18 augustus 1999. Betreft: BRONSGROEN EIKENHOUT Kenmerk: JH/LH990818. Dear Elizabeth, Den Duckenborch, woensdag 18 augustus 1999. Liefde is... ...haar de auto laten parkeren. Dat kun je vrijdag doen op de parkeerplaats van het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis vanaf 11.45. Ik ben dan op afdeling B50. Vanmorgen zag ik een fragment van de t.v.-serie As the world turns. Een dame was in het ziekenhuis opgenomen en had last van hallucinaties. Dat hebben zij helder in beeld gebracht. Het verschijnsel was absoluut onherkenbaar voor mij. Dat is één van mijn drijfveren om exact vast te leggen waar ik mee bezig ben en wat mij overkomt. Ik ga terug naar afgelopen maandag. Laat in de middag ben ik met de trein naar Velp getogen. Vanuit het station ben ik via de Biljoenseweg naar de Willem Honigweg gelopen. Het bovenraam stond open op de bovenste etage van het hoekhuis nummer 8. Dat gaf mij de indruk dat er weer een frisse wind waait "door het kasteel" (associatie met Warwick Castle). Er stonden ook zonnebloemen voor de deur. Vervolgens heb ik mijn pakketje afgegeven in de Theodorus Dobbeweg. Mijn achterneef heeft mij naar het huis van mijn oud-tante van 83 gebracht. Ik heb een goed onderhoud met haar gevoerd. Zij was nog zeer goed bij tijd voor haar leeftijd. Per trein naar Nijmegen.

Dinsdag 17 augustus
Deze dag begon met een busrit via Wijchen en Ravenstein naar Oss. Volgens het voorgenomen treinschema ben ik naar Heerlen gereisd. De reistijd heb ik benut met het lezen in de managementwijzer Filosofie & Management. Hier kom ik nog op terug. In Heerlen heb ik bij de rijwielshop op het Stationsplein 2 een fiets gehuurd met een fietskaartje van de NS. Tegenover de Stadsschouwburg bevindt zich het VVV-kantoor. De schouwburg herinnerde mij uiteraard aan de opening van de Open Universiteit in 1984. Dat was een bijzondere dag. Vandaar ben ik naar het Kasteel Terworm gereden. Ik werd daar zeer blij verrast door de nieuwe aanblik van het kasteel met een moderne receptie naast een fraaie blauwe ontvangstsalon als in grootmoeders tijd.

Ik voelde mij al direct weer thuis. Reden waarom ik met de receptioniste enige ervaringen heb uitgewisseld. Het boek Fluisterend Gruis vermeldt op pagina 25 (ik had ook een fiets meegekregen met dat nummer, een Batavus met een Royal Saddle):

"BEWONERS IN DE 18DE EEUW. In 1739 kwam Terworm door erfenis aan Vincent van der Heyden, genaamd BELDERBUSCH. Hij zette de politiek van aankoop van goederen in de omgeving voort; zo werd de grondslag gelegd voor het grote parkachtige landschap, dat we nu nog kennen. Vincents zoon Karel Leopold was de belangrijkste eigenaar van Terworm. Hij was een 'verlichte' edelman, met belangstelling voor bestuur, landbouw en cultuur. Hij werd in 1782 graaf en had rond 1800 belangrijke bestuurlijke functies in het Franse Keizerrijk van Napoleon."

Naar aanleiding hiervan heb ik de receptioniste een kopie laten maken van de tekst van de brief die ik op 20 november 1996 naar prinses Diana heb gestuurd: "The 28th of November. Dear Diana, Yesterday I discussed security measures. I am solving a financial temporary problem, but I hope you will be able to come. The business plan I am translating myself. I will bring it with me and come by train. Afterwards I will stay with you if you wish and follow you to England. In your country I can be appointed Earl. We had some more earls in our family, for example Karel (1749-1826), Senator in the Imperial Court of Napoleon in Paris (1810). Now I only can be called Sir. That would be a final solution of my personal problem and perhaps of yours as well. This would also be the end of a new fairy tale and a new chapter of the Bold and the Beautiful. There's only one problem: I'm ugly. Yours, Peter Pan."

Aan die 'ugliness' heeft Diana echter klaarblijkelijk niet zo zwaar getild getuige het feit dat zij zich in Vanity Fair van 14 juli 1997 in de armen van mijn evenbeeld heeft laten fotograferen en publiceren. Feit is dat Vincent en Karel op kasteel Terworm hun domicilie hadden. Er is thans een Baron Vincent van der Heyden-suite ingericht en een Graaf Karel Leopold van der Heijden-suite.

Opmerkelijk is daarbij dat er twee schrijfwijzen van mijn familienaam zijn gehanteerd. Nadien heb ik foto's gemaakt van verschillende suites en even gesproken met de heer Freek van der Valk.

Rond 16.30 ben ik naar de Open Universiteit gefietst aan de Valkenburgerweg. In de villa waar wij ons laatste overleg hebben gevoerd is thans F. van Lanschot bankiers gevestigd.

Ik wil de contacten met de OU weer oppakken teneinde te bezien of ik in Spanje een soortgelijk bedrijf kan opzetten vanuit onze organisatie. Ik heb in mijn gesprek met de receptionist - het regende inmiddels pijpenstelen - enkele bekende namen laten vallen als de heren Leibbrandt, Schuyer en Brouwer. Ik had ook contact met de heer Van Seventer van het College van Bestuur. Meestal sprak ik met Annette Douwes. Zij schijnt nog regelmatig in Heerlen werkzaam te zijn. De receptionist heeft mij geadviseerd contact op te nemen met de heer Dr C. Datema van het College van Bestuur. Aangezien Bestuurskunde een van de belangrijkste studierichtingen is van de OU mag ik aannemen dat dit bedrijf - waarvan ik mede aan de basis stond - ook een aantal bestuurders kan leveren voor onze organisatie. In het hoofdgebouw is klaarblijkelijk ook een afdeling van de South African University gevestigd. Reden waarom ik heb laten weten dat onze president in Kaapstad woont bij tijd en wijle. Tijdens mijn fietstocht terug naar het kasteel werd ik tegemoetgereden door een patrouillerende politie-auto op een eenzaam landweggetje. Op het kasteel werd ik ontvangen door de nieuwe kasteelheer Freek van der Valk.

Hij heeft er in samenwerking met o.a. de gemeente Heerlen en het Ministerie van O,C & W een prachtig nieuw kasteel van gemaakt, waarvoor ik de familie Van der Valk zeer dankbaar ben. Met name vanwege het feit dat de authenticiteit geen geweld is aangedaan.

Dus geen toekan op het dak, zoals velen vreesden. Dit is ook de bedoeling aangaande de herbouw van Het Valkhof voor het geval dat nog doorgaat nu de toekomstige kasteelvrouwe twee jaar geleden is verongelukt. De heer Van der Valk had nog nooit van de Baak gehoord. Reden waarom ik hem heb laten weten dat zijn oom als voorbeeld van innovatief ondernemerschap door Harry is genoemd tijdens de uitreiking van de Starter van het Jaar-prijs in de Malietoren. Het kasteel is door ome Gerrit gekocht en geschikt voor de ontvangst van gasten. Ik denk met name aan een combinatie met een bezoek aan de OU. Vandaar hierbij hun documentatie. De heer van der Valk zal mij ook weer in contact brengen met een relatie uit Maastricht die zich met het stamboomonderzoek van de grafelijke en baronnale Van der Heydens bezighoudt. Hier ga ik dus mee door.

Na mijn bezoek ben ik gaan fietsen in de richting Valkenburg. Dat was Klimmen en dalen.

Bij het pannenkoekenrestaurant Heekerheide ben ik neergestreken rond 19.00 uur, hoewel het restaurant al was gesloten.

Het is een voormalige boerderij die zeer veel weg heeft van de herberg van don Quijote in Puerto Lápice. Uiteraard heb ik mij daarom daar laten vereeuwigen en de fotograaf tekst en uitleg gegeven door hem te zeggen dat hij een historische foto had gemaakt.

Daarna ben ik naar Heerlen teruggefietst om de trein van 20.57 niet te missen. Dat ging wel fout. Ik had de fiets namelijk vóór 19.00 moeten inleveren. Daarom heb ik de politie om hun medewerking verzocht en ben nadien via Roermond en Venlo naar Nijmegen teruggekeerd. In het kleine politiekantoortje voor de ingang van het station heb ik zeer belangrijke verklaringen afgelegd voor het oog van de camera. Het aantal politie-agenten nam al snel toe. Ze hebben in ieder geval goed voor mijn fiets gezorgd. Een kasteel is nog iets anders dan een boerderij, maar ook die worden thans gerenoveerd in Heerlen. Liefde is... ...aardig zijn voor je schoonmoeder. Ik weet niet of ik dan moet denken aan schoonmoeder Meijburg of Boeijinga.

Woensdag 18 augustus 1999
Ik heb de rijwielshop in Heerlen gebeld. De fiets is daar door de politie afgeleverd. De waarborgsom ad Hfl. 50,- wordt op mijn postbankrekening overgemaakt. Dat is alvast een begin. Ik ben benieuwd hoever je met de uitbetaling van mijn declaratie bent gevorderd. Ik verwijt niemand iets. Als ons bedrijf maar van de grond komt, met luchtvaartmaatschappij en al. Ik vond nog het volgende bericht:

"OP VERZOEK VAN DE HEER J. VAN DER HEIJDEN DELEN WIJ U MEE, DAT DEZE BESTUURSLID VAN ONZE VERENIGING IS GEWEEST VAN NOVEMBER 1982 TOT AUGUSTUS 1988. IN DIE PERIODE HEEFT HIJ ZICH VEEL MOEITE GETROOST OM DE BELANGEN VAN HET BUITENSCHOOLS ONDERWIJS TE DIENEN EN HET MAATSCHAPPELIJK AANZIEN VAN DEZE SECTOR TE VERGROTEN. DR. JAC. KOOLSCHIJN VOORZITTER V.B.M.O."

Dan ga ik nu weer naar Utrecht (12.00). Om 13.30 liep ik op Utrecht Centraal de heer Piet Doedens tegen het lijf. Van de Oudegracht. Hij zal mijn "hallucinaties" ongetwijfeld kunnen ontzenuwen. Bij Covent Garden hangt een nieuw schilderij met zonnebloemen. Ik houd het in gedachten. In de postbus ontving ik het boek The Day Diana Died van Christopher Andersen met een bijlage met onze nieuwe PR-medewerkster op de voorpagina. P.S. Bijgaande fotocollage heb ik geproduceerd bij "Fifty One" aan de Biltstraat.

19 AUGUSTUS 1999 HOTEL DE BOTEL