Datum: 11 september 1996 Betreft: A NEW START Kenmerk: ICB/LH960911

FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID

Beste Liesbeth, Graag wil ik je deelgenoot maken van de perfecte nieuwe start van gisteren. Ik doe dit aan de hand van een reisverslag met enkele flashbacks en forecasts. In een klein rood autootje ben ik vertrokken met een koffertje met enkele attributen zoals een maagdelijk oranje schriftje en een lege agenda. Onderweg viel mijn oog op vier opschriften langs de weg:

- What on earth is emotion?
- Zien is overleven
- Geef ons uw ruimte
- Vamos

What on earth is emotion?
Een opschrift bij een afbeelding van een psychiater die te rade gaat bij zijn leerling omdat hij in een doodlopende straat terecht is gekomen zoals die jonge vrouw met kastanjebruin haar die hier, op het moment dat een groep Amsterdamse matadoren afgelopen zondag in de Nijmeegse Arena hun nekslag op de Mookerhei ontving en verschillende heli's hier regelmatig af en aan vlogen, op een bruggetje naar mijn schuurtje achter mijn huis stond te kijken waar ik iets aan het verbranden was in de barbecue. Zij begeleidde twee kleine blonde kinderen met twee kleine fietsjes die op dat bruggetje de eenden wat stukken brood toewierpen. Gezeten op het terrasje aan het water achter mijn huis trachtte ik de dame aan te spreken, maar zij wendde steeds haar hoofd af. Toen zij wegliep keek zij mij recht in het gezicht. Ik keek in de ogen van een wanhopig zoekende vrouw die nog niet zo lang geleden haar ernstige problemen kwijt moest aan een miljardenpubliek. Een vrouw die vereenzaamd is geraakt in een groot koninklijk paleis en de zorg draagt voor de toekomst van twee koningskinderen. Het waren ogen van vuur waarin ik keek, ogen van een vrouw waarvoor de machtigsten der aarde in de rij staan. Als er geen helicopter was en geen brug, dan liep ze nu nog in die doodlopende straat.

Zien is overleven
Wij hebben elkaar twee jaar lang in de ogen gekeken en ik ben blij dat ik het overleefd heb. Ik ben jou nog altijd dankbaar voor dat contact. Dat zul je aanstonds merken.

Geef ons uw ruimte
Ik ben bereid om mijn ruimte beschikbaar te stellen. Die ruimte heeft wel zijn begrenzingen. Dat zijn thans de buitengrenzen van de Europese Unie en daarbinnen zal het spel moeten worden gespeeld. Ik ben bereid die ruimte beschikbaar te stellen aan al diegenen die iets goeds van deze samenleving willen maken, waar blauw een kleur is van lucht die we kunnen inademen. Waar een Minister van Justitie geen vlieger meer hoeft op te laten voor de Baak en een Minister van Defensie geen hefschroefvliegtuigen meer hoeft te sturen naar het huis van een alleenstaande man. Waar geen hakbijl meer hoeft te worden gehanteerd. Zij die daaraan willen meewerken zijn welkom in mijn huis.

Ik geef ook graag de ruimte aan het nichtje, waarvan ik géén foto heb gemaakt, omdat ze al te veel last van fotografen heeft. Ik geef haar graag de ruimte om voor haar land en het Instituto Cervantes een ambassadrice te zijn in het land waar haar dat door haar voormalige schoonmoeder wordt ontzegd. Het zilveren land waarmee een ijzeren dame nog niet zo lang geleden de verhoudingen ernstig had verstoord. Het nichtje heeft hierbij mijn volledige support om die brug opnieuw te slaan en kan op mijn steun rekenen.

¡Vamos!
We gaan op weg. We zijn al eerder op weg gegaan. In mei 1992 had ik een interessant gesprek met Julio Sampedro in Madrid onderweg in de auto naar het restaurant waar hij mij had genodigd voor een diner. Het ging over de ridderschap. "Vroeger", zei Julio, "vocht een edelman nog voor de eer van een vrouw 'en singular combate'". Ik had niemand om tegen te vechten, want jou echtgenoot was voor mij geen probleem. Ik heb hem twee keer getroffen. Je hebt hem een keer voorgesteld in Hoofddorp en voorts nog een keer bij jou thuis vóór die volleybalavond. Hij slaakte nog een kreet als yell, dat Nieuw Elan niet kapot zou gaan. Bart was dus ook zeer met die situatie begaan.

Ik weet niet hoe het tussen jullie zit. Diep in mijn hart hoop ik voor jou dat het goed is. Daarom heb ik jullie beiden ook uitgenodigd voor een etentje. Ik ga niet achter jouw rug om onderzoek verrichten naar privé-situaties. Dat vind ik onethisch. Als ik over de Willem de Zwijgerlaan rijd in Oegstgeest, doe ik dat omdat ik daar dierbare herinneringen aan heb. Waar ik jouw eer heb verdedigd zal je inmiddels duidelijk zijn geworden.

¡Pero vamos! Opnieuw op weg. Het deed mij goed gisteren om vijf uur de Baak weer te kunnen binnenwandelen en weer onder jouw dak te kunnen vertoeven in an excellent atmosphere. Het deed mij ook goed om even met Ruud te kunnen praten. Ruud is een man die mij aanstaat. Daar ben ik zeer kieskeurig in. En jij ook. Ik dacht daarbij nog even terug aan die tijd in Hoofddorp waar jij mij in een situatie hebt geplaatst met Ruud om hem op weg te helpen om de Baak te redden. Dáár houd ik je wel voor verantwoordelijk. Er was niemand anders die op de hoogte was van het Management Informatie Systeem waardoor mijn voormalige bedrijf de geest had gegeven en in NOORDWIJK dezelfde nukken vertoonde. Ik ben ook blij dat ik jullie daarmee op weg heb kunnen helpen. Ook de manier waarop je een kosten-batenanalyse maakt op een computer. Ik heb dat met veel plezier gedaan. Ik heb Ruud ook nog even in mijn koffertje laten kijken en ik hoop dat je kunt genieten van het cadeautje dat ik voor je heb meegebracht: een CD van een eenvoudige jongen waarvan alles wat hij aanraakt in goud en platina verandert, volgens Gerard Joling.

Diana was een uitstekende gastvrouw. Pieter en Bob verzorgden een goede presentatie waarbij ik gaandeweg weer aansluiting begon te krijgen na zoveel tijd in een groep met non-informatie te hebben moeten omgaan. Maar alles heeft een doel. Zo had ik in mijn koffer ook nog een tekening van een paard en een roos voor jou. Maar die krijg je nog wel. De bijeenkomst spin in het web geeft voor mij enkele aanzetten om het maagdelijke veld te vullen om de bruggen te gaan bouwen, om van een hiërarchie naar een platte organisatie te kunnen gaan. Dat zal nog wel wat jaren duren, maar het begin is er.

We need a new infrastructure, a new nest of concepts. We need to reduce complexity by implementing new management and educational programs, pro-active partnership roles, with partners being capable to do the same things. We need to know the responsibilities in partnership, a proces of rationalization to achieve new challenges. Now we have to translate strategy into action. We have to put our partnership in proces, getting the actionplans into action.

It's my role in leadership to put ahead the vision into development and to be aware that the first component to good leadership is not to be negative by translating leadership-issues into actions. I hope you can stand the sudden shock. I can, but I think I need new skills to help to develop management skills in Dutch-Spanish intercultural management. I'm aware of the necessity of efficiency, effectiveness and innovations and the necessary culture-shock of top management. The biggest problem anyhow is to get the bridge and to become the partner. 'Change' is not determined by the changes of one element. We are equal because of the fact that managers are able to change because they are willing to do so, although business managers are confronted with a lot of problems in their own workfield.

Not technology is the business, but the information is the business, volgens Pieter. De spin in het web is een metafoor, volgens Diana en is Bob een voorstander van 'cleaning out the webs'.

De avond werd beëindigd met de vragen:

How can we build the bridges?
Where do I start a kind of this process?
What can we initiate with our partner?

Jij bent in staat om mijn schrijfselen tot een A-viertje te verdichten en een lijst samen te stellen met vragen die ik graag wil beantwoorden met ja, nee of samen. Het informatie-management heeft voor mij nu al vele deuren geopend. Bijvoorbeeld over mijn vermoedelijke afkomst. Gaspar van der Heyden is in 1530 in Mechelen geboren uit een hoogadellijk geslacht. Keizer Karel V had in Mechelen een vriendin met de naam Margaretha. Hij was daar in 1529 nog op bezoek voordat hij definitief naar Spanje ging. Op 19 oktober 1990 vertelde jíj dat er een nieuwe leider werd geboren. Voor mij rest thans de vraag of de tiende september 1996 een ouverture is van een Nederlandse of een Engelse opera.

Om die vraag te beantwoorden ben jij nog één keer welkom op De Wellenkamp, mét of zonder pruik. Stuur maar een bericht wanneer je komt. Mijn agenda is nog blanco. Your invisible manager.

P.S. Diana was a perfect partner in conversation. Watts in a name?

18 SEPTEMBER PRINSJESDAG 1996 TER ATTENTIE VAN LIESBETH HALBERTSMA