5 mei 1998. Betreft: BEVRIJDINGSDAG Kenmerk: JH/LH980505. Beste Liesbeth, Dinsdag 5 mei 1998. Een bijzondere bevrijdingsdag vandaag. Ik kom zoëven (10.30) van het dakterras van het pand dat mij sterk doet denken aan het achterhuis van Anne Frank. Het is namelijk weer een tijd geleden dat ik dat terras kon betreden, maar vandaag klonk volop het In naam van Oranje doe open de poort uit het carillon van de Domtoren. Het brengt mij enige herinneringen van gisteravond in beeld. Tijdens de herdenking op de Dam zag ik vele bekenden. Goed dat er nog bij stilgestaan wordt dat oorlogsgeweld en ander wapengebruik een zinloze bezigheid is. Ik heb van Henk Lulofs begrepen dat hij ooit door de atoombom is bevrijd in Zuid-Oost Azië. Zo heeft mijn vader mij tal van verhalen verteld toen wij tijdens mijn familie-onderzoek ritten maakten naar de prachtige streek rond Kleve, Heyden, Anholt, Rheede, Wesel, Raesfelt en Münster. Ik zie hem nog rijden in zijn stalen ros door de dreven van Westfalen. Ik schrijf je dit omdat het prachtige herinneringen zijn aan mijn vader Floris. Tijdens die ritten vertelde hij mij over de oorlog. Hoe zijn treinen werden gebombardeerd, zowel door de Duitsers als door de Engelsen. Hij zette zijn trein dan stil en ging onder de locomotief liggen om dekking te zoeken tegen de fosforbommen die werden afgeworpen. Hij vertelde over zijn verblijf in Neuss, terwijl aan de overzijde van de Rijn de stad Düsseldorf werd platgebombardeerd. Ook de spoorbrug bij Nijmegen is opgeblazen en hij is aan een wisse dood ontsnapt toen hij door Britse militairen erop werd gewezen dat hij dwars door een mijnenveld liep (Like Angola). Ook zijn betrokkenheid bij de bevrijding is intensief geweest. Nijmegen werd al bevrijd op 17 september 1944. Mijn ouders waren op 6 mei daaraan voorafgaand in het huwelijk getreden.

Morgen dus precies 54 jaar geleden. Als ik die verhalen van mijn ouders zo op mij laat inwerken komt het mij voor alsof het de dag van gisteren was. Jij bent pas elf jaar later geboren in diezelfde maand september. Daarom schrijf ik je dit. Op die zeventiende september woonden mijn ouders in het oostelijke deel van de stad. Niet ver van waar thans het standbeeld staat van Jan van Hoof, die de Waalbrug heeft gered. Hij is van dezelfde familie als mijn grootmoeder van moeders' zijde. Het front liep vlak langs hun huis. De Duitsers lagen aan de oostzijde van de Oranjesingel en de geallieerden aan de westzijde. De troepen stonden onder commando van Veldmaarschalk Montgomery. Ik kan mij 'Monty' nog goed herinneren als kleine jongen toen hij enkele jaren later de stad weer een keer bezocht. Hij woonde toen in Walcote House bij Warwick. In hetzelfde huis waar ik nu zou hebben gewoond als alles volgens planning was verlopen.

Deze beelden kwamen natuurlijk weer bij mij op toen ik gisteren naar de dodenherdenking keek en er plotseling werd overgeschakeld naar Nijmegen. Naar de Waalbrug. Mijn film zou ook kunnen heten Opnieuw een brug te ver. Duidend op de Pont de l'Alma in Parijs. De geschiedenis heeft zich herhaald. In mijn brief van gisteren heb ik nog een staatssecretaris vergeten. Ik zie haar nu op pagina 21 van het NRC van gisteren in een zijspan met het opschrift "Helmond Precisie - Kraanverhuur T. Pater B.V.". Het is ons aller Erica Terpstra. Zij is eveneens een zeer gewaardeerde gaste op de Engelenburg. Dit merkte Ramon op toen ik hem de lijst van genodigden liet zien van het geplande feest van 28 september vorig jaar. Dit is te lezen in mijn inmiddels historische brief van 14 augustus vorig jaar. Daarin sta jij ook vermeld met je echtgenoot. Ramon was overigens zeer geroerd toen ik hem Di's foto's liet zien in het paars en het rood, nadat ik hem had verteld dat ik die op kerstavond naast mij op een lege stoel had gelegd in Westminster Abbey. Ook Ramon heeft die shock nog niet verwerkt. Hij was zeer van haar onder de indruk als zij op de Engelenburg op bezoek kwam op mijn uitnodiging. Ik ga nog even terug naar de horoscoop van gisteren: Spreek af en luister goed. Daarom heb ik vanmorgen definitief een tafel besteld in CARLTON BEACH om 14.00 uur. Ik ga er dus vanuit dat 'moeder' nu komt opdagen en zij mij veel heeft te vertellen. Volgens de horoscoop van gisteren houdt het zondag immers op met mijn heerschappij. Dus ik ben benieuwd. Ik verwacht een goed verhaal van je. Daarin heb ik het volste vertrouwen. De voortekenen zijn gunstig. Gisteren ontving ik namelijk om 19.08 uur het volgende faxbericht:

"De Optimist. Mischa Mook. Vleutenseweg 201. 3435 HC Utrecht. Utrecht, 4 mei 1998. Cervantes Enterprises. John van der Heyden. Neude 30c. Utrecht. Beste John, Ik heb je een tijdje niet gesproken, vandaar dit faxje. Ik heb je zaterdag eventjes op televisie voorbij zien karren in een op maat gemaakte rolstoel, klopt dat? Het was een programma van Nieuw Nederlands Peil van een congres in de Nieuwe Kerk in Den Haag, als ik me niet vergis. Je deed het aardig in die rol als rolstoelgebruiker. Zoals je wellicht al weet is er komende zaterdag 9 mei weer een Basis Seminar. Het kaartje heb je al, weet ik. De zalen gaan 13.00 uur open in Wijchen. Laten we afspreken dat je om 12.00 uur hier bent op de Vleutenseweg. Zijn er verder nog vragen, bel of fax me. Met vriendelijke groeten, Mischa."

Hierop heb ik hem mijn komst bevestigd en laten weten dat ik 's avonds weer met hem mee terugrijd naar Utrecht, zodat ik mij de volgende dag aan mijn afspraak kan houden. Ik ben benieuwd of je al iets leuks hebt gevonden bij Willemars. Ook ben ik benieuwd of mijn Houtense vriend de door jou opgedragen taken al heeft uitgevoerd en zijn Houten stropdas al heeft omgeknoopt. Ik hoop dat jullie hierover verder creatief van gedachten wisselen en er een goed plan van aanpak ligt op moederdag. Zodra dat is geregeld kan ik met TMK verdere afspraken maken aangaande mijn belangenbehartiging in de Benelux en het Verenigd Koninkrijk. Op de eerste plaats heb ik mijn vriend Hans Storm van 's Gravesande gebeld. Hij is voormalig kolonel in het Nederlandse leger en verzorgt vanavond een onderlinge clubavond met als thema 16 jaar Lions Club Maarn-Maarsbergen. Onze president, de heer Eugène Hageman, heeft mij zondag in Scheveningen verzocht hem te assisteren bij zijn presentatie. In één van mijn vorige brieven heb ik gemeld dat ik op 4 augustus een kaart heb verzonden met de boodschap Storm is over. Dat is echter niet helemaal juist. Die kaart met de afbeelding van BUCKINGHAM PALACE heb ik op 4 augustus gekocht in een winkel op de hoek van Whitehall en Trafalgar Square en op 6 augustus verzonden vanuit The Angel on the Bridge in Henley. Diana heeft in Nijmegen dus ook wel een standbeeld verdiend. Bij voorkeur op het Valkhof. In Warwick verdient zij een wassen beeld met een kastanjebruine pruik naast het beeld van The Kingmaker. Maar dan dient dat wel het beeld uit de catalogus te zijn. Het échte dus.

De heer Hageman is overigens een goede bekende op de Baak. Hij heeft dit jaar voor onze club het thema communicatie ingevoerd. Dat is wonderwel goed gegaan. Mijn talenten en creativiteit toon ik aan de hand van bijgaande fotocollage en bijgaand commentaar. Het is een perfecte vorm van communicatie.

1. Ik denk dat deze foto geen commentaar behoeft. Jammer dat ik niet in de gelegenheid was om een ritje te paard met je te maken. Maar wat in het vat zit verzuurt niet.

2. Deze foto is genomen voor het schoolgebouw waar Peter Ottenhoff en ik in juli 1986 een open dag hebben georganiseerd met als resultaat dat de school elke avond gonsde van de cursusactiviteiten. Ik heb hiervan nog video-opnames, voor zover ik mij kan herinneren. Er waren cursusgroepen Engels, Frans, Spaans, Duits, Nederlands voor buitenlanders, Marokkaans, Nieuwgrieks, Portugees op verschillende niveaus. De school aan de Van Asch van Wijkskade zat boordevol cursisten als resultaat van een succesvolle PR-campagne en vele uren en dagen overwerk (onbetaald). Het zou leuk zijn als er ook advocaten aan de opleidingen en cursussen zouden hebben deelgenomen. Dan kunnen zij alsnog een positief verhaal vertellen over die tijd. Je ziet dat ik niet veel respect heb voor advocaten. Zeker niet als ze leugens verkopen voor de rechtbank. Er bleken in die tijd namelijk nog juristen rond te lopen die er niet voor terugdeinsden om huisvredebreuk te laten plegen bij overwerkte managers door ambtenaren van het Ministerie van Justitie. Want de heer Ottenhoff en ik hebben in de kerstvakantie met onze laatste krachten nog een extra campagne opgezet dat nog een ton extra aan rendement opleverde voor het bedrijf waarvan ik mij de naam niet meer wens te herinneren. Zo heb ik een jaar later nog ongenood bezoek ontvangen van een deurwaarder, tijdens de verjaardag van mijn echtgenote terwijl mijn toenmalige 'partners' geen hand uitstaken terwijl ik hard bezig was met mijn laatste krachten hun probleem op te lossen. Ik ben bij het bandje op de foto vooral getroffen door alle huiskleuren van mijn bedrijf en uiteraard de saxofoon. De betreffende speelster is namelijk een fervent aanhangster van mijn voormalige stadgenote Emily Bremers.

Foto 3 behoeft niet veel betoog, denk ik. Het is het nieuwe blauwe licht dat weer is gaan schijnen nadat ik mijn kerstkaarten heb verzonden aan goede vrienden.

Op foto 4 heb ik nog een glas rode wijn in de hand. Ik neem mij echter voor weer eens te gaan minderen op dat punt. In de zomer van 1996 heb ik immers ook geen druppel aangeraakt.

Foto 5 drukt uit wat ik versta onder trouw: woord houden, al gaan daar jaren overheen. Ik kom weer bij je terug omdat een beestmens in zes weken tijd heeft vernietigd wat wij in elf jaar hadden opgebouwd. Het lijkt het sprookje wel van Roodkapje en de Wolf. Deze wolf droeg schaapskleren, maar dat had Roodkapje helaas te laat gemerkt. Ik denk dat de wereld dat wel mag weten. Ik ontvang weinig post in mijn postbus. Ik ben benieuwd of je nog iets voor mij hebt ontvangen. 'Koningin Elizabeth' is immers de enige die over mijn sleutel beschikt en dat is een kwestie van vertrouwen.

6. 'De Groenen' heb ik dus niet nodig in mijn kabinet. 'Paars' belooft niet alleen de hemel. 'Paars' belooft een compleet werkgelegenheidsplan aan iedereen die Spaans heeft geleerd in de Vijf landen die ik vertegenwoordig. Als 'De Groenen' daaraan hun bijdrage kunnen leveren mogen ze meedoen. Anders niet.

7. De vlag hangt uit bij Willemars. Afgelopen zaterdag heb ik daar nog een gesprek gevoerd onder het motto de dader ligt op het kerkhof. Maar het feest is toch al begonnen. That's life.

8. Dat lied van Kipling wil ik wel een keer voordragen. Bij een feestelijke gelegenheid. Wellicht als we met de crew van Cervantes Air gaan dineren in de "Captains' Corner", want de heer Al Fayed heeft nogal iets goed te maken jegens ons bedrijf.

9. De tassen liggen al klaar voor alle managers voor de eerste vlucht in zijn omgedoopte private jet. Een captain heb ik al. Ook voor het motorjacht in Puerto Marina.

10. De Oudegracht zal ik wel missen. Het is er altijd gezellig. Van 20 mei tot 1 juni wordt hier een grachtenfestival georganiseerd tijdens de wereldkampioenschappen hockey. Dat mag je beslist niet missen en je bent nog steeds welkom boven 't Neutje.

Een man een man, een woord een woord. Ik reken er nu écht op dat je komt aanstaande zondag. Dan mag je weer de baas spelen. Dat licht je wel. In feite heb je de macht al door over mijn sleutel te beschikken. Die heeft immers nooit iemand anders in handen gehad. Ik heb er overigens geen enkel bezwaar tegen als er zondag nog meer mensen komen in Scheveningen. Ik ontmoet graag nieuwe mensen en zal niet snel over hen een oordeel vormen als het bekenden zijn van jou. Jouw vrienden zijn ook mijn vrienden. In jouw oordeelsvorming over mensen heb ik eveneens het volste vertrouwen. Het zou leuk zijn zondag ook nog een groepje 'nieuwe mensen' te ontmoeten die the business gaan runnen. 17.30 Ik ontving weer een pakket met Goldina met een prachtige zilveren munt van Great Britain. Die had ik niet besteld. Dus retour gezonden. Alles goed en wel, als ik kan betalen. Anders niet. Deze munt kostte weer meer dan honderd gulden. Dat kan Bruin nog niet trekken. Dat zal wellicht veranderen na moederdag. Want ik kom zoëven uit het conditiecentrum terug. Daar kreeg ik kastje nummer één voor mijn sleutelbos. Die sleutelbos geef ik nooit uit handen. Ik trof daar ook de jongedame uit New York met haar baseballcap. Nu met het opschrift Yankees. Zij is bekend in de Donna Karan Store. Ook een andere jongedame droeg een shirtje met het opschrift New York en de beeltenis van de Big Apple. Zij had een paarse handdoek. Bevrijdingsdag is een dag bij uitstek om terug te blikken. Vandaag blik ik ook terug op het functioneringsgesprek dat jij ooit met mij hebt gevoerd en waarvan ik de criteria had aangelegd. Ik hoor Roos nog zeggen: "En wie beoordeelt Liesbeth?". Dat was een goede vraag, want je had er niet veel van gebakken. Daar is de War of the Roses opnieuw mee begonnen. Daarom heb ik dat formulier ook nooit ondertekend. Ik zal je binnenkort beoordelen. Met name op het gebied van organisatie-ontwikkeling. Daarom verwacht ik van jou en Peter aanstaande zondag een volledig ingevuld organogram van de nieuwe organisatie met alle 'poppetjes'. Ik verwacht ook dat Charles Spencer dan heeft besloten als President van de Holding te gaan optreden en zijn zus in de Foundation stapt als 'charity-organization number seven'. Mijn functie als vice-president van de holding blijft dan gehandhaafd. Ik ben tevreden met een goede tweede plaats. Ik zie ook dat de heer Herkströter afscheid neemt van Shell. Wellicht heeft hij ook wel belangstelling voor een plaats in het bestuur. Ik heb immers nog geen reactie ontvangen op de brief die ik hem in december 1996 heb gezonden. Hij werkt vanavond ook mee aan de presentatie als initiatiefnemer van onze club. Ere wie ere toekomt. Hij is goed bekend op de Baak en heeft verschillende cursussen voor jouw bedrijf verzorgd. Ook Eric heeft van mij een kaart ontvangen uit Henley. Ik was namelijk zeer gecharmeerd door de vissers in hun paarse shirtje aan de Thames bij Laleham. Bijgaand zend ik je de uitnodiging die ik vandaag ontving. Graag nodig ik je de eerstvolgende keer uit zodra er een interessante lezing wordt verzorgd waarbij de dames ook aanwezig zullen zijn. Ik weet nog niet precies wanneer dat is. Maar dat hoor je wel na moederdag. Ik heb je graag dicht bij mij in de buurt als mijn beste collega. HARTELIJKE GROET, JOHN VAN DER HEYDEN. Bijlagen: Uitnodiging Lionsclub; Fotocollage: 1. Supporter van de Baak op het strand van Scheveningen (26-04-1998); 2. Koninginnenach in Utrecht (29-04-1998); 3. Interieurfoto (30-04-1998); 4. Paars, Rood en Oranje in Maarn (30-04-1998); 5. Geen zee te hoog.... (Scheveningen 26-04-1998); 6. Vijftien guldenbiljet van 'De Groenen' (heden); 7. Willemars Taylors (30-04-1998); 8. Kipling (30-04-1998); 9. Oranje tassen (30-04-1998); 10. De Oudegracht (30-04-1998); 11. 't Neutje te Utrecht (30-04-1998); 12. "Captains' Corner" (26-04-1998)

6 MEI 1998 VERKIEZINGEN TER ATTENTIE VAN MIJN COLLEGA LIESBETH HALBERTSMA