3 maart 1998 Betreft: ZEVEN PEPERMUNTJES Kenmerk: JH/LH980303
FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID
Beste Liesbeth, Maandag 2 maart 1997. 20.15 Terug van de fitness. De prestatie-index staat nog steeds op 45. Dat is dus goed. In de Oudegracht dreef een rode ballon. Die is dus weer netjes opgeblazen. Ik ontmoette een jongedame met het opschrift "Alimentos de España - SIEMPRE" op haar borst en sprak haar aan in het Spaans. "No es mío" was haar antwoord. Maar zij was zichtbaar ingenomen met de aandacht die zij van mij kreeg. Zij vertelde mijn "buurvrouw" op de steps dat zij haar taken had overgedragen aan haar nieuwe office-manager. Ik denk dat ik mijn eerste office-manager in Nederland aan het werk heb gezien. Vervolgens gooide één van de aanwezigen in de saunacabine zeven scheppen water met pepermunt-extract op het vuur. Dit is voor mij het symbool voor de zeven gebieden waar wij thans onze invloedssferen hebben uitgezet: Nederland, België, Luxemburg, Spanje, Engeland, Wales en de Verenigde Staten. Tevens heb ik gesproken met een medewerker van het aangrenzende etablissement De Roze Wolk. Dat doet mij uiteraard denken aan Koninginnedag 1996, maar het kan ook een ontmoetingsplaats worden van toekomstige medewerkers van The Business. Bij thuiskomst ontving ik het volgende faxbericht: "AAN: John van der Heyden. Utrecht, 2 maart 1998. VAN: Mischa Mook. Betreft: Amway zaken. Beste John, Je was telefonisch even niet bereikbaar. Ik zal kort zijn. Wil je woensdagavond mee naar O-meeting in Gorinchem? En de tweede mededeling. We zijn een zaal aan het regelen hier in Utrecht, Het Hart van Utrecht. Dat is vlak bij jou in de buurt. We willen dit regelen 14 maart 1998; 19.00 uur. Nu weet ik dat je waarschijnlijk weg bent of althans aan het voorbereiden bent voor Spanje. Het lijkt een goed idee om mensen die je kent uit te nodigen voor die avond. Niets staat nog vast, maar het is nog een idee. De bedoeling is Patrick Stokx die avond te laten leiden. Laat je gedachten daar over gaan en zet wat geschikte mensen op je lijst die we samen kunnen benaderen voor die avond. Je hoeft er zelf niet bij te zijn. Dat kan dus tijdwinst opleveren voor je Amway zaak in Nederland. Woensdag in Gorinchem zullen er vaste afspraken worden gemaakt. Bel of fax me of je meegaat. Succes. Met vriendelijke groeten, Mischa." Ik heb hier in een faxbericht om 21.45 uur positief op gereageerd. Vanavond brandde ik een grote dikke blauwe kaars - dezelfde kleur als mijn dagboek van KP - geflankeerd door twee rode kaarsen. Blauw is toch wel mooi, als die kleur maar goed wordt gebruikt. Ik hoop toch wel dat iedereen het vanaf heden helemaal bij paars houdt. Van 'Cervantes' uiteraard.
Dinsdag 3 maart 1998 Er wordt gelukkig weer goed naar mij geluisterd. De Telegraaf opent vandaag met Paars petje af voor lol in de politiek Ik zie mijn goede vrienden uit dit Lage Land: Minister van Financiën Gerrit Zalm; Minister van Binnenlandse Zaken Hans Dijkstal; Cor Boonstra, president-directeur van Philips met zijn echtgenote (die ken jij beter, denk ik, en hij jou, maar hij is wel interessant als collega van Bob en Julio). Mevrouw mr. M.L.A. van Loon-Labouchere, grootmeesteres van koningin Beatrix met haar echtgenoot (zij zal ook wel eens wat brieven van mij hebben gezien). Ik ben overigens benieuwd of zij zich goed realiseren wie er met dat paarse petje is aangeduid. Vroeger waren het er twee. Nu is het er nog maar één en die zit hier te typen achter zijn computer (11.00 uur) met een veel te laag inkomen. De persoonlijke relaties blijven boeien en bloeien nadat ik een knuppel in het kabinet heb gegooid op de laatste vrijdag voor Prinsjesdag 1996. De Telegraaf opende na die bewuste dag dat ik achter Liesbeth ben aangelopen en ik niet voor in de bus mocht zitten met Het gaat voor de wind Die journalist heeft mij wellicht al eerder zien fietsen langs de kust. En wij hebben uiteraard niet voor N.I.E.T.S. de neuzen in de wind gestoken zeven en een half jaar geleden en daarbij een lange termijnvisie ontwikkeld en uitgevoerd. Ik kijk dienaangaande nog even naar het Stan Huygens Journaal van vandaag om vast te stellen welke herkenbare elementen in zijn rubriek zijn opgenomen. Stan heeft zich immers ook eens beziggehouden met de berichtgeving omtrent het bezoek van mijn beste vrienden uit Madrid. Ik lees Hoeveel is die euro waard? De grootmeesteres kent mij ongetwijfeld nog van die bewuste prinsjesdag, want zij reed nog mee in een eigen koets en zij zwaaide vriendelijk, evenals Hare Majesteit op de terugreis. Ik denk daarbij nog met veel genoegen aan Pieter van Vollenhoven. Hij had een geweldige pret toen hij mij zag staan met mijn duim omhoog. Leuk dat hij nu een Van den Broek in de familie krijgt. Dat vindt mijn moeder ook na alle aandacht voor die Van der Heydens, alhoewel die laatste familie toch het meest bekend is op Paleis Het Loo. Wat dat aan naaien betreft hebben wij vanavond een gezellige bijeenkomst, geleid door een van onze vrienden. Hij is ook regelmatig voor de Baak in de weer geweest en is voornamelijk bekend door zijn vertolking van het schone lied Als ik boven op de Dom sta, kijk ik even naar benee. Dan zie ik het Oude Graggie, het Neude en Wijk C. Vanavond leidt hij het spel met de vermakelijke naam "Kippen naaien". Ik vind dit wel een ongepaste term, maar het is nu eenmaal zo ingeburgerd. Daar kan ik dus niets aan doen. Wellicht kunnen we er in de toekomst iets aan veranderen. Ik heb een goede ervaring met dit spel. Het is gebaseerd op het gebruik van de BOZO (Bijzondere Optie Zonder Overeenkomst) en komt erop neer dat je altijd je troef in de zak moet houden voor de laatste slag. Dan win je altijd. Dat hebben mijn tafelgenoten toendertijd al ervaren. Het zijn kolonels die jij beslist moet kennen, anders schreef ik je dat niet in deze brief. Toen ik de eerste honderd punten als eerste had verdiend (er kunnen 200 punten worden gewonnen) hebben zij voor mij staande de Marseillaise aangeheven. Ik vond het zo jammer dat Peter daar niet bij was. Dan had hij ook nog kunnen meezingen. In ieder geval heb ik Wim Kok die Bozo ook nog eens aan de hand gedaan om Tony Blair over de streep te trekken toen ze samen gingen fietsen. Daar is Wim goed in geslaagd. Hulde dus aan onze Minister-President! Ik lees verder. Het doet mij deugd dat Hans en Gerrit het zo goed met elkaar kunnen vinden. Ik zal mij vanmiddag derhalve wederom met veel genoegen tegoed doen aan zalmsalade om de eetlust op te wekken. Hans Dijkstal zal ongetwijfeld nog steeds in mijn dissertatie-onderzoek over de Van der Heydens in de Nederduits-Spaanse betrekkingen geïnteresseerd zijn, maar ik denk dat het beter is dat iemand een boek over míjn leven gaat schrijven. Dan kan ik mij weer meer met de hoofdzaken bezighouden. Er staat overigens vanaf vandaag een prachtige Spaanse bruidsjurk in de etalage van l' Innovation. Daar ben ik buitengewoon door gecharmeerd. Ga maar eens kijken als je in de gelegenheid bent. Je weet de weg. Ik kom er steeds langs als ik naar de fitness ga. Vanmiddag trof ik daar weer dat Amerikaanse meisje uit Manhattan met een baseballcap uit Georgetown. Zij deed mij uiteraard denken aan het Testament van Diana. Haar inboedel bevat nog twee stukken die van mij afkomstig zijn: het badpak en het schilderij. Dat badpak wordt voor jou. Het gaat om de kleuren: rood, oranje en paars. Het schilderij wordt voor William. Dat zal ik de Trustees van Diana laten weten. Ik vervolg met lezen. "Het werd een ongedwongen samenzijn, waarbij iedereen met iedereen sprak. Philips-president Cor Boonstra ontmoette er oude bekenden. Met trots meldde hij dat er deze maand zes nieuwe leden hun intrede zullen doen in de raad van bestuur van Philips." Het zal goed zijn als van hieruit ook iemand wordt gedelegeerd om aan onze handelsmissie naar Spanje deel te nemen. "De ook aanwezige FRITS BOLKESTEIN liet recentelijk doorschemeren dat bij een volgend kabinet de huidige VVD-bewindslieden een ander departement zouden moeten krijgen met één uitzondering, de minister van Financiën." Dat is een goed idee van Frits. Tijdens de begrotingsdebatten na Prinsjesdag 1996 heeft hij immers in de Kamer vragen gesteld over "het faillissement van het volwassenenonderwijs". Hij zal inmiddels hebben begrepen hoe de vork in de steel zit. Wellicht kan hij tijdens een volgende kabinetsperiode zijn Minister van Financiën dan aansporen om hier weer in te investeren. Maar uiteraard slechts in de bonafide instellingen, zoals het Instituto Cervantes Nederland, België, Luxemburg, Engeland en Wales. Het Instituto Cervantes Spanje bedruipt zichzelf wel. "Zalm komt ook graag terug." Dat doet mij deugd derhalve. Het ontbreekt er alleen nog maar aan dat Jonkheer Röell niet aanwezig was. Want ik kan mij goed voorstellen waarover de heer Niehaus zoveel plezier heeft gehad. De Stichting Cervantes Benelux staat immers bij de Amsterdamse Kamer van Koophandel ingeschreven teneinde een bijdrage te leveren aan het uitroeien van criminele bedrijven. Daar kunnen Gerrit en Winnie niet omheen. En Hans ook niet, noch onze Minister-President. Jammer dat hij er niet bij was overigens, maar wij hebben in de loop van de jaren samen al heel wat plezier beleefd sinds hij de wave op gang heeft gebracht in de Tweede Kamer. Ik denk dat Carl Niehaus er ook van geniet dat ik een van zijn landgenoten heb aangewezen als President van onze Holding. Het wordt tijd dat ik weer eens een Engeltjipipi ga drinken met Carl. Hij weet de Engelenburg ongetwijfeld te vinden. Anders is hij uiteraard ook welkom bij The Ostrich. Dat is niet zo ver van huis en het scheelt mij een treinkaartje. Ik vervolg met het verhaal: "Paars petje. De meesten hielden hun paarse petje (verzorgd door de Button-Boss uit Enschede) op en maakten zo toch een beetje reclame voor een volgend kabinet. D66 was in de persoon van Boris Dittrich en Ernst Bakker vertegenwoordigd en van de PvdA was Ed van Thijn en hoofdcommissaris Eric Nordholt aanwezig." Dat Ed van Thijn nog in het openbaar durft te verschijnen vind ik uitermate moedig nadat hij zowel als Burgemeester van Amsterdam alswel als Minister van Binnenlandse Zaken het land aardig naar de filistijnen had geholpen in de tijd dat ik zijn collega Ernst Hirsch Ballin heb aangesproken op het strand voor de Baak, een week na mijn gesprek met Henk. Ik mag aannemen dat Eric Nordholt nu ook wel aan Gerrit Zalm heeft verteld dat mijn declaratie volkomen terecht is ingediend. Hij is immers ook nog een goede bekende van mij.. Hij zat elke woensdagmiddag in een kamertje naast mij bij de CRI in Zoetermeer (afdeling ADOC), waar ik mijn declaratie heb ingediend nadat ik alle Spaanstalige criminelen in hun nieuw geïnstalleerde computersysteem had ingevoerd. Ik vind het overigens merkwaardig dat dat bedrijf uit Enschede mij niet zo'n petje heeft bezorgd. Zij moeten immers weten dat dat kabinet naar mij is genoemd, nietwaar? Op de eerste plaats van Winnie en mijn goede vriend Dirk, de zoon van haar buurvrouw in Enschede. Maar zoals altijd wordt er uiteraard eigen initiatief verwacht. Ik zal daarom aanstaande vrijdag - na mijn bezoek aan Christie's - zelf naar Park Plaza gaan in Amsterdam. Met prinsjesdag moest ik immers ook al zelf voor de koffie zorgen in het Carlton Beach Hotel. Maar het wordt wel tijd dat wij ook een paar lakeien krijgen. We hebben er hard genoeg voor gewerkt. In dat verband lees ik verder. "Oud-staatssecretaris mr. Yvonne van Rooy en oud-minister Norbert Schmelzer waren prominente CDA-ers. Maar ik heb in de drukte niet kunnen zien of zij de paarse petjes ook opgezet hebben. Bij het verlaten van Park Plaza kregen de ruim 300 gasten nog een doos vol Biodermal-zegeningen van het echtpaar Hans en Irene Schreuder mee." Jammer dus dat ik geen uitnodiging had ontvangen. Dan had ik ook nog eens leuk met Yvonne kunnen praten. Zij kent mij immers nog goed vanwege de Prix Veuve Clicquot. Ook is zij een goede bekende van George Görtemöller en maakt zij ook deel uit van de Raad van Aanbeveling van de Valkhofstichting. Haar directe gesprekspartner, de heer Fer Boshouwers, zal haar ongetwijfeld hebben verteld wat de feitelijke bestemming van het Kasteel zou moeten zijn geworden in het jaar 2000. Ook zou ik mij kunnen voorstellen dat het echtpaar Schreuder mij niet graag wil ontvangen, aangezien hij een geduchte concurrent aan 'Cervantes Air' zal krijgen zodra Moe Moe meedoet aan het project. En daar ziet het wel naar uit. Ik zal het management van Park Plaza overigens ook attenderen op de Nutrilite-zegeningen van Amway. Ik kijk ook nog even naar de foto's en zie hoe Transavia-directeur Peter Legro zijn best doet voor Schiphol bij de vice-premier en minister van Binnenlandse Zaken Hans Dijkstal. Het zal een goede zaak zijn als de heer Legro mijn Schiphol Project ondersteunt. Als de heer Huibregtsen steun krijgt van een startgroep van ondersteuners, dan wordt het hoog tijd dat ik dat ook krijg. Ik kan toch niet voortdurend alles alleen blijven doen. Ik zie ook "Jhr.drs. André Testa legt zijn problemen bij het Gemeente Vervoer Bedrijf in Amsterdam uit aan Henk Vonhoff (l.), die door Montignac 17 kg is kwijt geraakt en in zijn jonge dagen in de Amsterdamse gemeente-politiek actief was." Henk Vonhoff is een goede bekende van Peter Ottenhoff. Zij staan beiden nog afgebeeld op de voorpagina van een van de nieuwsbrieven van de SBO. Met dit onderwerp ga ik verder nadat ik het artikel Wilhelmina's Vorstelijke wittebroodsweken heb gelezen over het huwelijk van Koningin Wilhelmina met Hendrik van Mecklenburg-Schwerin. De stamvader van de familie Van der Heyden van Baak (Arnold) komt ook uit Mecklenburg-Schwerin. Ik bewaar dit stuk echter voor mijn archief want ik ontving zoëven een dikke enveloppe van Tjitse Breuker. Ik kan overigens wel aan de ogen van Prins Hendrik zien dat hij familie van ons is. Dus ik zal binnenkort weer eens een Straffe Hendrik gaan nuttigen op de Engelenburg, hoewel Diana niet op drank gesteld was. Maar daar houd ik nog wel zoveel mogelijk rekening mee. P.S. Ik ga niet naar het Kippen naaien. Een ander moet ook een keer kunnen winnen.