24 februari 1998. Tijdstip: 17.10 uur. Betreft: INITIATIEVEN/PROCESSTRATEGIEËN Aantal pagina's: 3. Geachte Heer Knol, Ik memoreer ons gesprek van gisteren aangaande het initiatief tot het treffen van een erkenningsregeling voor het particulier mondeling onderwijs. Daartoe ga ik gaarne met u "Back in the Time of the Nations". Ik schrijf voorjaar 1979. Ik had op dat moment al mijn zekerheden als onderwijzer in het regulier onderwijs opgegeven voor het opstarten van het Frans-Spaans Instituut B.V. gevestigd in de Nachtegaalstraat 28 te Wijchen bij Nijmegen. De vooruitzichten waren rooskleurig. Zeker in verband met de goede samenwerking met het toenmalige Institute of English Studies. Aan die rooskleurige vooruitzichten werd in die tijd echter een radicaal einde gemaakt door de heer Wim Bosboom in zijn programma Koning Klant, waarin hij de consument adviseerde niet met een particulier instituut in zee te gaan, omdat die niet werden gesubsidiëerd. Wég goede vooruitzichten dus. Ik heb die problematiek toen besproken met een van mijn aandeelhouders, dewelke u en de heer Koolschijn nadien heeft uitgenodigd "in een obscuur kamertje in Leidschendam", naar uw zeggen. Die opmerking heeft mijn collega's in die tijd nog doen schuddebuiken. Deze situatie heeft geleid tot de oprichting van de VBMO en de daaruit voortgekomen erkenningsregeling. U en de heer Koolschijn hebben inderdaad de kar getrokken, waarvoor alle lof. Terecht. Voor de geschiedschrijving acht ik het echter wel belangrijk om vast te stellen dat dat gebeurd is op mijn initiatief. Ik houd immers niet van geschiedvervalsing, zoals u inmiddels heeft begrepen. We treffen elkaar wel weer op de fiets, hoewel ik nu echt wel aan een eigen Rolls Royce toe ben. Zodra het zover is nodig ik u gaarne uit voor een ritje. Zodra Bosch en Keuning uit De Bilt mijn boek gaat publiceren zal ik mij ogenblikkelijk naar Autobedrijf Hessing begeven. Mijn rit zal dan vervolgens uiteraard in eerste instantie langs het Moreelsepark gaan om u op te halen en vervolgens naar Maastricht indien Jacques Koolschijn daar nog woont. Ik heb immers, samen met Henk Dinkgreve, in dat zuiden des lands nog een gezellige dag met hem doorgebracht na een bezoek aan de Open Universiteit, waar wij zo hard en onbezoldigd hebben gewerkt.

Vooral de dag dat Hare Majesteit dat bedrijf heeft geopend. Zij droeg toen alreeds een toilet in de kleuren van mijn zusterinstituut. Ook de heer Mohamed Al Fayed was zeer op die kleur gesteld. Hij heeft in het afgelopen voorjaar nog een mooie koets in die kleur naar KENSINGTON PALACE gestuurd om te laten zien hoe enthousiast hij was over mijn geplande familiebedrijf. Misschien heeft hij thans ook nog een Rolls in de aanbieding. De laatste keer dat ik zijn Wedding Department heb bezocht - 18 april 1997 - stond er nog een fraai exemplaar bij hem in de etalage.

Ik mag aannemen dat hij binnenkort genoodzaakt is die wagen in de uitverkoop te doen, tenzij hij bereid is hem ten geschenke te doen aan de European Cervantes Foundation. Mocht dat het geval worden, dan neem ik mij voor u bij uw volgende reis naar Engeland op Liverpool Street Station te komen ophalen en u naar Plymouth te vervoeren. Want het is immers een Long and Winding Road van Dover naar die Zuidengelse havenplaats. Ik ben overigens nog zeer geïnteresseerd in het wel en wee van Jacques. Met name op het gebied van 'Change Management', waarin hij inmiddels zijn sporen heeft verdiend. Daar ben ik inmiddels ook wel aan toe, zoals u inmiddels heeft begrepen. Maar voorlopig houd ik het nog wel netjes en zakelijk. Dan komt de rest vanzelf. Met vriendelijke groet, JOHANNES L. VAN DER HEYDEN KINGDOM OF THE NETHERLANDS P.S. Ik heb al enkele aanzetten gedaan, zoals u kunt zien op bijgaande fotocollage 'Van Baak naar De Baak'. Nu het geld nog. Maar daar kunt u wel voor zorgdragen nu het uit is met Winnie.

26 FEBRUARI 1998 ROLLS AROUND THE CLOCK TER ATTENTIE VAN PROF. DR.J.G. KNOL