Datum: 16 november 1999. Betreft: SAD EYED LADY OF THE LOWLANDS Kenmerk: JH/LH991116. Beste Liesbeth, Dinsdag 16 november 1999.16.48 Ik schrijf weer vanuit Nijmegen. In Noordwijk heb ik goede zaken gedaan. Het is niet meer noodzakelijk om nog verder aan die cursus deel te nemen. Het probleem is nu duidelijk. Dus we kunnen verder aan de slag. Ik begin met het verslag van gisteren. De vlucht is voorspoedig verlopen. Ik had stoel nummer D11 en had een goed gesprek met mijn buurman uit Groningen. Uit een klein dorp ten westen van de stad aan het Winschoterdiep. In hun woonplaats ligt het scheepsbouwbedrijf Van Diepen. Op grond van de toegekende code ga ik ervan uit dat de samenstelling van ons wereldelftal thans een feit is. Bij het uitchecken vanmorgen in Noordwijk om 10:35:58 vernam ik dat de heer Halbertsma aan de telefoon was. Als dat jouw vader is, juich ik dat ten zeerste toe. Ik heb immers begrepen dat hij als organisatiedeskundige zijn sporen ruimschoots heeft verdiend. Ik stel het derhalve zeer op prijs als hij terzake een positieve bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van het bedrijf. Ik kan van jou immers moeilijk verwachten dat je alles alleen moet opknappen. Annemarie Jorritsma is goed in vorm vandaag.

Het Congres is dus de hoofdactiviteit. En ik houd steeds de troeven in de achterzak. Het worden er steeds meer. Ik stel vast dat één van mijn trouwste supporters binnenkort tot Koning der Belgen wordt uitgeroepen. Het lijkt nog maar een kwestie van tijd. Dan ga ik nu naar vandaag. Ik geef weer wat ik vandaag heb opgetekend. Liefde is... ... samen aan fitness doen. De 'orde van de dag' doet mij aan de heer Piet Bukman denken. Ik sprak hem gisteren opnieuw in Noordwijk. 11.40 Leiden CS. Vertrek trein naar Utrecht.

Gisteravond werd ik kort na aankomst op de Baak door Alex van 't Hooft uitgenodigd voor een gesprek met de heer Metselaar, een van jouw twee nieuwe opvolgers in de directie. Fijn voor Harry dat hij nu weer versterking heeft. Ik hoop dat hij het aankan, nu zijn twee beste collega's zijn vertrokken. Ruud maakt ook geen deel meer uit van de directie en komt te werken bij het VNO. De heer Metselaar toonde mij een kopie van de brief van 10 oktober, die hij naar postbus 689 in Utrecht had verzonden i.v.m. het feit dat ik het cursusgeld voor "Management maakt meer kapot dan je lief is" nog niet had betaald. Die brief had ik echter niet onder ogen gehad in verband met het feit dat ik mij in Spanje bevond. De heer Metselaar verzocht mij de cursus niet meer te bezoeken en mij niet meer aan te melden voor de cursus. Daar heb ik mee ingestemd. We hebben binnenkort immers een soortgelijk bedrijf in het zuiden van Europa. Ik vond het echter wel zeer verontrustend dat hij mij liet weten dat ik bekend zou staan omtrent mijn "slechte betalingsgedrag" (ik denk dat hij mij verwisselt met iemand uit Malibu). Ik heb al mijn nota's altijd 100% voldaan. Ik heb zelfs tot drie keer toe mijn huis verkocht en ben uiteindelijk in Spanje gaan wonen om aan mijn betalingsverplichtingen te voldoen. Mijn besluit om jou - in het kader van de verdere beleidsontwikkeling - de nota te doen toekomen als zijnde mijn beoogde directeur van CERVANTES HOLDING was voor mij een noodgreep, aangezien ik in Nederland niet meer aan mijn geld kon komen. Ook als directeur van NIOW-Talen B.V. ben ik mijn verplichtingen altijd tot op de cent nauwkeurig nagekomen. In 1987 was er nog slechts één crediteur: het reclamebureau HINT van de heer Piet Kort uit Doorn. Op het moment dat ik met hem tot overeenstemming leek te komen over de oplossing van dat probleem hebben mijn toenmalige collega's voor een andere strategie gekozen. Dit duid ik aan als een FOUT in bijgaande brief die ik vanmorgen ter attentie van Alouis Bisscheroux heb achtergelaten. Het was immers niet nodig geweest als ze exact mijn voorstellen hadden overgenomen. M.b.t. de "SBO-kwestie" heb ik al tijdens de eerste besprekingen in het Beatrixgebouw in Utrecht verklaard (genotuleerd) dat ik mij niet wilde bezighouden met voor mijn bedrijf concurrerende activiteiten. Achteraf bezien beschouw ik het als een persoonlijke fout mijn goedkeuring te hebben gehecht aan de interventie van een extern adviseur. Maar ook dit heeft weer veel positieve leermomenten opgeleverd. Ik was dan ook buitengewoon gelukkig met de aanwezigheid van Henk Lulofs gisteravond. Hij is immers één van de weinigen die de situatie in zijn totaliteit kan overzien. Ik heb hem herinnerd aan ons commitment en hem uitgenodigd op ons congres. Hij reageerde positief (met opgestoken duim) op mijn initiatieven. De data heeft hij al in zijn agenda genoteerd. Ook Harry heb ik uitgenodigd. In dat verband verheug ik mij weer op de komende bijeenkomst van de Baak-kring, volgende week. Ik ben gisteravond ook nog even naar het restaurant van Huis ter Duin geweest, naast de Keizerzaal, maar ik had echter geen lust om opnieuw met een 'empty chair' te gaan dineren. Vandaar dat de heren mij hebben geadviseerd even te gaan kijken naar Iets Anders.

Ook dat beviel mij niet. Reden waarom ik nog even mijn heil heb gezocht aan de nieuwe bar in verband met de Ronde Tafel-gedachte van King Arthur. Het was de barkeeper opgevallen dat ik zoveel data, gebeurtenissen en feiten paraat had. Daarop heb ik hem uitgelegd dat ik als directeur van het taleninstituut met het postcodesysteem heb gewerkt en ik altijd direct iets kan plaatsen zodra het plaatsvindt in Nederland, zoals de schilderijenroof in Bilthoven. Dit is een vorm van helderziendheid die normaal in de praktijk is ontstaan. Ik kan dus bijna elke gebeurtenis plaatsen in deze wereld. Dat geldt met name voor de zes landen waarvoor ik medeverantwoordelijkheid draag. Ik ken heel veel mensen en andersom is dat ook het geval. Deze keer heb ik mij derhalve bezondigd aan zes koninkjes tijdens mijn gesprek met de heer Stevens van Philips. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om hem op het geplande congres te attenderen. Hij vertelde mij dat het goed gaat met Julio Sampedro. We mogen hem dus niet vergeten. Alouis kwam ook nog even langs om te melden dat hij eraan twijfelde of mijn brieven aan jou op tijd worden doorgegeven. Die mogen uiteraard niet blijven 'hangen'. Elke vorm van oponthoud brengt schade toe aan de ontwikkeling van onze organisatie die t.g.v. interventies van 'derden' al te veel vertraging heeft opgelopen waarvoor de betrokkenen uiteraard verantwoordelijkheid dragen. Daarop staat de doodstraf, zoals je weet. Vanmorgen heb ik het boek van Torremolinos en de brochure van het Palacio de Congresos voor Alouis bij de receptie afgegeven met de volgende brief:

"16 november 1999. Beste Alouis, Ik heb begrepen dat er vandaag geen ruimte is voor een gesprek. Vandaar dit briefje. Het doel van mijn bezoek aan Nederland is op de eerste plaats de organisatie van het congres "El Mundo de Mañana" in het Palacio de Congresos in Torremolinos (9-11-2000/12-11-2000) waar het gehele Nederlandse en Spaanse bedrijfsleven door mijn bedrijf ICH wordt uitgenodigd. Dat geldt eveneens voor mijn voormalige collega's uit DRIEBERGEN zodra zij erkennen een fout te hebben gemaakt in 1987. Zoniet, dan gaat het congres gewoon door met andere partners. Ik verzoek jou met klem erop toe te zien dat de voor Liesbeth bestemde - aan de Baak gerichte - post haar ook bereikt. Een probleemsituatie als op 31-8-1997 in Parijs kunnen we ons niet meer veroorloven. Ik verneem graag van jou op welke wijze je mij in Spanje van dienst kunt zijn en nodig je graag uit op bezoek te komen in Torremolinos. Je kunt mij bereiken in Nijmegen (for the time being). Hartelijke Groet, John L. Van der Heyden."

Ik heb Ruud gisteren ook nog laten weten dat ik zijn idee om een excursie met een bus, video, etc. te organiseren als onderdelen van het totaalprogramma heb opgenomen, alsmede een golfclinic. Henk Lulofs heb ik in grote lijnen de ontwikkeling van de organisatie uiteengezet: congres met spin-off naar het gehele Iberisch schiereiland (paradores, etc.) en vervolgens Zuid-Amerika. Jaap van den Broek heb ik laten weten dat het Oekraïne-project een voorbeeld kan zijn voor soortgelijke projecten in Spanje en Latijns-Amerika. Onder óns label uiteraard. Ook Nico van de Rolls heb ik nog even gesproken over dit project.

Vanmiddag heb ik eerst contact opgenomen met de heer Nanlohy van de bedrijfsvereniging. Hij heeft mij geadviseerd mij begin december te wenden tot de WAO-medewerker aan het Takenhofplein in Nijmegen aangezien hij op dat moment mijn tweede 'verklaring teken van leven' dient te ontvangen. In het licht van de huidige ontwikkelingen voorziet hij dat ik nog niet direct naar Spanje zal terugkeren. Ook de belastingdienst in Heerlen heb ik gebeld in verband met mijn recht op vrijstelling loonbelasting. Hier kom ik volgens de betreffende woordvoerder inderdaad voor in aanmerking vanaf 1 februari van dit jaar. Hij stuurt mij een formulier op om dit in orde te maken. Voorts heb ik met Frits Wiersema afgesproken om begin december eens bij hem langs te gaan in de Malietoren. Ik hoop dat hij een goede plaats heeft voor mijn schilderij van

DE GOLFBEWEGING
Don't be sad
The world is changing

P.S. De sleutel van mijn appartement heb ik met een begeleidend briefje achtergelaten in de brievenbus van Manuel Serra. Liefde is... ...je rommel opruimen. Dat is gebeurd!

17 NOVEMBER 1999 SAMEN WANDELEN

ALL RECHTEN VOORBEHOUDEN