31 augustus 1998. Betreft: DEADLINE Kenmerk: JH/PO980831
FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID
Beste Peter, Vannacht om 00.25 uur is er voor mij een belangrijk ultimatum verstreken. Op dat moment was het immers exact een jaar geleden dat mijn geplande familiebedrijf in rook is opgegaan. Ik hoop dat je inmiddels de weg naar het Palais de Justice in Parijs hebt gevonden. Daarom communiceer ik ook in alle openheid naar jou toe. Afgelopen vrijdag trof ik professor Knol nog in de fitnesss. Hij informeerde of ik nog iets van je hoor. "Nee" heb ik hem geantwoord. "Zo, zie je maar, van je vrienden moet je het maar hebben", was zijn reactie. Hier heb ik absoluut geen boodschap aan en vertrouw er volledig op dat je mijn signalen oppakt en ermee aan het werk bent. Ik hoop dat je je allerliefste even in de steek hebt moeten laten voor een reisje naar de Franse hoofdstad. Er rust dus een grote verantwoordelijkheid op jouw schouders en ik hoop dat ik (nog) niet persoonlijk naar Parijs hoef af te reizen. De laatste keer dat ik daar ben geweest was op 30 april vorig jaar. Maar dat was een vergissing. Ik lees eveneens dat het op mijn initiatief opgerichte Dianafonds inmiddels 200 miljoen bezit. Het lijkt mij dus wel de moeite waard om daar iets voor te ondernemen. Je kunt niet alleen de wereld naar je hand zetten. Dat is een kwestie van Teamwork. Jij weet inmiddels goed wie de hoofdpersonen zijn in dit team in de plaatsen Málaga, Madrid, Salamanca, Alicante, Parijs, Londen, Stratford, Warwick, Brussel, Utrecht, Noordwijk en Den Haag. Paul Burrell, Diana's voormalige butler is inmiddels benoemd tot manager van mijn Dianafonds. Lady Sarah McCorquodale is de voorzitter. Laat de contacten met Lady Sarah maar aan Liesbeth over. Zij is uiteindelijk het beste thuis in Engeland. Onder meer door Paul Burrells inzet stroomt er nog steeds maandelijks gemiddeld 225.000 gulden binnen voor Diana's liefdadigheidsinstellingen. Ik ga ervan uit dat 1/7 deel in de toekomst aan de European Cervantes Foundation ten goede komt. Interessant in het artikel over het fonds vandaag in de Telegraaf is de mededeling dat Lady Sarah wordt bijgestaan door onder meer Anthony Julius, Diana's advocaat bij haar scheidingsgevecht met prins Charles. Anthony Julius heeft ook Diana's Last Will opgemaakt in december 1996, anderhalve maand nadat zij mijn businessplan had ontvangen en in de tijd dat wij samen kerst zouden hebben gevierd in Friesland als het haar was gelukt haar agenda om te zetten.
Volgens de krant is de hele opzet van het fonds de afgelopen weken steeds vaker bekritiseerd. Ik hoop dan ook van ganser harte dat mijn initiatief zo snel mogelijk wordt overgenomen door goede bekenden. Het fonds doet nog vreemde dingen naar ik lees: "Het stuurde maar liefst 26 foto's van Diana naar het Patentenbureau met de bedoeling haar gezicht te beschermen tegen commercieel gebruik, met uitzondering van gebruik door het fonds. Na enkele maanden is het verzoek afgewezen, maar er wordt nog bestudeerd of de naam Diana en haar foto's kunnen worden beschermd tegen misbruik." Ook dit ligt voor de hand. Het fonds kan uiteraard niet alles zo maar regelen buiten mij om. Ik had een commitment jegens Diana en daar komt geen mens omheen al is het haar eigen zuster. Dat geldt ook ten aanzien van het gebruik van de titel Queen of Hearts. Wellicht is het zinvol dat deze zaken op mijn naam worden gepatenteerd. Ik ben inmiddels goed bekend bij het Patent Office in Fleet Street te Londen en wellicht ligt er voor de heer Thiel van Knijff & Partners uit Weesp een schone taak weggelegd op dat gebied. Mevrouw Carollanne Lindley heeft daar ook haar kantoortje. Ik heb haar nog mijn verzendbewijs laten zien op 18 april vorig jaar.
Het artikel meldt voorts: "Menigeen vraagt zich ook af waarom er pas in maart, ruim een half jaar na Diana's overlijden, voor het eerst in de overdadig gevulde buidel getast werd. Er werd toen in één klap 40 miljoen gulden geschonken aan een zeventigtal liefdadigheidsorganisaties, waaronder de zes waarvan Diana voorzitter was. Er zit inmiddels meer dan 200 miljoen gulden in het fonds. Veel mensen vinden dat veel te veel, en willen dat het geld gewoon zo snel mogelijk ten goede komt aan waar het voor bedoeld is: het goede doel." Wat er met dat doel wordt bedoeld kan worden bevestigd door mijn voormalige goeroe Marijn Westerbeke uit Dordrecht. Als Diana's Persoonlijk Adviseur ben ik uiteraard goed van de ontwikkeling terzake op de hoogte. Vanaf de tijd dat ik mij intensief met haar ben gaan bezighouden is zij haar liefdadigheidsactiviteiten drastisch gaan reorganiseren. Op dezelfde wijze als WIJ hebben gedaan in Hoofddorp en Noordwijk. Het aantal projecten zou - naar mijn inzichten - worden teruggebracht tot zeven. Project 7, "The Project of Projects" zou op 28 september vorig jaar worden gelanceerd in Apeldoorn. Ik lees verder: "De omstreden broer van Diana, graaf Charles Spencer, vond tot voor kort dan ook dat het fonds geen permanent karakter hoeft te hebben. Een jaar na Diana's dood kunnen de loketten wel dicht, de eindrekening opgemaakt en de ponden worden verdeeld, zo betuigde hij, maar onlangs is de graaf na een spoedvergadering met het bestuur op andere gedachten gebracht. Het Herdenkingsfonds blijft tot nader order bestaan." Dat doet mij deugd. Mijn ultimatum is immers vannacht afgelopen en de deadline is gesteld op morgen 1 september. Dan kan de balans worden opgemaakt en de ponden worden verdeeld. Het charitatieve deel naar de Cervantes Foundation en het commerciële deel naar de holding. Dat laatste stuk wordt een aardige verantwoordelijkheid voor Charles. Hij heeft voldoende commerciële kwaliteiten. Morgen ga ik weer naar het oosten. Naar mijn sectie Frans. Vanmiddag weer naar het bubbelbad in de plaats waar het Institute of English Studies is geboren. Dat is bij de familie Spencer goed bekend. Hartelijke groet en succes!
10 SEPTEMBER 1998 VIS SCHOONMAKEN TER ATTENTIE VAN DRS. PETER OTTENHOFF