1 november 1999. Betreft: TODOS LOS SANTOS Kenmerk: JH/LH991101.1. Beste Liesbeth, Maandag 1 november 1999. 18.21 Ik heb de brief van vandaag nog niet kunnen posten. De postzegels waren op en plotseling kwam ik er achter dat het 'feestdag' is. Allerheiligen wordt hier nog steeds als een zondag gevierd. Alles gesloten dus. Ook het postkantoor. Die zaak wordt thans wel goed bewaakt. Er is nu een goede bewaking geregeld van dat plekje aan de Avenida Palma de Mallorca. Een vaste standplaats voor policía en guardia civil.
Ik mag wel aannemen dat ze nu wel weten hoe ze te werk moeten gaan. Ik heb Jan Wilzing niet voor niets ingeschakeld: Security First. Ze moeten het dan wel beter doen dan die heren uit Hoofddorp, Alkmaar en Amsterdam West. Nu de ontwikkeling van Europol conform mijn beleidslijnen parallel gaat lopen met de ontwikkeling van de Europese Unie lijkt het mij nu een stuk beter te worden. Het wordt hier ook een stuk rustiger op straat. Sinds de arrestatie van die twee junks op de Plaza Costa del Sol heb ik hier praktisch geen boeventronies meer waargenomen. Manuel heeft ook een mooi scherm op het balkon boven de ingang van het gebouw laten aanbrengen, zodat ze niet zo gemakkelijk meer over het balkon kunnen klimmen om in het gebouw te komen. Voorzichtigheid blijft geboden, maar ik heb de indruk dat mijn signalen hier uitermate serieus zijn opgepakt. De krantenkiosk in het centrum is daarvoor het ontmoetingscentrum bij uitstek. Hier wordt immers het nieuws uitgewisseld uit alle landen. Het nieuws over de koninklijke families incluis. Ik ben daarom maar weer even naar Uwe Majesteit gewandeld.
Mark is weer terug naar Nederland. Ik werd echter hartelijk ontvangen door een jongedame uit de residentie met de naam Christel. De naam European Cervantes Foundation had men van Diana's foto weggeknipt en men had ook nog geen lijstje op de kop kunnen tikken.
Ik hoop dat Annabel daar binnenkort de gelegenheid voor heeft. Anders moet ik weer een aantal kerstkaarten van twee jaar terug laten aanmaken.
18.44 Het is alweer donker en er komt zo'n helikopter voorbij met felle lichten. Ook alweer een teken dat de zaak hier goed in de gaten wordt gehouden. Julio Sampedro en zijn collega van het Spaanse Ministerio de Asuntos Sociales had in 1988 het probleem van de kustbeveiliging al aangekaart. Het was hier toen allemaal 'geitenkaas' om Johan Cruyff maar eens te citeren. Toevallig vind ik nog een verslag van dat bezoek op mijn harde schijf. Dat was op mijn PowerBook laptop terechtgekomen in de tijd dat ik nog in de trein werkte tussen Leiden en Maarn:
"Programa de la visita de Don José Ignacio Perez Infante, director general de empleo del Ministerio de Trabajo y Seguridad Social en España.
Martes, el 14
de marzo de 1989
16.10 Llegada al aeropuerto de Amsterdam. El señor Minderhout
recogerá a los visitantes.
19.00 Llegada en Hotel
Huis ter Duin en Noordwijk.
19.30 Cena de trabajo en el restaurante de De Baak.
Invitados:
Don J.I.
Perez Infante - Director
General de Empleo del Ministerio de Trabajo y Seguridad Social
en España
Don J. Sanchez Fierro - CEOE
Don J. Hernández Carnicer - Director del departamento educativo
de CEOE
Don J. Sampedro - Director CERYSE, encargado del proyecto Espíritu
Nuevo
Don J. Dominguez García de Paredes - Consejero laboral
de la Embajada de España en la Haya
Don A. Montilla - Embajada de España en La Haya
Sr. J. Minderhout - Consejero Laboral de la Embajada de los Países
Bajos en Madrid
Sra. Bernárdez - Intérprete, holandés/español
Sr. J. van Baal - COESF
Sr. Husting - Director de la oficina de información de
la Comisión Europea
Sr. G. Görtemöller - Director NCH, el Centro Holandés
de Promoción Comercial
Sr. J. Tegels - Director Nieuw Elan
Sr. Tj.A. Maris - Nieuw Elan
Sr. W. Plevier - Oficina de Empleos y Prácticas de Estudiantes
Nieuw Elan
Sra. A. de Jong - Nieuw Elan
Sr. F. de Haan - Nieuw Elan, Investigación Gobernativa
Sr. J.L. van der Heijden - Nieuw Elan
Miercoles, el
15 de marzo de 1989
9.00 Visita a De Baak
Presentaciones en idioma inglés:
9.00 Sr. Tj.A. Maris - La fundación De Baak
La fundación Nieuw Elan
9.30 Sra. A. de Jong - Contenido de los cursos "Adjunto a
la dirección" y "Comercio Internacional"
10.05 Sr. W. Plevier - La Oficina de Empleos y Prácticas
de Estudiantes
10.15 Discusión
10.30 Pausa y visita colectiva breve por el edificio de De Baak
10.50 Sra. C. Mensen - Nieuw
Elan Norte en Groninga
El curso de logística
11.00 Sra. C. te Winkel - El curso de personal y organización
11.10 Sr. R. van Beelen - El cursos para minorías
11.20 Sra. Y. Walhof - El curso para señoras
11.30 Ex estudiante - Experiencias de un estudiante de Nieuw Elan
durante el trayecto de enseñanza
11.40 Discusión y aperitivo
12.30 Salida a La Haya, Ministerio de Trabajo y Seguridad Social.
13.00 Almuerzo ofrecido por el Ministerio.
Restaurante Le Bistromer, Javastraat
Presentes:
De parte del Ministerio - Sr. L. van Dieten
Sr. J. van Baal
Sr. J. Minderhout
De parte de España - Don J.I. Pérez Infante
Don J. Sanchez Fierro
Don J. Hernández Carnicer
Don J.I. Domínguez García de Paredes
intérprete
De parte de Nieuw Elan - Sr.
Tj.A. Maris
Sra. A. de Jong
15.00 Entrevista con Sr. L. van
Dieten, Director Asuntos Internacionales y Sr. J. van Baal (Zeestraat)
15.45 Entrevista con Sr. J. van Baal concerniente al Fondo Social
Europeo (Zeestraat)
17.00 Entrevista con Sr. C. Pot, Jefe del Sector de Mediación
(Visseringlaan)
17.45 Directorado General de Trabajo: Sr. C. Pot y Sr. Stroband.
Consecutivamente transporte a Huis ter Duin, Noordwijk.
18.30 Tarde libre
Jueves, el 16
de Marzo de 1989
10.10 Aeropuerto de Amsterdam: vuelta a Madrid
Van deze bijeenkomsten herinner ik mij met name mijn gesprek met de heer Don J.I. Perez Infante tijdens onze bijeenkomst in Huis ter Duin. Ik had het erg druk die avond. De Spanjaarden spraken alleen met ondergetekende. De overige aanwezigen konden zich immers niet verstaanbaar maken. De heer Perez Infante en Julio Sampedro hebben mij op die avond van 14 mei 1989 geattendeerd op het probleem dat zij hier hadden aan de zuidkust. Dit heb ik voortdurend voor ogen gehouden. Ik hoop dat ik mijn bijdrage thans heb geleverd. Ik dank jou dus voor tien jaar van eendrachtige samenwerking vóór en achter de schermen. Een week voor dat historische bezoek had ik namelijk nog de volgende brief naar onze voorgangers gezonden op verzoek van mijn toenmalige stagebeleidster Mariëtte Halkes NIEUW ELAN INTERNATIONAAL. De rest van het verhaal is je bekend. Ik denk dat ik nog de enige ben die in staat geacht mag worden op een integere wijze mijn hierin impliciet vermelde doelstelling van 28/2/89 - Organisatie-ontwikkeling - door te zetten. Samen hebben wij het hierboven beschreven probleem opgelost. En er is nog veel meer werk aan de winkel. Bij het verlaten van La Carihuela liep ik Annabel van Uwe Majesteit tegen het lijf met drie kleine ("onechte (¿?)", maar toch echte) kinderen en liet haar mijn nieuwe enveloppe zien met de door mij aangewezen directeur. "Zij moet het maar doen, want ze is de enige die mijn volledige vertrouwen geniet", heb ik haar laten weten. Zij komt uit Harderwijk zoals je weet. Daar ben ik ook geen onbekende. Zeker niet bij mevrouw Prins. Mevrouw Elly Prins is mij ooit in een directe radio-uitzending van de NOS Ombudsman te hulp is geschoten en na de ontbinding van mijn instituut in 1987 zelfstandig met mijn werk verdergegaan. Ik denk dat ik haar ook maar eens moet uitnodigen voor ons congres. Zij blonk vooral uit in het Spaans en was een moeder voor haar "kinderen". Bij het betreden van het "witte trapje" met voorheen de spreuken op de muur van de tunnel stonden drie jongedames mij op te wachten. "Me siento tan sola", was de noodkreet van een van de drie. "Pues, hay que esperar", was daarop mijn reactie. "¿Para quién?" "Pues, para tu gran amor, por ejemplo". "No me dejo pagar. ¡Anda!" En zeer onvergenoegd verliet zij het toneel. Zo zie je maar: het werk ligt op straat. Mét of zonder contract. Dát heb ik er in ieder geval van geleerd. Dat blijkt zelfs voor dominee Nico ter Linden te gelden sinds ik voor de laatste keer de Kloosterkerk heb bezocht. 'Adam' wordt hier uitgesproken als 'Adán' en dat is etymologisch niet veel anders dan 'Heyden'. Als je dat woord op zijn Frans uitspreekt - met de klemtoon op de laatste lettergreep - heb je exact dezelfde klank. Leuk dat Nico dat heeft ontdekt. André van Duyn had gisteren nog een Limburger in zijn programma die beweert dat het Engels uit het Limburgs voortkomt. Ik denk dat hij nog gelijk heeft ook. Anders hadden wij daar nooit zoveel kastelen gehad. Het eerste schaap is al over de dam: ING Barings stelt toekomst in Cuba zeker Jouw landgenoot Foppe de Haan stelt vandaag: In Friesland hebben ze een mooi spreekwoord: Slûge soe, mar hy stoor earder. Dat betekent: slaapkop zou wat, maar toen hij wat van plan was, was hij al dood. Het is dus goed dat dit bedrijf zich thans met onze zaken bezighoudt. Dat geldt ook voor Ruud van der Linden. De zoon van mijn onlangs overleden medewerkster Lies van der Linden uit ZEIST heeft dezelfde naam. Ik heb hem ooit eens bijgestaan bij de inschrijving van een tandartsenstudie hier in Spanje. Ik weet niet of hij hier ooit mee is doorgegaan. In ieder geval dienen we Ruud van de Telegraaf dus ook uit te nodigen t.b.v. de reportages. Ik kan de verleiding niet weerstaan om het artikel in zijn geheel over te nemen in verband met het uitermate grote belang voor ons bedrijf. Voor het komende weekend heb ik nog niets gepland. Misschien ga ik wel even naar Granada. Met de bus is het precies 2 1/2 uur rijden en ik ben benieuwd hoe het met mijn vrienden is, zoals Carmen García. Ik heb haar in de loop`van de tijd nog drie brieven geschreven: 17 de noviembre de 1992. Twee jaar later: 27 de noviembre de 1994. En tenslotte 12 de enero de 1995. Hier is het voorlopig bij gebleven door tal van omstandigheden jou bekend. Maar ik heb een uitstekende indruk aan haar overgehouden tijdens mijn bezoek in 1992. Daarom zoek ik ook nog even mijn bezoekverslag op 6 juni 1992. Ik heb haar vanavond getracht telefonisch te bereiken. Ik weet niet of ze er nog woont. Ik neem zaterdag in ieder geval de eerste bus van half tien. Indien nodig ga ik dan om 17.00 weer terug. Ik hoop echter wel dat ik mijn oude collega's weer terugvindt. Zij kunnen een belangrijke rol vervullen bij de organisatie van het congres en de opbouw van de organisatie. Ik doe ook mijn best achter de schermen. Zodra alle systemen goed gekoppeld zijn en ons web is vastgelegd ontstaat er weer tijd, geld en ruimte om van te genieten. Wellicht binnenkort in de sneeuw van de Sierra Nevada. Hierbij denk ik aan de Franse badplaats St. Tropez. Maar meer nog aan Prins Albert van Monaco. Hij heeft immers ook nog bekenden in Stratford. Meer kan ik er nu niet van zeggen. Ik laat dat aan de Koning over en diens gele brother in arms. Er valt hier niet veel op te ruimen. Ik heb alleen nog een flinke kast nodig en een droogrek voor de was. Bij een 'leien dakje' denk ik aan het verhaal van mevrouw Veen op 28 september op Paleis Het Loo. Zij liet zien dat het dak van het hoofdgebouw - met de Willem III - zaal, die ik voor 28-9-97 had gereserveerd - met leien was bekleed.
De vleugels van het gebouw - waar het directe personeel werd ondergebracht - beschikten over dakpannen. Daar kwam - naar mevrouw Veens zeggen - de uitdrukking 'onder de pannen zijn' vandaan. Dat heeft - helaas - tot een uitstel van meer dan twee jaar geleid. Ik ben dus benieuwd naar de gunst die mij staat te wachten. Het is vandaag precies tien jaar geleden dat wij samen met elkaar aan het werk zijn getogen. JE HEBT DE TOEKOMST GOED GEZIEN DUS KRIJG JE VANDAAG EEN DIKKE TIEN. Yours. P.S. Die dikke kus komt ook wel weer een keer. Maar niet alles tegelijk.