20 juni 1999. Betreft: GOD SAVE THE QUEEN Kenmerk: JH/LH990620. Dear Elizabeth, Nijmegen, zaterdag 19 juni 1999. Liefde is... ...met de kleine wandelen. Die kleine is in mijn optiek ons nieuwe bedrijf. Hij zal nog heel wat voedingsstoffen moeten worden toegediend om tot een volwaardig wereldconcern uit te groeien. Dat moet wel lukken met de nodige injecties. Als het mogelijk is om bij de Wereldruiterspelen een schuld van Hfl. 7.000.000,- te saneren, moeten er ook voldoende mogelijkheden zijn om onze zaak in no time van de grond te krijgen. Ik hoop dat je nu wat meer ruimte krijgt om daaraan mee te werken. Het huwelijk van Edward en Sophie heb ik via de televisie gevolgd. Het was weer een buitengewone belevenis al die vertrouwde plekjes terug te zien. Zoals de Pizzahut in Windsor. Het is aardig dat het jonge echtpaar zich nu Earl and Countess of Wessex mag noemen. Ik heb op dat punt dus nog een hele inhaalslag te maken nu mijn benoeming tot Earl of Warwick niet is doorgegaan. Ik had daar vast en zeker op gerekend twee jaar terug rond deze tijd. Zoals ik thans tegen de situatie aankijk zijn wij nu samen aan de beurt om een rol van betekenis te gaan spelen op het internationale vlak. De verleiding is groot om MAF voor het gerecht te dagen. Zodra hij echter het tipgeld heeft voldaan, lijkt mij dat minder noodzakelijk. Het wordt wel belangrijk dat hij inziet dat hij geen leugens meer de wereld in kan sturen en de naam van zijn zoon niet meer in verband te brengen met die van mijn verongelukte partner. Prins Charles droeg vandaag een grijs pak. Het ziet er dus naar uit dat hij van zijn rechten op de troon afziet als grijze muis. Ik hoop dat hij, Charles Spencer en Mohamed Al Fayed tot een goed vergelijk komen en hun schouders op een positieve wijze onder onze nieuwe organisatie zetten.
Zondag 20 juni 1999. En dan nu de kranten. Te beginnen met het lokale nieuws uit het zuiden van Ons Land. "(De Telegraaf, 18-6-1999) Spaanse sjoemelaar zet politiek imperium op (Jesús Gil y Gil). Ik heb de laatste weken al regelmatig een reclamevliegtuig langs mijn huis zien vliegen met het opschrift Vota GIL, maar ik kon mij nauwelijks voorstellen dat deze ondernemer al uit de gevangenis was ontslagen. Ik denk dat Thom de Graaf nog eens achter zijn oor zal krabben als hij dit verhaal leest. De gehele zaak is immers het gevolg van het systeem van de gekozen burgemeester. Ook in deze situatie kun je mij weer beschouwen als spin in het web, hoewel ik daar zelf niet om heb gevraagd. Ik heb in het zuiden des lands inderdaad vastgesteld dat het zwartgeldcircuit nog een belangrijk deel uitmaakt van de regionale economie. Met de invoering van de euro in het vooruitzicht ziet het ernaar uit dat iedereen zo snel mogelijk tracht zijn zwarte geld wit te wassen. Ik ben zelf niet zozeer geporteerd van dit systeem van twee financiële trajecten en het verdient derhalve veel aandacht vanuit Madrid om die situatie verder te gaan reguleren. In strategisch opzicht ziet het ernaar uit dat Gil y Gil - bij militaire ondersteuning van zijn politiek - een nog machtiger positie kan innemen dan de Royal Navy in Gibraltar. Hij heeft zijn macht nu immers uitgebreid naar beide zijden van de Straat van Gibraltar. Daar komt nog bij dat het dagelijks leven van de Britse kroonkolonie grotendeels wordt gedomineerd door de bewoners van La Línea, die dagelijks de op 9 maart jl. door mij gefotografeerde gate passeren.
Het lijkt mij dus goed dat de Engelsen daar gewoon blijven zitten om te voorkomen dat deze 'sjoemelaar' nog meer gekke dingen gaat doen aan de kust. Al bij al denk ik dat deze 'Here Jesus' het niet lang zal uithouden op deze manier. Een verandering van het kiesstelsel en een meer Europees gerichte mentaliteitsomslag is echter zeer gewenst. In dat verband ben ik er zeer gelukkig mee dat Frits Bolkestein thans officieel is voorgedragen als nieuwe Europees Commissaris. Ga ik verder de krant na, dan valt mijn oog op het Journaal. Hierin staat vermeld dat Jan Kalff speciaal uit een vergadering in het Concertgebouw is gekomen om in het Rijksmuseum afscheid te nemen van Ruud Hoek, hoofd Public Relations van de Bank. Een naam om in het achterhoofd te houden, hoewel ik ook geporteerd ben van een nauwere betrokkenheid van het PR-bureau van de Countess of Wessex. Zeker nu het bedrijf van haar echtgenoot het niet zo geweldig doet (Een verlies van een miljoen in het afgelopen jaar. Zoiets hebben We al vaker meegemaakt, JH). Ik stel echter vast dat Ruud Hoek in het verleden de PR deed voor het VNO en zijn toenmalige voorzitter mr. Chris van Veen. Ruud van der Zalm heeft mij geadviseerd een goed PR-plan op te stellen i.s.m. een goed communicatiebureau. Daar moeten we dus samen uitkomen. Ik neem aan dat Paul Riegen daar ook wel enige ideeën over heeft. Leuk hem weer eens te hebben getroffen afgelopen donderdag. Ook heb ik weer met Wim van Gerwen gesproken. Hij zat naast mij tijdens de presentatie van Edwin. Volgens het artikel Afscheid bij De Nachtwacht begint Ruud Hoek "een lekker klein PR-bedrijfje". Dat past dus in het concept in deze eerste ontwikkelingsfase. Verder valt mijn oog uiteraard op het artikel Els bij de dansers. Het zou dus aardig zijn Angela Loudon ook bij de European Cervantes Foundation te betrekken. Van Thierry baron van Zuylen van Nyevelt heb ik nog geen reactie ontvangen op mijn brieven en ik mag wel aannemen dat onze ambassadeur in Londen mijn thematiek met 'Her Majesty the Queen' heeft besproken daags na mijn telefoongesprek met BUCKINGHAM PALACE. Ik lees ook dat Indonesië wellicht een koning als president krijgt, de sultan van Yogjakarta, Hamengku Buwono X. Als dat het geval is kan men er het beste ook een constitutionele monarchie van maken. De ideale staatsvorm. Ik zal geen moeite hebben met een breuk met mijn voormalige huwelijksverleden. Als ik vanaf september met jou weer aan het werk kan om onze business verder op te bouwen ben ik een gelukkig man. Wellicht zullen we in de nabije toekomst dan gebruik moeten maken van de Skycar. Opstijgen en dalen van deze vliegende auto gebeurt verticaal. Het prototype wordt in de komende weken in Amerika in gebruik genomen. De Skycar biedt volgens het artikel van Gerrit Leeflang net zoals een gewone auto plaats aan vier personen, gebruikt 1 liter benzine op 8 kilometer, maar heeft een topsnelheid van 600 kilometer per uur en een maximale vlieghoogte van 9 kilometer. Volgens Paul Moller, directeur van de vliegtuigfabriek Moller International Davis, Californië, is het aardse luchtruim een ondergewaardeerd, niet ten volle gebruikt transportmedium. Luchtwegen kunnen - naar zijn zeggen - de snelwegen van de toekomst worden. Technieken - zoals Global Positioning System-satellieten - zijn aanwezig om een volledig gecontroleerde luchtinfrastructuur op te bouwen. Nauwelijks 20 minuten reistijd voor het afleggen van 200 kilometer opent perspectieven, bijvoorbeeld wonen in Zuid-Frankrijk en elke dag op en neer naar de werkplek in de Randstad. Het zou voor mij ook een uitkomst zijn. Op het landgoed De Horsten is zeker een goede plek waar de Skycar kan dalen en vanuit Zuid-Spanje kan ik dan ook gewoon naar mijn werk. Volgens het artikel vliegt de piloot niet zelf. Hij vertelt de boordcomputer grofweg hoe hoog hij wil vliegen, hoe snel hij wil stijgen, hoe hard hij wil vliegen en in welke richting. De computer zorgt voor de rest. Het nieuwe voertuig heeft airbags, zowel binnen als buiten, alsmede een parachute, waardoor schade bij ongelukken zoveel mogelijk wordt beperkt. Het is een goed alternatief voor de intelligente auto, waarvoor ik tijdens de laatste brainstormsessie voor de ANWB op de Baak al een pleidooi heb gehouden. Mijn reisschema zal immers niet beperkt blijven tot ritten tussen Leiden en Alphen aan den Rijn. Dit beeld geeft mij aanleiding vandaag even terug te blikken op het Mid-Live event van afgelopen donderdag. Leuk de heer Charles Maitland persoonlijk aan het werk te hebben gehoord. Henk Lulofs heeft hem mij eens aangewezen in de tijd dat jij je met de Wereldruiterspelen bezighield. "Kijk John, daar gaat Maitland", zei hij mij. Ik wist niet wie dat was, maar het boek 'De geschiedenis van de Baak is de geschiedenis van een filosofie' heeft mij nadien veel duidelijk gemaakt. De lezing van Jonathan Story van INSEAD was goed gekozen. Ik heb Jonathan laten weten dat ik vooral geïnteresseerd ben in de - zoals hij het noemt - "The P.I.G.S. lobby". "P.I.G.S." staat hierbij voor Portugal, Italy, Greece, Spain". Niet zozeer een verheffende betiteling voor deze bakermatten van de Europese beschaving. Hier kunnen we nog wel verder induiken. Voorts was de lezing over E-commerce belangwekkend. Het heeft mij een goed beeld gegeven van de mogelijkheden van dit medium voor ons bedrijf. Ook de valkuilen. Het laatste Baakbericht nummer 159 geeft hieromtrent een aansprekend artikel van Marcel Hansink. Ik dank Marcel hiermede voor de subtiele paginakeuze 28. Mijn grootste aandacht gaat echter uit naar pagina 32: Liesbeth for management. Ik citeer enkele uitspraken: "Waar halen we als managers onze inspiratie vandaan en lukt het ons voldoende inspiratie op te doen? Mogelijk lezen we regelmatig een managementboek of gaan we naar een congres of seminar; maar leidt dit tot die inspiratie en nieuwe inzichten die we zoeken? Het valt niet mee om echt nieuwe dingen tegen te komen en ervan te leren." Daar heb je gelijk in. Ik denk dat nieuwe inspiratie hoofdzakelijk wordt opgedaan onder het motto learning by experience. In die zin hoop ik dat ik met mijn brieven en berichtgevingen ook voor jou een belangrijke inspiratiebron ben gebleven, zoals jij dat voor mij in twee jaar intensieve samenwerking bent geweest. Verder een leuk artikel dat om een vervolg vraagt. Ik kijk dus ook naar bladzijde 12:
"Weggaan is een soort van blijven. Aan het einde van het jaar heeft Liesbeth Halbertsma haar rol als directeur van de Baak verruild voor zelfstandig ondernemerschap. Zij houdt zich - in lijn met haar vorige werkzaamheden - bezig met advisering op het terrein van management development. In haar rol als zelfstandig adviseur blijft zij onder andere werkzaam voor de Baak."
Dat is zeer verstandig. Tijdens de tweede plenaire bijeenkomst afgelopen donderdag hield Edwin de Beukelaar een vurig pleidooi voor Harry. "Wij houden allemaal van Harry", waren zijn warmhartige woorden. Als ik in die gelegenheid zou zijn geweest zou ik daar ogenblikkelijk aan hebben toegevoegd "en we houden ook allemaal van Liesbeth". Ik vind dat je dat wel verdiend hebt. In de gang werd mij gevraagd of ik op de foto wilde voor het S.O.S.-kinderdorp. Ik heb de betreffende fotografe toen voorgesteld samen met Harry Starren op de foto te gaan. "Dat gaat wel een hoop geld kosten", was haar reactie. "Dat heb je goed gezien", liet ik haar weten "maar dat kan Harry wel betalen". Hij was echter niet in de buurt. "Dan wil ik wel weer met Liesbeth op de foto", zei ik haar. Zij heeft toen nog geprobeerd die foto van de muur te trekken. Maar hij was stevig vastgelijmd. Vervolgens ontstond daarna de discussie hieromtrent met Yoyo Olivier. Die foto op pagina 32 staat mij beter aan. Geef Edwin daar ook maar een exemplaar van. Uiteraard lijkt het mij zinvol dat ik ook een exemplaar krijg om in te lijsten. Die foto uit mijn portefeuille ben ik kwijt. "De leider, een nieuwe god?" Dat denk ik wel. Hendrik Marsman was ooit mijn belangrijkste inspiratiebron in verband met zijn uitspraak "Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten". We kunnen binnenkort samen met de Stena Line naar de overkant. En daarna natuurlijk samen de lucht in. God save the Queen. Hurray, hurray, hurray! In afwachting van Uw reactie. Your one and only, John L. Van der Heyden.
