Nijmegen, 22 december 1993 Beste Tjitse, Hartelijk dank voor je uitgebreide beantwoording van mijn brieven 24 NOVEMBER 1993 ONTSPANNINGSOEFENING en 6 DECEMBER 1993 EEN HARDWERKENDE PROJECTLEIDSTER d.d. 15 december ondanks het feit dat je je hondsberoerd voelde. Je hebt je weer sterk in mijn problematiek verdiept en dat stel ik zeer op prijs. Ook ben ik benieuwd naar je reactie op mijn epistel van 12 december. Daar ligt naar mijn idee nog steeds mijn grootste probleem waarmee ik ook in de therapie aan de slag moet. Mijn gevoelens heb ik in de computer weggestopt en ik stel het ook op prijs dat je L. een tipje van de sluier hebt opgelicht door haar te laten weten dat zij in mijn dagelijks leven nog steeds een belangrijke rol speelt. Ondanks haar toezeggingen aan jou heb ik echter nog geen kerstkaart van haar ontvangen. Van mij heeft ze er wel een gehad. Ik heb mijn oud-collega's van Nieuw Elan een kaart naar NOORDWIJK gestuurd en L. heeft van mij ook nog persoonlijk thuis in Oegstgeest een kaart ontvangen. Blijkbaar zit zij toch met een probleem om hierop te reageren. Ik heb zo'n vermoeden dat zij niet zal ingaan op datgene wat ze met jou besproken heeft. Misschien vertrouwt zij de zaak niet helemaal, zeker niet meer nu zij weet dat jij een proces tegen haar voorbereidt en ik contacten onderhoud met haar toekomstige tegenspeler. Als zij desondanks toch in staat zal zijn dit dilemma te doorbreken zal zij zeker in mijn achting stijgen.
1. Malaca
Instituto
Tot mijn grote verrassing kreeg ik een prachtige
kerstkaart van Ida
Wiladsen van het Malaca
Instituto. Zoals je inmiddels uit mijn
vorige brief hebt kunnen opmaken speelt Ida,
die ik in 1985 in Málaga heb leren kennen een belangrijke
rol in mijn persoonlijke geschiedenis.
Ida en haar toenmalige echtgenoot Joaquín waren voor
mij een voorbeeld van een directeurspaar dat samen op eendrachtige
wijze een prachtig opleidingsinstituut runde, volgens een onderzoek
van de ARD (Duitse televisie) het beste van Spanje. L. leek in
haar doen en laten erg veel op Ida
en dat is waarschijnlijk de onderliggende psychologie waardoor
ik het al snel met L. kon vinden. Voor mij hadden Joaquín
en Ida voor
ons model gestaan. Vorig jaar ben ik een week op Ida's
uitnodiging in Málaga te gast geweest. Daarna heb ik haar
een aantal persoonlijk getinte brieven geschreven en grote afdrukken
van dia's verzonden, zoals in mijn kamers hangen, waarop ik nooit
meer iets had gehoord.
Op de nu ontvangen kerstkaart bedankt Ida mij voor de haar gezonden brieven en kaarten, schrijft dat zij hoopt dat het mij goed gaat en sluit af met 'un abrazo' (een Spaanse omhelsing - heeft voor een Spanjaard een andere gevoelswaarde dan voor een Nederlander, van Julio Sampedro ontving ik vorig jaar o.a. ook zo'n 'abrazo'). L. heeft van mij uit Spanje ook wel eens zo'n 'abrazo' ontvangen. Ik denk dat ze niet goed weet hoe ze daarmee moet omspringen. Ik hoop in de toekomst toch weer eens met Ida te kunnen praten. Ida is een vermogende, invloedrijke, maar vooral zeer menselijke, hardwerkende vrouw waarmee ik goed zou kunnen samenwerken. Dat heb ik L. ook gemeld in ons allerlaatste gesprek. Ik had de indruk dat ze daardoor wat teleurgesteld was. Ik heb haar toen niet verteld dat Ida mij heeft gezegd L. de volgende keer eens mee te nemen naar Málaga. Probleempje.
2. Overige kerstkaarten/Oud
en Nieuw
Kerstkaarten kreeg ik ook van Henk en
Gini Neuman, Peter en Gerda OTTENHOFF
en al de jou bekende Lionsvrienden. Ook van Bob en Marlène
van Aalst en van André Veltman ontving ik hartverwarmende
kaarten. Van E. ontving ik een zelfgemaakte kerstkaart met het
opschrift "voor
1994 gezondheid, rust, sterkte".
De tekst van de kaart van Loek en Marijke luidt alsvolgt: "Lieve John, Ondanks je problemen wensen we je toch samen met
je familie en jongens goede kerstdagen en alle goeds voor 1994! Ook in 1994 staat onze deur en ons hart voor je open!" Als
je dit kunt schrijven beschik je naar mijn idee over een zeer
grote persoonlijkheid. Ik kreeg
ook van Marijn een boekje met kerstwensen toegestuurd. Marijn
is helderziende en heeft in februari van 1993
de volgende voorspelling gedaan:
"Dan is het niet zo dat bepaalde mensen samenwerken aan het doel en elkaar niet meer zien, elkaar gebruiken om dat doel te bereiken, maar dan komt er een vriendschappelijke, innige verhouding ten opzichte van elkaar. Dan leert men elkaar kennen in de diepste ziel. En dan ontstaat iets anders. Dan is het geen ambitie meer, maar dan is het doodgewoon samen iets beleven vanuit een gevoel van geluk, vanuit een gevoel van avontuur, vanuit een gevoel van durf. Vanuit een gevoel wat niet te verklaren is, maar dat alleen maar aanwezig is in het gevoel zelf, waarin men niet meer discussiëert over een kleur, maar samen de kleur waarneemt en weet wat het is. Waarin men elkaar niet meer hoeft te vertellen welke kleur op dat moment voorstaat."
Marijn heeft dit verhaal verteld toen hij in trance was. Toen hij uit de trance 'ontwaakt' was heb ik hem gevraagd wat hij had ervaren. Toen heeft hij gezegd "Ik had het gevoel dat ik een bus met schoolkinderen bij elkaar moest houden". Dat gevoel had ik ook. Ik zou nog het liefste hebben dat alle in het netwerk genoemde mensen één groot positief bezield verband zouden gaan vormen. Ik meld je dat ik van Loek en Marijke ook het aanbod heb ontvangen om bij hen in Maarn Oud en Nieuw te vieren, daar te blijven slapen en de volgende dag met hen mee te gaan naar de nieuwjaarsreceptie van de Lions. Ik heb Loek toegezegd dat ik dit met jou zal bespreken. Kun je me hierover even bellen?
3. Jouw brief
van 15 december
Het bericht dat je Loek en L. had gebeld
overviel mij wel. Je motieven waardeer ik echter in hoge mate.
De wijze waarop je tegen mijn situatie in relatie tot Nieuw
Elan aankijkt getuigt wederom van een goede kijk hierop. Opmerkelijk
vind ik jouw observatie t.a.v. "het
stilzwijgen over een ex-voortreffelijke medewerker door Nieuw
Elan". Jouw behoefte om mij te helpen naar een hogere
graad van welzijn en geluk siert je. Opvallend vind ik ook jouw
voorstelling van zaken m.b.t. het betrouwbare karakter van L..
Op blz. 6 punt 3 verwacht jij o.a. een tegenaanval van haar, omdat
wij (jij) o.a. op haar onze lantaarns richten. Verstandig dat
je met L. niet hebt gesproken of gezinspeeld over verliefdheden.
Van belang is wat Marijn hierboven heeft voorspeld en dan denk
ik vooral aan hartelijkheid in de juiste betekenis van het woord,
zoals ik die ook van Loek en Marijke ondervind. Waarom zou een
ander dat niet kunnen. Ik heb Loek wel eens gezegd dat Marijke
voor mij wel iets van L. wegheeft. Ook verstandig van je dat je
geen dingen hebt gezegd die ik je vertrouwelijk heb verteld of
geschreven. Naar mijn idee zijn er echter best verschillende dingen
die zij mag weten en uit jouw mond mag vernemen. We kunnen daar
samen over praten. Ik hoop inderdaad dat de deur een millimeter
is opengezet, maar of ik op dit moment dolgraag een gesprek met
haar zou willen hebben weet ik nog niet, tenzij zij dat zelf zou
willen. Ik hecht echter wel aan een goed persoonlijk contact.
Hoe dat eruit moet zien weet ik nog niet. Dat zal ook een stuk
van haar belevingswereld afhangen. Wat wel van belang is is dat
ik L. met opzet zeer persoonlijk gerichte brieven heb geschreven
om een reactie uit te lokken, o.a. in verband met de geruchtenstroom
die kennelijk op gang was gekomen hetgeen ik aanvoelde aan de
reacties van Henk Neuman, Peter
Ottenhoff en Herman de
Koning. Haar verontwaardigde schriftelijke reacties heb ik
toen - hoe paradoxaal het ook is - met plezier ontvangen. Ik had
daarbij een schriftelijk bewijs naar deze mensen toe dat L. niets,
maar dan ook absoluut niets met mijn echtscheiding te maken had.
Ik bleef me wel voor haar verantwoordelijk voelen en heb die keiharde
briefjes toen gewoon geaccepteerd. Met
jouw reactie op 24 NOVEMBER 1993
ONTSPANNINGSOEFENING kan ik meegaan. M.b.t. het temmen van
paarden kan ik je melden dat L. een professionele dressuuropleiding
van een jaar heeft genoten te Henley-upon-Thames
in Engeland.
Zij heeft daar uiteraard het juiste gevoel ontwikkeld om een (in
dit geval dierlijk) wezen onder controle te brengen. Dit heeft
haar ook een soort charismatische uitstraling naar haar medewerkers
toe gegeven. Ze heeft zeer sterke gevoelsmatige sensoren ontwikkeld
die zij ook aanwendt in haar beïnvloedingsstrategieën.
Hierdoor heeft zij ook macht over anderen. Ik heb dat altijd als
positief ervaren, omdat zij naar mijn idee geen misbruik maakt
van die persoonlijke macht. Of zij last heeft van hevige interne
spanningen weet ik niet. Gezien de omstandigheden waarin zij verkeert
zou dat niet ondenkbeeldig zijn. Zij heeft er inderdaad steeds,
en vooral vanaf het moment dat we in NOORDWIJK
waren aangeland, naar gestreefd om 'gewone menselijkheid' te tonen
en heeft daarmee vrees en afstandelijkheid weggenomen in de informele
culturele setting die zij heeft gecreëerd. Zij was een primus inter paris,
totaal anders dan de voorgaande leiding die praktisch niet bereikbaar
was. Jouw opmerking dat er geen
zakenman bestaat die met wetsboeken -voortdurend- rondloopt om
te zien of hij zich aan alle voorschriften houdt, kan ik onderschrijven.
De werkgeversorganisatie kenmerkt zich met name in het liberale
beginsel dat ieder verantwoordelijk is voor zijn eigen handelen.
In dit verband ontstaan er vaak ook nieuwe wetgevingen, de WEO is
daar zo'n voorbeeld van. Een niet gereguleerd particulier initiatief
kan vaak snel en flexibeler inspringen op nieuwe behoeften. Zodra
er figuren zijn die zich niet kunnen houden aan de minimale eisen
van de menselijke ethiek is er wederom een wet- en regelgeving
nodig om misbruik van de situatie tegen te gaan. Goede persoonlijke
relaties gaan dan ten koste van persoonlijk winstbejag. Deze ervaring
heb ik van het NIOW.
Dit instituut was een instituut met een dubbele signatuur, een
januskop naar buiten toe. Heb ik met NIOW-Talen
acht jaar gevochten om dit instituut in te passen in een samenhangend
gereguleerd stelsel van educatieve voorzieningen, Boogaard
was er met NIOW-BMO
B.V. en voordien NIOW
v.o.f. uitsluitend uit op het maken van winst. De kwaliteit van
het door hem te leveren produkt was voor hem niet zozeer ter zake
doende. Nadat Boogaard
voor mij en mijn vrouw het slot op de deur heeft gedaan van het
pand waar mijn instituut was gevestigd is hij doorgegaan met de
praktijken die hij al eerder was begonnen in 1969 en heeft hij
zijdelings nog even het voordeeltje kunnen meepakken dat NIOW-Talen
door de minister erkend zou worden. Gemakshalve heeft hij toen
voor NIOW-BMO
de erkenning aangevraagd en mij met de door hem veroorzaakte problemen
van NIOW-Talen
proberen op te zadelen (liquiditeitstekort van zes ton in 1981).
Mijn belangstelling is dus niet gewekt door
subsidiefraude, want wij maakten nooit van subsidies gebruik.
Wel is mijn belangstelling voor criminaliteit en drugs gewekt
nadat Leo de Vries mij had verteld dat hij en Boogaard
een opdracht hadden gekregen om een onderzoek te verrichten in
Colombia. "We hoefden alleen maar een rapportje te maken"
aldus De Vries "en we kregen de hele reis vergoed".
Daarna hebben beiden naar zijn zeggen gratis een week van de reis
mogen uitrusten op Aruba. Ik denk dat er hier fundamenteel iets
niet klopt. Kort nadat Boogaard
mij de zaak had uitgewerkt en mij met een vordering van drie ton
had opgescheept heeft hij een krant uitgegeven onder de naam "NIOW IN HET NIEUW(S)".
Op grond van de aanklacht die hij tegen mij heeft ingediend zou
het NIOW een
negatief vermogen van ongeveer drie ton hebben opgebouwd. Desalniettemin
kondigt Boogaard
in bovengenoemd krantje - dat ik op de leestafel van Nieuw
Elan in Hoofddorp aantrof - aan, dat het NIOW
een nieuw pand zou gaan betrekken in DRIEBERGEN.
Zoals je weet heb ik in een later stadium dit pand in DRIEBERGEN
bezocht en Boogaard
heeft mij toevertrouwd dat de exploitatielast van dat pand een
half miljoen per jaar zou bedragen. Ik vraag mij af hoe hij dit
heeft kunnen financieren. Ik wil niets suggereren, maar de door
jou juist gesignaleerde gebeurtenis met de "Hells Angels"
op de Berendonck, nadat ik het jou bekende politiebericht had
afgegeven, bevat voor mij maar één boodschap: Houd
je mond, anders zullen we nog andere maatregelen gaan treffen.
In dit verband is het wel zinvol om van
de heer Kray, die door VBMO-leden
in 1983 van subsidiefraude werd verdacht, te vernemen wat hij
bedoelt met "het onderwijs is gecriminaliseerd". Het
interesseert mij of hij daarbij ook aan het NIOW
denkt en op welke wijze. Ik denk dat je zijn gegevens via het
Westfries Dag/avondcollege in Hoorn kunt krijgen of via de redactie
van De Telegraaf. Je kunt natuurlijk vertellen dat je een onderzoek
verricht naar criminele elementen binnen het particulier onderwijs,
op grond van je eigen ervaringen, maar noem in geen geval mijn
naam daarbij. De uitspraak van de heer Kray staat in een artikel
van 24 april
1993 onder de titel "Gewonnen
maar toch zwaar verloren". Ik ben
in mijn dossiers op zoek gegaan naar dit artikel, maar heb hem
niet zo snel kunnen vinden. Zodra ik het artikel tegenkom zal
ik hem opsturen. Misschien wil de redactie van De Telegraaf ook
wel haar medewerking verlenen. Telegraaf en TROS zijn nauw met
elkaar verbonden. De nieuwe directeur van de TROS is de heer Fred Bakker.
Fred Bakker is de echtgenoot van een van mijn voormalige districtleidsters
van het NIOW
te Doorn, voormalig docente Spaans van mijn oudste zoon Mark.
Mark en E. hebben vorige week donderdag nog even met hem gesproken
in de TROS-studio te Hilversum waar Mark op uitnodiging van de
TROS was voor een auditie en screentest voor een presentatorsfunctie
van een nieuw jeugdprogramma. Fred
Bakker is op de hoogte van mijn NIOW-problematiek.
Hij heeft ooit bij mij thuis met mij en Peter een avond zitten
praten om te kijken hoe we dat probleem toen, publicitair, konden
aanpakken. "In het verborgene"
hebben naar mijn idee ook gesprekken plaatsgevonden tussen Boogaard en De Baak. Ik
sluit niet uit dat Boogaard
dezelfde leugens aan De
Baak heeft verteld als hij ook de officier van justitie heeft
doen geloven. Mijn ontslag bij De
Baak kwam ongeveer een maand nadat ik Boogaard
lachend van de heer Lulofs
afscheid had zien nemen. Ongetwijfeld moet dit ook een determinant
van de "zwaarwichtige redenen" zijn geweest. Boogaard
had immers in de juridische procedure het loodje tegen mij moeten
leggen en ik wist hoe hij vanaf 1969 had gemanoevreerd met zijn
instituut. Zo is de Stichting Nationaal Onderwijs jarenlang een
ideële dekmantel geweest voor een commerciële activiteit.
Via valsheid in geschrifte hebben Boogaard
en De Vries mij en Peter ooit als bestuurders van deze stichting
buiten ons medeweten bij de Kamer van Koophandel in Den Haag aangemeld.
Peter heeft verontwaardigd gereageerd toen
ik met mijn "oude partners" weer contact had opgenomen.
Ook L. reageerde geschrokken toen ik haar dat mededeelde. Jouw
vermoeden dat er zich achter de coulissen krachten hebben laten
gelden waarvan ik geen kennis heb deel ik. Je noemt mijn Endlösung-hypothese 'zondebok',
het hanteren van de stok achter de deur. De zondeboktheorie is
in de managementkringen van De
Baak een bekend gegeven. Boogaard
en Van Goethem hebben deze theorie bewust op mij toegepast. L.
doorzag die listen en noemde het de 'omkering van de bewijslast'.
Ook wenste zij in geen geval dat Joop Tegels als zondebok zou
worden aangeduid voor het probleem dat bij Nieuw
Elan was ontstaan. Ik weet
niet waarom José niet meer bij Nieuw
Elan werkzaam is. Misschien zijn er geen projecten meer voor
haar. Ik kan mij niet direct voorstellen dat zij een conflict
met L. zou hebben gehad, hoewel L. best radicaal is als zich probleemsituaties
binnen de organisatie voordoen (denk aan Mensen/Dominska) en ik
sluit niet uit dat L. het probleem Breuker/Ravenstein, na meer
inzicht in de situatie te hebben verkregen, wat serieuzer is gaan
opvatten. Ondanks de verzelfstandiging van Nieuw
Elan is L. waarschijnlijk inderdaad nog wel enigszins afhankelijk
van De Baak.
Voor zover ik mij kan herinneren bestaat het bestuur van de Stichting Nieuw Elan
uit drie Baakmensen en drie Startmensen plus een onafhankelijk
bestuurslid. Ook geografisch is er natuurlijk nog steeds een link.
Het Nieuw Elan-pand
ligt nog geen kilometer van De
Baak verwijderd en qua opleidingsinput is Nieuw
Elan waarschijnlijk ook nog wel afhankelijk van de faciliteiten
die De Baak
kan bieden. Ik ben gelukkig met
het beeld dat je van mij hebt gekregen en de eigenschappen die
daarbij horen: geloofwaardigheid, intelligentie, integriteit,
vernieuwingsgezindheid, werklust, loyaliteit, stevige gevoelens
van rechtvaardigheid, ambitieus. Er
is wel een acceptabele ontslagmotivering. Mr.
Gijs van Amstel heeft dat alsvolgt gemotiveerd:
"dat de activiteiten van de werkgeefster
- kort gezegd - bestaan uit het verzorgen van trainingen en opleidingen
voor het bedrijfsleven waarbij in de loop der tijd een onderscheid
is gemaakt tussen activiteiten, ontwikkeld voor grote en zeer
grote bedrijven (onder de naam De
Baak), activiteiten gericht op het midden- en kleinbedrijf
(onder de naam RegioBaak) en opleidingsactiviteiten ten behoeve
van relatief moeilijk plaatsbare hoger opgeleide werkzoekenden
(onder de naam Nieuw
Elan); dat na een aantal
jaren van bedrijfseconomische voorspoed het beleid binnen de onderneming
van de werkgeefster niet voldoende is aangepast aan veranderende
omstandigheden, mede ten gevolge van onverwacht wegvallen van
een met reorganisatie belaste directeur van De
Baak, op grond waarvan nu reeds anderhalf jaar vrij ingrijpende
reorganisaties plaatsvinden; dat
deze reorganisaties in zoverre vruchten beginnen af te werpen
dat de hoofdactiviteit van De
Baak, naar het zich thans laat aanzien, binnenkort kostendekkend
of licht winstgevend zal zijn; dat
dit herstel nog een aantal jaren zal moeten voortduren om de verliezen
over de afgelopen jaren enigszins te compenseren; dat echter de activiteiten binnen Nieuw
Elan, gezien de beschikbare cijfers over het eerste kwartaal
1991,
verliesgevend blijven zonder reëel vooruitzicht op enige
verbetering, zelfs alleen maar zicht bieden op verdere achteruitgang;
dat De
Baak deze verliezen niet meer kan dragen op grond waarvan
er binnen Nieuw
Elan in de meest vergaande vorm bezuinigd moet worden;
dat het gevolg hiervan is dat er alleen
werkgelegenheid resteert voor die werknemers binnen Nieuw
Elan die op dit moment feitelijk betrokken zijn bij bestaande,
lopende cursussen en trainingen, waarbij dit aantal zo beperkt
is dat alle resterende staf- en begeleidingsactiviteiten door
de binnen de hoofdactiviteit van De
Baak werkzame werknemers verricht kunnen worden;
dat de werkgeefster op grond van het voorgaande
de wens te kennen heeft gegeven tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst
met de werknemer te geraken; dat
partijen vervolgens in nader overleg tot een regeling hieromtrent
zijn gekomen."
Waarschijnlijk is dit een antwoord op veel van jouw vragen. Ik ben met deze regeling accoord gegaan nadat L. mij steeds van alle bedrijfseconomische ontwikkelingen van Nieuw Elan op de hoogte heeft gehouden. Zij heeft met haar advies om mij door een advocaat te laten bijstaan waarschijnlijk niet zo'n groot risico genomen omdat de bedrijfseconomische ontslagmotieven zo evident waren dat de rechter deze automatisch zou accepteren. Dit neemt niet weg dat ik het met je eens ben dat het een edelmoedig signaal van haar is geweest naar mij toe en ik ben ervan overtuigd dat het haar echt moeite heeft gekost om mij te moeten ontslaan. Dat geldt ook voor haar Baak-collega Nelleke Westerhof, die zich in het zwart had gekleed op het moment dat zij mij het moeilijke nieuws moest doorgeven. De ontslagmotieven zijn bedrijfseconomisch en juridisch dus evident, hetgeen niet wegneemt dat er achter de schermen informatie uitgewisseld kan zijn die ertoe geleid heeft bovengenoemde formulering op mij van toepassing te verklaren. M.b.t. het relatienetwerk en de uitwerking van conceptuele aspecten heb je gelijk door te stellen dat ik nog over onvoldoende info beschikte om de zaak van start te laten gaan. In de tijd dat ik gesprekken voerde met L. had ik geen contact met Peter en nadat het contact met Peter is hersteld is het contact met L. komen te vervallen. Een coïncidentie? Dat ik mijn huwelijk in mijn vrije tijd heb opgeofferd voor een nieuw toekomstideaal is inderdaad extreem gesteld. Ik stel vast dat ik dit achteraf heb geconstateerd. Op het moment dat ik mij voor mijn toekomstideaal ging inzetten ben ik mij er niet van bewust geweest dat dat ten koste ging van mijn gezinssituatie. Ook E. is achteraf tot de conclusie gekomen dat zij al eerder het huwelijk wilde beëindigen. Leo de Vries heeft mij eens gezegd "als hadden komt is hebben te laat". Dit ben ik met hem eens. Dit n.a.v. je opmerking dat Nieuw Elan meer en nieuwe taken voor mij had dienen te ontwikkelen in plaats van mij te ontslaan. Ik hoop dat er een tijd komt dat Nieuw Elan of De Baak weer eens de mogelijkheid krijgt dié verantwoordelijkheid naar mij toe aan te gaan en ook beseft dat ik deel uitmaak van het relatienetwerk. Ook voor de heer Lulofs heb ik belangrijke diensten verleend naar zijn eigen zeggen tijdens het kerstdiner van 1991. Bedankt voor je intensieve beantwoording van mijn vragenlijst. Je hebt geen enkele reden om je te verontschuldigen. De beantwoording van deze vragen getuigt van veel denkwerk. In een volgende samenkomst moeten we er maar eens verder over praten. Ook hartelijk dank voor je reeks uitspraken en zienswijzen betreffende psychiatrie/psychiaters en de artikelen over 'falende en liegende' artsen. Zij hebben eraan bijgedragen dat ik mijn huidige situatie wat kan relativeren. Ook heb ik op grond hiervan de conclusie getrokken dat de medewerkers van de afdeling dagtherapie van het Sint Radboudziekenhuis het lang niet zo slecht doen en dat ik naar mijn idee best in goede handen ben. Maar ik blijf wel op mijn hoede. Tot je telefoontje. Vriendelijke groet en fijne kerstdagen.