Datum: 17 januari 2002 Betreft: Totem Tours Incorporated Kenmerk: JH/TBG20020217 Nijmegen, donderdag 17 januari 2002 Beste Tjitse, Hartelijk dank voor jouw reactie op de publikatie van mijn boek Letters to Diana, Princess of Wales. Voor de goede orde geef ik de tekst van jouw brief hieronder weer en geef direct in het paars mijn feedback.
16 januari 2002 Beste John, lk heb jouw brieven van 22 december 2001 en van 12 (?) januari 2002 ontvangen. Het was niet mijn bedoeling eigen post terug te ontvangen. Het ontbreekt mij aan opslagruimte. Vandaar. Dank voor je uitnodiging op reis naar Canada te gaan. Of het ooit zo ver komt weet ik niet. De tijdsfactor betreffende juridische procedures speelt op kortere termijn een rol. Bovendien had ik mij voorgenomen nooit weer een voet op Canadese grond te zetten. Er liggen daar ontelbare voetstappen (13 jaar) en naast dieptepunten ook talrijke hoogtepunten. Mijn kinderen zijn er volwassen geworden. Prachtige herinneringen aan 2 jaar HBO en 4 jaar universiteit in een nog veel sterkere multiculturele samenleving dan de Nederlandse. Er woont een echte bloedvriendin die met mij wilde trouwen. Ik heb daar samen met mijn ex een leuk bedrijf opgebouwd, waarvan het reisbureau nog steeds door haar gerund wordt. Een boedelscheiding is er niet geweest en ik zie daar nog steeds vanaf. Ik moet daarvoor procederen in Vancouver en dan komen er verschillende ontoelaatbare handelingen van mijn ex aan de orde, waarvoor ik mijn kinderen wil behoeden. Zij hebben genoeg onder de scheiding geleden en doen dat nog steeds. Zonder enige vorm van pathetiek kan ik volmondig stellen dat ik grote offers heb gebracht om mijn gezin (inclusief mijn ex) in bescherming te nemen. Waarschijnlijk stapt mijn dochter aanstaande mei in de huwelijksboot doch ik heb vanwege onverwerkte emoties nog geen besluit genomen of ik de plechtigheid en recepties zal bijwonen. In geval ik ga, dan nodig ik jou uit (sorry, op eigen kosten) om mee te gaan en een mooie reis in het westen te maken. Ik laat je dan - delen van - Brits Columbia en het wilde westen zien zoals niemand anders het kan. We gaan dan diep in de natuur en de cultuur duiken met veel sociale contacten onderweg. Goede hapjes, drankjes, picknicktafels, stille bossen en onstuimige rivieren in overvloed. Redelijkheid heb ik met de Baak en de gemeente Groningen tot en met 1993 vooropgesteld. Deze instanties hebben zich daarentegen uit eigenbelangen gewetenloos opgesteld. Liesbeth heeft het handig gespeeld door achter mijn rug - ik wist niets van stiekeme besprekingen - met Groningen tot een akkoord te komen. Hoewel ik mij in jouw situatie kan verplaatsen en deze reactie ook begrijp, ben ik het op dit punt ten principale niet met jou eens. In mijn visie had Liesbeth - vanuit haar achtergrond als organisatiedeskundige - de opdracht in korte tijd het bedrijfseconomische probleem van het bedrijf op te lossen. In een dergelijke situatie is er geen tijd om stil te staan bij de belangen van een individuele cursist. De continuïteit van het bedrijf prevaleert in een dergelijke situatie. Interne discussies kunnen een bedrijf in een noodsituatie als toendertijd in no time ten gronde richten. Een harde hand is dan noodzakelijk. Ook ik heb met Liesbeth binnen vier muren gesprekken gevoerd omtrent die situatie. Daarbij heb ik ervoor gekozen het belang van mijn collega's niet te schaden. Het gaat in mijn opstelling jegens Liesbeth (en Ravenstein en Maris) ook om het proces om iemand van een carrière te beroven en te stigmatiseren. Zij waren destijds deel van een slangenkuil, waar wellicht Liesbeth qua karakter niet deel van wilde zijn maar onvoldoende persoonlijke kracht had om haar integriteit staande te houden en daarmee een positieve invloed op het menselijke bedrijf rondom haar uit te oefenen. Ook hier ben ik het niet met jou eens. Liesbeth en ik hebben per 1 november 1989 de volledige verantwoordelijkheid voor het bedrijfsonderdeel Nieuw Elan genomen. Vanaf dat moment is er gekozen voor een clean break. Degenen die zich daar niet mee konden verenigen verschenen simpelweg ook meestentijds niet op de projectleidersvergaderingen. Ik heb achteraf ook begrepen dat Liesbeth en José ervoor hebben gekozen mij niet te betrekken bij het probleem dat zij met jou hadden. Liesbeth kennende wellicht ook om te voorkomen dat een interne discussie dienaangaande ook ten koste zou gaan van mijn werkzaamheden voor het bedrijf. Tijd is geld en dat konden we op dat moment absoluut niet missen. Kijk naar andere reorganisatieprocessen. Het probleem van jou en Maris dateert van de tijd vóórdat ik met Liesbeth mijn samenwerking ben aangegaan. Ik heb de laatste tijd nog eens over die situatie tussen jou en José Ravenstein nagedacht. "Het wordt moeilijk Tjitse", heeft zij jou volgens jouw woorden gezegd. Zo op de situatie terugkijkend kan ik het goed begrijpen dat het voor haar heel moeilijk was om voor jouw probleem een oplossing te vinden. In het kader van de bezuinigingsronden had José in die tijd twee cursusgroepen als projectleidster onder haar hoede. Zij werkte dag en nacht en als ik zo naar jouw denkwereld kijk zie ik geen enkele aansluiting bij de denkwereld van een manager. Zeker niet bij de uitgeselecteerde groep AtM'ers waaraan jij was toegevoegd. Misschien was het de leeftijd. Ik weet het niet. Misschien was het jouw Groningse trots "de kop derveur" of zo. Maar ik heb José's probleemsituatie nu vrij aardig voor ogen. Ik ben daarom ook van mening dat er van verwijtbaar gedrag in dat opzicht geen sprake is, hoewel het verstrekken van onjuiste informatie in de projectleidersvergadering mij achteraf wel op het verkeerde been heeft gezet. Dat betreft José, maar Liesbeth niet. Liesbeth hechtte eraan exact te notuleren wat er werd gezegd. Uitgaande van haar stellingname dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen woorden en daden. En dát respecteer ik.
Jij (en Trafford) pakken het groots aan. Naar mijn mening zal het succes van jouw product in belangrijke mate afhangen van marketingstrategieën. Een robuuste promotie lijkt mij noodzakelijk. Naast internet kun je denken aan uitgekiende write-ups in kranten/tijdschriften, tv-optredens en signeerpartijen in boekwinkels. Ik heb geen idee van hoeveel geld gereserveerd kan worden voor marketing. Potentiële kopers moeten, denk ik, vooral geïnteresseerd raken door recensies in diverse landen. Dat is ook een goedkope manier van promotie met grote bereikbaarheid. Misschien zijn er bladen die kosteloos of voor een appel en een ei een write-up doen. Sommige emigrantenkranten in Noord-Amerika stelden mij destijds gratis ruimte voor artikelen over Nederland beschikbaar als aantrekkelijke bladvulling. Ben jij ook actief betrokken bij de promotie? Trafford zal wel kennis hebben van succesvolle internationale marketingmethoden, waaronder het benaderen van zogenaamde clearinghouses. Bedankt voor het meedenken op dit punt. Ik heb inmiddels zoveel geld geïnvesteerd in het op de markt brengen van dit boek dat ik het mij niet kan veroorloven om een dure reclamecampagne te voeren. Mijn bedrijf NIOW-Talen B.V. heeft in de zomer van 1987 haar activiteiten moeten beëindigen omdat de reclamekosten hoger waren opgelopen dan de netto-opbrengsten van de cursussen. In een dergelijk geval hangen reclamekosten als een molensteen om je nek. Een euro kan pas worden uitgegeven als hij is verdiend. Dan houd ik er bij voorkeur ook nog tachtig eurocent aan over. In dit verband ben ik van mening dat ook boekhandels een deel van dit bedrijfsrisico voor hun rekening kunnen nemen. Ik ben graag bereid om her en der boeken te signeren met paarse inkt, zoals ik dat hier ook een keer heb meegemaakt met mijn naamgenoot A.F.Th. (Van der Heijden), die zijn achternaam nu achterwege laat in verdere publikaties. Waarvoor mijn dank aan Adri. Er kan er maar één Het Beste zijn. Hij heeft mij laten weten dat hij - wellicht - afstamt van een 'dame' die haar diensten tijdens de Tachtigjarige Oorlog aanbood aan Spaanse soldaten op de Brabantse heide. Althans dat maak ik op uit zijn brief aan mij van 5 mei 1998 (aangehecht).
Trafford heeft zich contractueel ook verbonden om het boek te marketen. Eind volgende week wordt hun persbericht aan 12.000 emailcontacten gemailed, waaronder enkele grote bookstores in Canada, VS, Zuid-Afrika, Nieuw Zeeland, Australië en het Verenigd Koninkrijk. Ik heb de Particulier Secretaris van onze kroonprins dat inmiddels laten weten ten behoeve van alle direct en indirect betrokkenen. Dan komen ze niet voor verrassingen te staan op 2 februari van dit jaar.
Ik stuur je hierbij wat info. Je kunt het houden. Zoals je kunt lezen in "Wetenschappelijke reis uiterst geslaagd" heeft niet iedere ex-Baker negatieve opvattingen over mij. Ik ben tientallen keren in Victoria geweest. Government St. ken ik ook - met een blauwe cirkel op de stadskaart aangegeven. Let ook op rode kruisjes in het toegezonden materiaal. Als enige foto's aantonen, was er destijds met Charles en Diana een 'royal craziness'. Dan dienen we wel tijd uit te trekken voor de vervaardiging van een wassen beeld van jou en mij. Van Loek van Munster hebben ze er al een gemaakt als "The Kingmaker" in Warwick Castle. Ze hebben wel gevoel voor humor. Die Engelsen. Afgaande op de foto van de Government Game Competitie is mijn beeld ook al klaar, hoewel ik nog niet bij Madame Tussaud's terzake op bezoek ben geweest. Dat geldt wel voor De Majoor (zie boven). Dank ook voor deze informatie over Victoria. Ik had geen enkel beeld van deze plaats. Ziet er goed uit. We moeten hier maar eens een keer gaan stappen met mijn marketing manager Ben Harrison en lay-outer Roy Diment. Ze hebben voortreffelijk werk geleverd in de laatste maanden. I wish you lots of sales and keep me informed about press releas" and conferences. Some years ago you considered a conference at Schiphol. Is that feasible at this juncture? I want to be present! Ik zal je boek bij Scholten/Wrister (grootste boekwinkel in Gr.) bestellen. Dank hiervoor. Uiteraard dient de publikatie van het boek er eveneens voor dat er werk wordt gemaakt van de totstandkoming van het door mij geschetste organisatiemodel. Er zijn nogal wat namen genoemd, waarvan ik verwacht dat zij tháns hun verantwoordelijkheid nemen, zoals in de jaren 1996/1997 al is afgesproken. Die conference at Schiphol komt er dus ook wel. Dank dat je mijn boek bij Scholten/Wristler bestelt. Ik neem aan dat zij deel uitmaken van een keten. Ik verzoek je daarom bijgevoegde 'newsletter' - die ik gewoon vanuit internet heb uitgeprint - ter distributie te verstrekken aan de directie van die boekwinkel. Jouw P.S. Mijn aanstaande schoonzoon werkt vanuit Vancouver veel in Victoria (hoofdstad B.C.) Hij werkt als researcher/onderhandelaar voor The B.C. Medical Association. Heeft veel besprekingen met regeringsfunctionarissen in Victoria. Die Harry toch!!! Hij mist zijn moeder Diana. Dat denk ik ook. Daar komt nog bij dat ik William wel in mijn testament heb gezet (dat heb ik op 28 december 1999 persoonlijk op Balmoral Castle afgegeven) en Harry niet. Ik stel daarbij wel de voorwaarde dat The Real Last Will of The Late Princess of Wales, made up by Anthony Julius in December 1996 will be published. Ten behoeve van jouw aanstaande schoonzoon heb ik een tweede news letter bijgevoegd. Stuur hem maar op. Dank voor jouw medewerking. Paars was, is en blijft een mooie kleur. HAVE A GOOD WEEKEND JOHN L. VAN DER HEYDEN KINGDOM OF THE NETHERLANDS