4 februari 2000. Betreft: BUILDING THE HOLDING IX Kenmerk: JH/LH20000214. Dear Elizabeth, Nijmegen vrijdag 4 februari 2000. Liefde is... ...in elkaar investeren. Dat heb ik tot op heden gedaan door jou zoveel mogelijk te informeren over mijn dagelijkse bezigheden, mijn denkwijzen en mijn postiebepaling ten opzichte van de gebeurtenissen die rondom ons heen plaatsgrijpen. Vandaag is Oostenrijk weer eens in beeld. Om 12.00 uur wordt de nieuwe regering geïnstalleerd. De FPÖ krijgt volgens de Telegraaf onder meer de portefeuilles Financiën en Justitie toegewezen. Daarnaast komen er FPÖ'ers bij Defensie, Sociale Zaken en Infrastructuur. De heren Schüssel en Haider hebben gisteren in een verklaring voor hun president hun "naleving van democratische regels in Europa bekrachtigd en afstand genomen van vreemdelingenhaat, antisemitisme, racisme en het nationaal-socialistische gedachtengoed." Op het eerste gezicht bieden de regeringsplannen een aantal handreikingen aan Europa, zoals de EU-uitbreiding naar het oosten. Het ziet er dus naar uit dat men in Wenen niet de verantwoordelijkheid op zich wenst te nemen om als Europese grensstaat de belangen van de Unie te gaan vervullen teneinde het integratieproces binnen onze buitengrenzen een goede kans te geven. Schüssel en Haider willen overigens - volgens de krant - wel 'overgangsregelingen' voor het vrije personenverkeer en de dienstverlening, gezien de grote verschillen in inkomens tussen Oostenrijk en de kandidaat-lidstaten. Dat geeft weer enige ruimte. De Slavische landen dienen uiteraard eerst hun eigen economie op poten te zetten en een stabiele samenleving te creëren alvorens er ook maar aan aansluiting kan worden gedacht. Dat zij daarbij hulp nodig hebben staat voor mij als een paal boven water. Maar het gaat voor mij te ver om de 'kandidaat-lidstaten' nu al beloftes te doen die niet kunnen worden nagekomen in de eerstkomende twintig jaar. Een levend voorbeeld is de voormalige burgemeester van Amsterdam, die tegelijkertijd met onze goede vriend Ernst Hirsch Ballin als toenmalige Minister van Binnenlandse Zaken voortijdig het veld moest verlaten omdat onder zijn leiding de Nederlandse hoofdstad was uitgegroeid tot de meest criminele hoofdstad van West-Europa. Ik heb de indruk dat dat - mede ten gevolge van onze inspanningen - al een stuk is verbeterd. De nieuwe Oostenrijkse regering is aangeduid met de term 'zwart-blauw'. Daar heb ik weinig affiniteit mee, tenzij dat blauw duidt op de paleizen die ik in de afgelopen tijd bezocht heb. De kleuren doen mij ook denken aan het oorspronkelijke Nationaal Instituut voor Onderwijs en Wetenschappen dat oorspronkelijk dezelfde kleurencombinatie hanteerde. Van de toenmalige werkwijzen van dat bedrijf heb ik mij volledig gedistantieerd. Dat wil niet zeggen dat ik mijn voormalige collega's zou betitelen als 'fascistisch'. Van dat soort etikettering houd ik mij verre, hoewel ik wel eens ooit voor 'De Nederlandse Simon Wiesenthal' ben uitgemaakt in de tijd dat ik voor een nieuwe Sunflower Power had gekozen. Van de ontwikkelingen in Wenen heb ik kennis genomen. Ik beschouw dat niet meer als mijn probleem en ga weer over tot de orde van de dag. Ik geloof er immers voor honderd procent in dat vanaf vandaag die glamour in jouw en mijn leven komt. Ik ga me nu prepareren op de 'thuisreis'. 16.15 Te elfder ure las ik de aankondiging in Privé van vandaag (week 6, 12 feb 2000): Máxima krijgt baan bij Deutsche Bank in Amsterdam. Dit is een positieve ontwikkeling. Je weet er de weg. Ik neem aan dat zij al over het organisatiemodel beschikt. Vóór mijn vertrek naar Schotland op eerste kerstdag ben ik ook nog langs deze vestiging gelopen teneinde mij alvast op deze ontwikkeling voor te bereiden. Zie Over The Border:
Rond het middaguur vertrok ik al uit Nijmegen en rond 14.00 uur was ik al in het Victoria Hotel waar men goed voor mijn koffer heeft gezorgd. Een stadswandeling gemaakt langs onder meer Madame Tussauds teneinde te informeren of mijn standbeeld al klaar is ten behoeve van Warwick Castle en nadien langs het kantoor van Moszkowics.
Het kantoor van de Deutsche Bank ligt een paar huizen verderop.
Het artikel in Privé geeft ook aan dat er hoge eisen aan Máxima's appartement worden gesteld. Allereerst moeten er - volgens het blad - twee in- en uitgangen zijn die goed beveiligd kunnen worden. Er moet een videobeveiliging aangelegd worden en ook de omgeving moet geschikt zijn voor permanente bewaking. Uiteraard is een garage voor de auto een vereiste en het liefst moet men vanuit de garage het appartement kunnen bereiken. Aan deze eisen dient mijn appartement aan de Spaanse zuidkust in feite ook te voldoen. Zeker nu al het een en ander aardig begint uit te lekken. Tot op heden heb ik mij nog redelijk low profile kunnen opstellen. Maar dat kan natuurlijk niet lang meer zo blijven. Voordat de "aap uit de mouw komt"- en ik denk niet dat dat nog lang zal duren - dienen de juiste voorzieningen te zijn getroffen. Het doet mij derhalve deugd dat er klaarblijkelijk rekening mee wordt gehouden dat wij op korte termijn de Eikenhorst kunnen gaan betrekken. Die veiligheidsmaatregelen zijn immers geen overbodige luxe. Ik heb die situatie goed bestudeerd op 23 september vorig jaar. Ik citeer: "Voorts ben ik via de Wassenaarse Slag naar Wassenaar gefietst. Eerst de Paauw en nadien De Horsten. Ik was er te laat voor de thee (17.15). Wel mijn schuld van Fl. 2,50 afbetaald en laten weten dat ik nog een optie heb op De Eikenhorst. "Ze hebben het u waarschijnlijk wel gegund", was het antwoord van de paviljoenhouder en zijn opmerking dat Willem-Alexander en ondergetekende "vriendjes" waren. Waarschijnlijk zien we elkaar binnenkort als buren." Daar ga ik dus ook vanuit. Ik hoop dan ook dat de agenda van 1 juni van onze collega's in Noordwijk slechts één punt bevat: een uitgewerkt samenwerkingsvoorstel op basis van alle uitgangspunten die ik in mijn beleidsplannen en brieven tot op heden heb geformuleerd. Dit is voorlopig weer eens mijn laatste brief uit Nederland. Ik hoop dat je in de gelegenheid bent om alles in de komende maand goed op de rails te zetten. In de bibliotheek van Paleis het Loo stond een prachtig bureau. Ik zou er nu alweer aan het werk willen. De motivatie is er al. Groetjes.