaar. 13:44 RUE ROYALE. Zoals u ziet is Parijs nog steeds een KONINKLIJKE STAD. 13:49 Hier sta ik aan het begin van de CHAMPS ELYSÉES. Op de JOUR DE LA LIBÉRATION 8 mei 2006. Als Henri Paul de orders van AL FAYED had opgevolgd was hij hier rechtsaf gegaan. DODI FAYEDs appartement was hier aan het eind van de CHAMPS ELYSÉES. Even voor de ARC DE TRIOMPHE rechtsaf. Het was heel eenvoudig om hier rechtsaf te slaan. Als DIANA dat had gewild. Als DIANA dat had gewild. Als ZIJ dat had gewild. Als ZIJ dat had gewild. 13:52:50 HENRI PAUL reed echter door. En is hier klaarblijkelijk rechtsaf geslagen. Richting TROCADÉRO en DÔME DES INVALIDES. Het GRAF VAN NAPOLEON. Rechts langs de Seine-oever. 13:54 Een interessant beeld van de Belgische koning ALBERT I. Een nazaat - IN VROUWELIJKE LIJN - van de voormalige KONING VAN FRANKRIJK. Deze weg moeten zij toen zijn gegaan. DIANA wilde naar huis. Dat lijdt geen twijfel. 13:57:51 PONT ALEXANDRE III De weg gaat door verschillende tunnels. Dit is de eerste.

14.01 De maximaal toegestane snelheid is hier 50 kilometer per uur. Ik heb steeds gedacht dat dit de Pont de l'Alma was (PONT ALEXANDRE III). 14:12:56 Hier is nog een afslag naar rechts.

Kennelijk de laatste voor de tunnel bij de PONT DE L'ALMA. De laatste uitwijkmogelijkheid om naar Dodi's appartement te gaan. Als DIANA dat gewild had. Ik heb nog een vraag. Had DIANA ook een mobiele telefoon? Ik denk het wel. Ik heb ze nog met een mobiele telefoon op het dak van Mohamed Al Fayed zien zitten in SAINT TROPEZ. In de nacht van 14 op 15 juli 1997. Vlak voordat ik een FAXBERICHT NAAR SERGEANT DAVID SHARP heb gestuurd. 14:15 Voor zover ik mij kan herinneren - via berichtgeving in de pers - was deze weg afgezet toen ze met Dodi deze weg passeerde. 14:15 Dit moet hem dus zijn. Want hier splitst de weg zich in twee rijstroken. We hebben hier duidelijk een linker en een rechter weghelft die in de tunnel door pilaren is gescheiden. 14:19 Als een gek heeft hij gereden. Als een gek. 150 kilometer per uur deze tunnel in. Daar zijn de pilaren. Hier zijn ze. Dat zijn ze dan. Die tunnel zijn ze niet meer uitgekomen.

Die pilaren heb ik met mijn telelens kunnen vastleggen. Het heeft een onuitwisbare indruk op mij achtergelaten. Daarna ben ik naar het plein gelopen met de gouden vlam. Het monument voor Diana, maar ook voor anderen. Een opmerkelijke coïncidentie was het feit dat ik daar een richtingaanwijzer tegenkwam die naar het Franse Instituto Cervantes wees in de Avenue Marceau.

Dat geeft te denken. 14:28 Dat kan natuurlijk geen toeval zijn. INSTITUTO CERVANTES. 14:28 Hier begint deel twee. Bij het monument voor DIANA. Bij de vlam aangekomen (14:31) had ik geen foto's bij mij.

Daarom ben ik per metro naar mijn hotel teruggegaan.

14:28 Metrostation GARE DE LYON. SECRETS DE FAMILLE.

Om 16.15 was ik op de onheilsplek terug en heb de vier fotomontages van mij en Diana op het monument geplakt.

Daarmee was mijn missie van 8 1/2 jaar speurwerk voltooid.

Daarna ben ik traditiegetrouw naar het Graf van Napoleon gegaan.

16:21 We lost the battle. But we did not loose the war. Monsieur le Générale De Gaulle (16:38).

16:40 De Dôme des Invalides en heb mij daar voorgesteld als Jean Lambert de la Bruyère, Van der Heyden en neerlandais. Ook het verhaal verteld van Graaf Karel van der Heyden van kasteel Terworm.

Naar verluidt kwam Napoleon hier regelmatig op vakantie. Verrassenderwijs was men daar in de Dôme des Invalides klaarblijkelijk helemaal van op de hoogte. In de souvenirshop stond een buste van Napoleon. Of ik in de spiegel keek. "Het zal toch niet waar zijn dat Napoleon ook een Van der Heyden was?" dacht ik. In ons denken hebben wij één patroon volledig gemeen: het centraliseren van administratieve processen. Adellijke titels werden in het verleden in de regel slechts aan familieleden afgegeven. Aangezien één van de vermoedelijke familieleden van de Van der Heydens van Baak zich ooit tot Koning van Corsica heeft laten uitroepen lijkt de conclusie evident. In 1748 schijnt het Onstein voor drie jaar verhuurd te zijn geweest aan koning Theodorus van Corsica (Dat was in de tijd dat Theodorus van der Heyden van De Engelenburg bezit nam).

9 MEI 2006 START VAN HET COLLOQUIUM IN PARIJS