JH/LH990510. Betreft: AANRAKING Maandag 10 mei 1999. Beste Liesbeth, Liefde is... ...die ene aanraking. Dat klopt. Liefde uit zich al in een simpel gebaar: een schouderklopje, een handshake, samen drinken uit hetzelfde kopje. Ik sta er nu niet teveel bij stil. Ik denk even aan de film Soldaat van Oranje. De beelden uit die film zitten in mijn geheugen gegrifd. Vandaag is het exact 59 jaar geleden dat Nederland werd bezet. De SROC in Amersfoort werd getroffen. Van ROTTERDAM restte nog een puinhoop. In Leiden heerste een dol studentenleven. Er gebeurde veel op het Rapenburg. Ik heb hier nog een kaartje van de Engelandvaarders. Het dateert van 28 november 1997.
De sterfdag van Koningin Wilhelmina en de finale van de Government Game Competitie in de Eerste Kamer der Staten Generaal. Deze gedachten speelden gisteren bij het lezen van de krant. Ik heb nog een emailtje verzonden naar aanleiding van het artikel Vacaturebank voor docenten. Na de website te hebben geraadpleegd heb ik het volgende bericht verzonden:
"Geacht participatiefonds, In 1992 heb ik de Stichting Cervantes Benelux opgericht met het doel arbeidsmarktbeleid te ontwikkelen voor docenten Spaans en hun leerlingen. Ik heb daartoe een uitgebreid beleidsplan geschreven onder de naam Instituto Cervantes Benelux. Mijn bestuurlijke verantwoordelijkheden voor de stichting draag ik op de kortst mogelijke termijn graag over aan capabele bestuurders in Nederland. Graag verneem ik van u in hoeverre u aan de uitvoering van mijn plannen een bijdrage kunt leveren. Met vriendelijke groet, John L. Van der Heyden. Spanje."
Vervolgens las ik: "Veiling Candle in the Wind. De originele single van Candle in the Wind' het lied dat Elton John speelde op de begrafenis van prinses Diana in 1997, wordt binnenkort geveild. Het eerste exemplaar van de single, gevat in een speciaal lijstje, is tentoongesteld bij het beroemde veilinghuis Sotheby's. Het plaatje moet minimaal 120.000 gulden opbrengen. De opbrengst gaat naar een goed doel. De single is opgenomen een half uur na de plechtigheid in de Westminster Abbey."
Hier heb ik niet ogenblikkelijk op gereageerd. Het vermelde bedrag komt echter wel overeen met de kosten die ik - renteverlies meegerekend - heb gemaakt voor de ontwikkeling van de Stichting Cervantes Benelux. Ik zou dus al bijzonder gelukkig zijn als de opbrengst van deze veiling ten goede komt aan deze stichting, zodat ik er dan uit kan stappen. Met die gedachten ben ik gistermiddag eerst naar Benalmádena gewandeld. De NEARCTIC ligt er nog steeds in de haven. Vervolgens realiseerde ik mij dat er in Mijas een dressuurvoorstelling werd gegeven onder het motto Como bailan los caballos andaluces. Ik stapte derhalve op de trein van 14.53 naar Fuengirola. Daar zag ik de bus van 15.15 net aan mijn neus voorbij gaan en moest ik dus een half uur wachten. Aangehecht tref je de buskaartjes.
Ik heb mij eerst naar de plaatselijke plaza de toros begeven waar het spektakel om 19.00 een aanvang zou nemen.
De toegangsprijs bedroeg 5.000 tot 10.000 peseta's. Dat had ik er op dat moment nog niet voor over. Ik heb mij daarom begeven naar het terras van La Alcazaba de Mijas.
Dit goddelijke plekje met een schitterend uitzicht over de kust en de Middellandse Zee kende ik nog van 1971. Ik raakte er in gesprek met een echtpaar uit Schotland en vertelde mijn ervaringen aldaar. Zij kwamen uit de streek tussen Glasgow en Gretna Green. De dame had op 6 september 1997 de begrafenis van Diana meegemaakt. Zij was er speciaal voor naar Londen gereisd en had een plekje bemachtigd op de hoek van Green Park niet ver van Spencer House. Dat was voor mij uiteraard aanleiding om hieromtrent uitgebreid van gedachten te wisselen. Vanaf het terras kon ik de plek aanwijzen waar Diana autopech had gekregen toen zij Mijas bezocht. Om 18.15 keerde ik naar Fuengirola terug.
Het Schotse echtpaar nam achter mij plaats in de bus. Onderweg vertelde ik hen: "It was here where She had troubles with Her car". In gepeins verzonken ging ik daarom nog maar even een pintje drinken in The London Pub. Ik werd ogenblikkelijk hartelijk door de eigenaar verwelkomd. De pub was druk bezet in verband met de voetbalwedstrijd tussen Manchester United en Middlesbrough. Na afloop heb ik mij naar het treinstation begeven en zag juist de trein van 19.15 voor mijn neus vertrekken. Aangezien ik liever 'de tijd dood' op een terras dan op het perron van een heet station ben ik teruggekeerd naar de jachthaven. Naast de Schotse bar was een bar met Nederlanders. Zij zaten voor een groot scherm naar de voetbalwedstrijd de Graafschap tegen Ajax te kijken. Ik nam dus plaats op dat terras en raakte in gesprek met een man uit Eindhoven. Hij vroeg mij of ik hier ook op vakantie was. "Nee, ik woon hier". Was mijn antwoord. "En uw vrouw?". "Mijn vrouw is verongelukt, maar ik praat hier liever niet over." Aangezien mijn eigen antwoord mij niet zinde voegde ik er aan toe: "Mijn vrouw is vier weken voor de door mij geplande huwelijksdatum verongelukt in een tunnel in Parijs. Ik had Paleis Het Loo al afgehuurd op 28 september 1997." Aangezien de man zijn oordeel direct klaar had heb ik er verder niet meer over gesproken en ben vertrokken. Op datzelfde moment vond er ook de voetbalwedstrijd Villarreal tegen Barcelona plaats. Daarom ben ik uiteraard weer een bar binnengegaan om de wedstrijd daar te volgen. Het werd een zwaar bevochten 2-3 overwinning voor de club van Hesp, Reiziger, Ronald en Frank de Boer, Zenden, Kluivert, LOUIS VAN GAAL en nog enkele buitenlanders. De officials van Barcelona droegen al een paarse stropdas. Dat is een goed voorteken. In Torremolinos nog even een hapje gaan eten in El Nuevo Lanjarón. 11.30 Ik zal deze brief ook per E-mail naar Noordwijk sturen. En wat die aanraking betreft draag ik thans het gele shirtje met het opschrift SEE ME FEEL ME uit 'Tommy'.
