14 oktober 1998. Betreft: Zalm Kenmerk: JH/LH981014. Beste Liesbeth, Woensdag 14 oktober 1998. Liefde is... ...samen stormen doorstaan. Vandaag is het weer zo'n stormachtige dag als die eerste keer dat ik bij de bungalow aanklopte met de gedachte "De vis wordt duur betaald". Veel heb ik niet te vertellen vandaag. Ik zie onze goede vriend Harry vandaag in de Telegraaf. Dat doet mij deugd uiteraard. Ik citeer: "NOORDWIJK, woensdag. "De 'verhouding' tussen een directeur en de secretaresse houdt in onze huidige samenleving vaak vele malen langer stand dan menig andere relatie", zegt Harry Starren, directeur van De Baak, het management centrum van de werkgeversorganisatie VNO-NCW. "Wederzijds respect en vertrouwen zijn dan ook buitengewoon belangrijk. Toch moet je als 'baas' oppassen dat deze gevoelige relatie niet klef wordt, er ontstaat namelijk een vertrouwelijkheid die ook zijn grenzen heeft." Dat is een kwestie van kiezen. Zo heb ik in mijn brief van gisteren abusievelijk de term "echtgenote" gebezigd. Excuus hiervoor. Dat moet uiteraard zijn "gewezen echtgenote". Verder ga ik hier niet op in. Ieder heeft het recht op zijn of haar eigen mening. Het verhaal van Harry over de secretaresse spreekt mij echter wel aan. Ooit heb ik Saskia in de bloemetjes willen zetten in het kader van secretaressedag. Maar wat moest ik dan met Roos? Jou heb ik eveneens in gedachten gehad als mijn beste secretaresse. Ik heb echter begrepen dat je liever op basis van gelijkwaardigheid met mij samenwerkte. Vandaar dat ik mij slechts tot 50 rozen heb beperkt op de dag van mijn ontslagaanzegging. Ik lees ook op de voorpagina van de Telegraaf Veiling De Haar brengt 3 mln op en "Topstuk van de veiling was een schilderij van Pieter Aertsen (1508/9-1575) met een verwachte opbrengst van 100.000 tot 150.000 gulden. Na langdurig bieden ging de parabel van een koninklijk huwelijk voor 684.400 gulden weg. Merkwaardig. Ik heb fl. 580.000,- genoteerd en zat er bovenop. Mijn vriend Jaap Penders fungeerde als notaris voor Christie's. Volgens de veilingmeester was de totaalopbrengst iets meer dan 2,8 miljoen. Het exacte bedrag heb ik niet genoteerd, maar ik begrijp dat verschil niet. Ik hoop dat het schilderij in de familie is gebleven. Ik had immers niet de mogelijkheid om te bieden aangezien mijn declaratie van 80 mio nog niet is voldaan. Die wisseltruc heb ik nog besproken in het restaurant De Vier Balken te Haarzuilens met enkele vrienden van de Baron. De heer Van Zuylen was overigens persoonlijk aanwezig op de veiling. Dat deed mij deugd uiteraard. Het gaf mij de gelegenheid om kennis met hem te maken. Hij was buitengemeen gelukkig met mijn felicitaties, hoewel hij "in a hurry" was. Uiteraard heeft hij ook nog enige tijd nodig om mijn brieven te lezen. Ik ben overigens wel gelukkig met het besluit van Gerrit Zalm om de harde kritiek van de Algemene Rekenkamer over de aankoop van het schilderij Victory Boogie Woogie in de wind te slaan. Dat past wel bij dit stormachtige weder. Maar het wordt wel tijd dat hij mijn verzoek aan de Minister-President honoreert. Ik moet immers ook vooruit met ons bedrijf. En drie jaar lang wachten op de uitbetaling van een gerechtvaardigde declaratie is wel een beetje te veel van het goede. Zeker nu ik blijkbaar al object ben van souvenirjagers. Inmiddels ben ik ook mijn zwarte regenjas kwijt. Daar heeft Alex nog zo goed voor gezorgd. Uit mijn Samsonite-bag is zelfs de badge met het paarse opschrift 'J.L. Van der Heyden Kensington' gescheurd en ontvreemd. Volgens het artikel Zalm buigt niet voor rekenkamer wordt mijn declaratie morgen behandeld in de Tweede Kamer. Alleen ligt Henk Koning nog een beetje dwars. Hij wil een Koninklijk Besluit terzake. Volgens Zalm is een dergelijk Koninklijk Besluit in strijd met het bestaande vennootschapsrecht. Ik vraag mij af waar de heer Koning zich druk over maakt. Hare Majesteit heeft de Staten-Generaal hieromtrent immers reeds geïnformeerd op 5 mei 1995 onder het motto De tirannie verdrijven. Met zichtbaar resultaat overigens. Daar staat de Telegraaf dagelijks bol van. "Als het kabinet niet alsnog voldoet aan de eisen van de Rekenkamer dreigt Koning dat de begroting van het ministerie van Financiën niet wordt goedgekeurd door het toezichtcollege. Ook kan minister Zalm - volgens de Rekenkamer - de jaarrekening van De Nederlandsche Bank over 1998 niet goedkeuren." Daar is wel iets voor te zeggen. Zeker gezien de onzin die de heer Florisson heeft uitgekraamd in zijn laatste brief aan mij. Als dit zo doorgaat krijgen we hier een soortgelijke toestand als in Spanje enkele jaren geleden. González heeft toen zelfs een jaar zonder rijksbegroting moeten regeren. Daarom heb ik Pepe in het zadel geholpen. Dan kun je gelijk de huisvesting regelen voor het Cervantes Management Centrum in de bungalow. Dan ben ik wel weer bereid om mij voor je in te spannen. In dit verband lees ik op de achterpagina van het NRC van gisteren ook een artikel met de titel Uitzicht over zee: "Reid's Palace is sinds 1891 het favoriete hotel op Madeira voor de Britse upper class. Het heeft vier restaurants, waarvan het grootste the House of Lords wordt genoemd. Daar moeten we dus maar eens gauw naar toe. Ik wil dan wel dat Harry meegaat met zijn echtgenote. Hij heeft immers wel een schouderklopje verdiend. Bovendien wordt het dan niet klef! Hartelijke groet.