Maandag 27 oktober 2003 Geen horoscoop vanmorgen. Medewerkster van Kirby belde dat de technicus een 'inconveniente' was overkomen en de afspraak verzet naar woensdag 16.30 uur. DIANA: THE LAST SECRET Oct 27 2003 I'LL TAKE BIGGEST SECRETS TO THE GRAVE Oct 27 2003 PAUL BURRELL: BOOK OF THE CENTURY HEWITT: WE NEED INQUIRY Oct 27 2003 By Rebecca Smith. I agree with James. Specificly in relation to my letters RAPPORTAGE and LETTERS ON BEHALF OF LADY SARAH MAC CORQUODALE. But he has to realise that his relationship with Diana ended on 4 March 1992, the day that I signed my divorce-agreement in Woudenberg. Top 100 van 298 verwijzende pagina's 65. ANNUAL RETURN 67. DEADLINE 100. HONOURABLE PROPOSAL Zo ben ik gistermiddag met het regenachtige weer gaan wandelen op zoek naar de vestiging van het Spaanse Instituto Cervantes in de voormalige 'Casa de Huérfanos' hier in Torremolinos. Ik heb eerst informatie hieromtent ingewonnen bij de receptie van het hotel 'El Pozo'. De twee aldaar werkzame dames adviseerden mij daartoe de Carretera de Málaga te volgen en het verderop nog een keer te vragen. Bij het naderen van het appartementencomplex Los Tres Caballos heb ik echter besloten om langs de zee terug te wandelen. Uiteindelijk kwam ik terecht bij het 'Hollandse' restaurant Het Trefpunt. Miranda stond achter de bar. Het terras was goed overdekt tegen de regen en er brandde een kachel. Ik heb daar een diner genuttigd ad 12.50 euro exclusief de drankjes. Naast mij zat een echtpaar uit Schotland dat zojuist was aangekomen. Zij zijn woonachtig in Stirling. Dit was direct aanleiding om hen in kennis te stellen van de reis die ik tussen kerst en nieuwjaar 1999 naar Schotland heb ondernomen met de King of Scandinavia en de uitnodiging die ik voor dit jaar weer heb ontvangen. Onder meer inzake mijn brief die ik op 28 december op Balmoral Castle heb afgegeven en alsvolgt luidt: LAST WILLON BEHALF OF H.R.H. PRINCE WILLIAM ARTHUR PHILIP LOUIS.
Voorts trad er een echtpaar binnen uit Apeldoorn. Ik heb hen in kennis gesteld van mijn jaarlijkse bezoeken aan Paleis Het Loo op 28 september alsmede mijn beweegredenen daartoe. Na de maaltijd werd ik aan de bar getrakteerd door een echtpaar uit Zoetermeer. Ik heb hen laten weten dat ik daar een tijdje bij de CRI heb gewerkt omdat ik geen zaken doe met criminelen. Tevens gesproken over mijn briefwisseling terzake met Tineke Netelenbos. Ik heb hen laten weten dat ik de naam 'Miranda' als codenaam gebruikte voor Diana teneinde voortijdig uitlekken van onze plannen te voorkomen. Tevens heb ik laten weten dat ik weer behoefte heb aan verandering zoals verwoord in mijn emailbericht van 20 oktober 16.00 uur aan Liesbeth Halbertsma. De man vroeg of ik mijn balans had herwonnen. Hierop heb ik bevestigend geantwoord. Daarna ben ik naar THE NUMBER ONE BAR gegaan. Het was er aanvankelijk rustig. Aan de bar nam een oudere blonde dame plaats met een paarse pet met glitters. Zij bestelde een glas witte wijn en begon voortdurend alleen te dansen. Nadien betrad een heer uit Finland het toneel. Zijn introductie was niet erg sterk. De heer Jan van Dijk keurde hem aanvankelijk dan ook geen blik waardig. Kort daarop wist hij echter wel de show te stelen door het ten gehore brengen van drie liederen van Elvis Presley. Het tempo waarin dit geschiedde gaf aan dat het bloed van de Finnen klaarblijkelijk iets minder snel stroomt dan dat van ons en zij daarom wellicht hun lichaam in de sauna met eikentakken moeten teisteren. Hij heeft nadien nog getracht te communiceren met een Michael Jackson-achtige Spanjaard die zich - zoals Jeljer Visser - klaarblijkelijk gespecialiseerd had in Tai Chi. In die tussentijd was klaarblijkelijk ook de boot in Algeciras aangekomen getuige de voorbijkomende Marokkanen die klaarblijkelijk belangstelling toonden voor de bar en diens gasten. In dit verband herinnerde ik de heer Jan van Dijk aan het gesprek dat ik op 24 augustus met een Marokkaanse politiecommissaris heb gevoerd. Ik citeer THE LION KING: Zondagavond had ik een diepgaand onderhoud met een Marokkaanse politiecommissaris uit Tanger. Hij nodigde mij uit om een keer naar Marokko te komen. Hier aan de overkant. Hierop heb ik hem laten weten dat ik niet zo'n goede ervaringen heb met enkele Londenaren van arabische origine. Let wel. Ik wil niet generaliseren. Arabieren zijn in de regel zo slecht nog niet. En ze hebben ook veel geld. Sommige.... In een arabisch land worden wij al gauw als gast onthaald. Daar zijn we dan ook werkelijk te gast. Ook deze commissaris was een buitengewoon amabel heerschap. Zo kijk ik ook tegen Mohamed Al Fayed aan. Reden waarom ik hem in november 1997 nog heb aangeboden om samen kerst te vieren in Londen. Hierop vroeg de commissaris mij of de dood van Diana naar mijn idee een "ongeluk" was. Hierop zei ik "nee" en vergenoegd liep hij even van mij weg. Ik heb hem toen weer even aangesproken en hem gezegd dat het geen "ongeluk" was, maar een kamikaze-actie na mijn faxbericht van 29 augustus 1997. Zo had hij er nog niet tegenaan gekeken. Daarbij heb ik hem uitgelegd dat wij hier in de Europese Unie andere wetten hebben dan in arabische landen te doen gebruikelijk. Die dienen hier dan ook wel te worden nageleefd. Daarmee was hij het volledig eens als politieman. "Dat geldt ook voor de maximum snelheid in Parijs" liet ik hem weten. Ook hiermee was hij het volledig eens. Tijdens dit genoeglijk onderhoud betraden Aletta met haar nieuwe Britse partner Keith uit Bristol het pand. Samen met Mark Boyle uit Reading en zijn nieuwe vriendin uit Noorwegen. De dame droeg een charmant petje dat mij direct deed denken aan de dag dat Liesbeth mij in een soortgelijke uitdossing kwam afhalen op het station van Leiden. Vanaf dat moment ben ik overgeschakeld op de Ierse biersoort 'Guinness'. Dit was aanleiding voor Keith om bij mij te informeren waarom ik hierop was overgeschakeld. "That's a long history" heb ik hem laten weten. De eerste keer dat ik Guinnes heb gedronken was halverwege een lift van Guildford naar Weymouth op de hoogte van Bournemouth en Poole. Dat was in 1966. In de tijd dat ik in Noordwijk werkte ging ik regelmatig naar The Harbour Lights. Ook daar dronk ik steevast Guinness. Ten tijde van mijn verblijf in Kensington - Earls Court Gym - in april 1997 kocht ik een paar 'tins' in een supermarkt die 24 uur per dag open was. Ik geloof dat het 'Safeways' was. "Oh, I worked at Safeways" liet Ryan mij vervolgens weten nadat hij mij 'a green feather' had verstrekt. Daarop bracht hij wederom het schone lied 'Kedeng... Kedeng' ten gehore. Dit geheel ten vermake van een Britse inwoner uit Leeds, terwijl Jan van Dijk ervoor zorgdroeg dat mijn bierglas voortdurend gevuld bleef met het Ierse vocht. Ik heb hem daarbij uitgelegd dat het het geluid van een rijdende trein betreft. Daar had hij nog niet aan gedacht. Maar ik moet wel toegeven dat het dubbelzinnig is. De goede man heeft daarna het lied 'Daydream Believer' ten gehore gebracht "for a home coming queen". "Unfortunately She did not come home although WE were expecting Her on the 28 of August 1997 already." Hierop heb ik hem laten weten dat ik in een eerder stadium mijn visitekaartjes heb verstrekt aan zijn stadgenoten van de voetbalclub Leeds United met de opmerking "And off you go now!". Ik ben de gentleman uit Leeds zeer erkentelijk voor hetgeen hij gisteravond heeft gezongen. Met name in het licht van hetgeen vandaag over Paul Burells 'secret' is geschreven. Alle Britten die ik gisteren heb gesproken heb ik laten weten dat "Diana was in charge. Not Dodi Fayed was in charge, but Diana! In my eyes She needed the nine men for the set up of our organization." 17.00 Brief bij Jim Vickers in de brievenbus gedeponeerd met de boodschap "Dear Jim, It's not possible having dinner together tonight because of other commitments at the present time."
Het gaat nu om de verkoopcijfers van ONS BOEK.