5 augustus 1999. Betreft: ROYAL DEVELOPMENTS II Kenmerk: JH/LH990805.1.
FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID
Dear Elizabeth, Nijmegen, donderdag 5 augustus 1999. Deze brief stuur ik je toch nog even na. De eerste brief is met de post van Drukkerij Dukenburg meegegaan. Ik acht het gevoerde gesprek echter van dermate groot belang dat ik deze brief ook nog even schrijf voordat ik morgen naar Friesland vertrek. Ik heb mij voorgenomen een eenvoudig hotel of pension te zoeken in Grouw indien de heer ten Hoor niet spontaan aanbiedt mij gastvrijheid te verlenen. Drukkerij Dukenburg heeft schitterend drukwerk en is vooral gespecialiseerd in opdrukken in zilver en goud, zoals op de brochure van de Government Game Competitie.
Voor het chique werk kunnen we dat bedrijf goed gebruiken. Daarbij kan onze goede relatie met Brouwer Offset worden gehandhaafd. Ik heb Vincent de gehele ontwikkelingsgeschiedens van ons bedrijf uiteengezet, te beginnen bij het ontstaan van het Wijchens Talen Instituut in de Prins Willem-Alexanderschool tot aan de ongevraagde interventie van Mohamed Al Fayed en zijn zoon in ons strategisch plan. Na afloop van het gesprek ben ik langs Wellenkamp 15-30 gefietst. Het bordje met het nummer 15-30 hing nog steeds scheef. Reden waarom ik een gesprek heb aangeknoopt met het overbuurmeisje Marieke. Ik heb haar alle koninklijke brieven met het adres Wellenkamp 15-30 laten zien, als wel die van de premiers Kok en Aznar en onze burgemeester. Uiteraard liet ik ook de kaart zien van Hans Blankert, die ik met kerst 1996 nog een bijzondere plaats had gegeven in de Willem Lodewijksuite van het Stadhouderlijk Hof.
Deze suite staat ook afgebeeld op bladzijde 3 van hun brochure, direct onder de slaapkamer van Diana. Mijn ontmoeting met haar heb ik ook met Marieke besproken, waarop ze mij zei: "Kent u dan ook Prins William?" Het antwoord weet je al. Daarna trof ik de huidige vrouw des huizes, Ingrid, op het bankje achter mijn huis en stond ik op Diana's plaats. Dat heb ik Ingrid uitgelegd en bij 'thuiskomst' trof ik het volgende artikel uit de Volkskrant van gisteren: Britse 'zonnekoningin' is nog altijd van staal. De laatste opmerking is gespeend van elke realiteit. Tussen Diana en Wallis Simpson bestaat geen enkele gelijkenis. Ik heb mij nog nimmer met laatstgenoemde dame beziggehouden, los van het landgoed in Parijs waar ik inmiddels een andere bestemming voor heb voorbestemd. Aangezien ik in St Mary's Church in Warwick op zondag 27 april 1997 uit volle borst het Duitse volkslied van Joseph Haydn in het Engels heb meegezongen, staande naast de heer B. Rhodes, Master of the Hospital of Robert Earl of Leicester in Brooke Street, het favoriete 'hospital' van de Queen Mum, mag ik aannemen dat zij zich bij deze gelegenheid niet voor niets heeft laten fotograferen met een paarse hoed en in een lichtblauwe jurk. Ik had op die dag het gastenboek van de kerk met paarse inkt getekend na een gesprek met reverend David Brindley en de heer Rhodes. Mr. Rhodes was een persoonlijke vriend van onze 'zonnekoningin'. Zo kan ik nog enkele associaties in deze brief opnemen over bijvoorbeeld Kenilworth Castle en de familie Van Montfoort. Bovenvermeld verhaal is echter een aansporing temeer aan de vader van de man die mijn partner de dood heeft ingejaagd om zo snel mogelijk met een schadevergoeding over de brug te komen. Zoniet dan zal hij inderdaad op korte termijn genoodzaakt zijn het Verenigd Koninkrijk te verlaten en - wellicht - eveneens de Europese Unie. Ik ben er immers niet van gediend dat de waarheid geweld wordt aangedaan. En zeker niet door de eigenaar van FULHAM. Graag tot zondag.