30 augustus 1998. Betreft: ERFENIS Kenmerk: JH/LH980830. Beste Liesbeth, Zaterdag 29 augustus 1998. Ik sluit aan op mijn brief OOGSTEN, die ik zoëven op de post heb gedaan. Uiteraard gaat het wederom over Diana. In het artikel Diana, een vals sprookje in het AD van vandaag lees ik "Als Diana was blijven leven, zou het sprookje met Dodi vermoedelijk snel voorbij zijn geweest." Dat heeft journalist Jaap van Ginneken goed gezien. Op 28 november vorig jaar heb ik een collega van hem ook inzage in mijn boek gegeven. Zij zou hierover nog contact met mij opnemen, hetgeen nog niet is gebeurd. Ik lees nu wel in het NRC (pagina 4): Britten na een jaar verdeeld over erfenis Diana. Een jaar geleden kwam prinses Diana om het leven bij een auto-ongeluk in Parijs. Intussen lijkt de collectieve rouw verdampt en is Groot-Brittannië verdeeld over haar erfenis.

Dit is het eerste stuk van onze nieuwe correspondent in Londen." Dat kunnen we goed zien. Hij heeft er niet veel van gebakken. Ik had gedacht serieus iets over haar erfenis te lezen, zoals zij dat heeft laten opmaken in haar testament van december 1996. Maar niets daarvan, ondanks het feit dat de hoofdredacteur van het NRC persoonlijk op de hoogte was van het feit dat ik met haar bezig was een familiebedrijf op te zetten. Ik citeer hiertoe nog de brieven die ik het NRC heb doen toekomen vorig jaar: VRIJ ONVERVEERD; VERZOEK; ONTVANGSTBEVESTIGING. Hier heb ik nooit meer een reactie op ontvangen, hoewel ik in een eerder stadium nog een faxbericht heb doen toekomen aan iemand anders met de naam Zwijnenburg, t.w. Product Manager Top Start Nijmegen, Mevrouw J. Zwijnenburg. BENOEMING - TER ATTENTIE VAN DE PRODUCT MANAGER TOP START NIJMEGEN. Wél zag ik Diana een week later in Windsor in een krant als boegbeeld afgebeeld op het schip van Mohamed. Achteraf bezien is het artikel in het NRC van vandaag echter zo gek nog niet. Ik heb vanavond - ten laste van de stichting - iets gegeten in restaurant Delphi. Na afloop kwam ik mijn onderburen tegen. Zij vertelden mij dat alle bewoners van het pand hier afgelopen donderdagavond veel geluidsoverlast hebben gehad van de begrafenisdienst van Diana. Meer dan drie uur lang heeft mijn cd-speler aangestaan met de cd van de dienst. Keihard naar hun zeggen. Ik bevond mij op dat moment echter in Nijmegen en keek naar de reconstructie van het ongeluk. Mijn cd-speler is dus weer uit zichzelf gaan spelen en de cd heeft zich eindeloos herhaald. Als gelovig mens zou ik kunnen denken dat Mijn blauwe Engel in de Hemel aan het werk is geweest. Het kan echter ook zijn dat mijn cd-speler op afstand aan het spelen is gebracht met een afstandbediening. Dat is niet uitgesloten. Ik denk nu echter ook aan die lichtflits in de tunnel. Een helder licht. Zou het dan toch een Engel zijn geweest, die heeft willen ingrijpen? De wonderen zijn de wereld nog niet uit en mijn verhaal is ook in Lourdes geboren. Er zijn genoeg mensen die dat geloven. Zeker in Spanje en Frankrijk. Ik blijf echter wel met mijn benen op de grond en denk dat het goed is dienaangaande met Paul een communicatiestrategie te ontwikkelen. Het is immers nog steeds een vreemde zaak dat dat testament van december 1996 niet is gepubliceerd en het echtscheidingsconvenant na Diana's dood ongedaan is gemaakt. De verwoording aangaande de Dierbare Leider van de bananenrepubliek komt mij daarbij bekend voor met het oog op het bovenstaande.

Zondag 30 augustus 1998. Een gedenkwaardige dag. Reverend Trevor Whitfield begon de dienst met de opmerking dat er morgen een 'bazar service' wordt gehouden. That's rather bizarre. Het was een schitterende dienst, opgeluisterd door een koor uit Oxford. Het thema van de 'sermon' was 'Love, of course': Love your neighbour, love your boss. Het kan niet vaak genoeg herhaald worden, Love! Opvallend was dat er niet werd gebeden voor Elizabeth our Queen. Dat heb ik dus maar alleen gedaan. Na afloop koffie gedronken en enkele delen gelezen uit 'the gospel of Mark'. Daarin was talloze malen het woord Immediately aangestreept. Inmiddels voel ik mij goed thuis tussen de Engelsen. Ik ben met name gecharmeerd door de dames met de breedgerande hoeden. Zo ben ik Tiggy Legge Bourke ook nog een keer tegengekomen. Daags nadat zij op Diana's verzoek door prins Charles was ontslagen als kindermeisje. Ze liep uiteraard achter mijn huis en droeg een bruine bontmantel en een breedgerande bondmuts. Di kon haar niet luchten of zien omdat zij voortdurend in haar schoenen ging staan. Nu is ze weer aan het werk met de jongens. Ze heeft Harry in een diepe afgrond laten 'abseilen' zonder daarbij ook maar enigszins beschermende maatregelen te treffen, zoals het dragen van een helm. Charles was volgens de pers des duivels. Daar geef ik hem groot gelijk in. In de Domkerk kwam ik de Optimist nog tegen. We hebben hier boven op het dak koffie gedronken, omdat mijn partner af en toe ook het dak opging als zij iets moest communiceren. Ik heb hem het verzendbewijs laten zien van de brief aan Queen Elizabeth in Balmoral d.d. 27-08-1997 van EMS-koeriersdienst.

Die brief moet wel vóór 30 augustus daar zijn aangekomen. Voor mij ligt het blad MANAGEMENT CONSULTANT NR. 3. ZOMER 1998. Iemand gelijkend op M.A.F. kijkt daarbij door het sleutelgat. Laten we gauw maar eens bij mevrouw Shand Kydd op bezoek gaan. Ze kan wel een opstekertje gebruiken. Nu die bal verder rolt kunnen we eindelijk beginnen met het opstarten van ons bedrijf zoals we zijn overeengekomen. Receive my loving regards again.

31 AUGUSTUS 1998 ULTIMATUM TER ATTENTIE VAN DRS E.H. HALBERTSMA