Datum: 19 januari 2004 Betreft: HERBEVESTIGING III Kenmerk: 20040119JHLH Onderstaand vervolg op mijn brief van gisteren. 15.00 Brief HERBEVESTIGING II in de brievenbus van Postkantoor Dukenburg gedeponeerd, Zwanenveld 6600.
Maandag 19 januari
2004
Gelezen in Top 100 van 323 verwijzende pagina's: Building
the Holding X. Ik hoop dat
de EASD European Association
of Securities Dealers volledig achter
mijn plannen staat. Anders heb ik onbedoeld opnieuw een probleem.
Die website heb ik slechts geraadpleegd om het contact met jou
te kunnen herstellen. Ik ben steeds uitgegaan van het Halbertsma-advies
"bouw alleen op
jezelf en op niemand anders". Dat
is een schier onmogelijke opgave. De traagste debiteur is nog
steeds Gerrit
Zalm geweest. Zodra hij de rekening heeft betaald aan de Stichting Cervantes
Benelux kan ik ook weer over liquide middelen beschikken.
MIJN EIGEN GELD! Inmiddels heb ik al een toepasselijke pincode toegezegd
gekregen van de Postbank. In mijn visie heeft dit betrekking op
de dag waarop ik - conform het verzoek van Gijsbrecht
van Amstel - mijn berichtgeving aan jou als zijnde fase 1
van de opbouw van onze organisatie - heb beëindigd, zoals
te zien is in Letters
to Elizabeth. Hierbij heb ik getracht aansluiting te vinden
bij jouw deskundigheid op het gebied van organisatie-ontwikkeling,
waarin ook jouw
vader zijn sporen schijnt te hebben verdiend, voor zover ik
daaromtrent ben geïnformeerd. Op 26
maart 2003 heb ik die berichtgeving hervat om je de gelegenheid
te geven ongestoord aan de verdere opbouw van ons
bedrijf gestalte te geven. Onze trein rijdt echter weer verder.
Elke dag opnieuw. Het
bouwen van een organisatie is als het bouwen van een huis. Elke dag een paar stenen er bovenop totdat de vlag
in top kan. In dat verband denk ik nog met genoegen terug aan
het blok organisatie-ontwikkeling tijdens de Nieuw
Elan-opleiding in Huis
te Eerbeek. Dit blok werd toen verzorgd door een medewerker
van CMG. De ontwikkelingsfasen in een organisatie. Met
jou heb ik altijd rekening gehouden. Al meer dan veertien jaar.
Geruchten op de werkvloer staan mij nog bij als de dag van gisteren
tijdens ons werk op de Parallelboulevard. Ik heb er toen weinig aandacht aan geschonken.
Het werk kwam altijd op de eerste plaats en het belang van ons bedrijf. Ik
mis nog steeds die groepsfoto
met onze hele ploeg. Daar ben ik aan
gehecht. Ook die andere foto's van de 1000ste certificaatsuitreiking
en de volleybalwedstrijd in Oegstgeest, waar wij samen opstaan. Het zijn foto's uit een
belangrijke ontwikkelingsfase in het leven van jou en mij. Ook
een belangrijk referentiekader. Vooral in historisch perspectief. Er kan veel
worden doorgestreept afgaande op mijn webstatistiek. Dat geldt
vanzelfsprekend ook voor onze 'gele ridder'. Ik hoop dat er iets
te vieren valt en DE
GOUDEN DRIEHOEK daarbij centraal zal
staan. Gisteren ben ik weer even bij mijn voormalige buren in
Wijchen op bezoek geweest. De heer Van
Spierenburg is vanaf 1979 direct bij de ontwikkeling van mijn organisatie
betrokken geweest in goede samenwerking met het Institute of English Studies.
Hij heeft toen met een busje het halve land rondgereden om mijn
eerste 750 cursisten en 90
docenten van lesmateriaal te voorzien.
Van mevrouw Van Spierenburg ontving ik een boekje uit de reeks MARGRIET BIOGRAFIE
met de titel Diana HAAR
ZOEKTOCHT NAAR HET GELUK. Het was een
cadeautje bij Margriet
26 1993. Ik heb hen de eerste zin voorgelezen
van het achterblad:
"Op 9 december 1992 kwam aan alle geruchten een einde: prins
Charles en prinses Diana gingen uit elkaar." Dat was exact twee maanden na de oprichting van
de Stichting
Cervantes Benelux. Het bezoek was van korte duur. Met de trein
van 20.06 uur ben ik vanuit Wijchen naar het centrum van de stad
gegaan. Daar heb ik drie uur lang deze zaak uitgebreid besproken
met Roelof Smink van Figaro aan de Waalkade. Alsmede over mijn bezoek aan Moskou
twee jaar terug.
Met de trein van 00.06 uur ben ik weer naar Dukenburg teruggekeerd. "Bent U er weer?" vroeg de Indonesisch ogende conducteur. "Ja, je moet wat" was daarop mijn antwoord. Het was erg stil deze keer. Bij het verlaten van de trein zei een chinese jongedame mij: "Het is elg lustig vanavond". Daar kon ik mij wel een beeld van vormen........