30 maart 1999. Betreft: HERMANDAD Kenmerk: JH/HdK990330. Beste Herman, Vandaag is het de tachtigste verjaardag van mijn moeder. Reden om ook even stil te staan bij de aandacht die jij in de afgelopen tijd aan mijn persoonlijke situatie hebt geschonken. Zo heb ik in Spanje nog een condoléancekaart van jou liggen in verband met het overlijden van mijn vader vorig jaar. Dat heb ik buitengewoon op prijs gesteld. Bij elke verandering in mijn leven heb je mij een teken van leven gestuurd, zoals de mooie kaart met het kasteel ter gelegenheid van het betrekken van het appartement op de Neude in Utrecht in juli 1997, kort na mijn laatste missie in het Verenigd Koninkrijk op 30 april daarvoor (Operatie Vijfde Roos). Ik heb vastgesteld dat mijn laatste brief aan jou nog dateert van 1 september 1997. Enkele dagen later lagen er twee dankbetuigingen bij het overlijden van Diana namens de Britse Koninklijke Familie bij mij in de bus: één gericht aan het Instituto Cervantes NBL EW en de ander aan J.L. Van der Heyden.
Ook beschik ik inmiddels over post uit BUCKINGHAM PALACE en andere Britse Koninklijke Paleizen. Na mijn terugkeer uit Spanje op vrijdag 19 maart jl. vond ik bijgaande brief in mijn postbus namens 'El Presidente del Gobierno', t.w. de heer José María Aznar uit Madrid. Ik ben 'Pepe' inmiddels als een van mijn beste vrienden gaan beschouwen in het Koninkrijk Spanje. Ik vond ook jouw kaart van 1.2.'99 in de bus met de tekst 'Nou snap ik 't even niet meer!. h. groet, Herman, Nijmegen' van Boomerang supports art. Je hebt je kaart zeer zorgvuldig gekozen. Met name de Friese Vlag spreekt mij zeer aan. Het vissersbootje tusen de wal en het schip. Klaarblijkelijk wordt er vanuit de Friese 'skûtsjes' een dame naar de wal gevaren om daar een nieuwe mijlpaal te plaatsen. Het water doet mij denken aan het Pikmeer bij Grouw. In het kader van mijn genealogiestudie ben ik mij ook gaan verdiepen in een familie die haar wortels heeft in dat schilderachtige Friese stadje. Het is de familie Halbertsma. Het brengt mij in gedachten terug naar de tijd dat ik als office-manager bij Nieuw Elan in Hoofddorp werkzaam was (1989/1990). Het bedrijf had (onder Joop Tegels en Tjeb Maris) een verlies van twee miljoen opgelopen. Onder meer door de concurrentie van de door mij opgerichte Stichting Beroepsgerichte Opleidingen. In die tijd moest er dus driftig worden bezuinigd en gereorganiseerd. Er dienden tevens nieuwe initiatieven te worden ontplooid om van Nieuw Elan weer een rendabel en bloeiend bedrijf te maken. Uit die tijd dateert mijn eerste telefoongesprek met jou. Nadat Liesbeth Halbertsma en ik de zaak weer aardig op de rails hadden gezet hadden we alle relaties van de Nederlandse Arbeidsbureaus uitgenodigd voor een bijeenkomst in Hoofddorp. Ik hoor jouw reactie nú nog: "Ik voel er weinig voor om te komen. Het lijkt nergens op wat er allemaal gebeurt bij Nieuw Elan: Tjeb Maris eruit, Joop Tegels en ook nog Wil Plevier." "Daar is een goede manager voor in de plaats gekomen" was mijn reactie. "Ja, ja," zei je toen, "Ik weet wel dat je goed met Liesbeth Halbertsma kunt opschieten". Dat had je goed gezien. Ik betreur het daarom dat ik in 1992 afscheid van haar heb moeten nemen. Zij was inderdaad mijn beste collega. Zoals je ziet is de brief namens de Spaanse Minister-President gericht aan Instituto Cervantes Holding Ltd.
Dienaangaande schets ik je in deze brief graag de ontwikkelingsgeschiedenis van dit bedrijf, zoals ik dat onlangs - als lid van de Baak-kring (een soort vereniging van oud-medewerkers en oud-cursisten) aan een collega in Noordwijk heb doen toekomen.
"Ontstaansgeschiedenis
Na het behalen van mijn eerstegraads
lesbevoegdheid Spaanse taal- en letterkunde en nadien een tiental
jaren de directie te hebben gevoerd over een landelijk opererend
taleninstituut ben ik in 1988 in de Nieuw Elan-opleiding Assistant-to-the-Manager
geplaatst. In het kader van een stage heb ik toen een samenwerkingsproject
met de Spaanse werkgeversorganisatie CEOE opgestart. Uit dit project
hebben we veel lering kunnen trekken. Na beëindiging van
de opleiding kreeg ik - eind oktober 1989 - een functie als office-manager
aangeboden bij Nieuw
Elan te Hoofddorp. Het was in de tijd dat er stevig gereorganiseerd
diende te worden. Derhalve werden mij vervolgens ook taken toebedeeld
op het gebied van automatisering, PR, verslaglegging, opstellen
van contracten en onder meer de verhuizing van het bedrijf naar
Noordwijk in oktober 1990.
Ik kreeg daar de functie 'stafmedewerker algemene zaken'. Min of meer vergelijkbaar met 'algemeen directeur'. Dit werk hield in 1991 op en ik kreeg daarbij een door de Baak betaald loopbaanadvies
In april daarop ben ik wederom naar Engeland gegaan en heb mijn bevoegdheden aldaar aan prinses Diana overgedragen en dat aan de advocate van de Spaanse overheid gemeld. KENSINGTON PALACE heb ik wekelijks geïnformeerd. Op 28 september 1997 zou ons familiebedrijf van start gaan op Paleis het Loo. Exact 28 dagen vóór de startdatum verongelukte zij in de tunnel in Parijs. Samen met onze sponsor, die ik kort daarvoor nog een participatie in ons familiebedrijf had toegezegd. Na haar overlijden heb ik Liesbeth - schriftelijk - verzocht mijn plan verder tot ontwikkeling te brengen en haar een volmacht gezonden om namens mij te handelen in de Benelux en het Verenigd Koninkrijk.
Dat is de juridische kant van de zaak.
Corporate Governance
In die tussentijd heb ik ook verschillende
bijeenkomsten op de
Baak meegemaakt, zoals de Avond aan zee "Spin in het web.... duizendpoot" op 10
september 1996 en "Business Process Redesign", geleid
door Diana Watts, de eerder genoemde congressen 'De Nieuwe Economie I en II'
en de bijeenkomsten over Corporate
Governance, geleid door Ruud
van der Zalm. Deze bijeenkomsten hebben ertoe geleid dat ik
mijn businessplan
ongeveer 16 keer heb herschreven en geperfectionneerd. De aanbevelingen
van de Commisie-Peters
heb ik overgenomen ten aanzien van de samenstelling van de bestuurlijke
structuur. Vervolgens heb ik mij bij de Baak-kring
aangesloten en vorig jaar januari mijn plannen aan Edwin
de Beukelaar uiteengezet. Vervolgens heb ik het afgelopen
jaar - zoals je weet - deelgenomen aan de 'Starter-van-het-Jaar'.
In feite buiten mededinging. Nadat ik op 10
december vorig jaar tijdens de prijsuitreiking van Harry
Starren had vernomen dat Liesbeth
haar dienstverband bij de
Baak zou beëindigen heb ik haar ogenblikkelijk de directieverantwoordelijkheid
voor de holding toegekend. Ook heb ik haar verzocht het Cervantes Management
Centre van de grond te tillen in Noordwijk of Den Haag
(Malietoren)." Teneinde het verlies van Diana
te kunnen verwerken heb ik van mijn bedrijfsvereniging toestemming
gekregen om met behoud van uitkering in Spanje
te gaan wonen. Per 1
februari 1999 heb ik mijn studio in Utrecht verkocht en heb
nu een appartement in Torremolinos dat nog op mijn naam gesteld
dient te worden. Ik hoop dit appartement in de toekomst als mijn
'tweede huis' te kunnen aanmerken en vanaf heden - samen met Liesbeth - weer te
kunnen werken aan de opbouw van onze
organisatie. De eerste keer dat ik jou - na lange tijd - weer
eens heb getroffen was tijdens de nieuwjaarsborrel bij Entrelan
aan de Emmastraat in Utrecht in 1991.
Liesbeth zag mij
toen met jou in gesprek. Ze zei mij toen: "Nu kun je jouw investering terugverdienen". Wat zij daarmee bedoelde was mij niet geheel duidelijk,
maar ik ben wel erg gelukkig met jouw veelzeggende kaart. Op 19 april ga
ik weer terug naar Spanje,
maar hoop toch in de zomer weer in Noordwijk aan het werk
te kunnen. Op 17
juni bestaat de
Baak 40 jaar. Wellicht is dat een goed aanknopingspunt om
de jarenlange goede relatie te bestendigen. Er is nog heel wat
bij te praten. Laat dus maar snel weten wanneer het je schikt.
Hartelijke groet. Bijlage: Brief
van de 'Jefe de la Secretaría Particular del Presidente
del Gobierno' de 5-2-1999. CC
EH