ZATERDAG 4 FEBRUARI 2006
FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID
WAARDE COLLEGAE
De statistiek van vandaag. 232 bezoeken. Jaartotaal 196.768. In de Top 100 van 466 verwijzende pagina's vandaag speciale belangstelling voor 7. Halbertsma en Van der Heyden. WIJ zijn de kern van onze organisatie. Dat waren wij al in de tijd van NIEUW ELAN. Nu ik Lousewies zo zie denk ik vanzelfsprekend ook aan Liesbeth. Ik hoor Rob Berends nu nog zeggen: "Het gaat goed hè, tussen jou en Liesbeth". Rob Berends was de redacteur van het personeelsblad BAAKBABBEL. Daarin heeft hij indertijd ook nog een verhaal over mij geschreven. "Dat doet mij deugd" was een karakteristieke uitspraak van Liesbeth Halbertsma. Zo ook van Thom de Graaf en zijn vader, voormalig burgemeester van onze oude KEIZERSTAD. Ik heb hoge verwachtingen van Lousewies. Zoals ik dat ook van Liesbeth had toen ik haar voor het eerst hoorde praten. Ons denken loopt sterk parallel. Er is geen "TEGEN". Wij denken positief. Als echte Democraten. Het zal geen toeval zijn dat iemand mij samen met DE BESTE DEMOCRATISCHE PRESIDENT VAN DE VERENIGDE STATEN heeft geportretteerd die Amerika ooit heeft gehad al maakten wij wel eens grappen over zijn sigaar...
In mijn hart ben ik eigenlijk altijd wel een D66-er geweest. Ik kan mij de oprichting nog goed herinneren. Ik had net mijn HBS-B-diploma gehaald en zat toen op de HTS in Arnhem. Bouwkunde deed ik toen. Dat was toen een advies van mijn geschiedenisleraar Wilhelm. Nee, niet de keizer zelf.
Maar zijn naamgenoot. Ik had daar toen een bouwkundeleraar. Hoek heette hij. Ik kon de man wel schieten. Als hij na het weekend met zijn vieren en vijfen voor mijn proefwerken terugkwam van DE GOUDEN KARPER IN HUMMELO waren zijn eerste woorden altijd: "VAN DER HEYDEN. WAAR BEN JE GEWEEST DIT WEEKEND? ZEKER ACHTER DE VROUWEN AAN!!!" Hij kon het niet over zijn lippen verkrijgen om mij fatsoenlijk MIJN HEER VAN DER HEYDEN te noemen. En zo is mijn leven op de Arnhemse HTS maar een kort leven beschoren geweest evenals mijn verblijf op de SROC in 1970. Ik hecht namelijk aan goede omgangsvormen. In al mijn Brieven aan Breuker heb ik daar uitdrukking aan trachten te geven. In afwachting van mijn oproep voor de officiersopleiding van de cavalerie ben ik toen in 1966 op de PETER KANIS KWEEKSCHOOL in Nijmegen terechtgekomen als enige niet-katholiek. De jongens hadden daar niets te vertellen. Ik ben toen gaan praten met onze direkteur, de heer Schillings. Een aardige man uit Limburg. Daar hadden ze nog nooit van democratie gehoord. De Limburgers hadden - en hebben nog steeds - geen Comissaris van de Koningin, maar een Gouverneur. Die regelt daar alles in zijn eentje. Net als burgemeester hard Leers uit Maastricht. Ik heb de heer Schillings toen voorgesteld een studentenraad op te richten met klassenvertegenwoordigers. Dat vond hij goed. Dus kwamen er ook algemene verkiezingen in Amerikaanse stijl. Ik zie de kandidaten nu nog op tafel staan in de kantine van de kweekschool. Het leek SPEAKERS CORNER wel. In Londen. Uiteindelijk werden de verkiezingen gewonnen door Herman Wolffensperger.
EN DAT WAS HET BEGIN VAN D'66
Het zou immers te ver voeren als een protestant ook nog voorzitter zou worden van een Rooms-Katholieke studentenraad. En zeker gezien het feit dat het klaarblijkelijk ook nog een nazaat was van de oprichter van de Neder-Duits Gereformeerde Kerk en de Staat der Nederlanden. Ik heb die kweekschool later nog wel laten omdopen tot Pedagogische Academie. Dat gaf iets meer cachet aan een Heer van Stand.
Uiteindelijk is mijn initiatief toen door Hans van Mierlo - die in die tijd op 'Het Hok' zat - overgenomen. Hetgeen uiteindelijk ook heeft geleid tot het eerste PAARSE kabinet.
Maar als ik in Nederland maar even het hoofd boven het maaiveld uitstak werd er op mij geschoten. Letterlijk en figuurlijk. Dat heeft mijn naamgenoot Jaap van der Heijden ondervonden op 10 april 1993 in Alkmaar.
Joost mag weten hoe hij toen in die problematiek verzeild is geraakt. Ik heb toen ogenblikkelijk mijn ontwikkelingswerk moeten staken in HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN. Boris Dittrich komt ook uit Alkmaar. Hij is daar rechter geweest. Dus lid van de PLAATSELIJKE MAGISTRATUUR. Vandaar dat ik hem daaraan nog heb herinnerd toen ik hem toevallig tegen het lijf liep op 8 september vorig jaar na mijn traditionele wandeling naar PALEIS HUIS TEN BOSCH.
Ik heb Boris altijd een aardige jongen gevonden. Ook volop aangemoedigd om in het tweede kabinet Balkenende te stappen. Daar heeft hij goed werk verricht door onder meer een flink bedrag voor onderwijs in de wacht te slepen. Het is mij echter nog niet bekend hoeveel daarvan wordt besteed aan het Instituto Cervantes Benelux. Uiteindelijk heb ik het initiatief hiertoe genomen om mijn collega´s aan het werk te helpen en ik mag toch wel een keer iets terugzien van mijn gemaakte kosten. Er is wat afgeblunderd in Nederland. In verband met het bovenstaande heb ik op 19 maart 1996 het gedoogbeleid afgeschaft. De enigen die ik tot op heden nog heb gedoogd zijn mijn Collega's op het Domplein in Utrecht. Uiteraard wel in afwachting van een deugdelijke Samenwerkingsovereenkomst. Vanaf april 1993 hebben we op de barricaden gestaan om "het tuintje te wieden" zoals mijn coach Teun Leuftinck van Nieuw Elan mij in 1989 nog heeft geadviseerd. Daar heb ik zelfs Hare Majesteit de Koningin en Su Real Majestad el Rey nog bij moeten betrekken.
Onze goede vriend Thom de Graaf hebben we zelfs weer in het zadel geholpen als Vice Premier nadat hij eerst had gepoogd Hare Majesteit de Koningin uit de regering te verwijderen. Daar heb ik hem op 7 oktober 2000 nog op aangesproken in de KEIZER KARELSTAD.
En tot TOT OVERMAAT VAN RAMP zitten we nu met ALEXANDER PECHTOLD opgescheept die openlijk heeft aangegeven het gedoogbeleid weer in te voeren zonder zich iets gelegen te laten liggen van het CENTRAAL GEZAG teneinde de in mijn brief aan Tineke Netelenbos vermelde roversbenden weer hun gang te kunnen laten gaan in DE LAGE LANDEN AAN DE ZEE. Ik heb wel iets met de naam ALEXANDER zoals u op onderstaande tekening kunt zien.
Hij dateert nog uit mijn onderduikperiode in het RADBOUDZIEKENHUIS in de KEIZER KARELSTAD en heeft ten doel ALLE NEUZEN IN DE GOEDE RICHTING te krijgen. Dat was nog een idee van MIJN GROTE LIEFDE LIESBETH HALBERTSMA op 19 oktober 1990. Daar was Boris Dittrich klaarblijkelijk niet zo van gecharmeerd. Hij heeft zelfs een zogenaamde stalkingwet in het leven geroepen waar onze advocaat Gijsbrecht van Amstel handig gebruik van heeft gemaakt. Dit niettegenstaande het feit dat ik mijn beste collega een van de machtigste posities in HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN heb toegekend, zoals ik dat ook op bovenstaande tekening tot uitdrukking heb gebracht. U ziet haar daar boven op trans van de Oranje toren naast Ridder Henk, onze voormalige 'baas' in Noordwijk. Ridder Jan wil hierbij klaarblijkelijk niet meer worden vermeld. De gele ridder op de toren is ook een ALEXANDER. ALEXANDER RINNOOY KAN in dit verband. Met de ridder met de naam BH heb ik twee personen afgebeeld. T.w. onze voormalige collega - naar verluidt inmiddels overleden - Bert Hortensius en Liesbeths echtgenoot de heer Bart Heinrichs. Ik had de heer Heinrichs en mijn collega Liesbeth Halbertsma nog op de uitnodigingenlijst geplaatst voor ons geplande feest in Apeldoorn na hem te hebben uitgesloten van de uitnodigingenlijst van de FOUR FREEDOMS AWARD in MIDDELBURG aan mijn COLLEGA ZIJNE MAJESTEIT DE KONING VAN SPANJE, de vader van mijn inmiddels goede vriend Felipe de Borbón y Grecia. Het rechtse kasteel stelt vanzelfsprekend het Kasteel Doornenburg voor. Ik hoef U natuurlijk niet uit te leggen wie ik met de ridderfiguur in het midden heb getekend. Op de ezel zit mijn voormalige werknemer Peter Ottenhoff als Sancho Panza met de spreuk TIEN MILJOEN IS SLECHTS EEN FOOI. Daarom heb ik op 31 juli 1996 nog een brief geschreven aan DE CLUB VAN TIEN MILJOEN. Ik ben nog steeds van mening dat dat slechts een fooi is voor onze bijdrage aan het integratieproces binnen de EUROPESE UNIE, maar vind het wel belangrijk dat het ten goede komt aan HET JUISTE DOEL en het wordt besteed aan OPVOEDING en EDUCATIE. In het Kasteel Doornenburg ziet u ook een gevangenis. Vanzelfsprekend ten behoeve van het VLIEG-TUIG in het WorldWideWeb. Daar heeft onze huidige Minister van Justitie inmiddels werk van gemaakt op Schiphol. Aan het verhelpen van enkele technische fouten - zoals de brandveiligheid - wordt - naar ik uit de media heb begrepen - thans werk gemaakt. Dat is nog steeds de positieve kant van de zaak. Maar geblunderd is er wel. Niet alleen in Nederland, maar ook in het Verenigd Koninkrijk. En wat dacht u dan van Frankrijk, waar op het MOMENT SUPRÊME de moeder van DE BRITSE KROONPRINS met dodelijke afloop werd ontvoerd. En daarom moeten WIJ nu een contingent van 1200 soldaten sturen naar AFGHANISTAN. Het doet mij deugd dat jij hieruit thans je consequenties hebt getrokken beste BORIS. Een wijs besluit. Ik wens LOUSEWIES VAN DER LAAN dan ook veel succes en hoop jullie allemaal een keer te ontvangen aan de SPAANSE ZUIDKUST in het HOTEL CERVANTES