Datum: Dinsdag 13 juli 2004 Betreft: TOEVAL Kenmerk: 20040713JHTBG Beste Tjitse, Vorige week dinsdag 6 juli heeft Koningin Elizabeth II de Diana Memorial Fountain geopend. "Waarom 6 juli?" vroeg 'Prins Lee' hierop aan mij. Daarbij denk ik nu terug aan de toespraak die Bert Hortensius in maart 1990 heeft gehouden ter gelegenheid van de certificaatsuitreiking voor mijn Spanjeproject in Stadskasteel Oudaen in Utrecht. "Elke zeven jaar verwisselt een mens van huid" vertelde Bert bij die gelegenheid en keek mij daarbij veelbetekenend aan. In dat verband blik ik terug op 6 juli 1997. Ik citeer daartoe mijn Letters to Diana, Princess of Wales (p. 313) uit mijn WEEKLY REPORT 27 TO LADY DIANA FRANCES SPENCER PRINCESS OF WALES - HAPPY BIRTHDAY. "Sunday, 6-07-1997 After having read the article Hooray Henleys by 'Princess Annia' of Liechtenstein - I really like the article - I went to Lucaya again. For the last time, I hope! There I got key August 16. So I answered with 160897. I may presume that I will be welcome at Kensington Palace as from that date.." Een week later - vandaag dus precies zeven jaar geleden - bevond ik mij opnieuw in Het Stadhouderlijk Hof in Leeuwarden en zat op haar te wachten volgens afspraak van mijn kant. Zij bleek toen echter al te zijn ontvoerd door het management van Harrods. De hierop volgende zes weken zijn haar toen fataal geworden. Het sprookje van 'The Beauty and the Beast' was uit. In dat verband denk ik ook vaak aan Liesbeth. In het bijzonder in het magische jaar 1992. Kort na mijn echtscheiding en mijn lange reis door Spanje ben ik met mijn jongens gaan kamperen in mijn caravan. We stonden op de camping 'Arnhem' bij de ingang van 'De Hoge Veluwe'. Doordat wij twee jaar lang zo'n intensief contact met elkaar hebben gehad droeg ik haar beeltenis altijd met mij mee. Dat gebeurt gewoon. Als je regelmatig tegenover elkaar met elkaar zit te praten dan zet een beeld zich vast in het geheugen. Ik heb Liesbeth in die tijd vanaf ons samenzijn op 22 april 1992 van mijn hele reisprogramma in kennis gesteld. Zij heeft mij nadien ook laten weten dat zij op vakantie ging naar Californië. In mijn dromen zag ik haar daar liggen in een hemelbed in Hollywood. Aangezien zij mij voordien had geadviseerd mijn zaak uit te werken in een 'case' kreeg ik ook belangstelling voor de serie 'The Bold and the Beautiful', die ik nu nog elke dag bekijk. Ten tijde van mijn verblijf in het Radboudziekenhuis ontving men daar bezoek van de toenmalige vertolkers van 'Clarke Garrison' en 'Kristen Forrester'. Ik heb ze nog op het helicopterplatform zien landen. Dezelfde personages spelen dezer dagen opnieuw een hoofdrol. Het zijn steeds dezelfde thema's die terugkeren welke ook in Diana's leven grote betekenis hebben gehad en ook haar uiteindelijk fataal zijn geworden. Deze keer staat het lot van een met het HIV-virus besmette mode-ontwerper weer eens centraal. Een opmerkelijke parallel met het verhaal van Gianni Versace. Liesbeth werkt nu volgens de coachinggids 2004 blijkbaar samen met een transformatiepsycholoog die zijn Masters' degree heeft behaald in Californië. Toenmalig Radbouddirecteur Werner maakte indertijd ook deel uit van het bestuur van de Baak. Je kunt je ongetwijfeld nog herinneren dat ten tijde van mijn eerste verblijf op Het Stadhouderlijk Hof in Leeuwarden eind juni 1996 - nadat jij mij had rondgeleid door Grouw - een video-installatie werd binnengebracht van de Nijmeegse Universiteit.
Jij hebt daarbij zelfs nog meegeholpen, voor zover ik mij kan herinneren. Ik weet niet wat er is gebeurd met de opnames van de videotherapie die tijdens mijn verblijf in het Radboudziekenhuis zijn gemaakt. Maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat mijn verhaal een belangrijk ingrediënt vormt voor de serie die thans zo succesvol op de buis wordt gebracht. In mijn brief van zondag heb ik je geschreven "De zoekwijzer op pagina 14 herinnert mij aan het cursisten-, docenten- en cursusplaatsenbestand dat ik in het voorjaar van 1987 heb overgedragen aan een medewerkster van het IBO. Het is gebaseerd op het postcodesysteem. Het is mijn levenswerk. Het bestand heb ik gedurende de jaren 1979 tot en met 1987 zorgvuldig opgebouwd met al mijn beschikbare energie. Het bevat de gegevens van meer dan 20.000 cursisten en 400 docenten." Dit is niet helemaal juist. Het waren 2.500 docenten. Hoofdzakelijk eerste en tweede graads docenten Engels, Spaans, Frans, Duits en Nederlands. De 400 gemelde docenten waren daadwerkelijk aan mijn bedrijf verbonden actieve docenten die elke week lesgaven voor mij. Het was mijn voornaamste taak hen elke maand hun salaris over te maken. Dit is later met 'mismanagement' aangeduid. Ik zou onverantwoorde uitgaven hebben gedaan. Het was echter wel mijn taak om mijn 'human capital' tevreden te houden en aan mijn financiële verplichtingen te voldoen jegens onze mensen. Met al deze mensen heb ik dus op de één of andere manier een binding en vanwege mijn activiteiten voor de International Association of Language Centres ook wereldwijd. Vreemd is daarbij hoe men daar in 1993 tegenaan keek. Ik lees nu in het orgaan van de Nederlandse Club Costa del Sol (De Vliegende Hollander, 26e jaargang - No 3) op pagina 41 "Zo langzamerhand heeft iedereen een mobiele telefoon en is dag en nacht bereikbaar 'als-ie-dat-wil'. Het is bijna niet te geloven dat het tien jaar geleden nog bijzonder was als je over zo'n apparaat beschikte en dat ze toen nog een formaat hadden dat bijna niet portable te noemen was." Sterker nog. Toen ik mijn ervaringen terzake aan mijn huisarts had verteld was dat voor hem aanleiding om mij in een psychiatrische kliniek onder te brengen. "Patient ziet allemaal mannetjes met sprietjes" las ik later in het anamneseverslag. De jongedames hadden klaarblijkelijk weinig zicht op de hen omringende realiteit. Ik heb daarbij toendertijd dan ook terecht de vraag gesteld wie de patient was en wie 'de baas' en aan Rob Hoogland van de Telegraaf gemeld in een faxbericht. Er zijn grote veranderingen op komst binnen de Nederlandse Club Costa del Sol. Het gehele bestuur is afgetreden en ook Robert Bischot is gestopt met het organiseren van reizen voor deze doelgroep, die uit meer dan 1250 - veelal vermogende - Nederlanders bestaat. Wellicht is dit voor jou een gelegenheid om zijn werk over te nemen als touroperator. Totem Tours aan de Costa del Sol. Wat dacht je ervan. Neem maar eens contact met Robert op in Alicante. Wat dacht je van een reis door La Mancha? Zie mijn reisverslag van 1992.
MR. SCHELTO BARON VAN HEEMSTRA - AMBASSADEUR VAN HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN TE MADRID - NCCS 21 MAART 2004 (FOTO J.L. VAN DER HEYDEN - TORREMOLINOS)
Bij het nalezen van mijn dagboek heb ik vastgesteld dat ik nog niet al mijn brieven in mijn website heb opgenomen. Dus voorlopig heb ik weer werk genoeg. Hierbij ook nog mijn dagboek vanaf zondag. Brief REIS NAAR APELDOORN, WIJK BIJ DUURSTEDE, BUREN EN DOORNENBURG om 16.35 ter verzending in de brievenbus van Torremolinos gedeponeerd. 21.18. Liesbeth droeg een paarse rok vanavond bij het zingen van 'Ik heb je lief, zo lief' (Pastorale van Ramses Shaffy). Dat lijkt weer veel op Liesbeths List.
Maandag 12 juli
2004
Ik trof Eileen en Gloria in de Calle Barabino. In de Number One
intensief gesprek gevoerd met Bart
van Thienen uit Gent. Hij gaat morgen weer naar Gibraltar.
Naar zijn zeggen had Princess Anne nog nooit van John van der Heyden gehoord. Hij bestempelde dat als 'zeer discreet'. Bart
houdt van paardrijden en heeft hier een eigen paard. Dienaangaande
gesproken over mijn bezoek aan de Real
Academia Ecuestre in Jerez de la Frontera. Hij heeft mij veel
verteld over de 'cartujanos', de paarden van La Cartuja, het eiland
in de Guadalquivir en het mannenklooster aldaar. Hij heeft naar
zijn zeggen het exclusieve recht om als enige Nederlands- en Duitstalige
gids in Gibraltar te opereren. Ook als Koningin
Beatrix op bezoek komt. In dat verband heb ik hem in kennis
gesteld van mijn ervaringen met Mirjam
Spierings van Vorsten tijdens
Prinsjesdag 1998. Voorts heb ik hem laten weten dat het geestelijk
middelpunt van de Europese Unie wordt ingenomen door de stad Heidelberg
aan de Neckar. Daar komt ook de vriend van Gregor vandaan, die gisteren
ook in The Number One te gast was. Lee heb ik in kennis gesteld van mijn
droom van afgelopen nacht. 'Droom of Werkelijkheid. Wie zal het
zeggen?'. Er werd in The
Number One Bar slechts één
kwaliteitslied ten gehore gebracht gisteravond:
BABY,
YOU'RE ALL THAT I WANT
WHEN YOU'RE LYING THERE IN MY ARMS
IT'S SO HARD TO BELIEVE
YOU'RE IN HEAVEN
12.15 Ik vernam dat Barber van de Pol een literatuurprijs ontvangt in Nederland. Zij is de vertaalster van de laatste uitgave van de don Quijote met de titel De vernuftige edelman Don Quichot van la Mancha. Van haar collega's van De Groene Amsterdammer ontving ik in maart 1997 nog een brief namens haar.
Ik beschouw dit ook als een succes voor het Instituto Cervantes Benelux en de Stichting Cervantes Benelux, aangezien onze stichting mede ten doel heeft belangstelling te kweken voor het werk van onze grote Spaanse collega van Erasmus en Thomas Moore. Het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat Princess Anne mij niet zou kennen. Mede gezien de brief van 13 oktober 1998 van haar oudste broer.
Ook de officiële poststukken van het Instituto Cervantes Benelux hebben vanaf september 1996 regelmatig St. James's Palace bereikt. Nadat ik op dinsdag 23 december om 13.30 het vierde manuscript van mijn boek aan de secretaresse van Lord Balfour van Christie's heb afgegeven heeft zij mij nog gevraagd: "And what about the boys, with Christmas, Mr. Van der Heyden?" Daarop heb ik haar geantwoord: "Princess Anne cares for them". 19.18 Frank Buster - mijn arts en consul - heeft vakantie tot volgende week 19 juli. Bezoek gebracht aan Martin Roberts en Valery McKee en hen inzage gegeven in de boeken 'ENGELENBURG, Traditionele gastvrijheid met een koloniaal tintje, Hoofdstuk 3 DE ROMANTISCHE VILLA en overige info over de Van der Heyden-kastelen zoals Terworm bij Heerlen etc. etc.19.41 Ma belde. Ik heb haar voorgesteld dat ze in oktober weer meekomt naar Spanje. 19.45 TMK gebeld. Hij beschikt nog over mijn diascanner. Antwoordapparaat. Met Tjitse Breuker kreeg ik geen contact. Vandaar dit briefje. Na acht jaar gaan WE weer eens naar Salamanca. Op 28 juli.
DAT KAN GEEN
TOEVAL ZIJN.
TOT ZIENS
