JH/LH990509. Betreft: EINDELOOS GEDULD Donderdag 6 mei 1999. Beste Liesbeth, Torremolinos, woensdag 5 mei 1999 (21.00 uur). Liefde is... ...eindeloos geduld hebben. Dat is volstrekt juist. Ik ben benieuwd wie van ons twee het meeste geduld heeft gehad tot op heden. Zeven jaar is een hele tijd. Daar moeten we dus maar gauw weer eens verandering in brengen. Bij deze dus! Vanavond vond ik al een folder van een fitnessclub in Benalmádena. In hotel Triton. Ik denk dat ik daar maar weer eens de conditie op peil ga brengen. Zij hebben er tien toestellen waarop heart-fitness kan worden gedaan. Vanmiddag ben ik nog naar el padrón geweest voor het certificado de empadronamiento. Dat ging vlot deze keer. Als ze je eenmaal kennen staan ze gelijk voor je klaar. Voor mij in ieder geval wél. Dat geldt uiteraard niet voor iedereen. Maar ik denk dat je hier een hartelijk welkom zult krijgen zodra je op bezoek komt. Mieke en Ronald schijnen ook al een leuk nieuw huis te hebben betrokken. Die villa's zien er allemaal buitengewoon aardig uit. Het leukste is zo'n mooie witte villa ergens in de bergen met zicht op zee, een zwembad en twee garages. Het hoeft van mij niet meer per se een Rolls Royce te zijn. Als wij ons maar op een respectabele wijze kunnen presenteren in Madrid. De ambtenaar van 'el padrón' vroeg mij: "¿Vive Usted sólo en aquel apartamento, Señor?". Waarop ik hem antwoordde: "Desgraciadamente sí". Daar moest hij wel om lachen. Ik heb er echter al lang de buik van vol, hoewel ik nog niet zwanger ben. Dat laat ik graag aan een ander over. Ik kijk zo af en toe nog wel eens rond op het strand. Maar ik weet niet wat ik aan die dames heb. Wie weet wat je dan weer in huis haalt. Jij bent uiteraard van harte welkom. Dat geldt ook voor PRINSES IRENE. Die 'naaste' is mijn moeder. Ik heb haar vanavond gebeld met het verhaal dat de overdracht naar morgen is verplaatst. Ik ben de situatie aangaande de verhuizing van de notaris ter plaatse wezen opnemen. Het bericht is inderdaad juist. Men was nog druk in de weer met de verhuizing voordat ik naar het restaurantje ging om te eten: potaje del día deze keer en gambas a la plancha. Ik heb keihard gewerkt. Wel even een paar baantjes gezwommen in de 'piscina', maar hij is nog niet officieel geopend volgens Manuel. Ik zal dus weer de zee in moeten. Het zal goed zijn als er voor de Vice President van de holding een nieuwe villa komt met een eigen zwembad. Dan kunnen we de zaken zélf regelen. Mijn aanbod blijft nog steeds van kracht. Ik vind Fabien Barthez overigens verdraaid veel weghebben van Ian Busch uit Australië. Hij is wel klemvast. Dát wél.
Vrijdag 7 mei 1999. De kogel is door de kerk. De escritura is gistermiddag getekend op het notariskantoor. Het appartement staat thans op mijn naam. 13.30 Bezoek aan mevrouw Romero. Doorverwezen naar ziekenhuis in Málaga. Woensdagmorgen verwijsbrief ophalen. WINDSOR CASTLE. De uitnodigingen zijn al verzonden voor 19 juni. Ik heb nog niets ontvangen. Maar zo snel gaat dat hier ook niet met de post. Wellicht zal ik de postbus in Utrecht moeten ledigen. Dat is immers het meest bekende adres voor mijn vaste relaties. En het veiligste uiteraard. Vanmiddag heb ik de tijd 'gedood' aan het strand. Er zijn alweer meer Nederlanders. Ik sprak met een echtpaar uit Woerden. De man zit in de horeca. Aardige lieden. Ik ontving ook in dank de uitnodiging voor het Mid-life Event van 17 juni. In mijn keuze twijfelde ik tussen de workshops Emotionele Intelligentie en E-commerce: geld verdienen met Internet. Als Cor Boonstra tien miljoen bij elkaar kan krijgen met opties, moet ons dat ook lukken. Het begin is er. Er waait weer een frisse wind door Nederland:
AHEAD
ONLY
¡PLUS
ULTRA!
¡AQUÍ
ESTAMOS
NOSOTROS
AVANZAMOS¡
¡EUROPA
ARRIBA
JAMÁS SERÁ
VENCIDA¡
Ik ben het weer helemaal met jullie eens. Vooral die paarse steunkleur doet mij deugd. Ik zou ál die workshops wel willen bijwonen, aber In der Beschränkung zeigt sich der Meister. De hypotheekrente gaat alweer omlaag in Nederland. Ik zal dus ernstig overwegen om dat bungalowtje erbij te kopen aan de Duinweg. Dan kan ik daar weer trimmen in de bossen. De computer moet dan wel het geld opbrengen. Evenenals bij Lambert van Bodegom. Dat moet wel lukken als eenieder meewerkt.
Zaterdag, 8 mei 1999
Mid-stream nooit gevaren
Mid-dle nooit blijven hangen
Mid-delmaat nee, dank u
Mid-den tussen vrienden
Mid-life alleen wakker worden
Oók mijn huis staat dus open voor échte vrienden en vriendinnen. Er is ruimte en ik vind het gezelliger dan alléén. Juridisch is er in de Benelux ook nog het een en ander af te maken. Ik lees in de Telegraaf van gisteren: KPN sleept Ben voor rechter om 'plagiaat' slogan. KPN zal in het geding eisen dat Ben binnen de gehele Benelux staakt met het gebruik van de slogan, op straffe van een dwangsom van 250.000 gulden per dag." Ik ben benieuwd hoe zich dit ontwikkelt. Zo lees ik op pagina 10 van nr. 60 van het verenigingsblad Spaans op School onder punt 7 van het verslag van de jaarvergadering:
"J. van der Heijden: wegens zijn verhuizing naar Spanje wil hij graag tijdens de borrel ten behoeve van de Stichting Cervantes Benelux zijn boeken verkopen. De voorzitter wenst hem veel succes toe in Spanje. S. Aalberts (toehoorder): Zij wijst op de faciliteiten van de bibliotheek van het Instituto Cervantes. Zo zijn er bijvoorbeeld veel video's over politieke, historische en culturele onderwerpen voor leden te leen. Ook is er een intentie om met M. Eurlings te bekijken of het mogelijk is excursies voor scholieren naar het Instituto Cervantes te organiseren."
Het betreft hier zeer goede bekenden van mij. Dat plaatst mij regelmatig voor ernstige dilemma's. Toch is het goed dat men zich in Utrecht realiseert dat hen hetzelfde boven het hoofd hangt als Ben. Daar kan de heer Paul Thiel van Knijff & Partners van getuigen. Ik heb Ineke Ham het volgende E-mailbericht gezonden:
"Hallo Ineke, Zoals je ziet ben ik in Spanje nu ook op het Internet aangesloten. Ik wil je hiermee nog hartelijk bedanken voor je medewerking bij de verkoop van mijn boeken op de laatste jaarvergadering van de vereniging. Ook Sariët Aalberts heeft haar steentje buitengewoon bijgedragen. Het is alweer een hele tijd geleden dat ik bij het bestuur de gegevens heb opgevraagd aangaande de enquête die ooit eens op ons initiatief is opgezet onder de leden van de vereniging. Voor zover ik heb begrepen is het thans duidelijk welke leden hun gegevens beschikbaar willen stellen. Al bij al lijkt het mij van groot belang dat we het netwerk zo ruim mogelijk en goed gecoördineerd opzetten. Internet is daarbij een buitengewoon goed hulpmiddel. Ik denk dat ik hier aan de Costa del Sol en straks in Madrid - in verband met mijn contacten met de Spaanse en Nederlandse werkgeversverenigingen en regeringen - de leden van de vereniging zeer ter wille kan zijn. Zoals je weet heb ik een jaarlijks terugkerend congres in voorbereiding, waarbij ik ook de Nederlandse docenten Spaans wil betrekken. Het is daarom ook interessant als ik over het resultaat van de enquête kan beschikken. Voorts ontvang ik dan graag via dit medium de NAW-gegevens van de leden die mij bij de opbouw van ons netwerk - ook hier in Spanje - behulpzaam willen zijn, bij voorkeur met hun E-mailadres. Bij voorbaat hartelijk dank en graag tot ziens, John L. Van der Heyden. Torremolinos. P.S. Ik heb nu ook een vaste telefoon- en faxaansluiting. Half juni kom ik weer naar Nederland in verband met het veertigjarig jubileum van het Management Centrum VNO-NCW de Baak in Noordwijk, mijn collega's. Mocht ik nog iets voor je kunnen doen, laat het dan maar weten."
19.45. Vanmiddag sprak ik een groepje mensen uit de omgeving van Herenthals in België. Nadat éen van de dames het thema Keizer Karel V had aangesneden heb ik hen mijn verhaal verteld over mijn betrokkenheid bij de Europese Adel vanaf het moment dat ik in Gent de door Koningin Fabiola georganiseerde tentoonstelling over El Greco had bezocht. In alle gevallen stel ik als mijn voornaamste prioriteit het volledige herstel van mijn gezondheid. Dat blijft keihard werken. Ook op het strand. Daar ben ik gestart met het lezen van de laatste Nederlandse uitgave van de Don Quijote. De uitgave van Barber van de Pol met alle prenten van Gustave Doré met de titel De vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha. Het is een vorm van bruggen slaan. De Spanjaarden herkennen ogenblikkelijk welk boek ik zit te lezen en waarderen dat in hoge mate. Zeker nu ze zien dat 'hun' boek in het Nederlands is uitgegeven. Vanmiddag heb ik mij beziggehouden met de eerste zes hoofdstukken waarin wordt uiteengezet welke ideeën ertoe hebben geleid dat de Mancheger edelman aan het werk ging om zijn idealen te verwezenlijken. Het sluit sterk aan bij mijn thema over de maand van de waarheid. Hierin sta ik jaarlijks stil bij de vraag Wat schrijf je af en wat houd je vast. Dit wordt in het boek ook zeer wel verwoord in hoofdstuk zes. Hierin besluiten de vrienden van de nieuwe 'ridder' welke door hem gelezen boeken dienen te worden verbrand en welke voor het nageslacht kunnen worden bewaard. Ik citeer daartoe een fragment op pagina 66:
""Goed", antwoordde de barbier, "maar wat doen we met deze kleine boekjes die overblijven?" "Waarschijnlijk", zei de pastoor, "zijn dat geen ridderromans maar dichtwerken.'"Hij sloeg er een open en zag dat het de Diana van Jorge de Montemayor was en omdat hij dacht dat ze wel allemaal tot dezelfde soort zouden behoren, zei hij: "Deze verdienen niet verbrand te worden zoals de andere, want ze stichten nu noch in de toekomst het onheil dat de ridderromans hebben aangericht: het zijn verstandige werken, die derden geen kwaad berokkenen... Het eerste waarop we stuitten, was de Diana van Montemayor en ik vind dat dat niet verbrand moet worden, maar alleen het hele deel over de wijze Felicia en het betoverde water eruit moet en alle langere gedichten; zijn proza mag het rustig behouden, en de eer dat dit het eerste boek is in zijn soort." "Het volgende," zei de barbier, "is de zogenaamde Tweede Diana, van de Salamankijn, en hier is er nog een met dezelfde titel, van ene Gil Polo.'""Nou, dat van de Salamankijn", antwoordde de pastoor, mag het aantal tot het erf veroordeelde gezelschap gaan houden en aanvullen, maar dat van Gil Polo moet bewaard blijven als was het van Apollo zelf."
Barber heeft met de 'Salamankijn' waarschijnlijk 'iemand uit Salamanca' aangeduid. In goed Nederlands had dat 'Salmantijn (esp. 'salmantino') moeten zijn. Zo zie je maar wat het resultaat van mijn laatste reis was naar die stad. Op dit moment exact drie jaar geleden toen ik hartelijk door Koningin Sofía werd toegezwaaid.
Er is nog veel onwetendheid in de wereld, maar gedachten verspreiden zich snel.
Zondag 9 mei
1999
Goed dat je mijn stukken ooit met diepgang
hebt besproken. Daarom citeer ik vandaag nog een sonnet uit het
boek van Barber:
Ach, Dulcinea,
kon ik mij verblijden
doordat ik Miraflores zag verkeren
in El
Toboso, waar ik zou kalmeren
en 't onplezierig Londen
kon vermijden.
Ach kon ik toch mijn ziel en
lichaam beide
omhullen met uw wensen en uw kleren,
en de edelman die u deed excelleren
ooit in een ongelijk gevecht zien strijden.
Ach kon ik mij, eerbaar als u,
onttrekken
aan Amadis, gelijk u voet bij stuk
bij Don Quichot hield, wie u strikt beveelt.
Dan zou 'k geen afgunst kennen
maar haar wekken,
was mijn verdriet veranderd in geluk
en waren mijn genoegens onverdeeld.
AHEAD ONLY
Don Juan