Maandag 10 juni 2002 09.39 Ontvangen van boacgroep.nl Your message:- "Dagboek 007" on Sun, 09 Jun 2002 13:29:15 +0200 has been received. En 11.36 (?) From Null. Subject; Failed mail notification. Your e-mail message to h.starren with the subject 'Dagboek 007', has exceeded the maximum number of allowed e-mail attachments for this e-mail server, and has not been delivered. Please re-send wit Hier zal ik even mee wachten. Als Harry in dat dagboek geïnteresseerd is kan Liesbeth hem dat ook wel toesturen. Ik verwacht van Harry immers nog steeds een geagendeerde uitnodiging met een uitgewerkt plan. Eerst het nieuws. Eloise vaders mooiste Dit is een gelukwens waard aan Hare Majesteit en mijn collega's van de Baak. Bij deze dus. Vrijheidsprijs voor Nelson Mandela Een goede keus. Ook de voormalige kerk van Heydanus in Middelburg. Zes jaar geleden heeft mijn goede vriend don Juan Carlos de Borbón y Borbón die prijs eveneens ontvangen. Ik heb de Roosevelt Stichting toen aangeboden bij die gelegenheid mijn beleidsplan aan Zijne Majesteit aan te bieden. Daarbij vond ik het niet meer dan redelijk dat Liesbeth daarbij ook zou worden uitgenodigd met haar echtgenoot. Ik kreeg hierop de volgende reactie (aangehecht).
ROOSEVELT STICHTING Drs. W.T. van Gelder, Voorzitter. William J. Vanden Heuvel, Vice-Voorzitter de Heer J.L. van der Heyden Instituto Cervantes Benelux De Wellenkamp 15-30 6545 NM NIJMEGEN Middelburg, 19 maart 1996 Hooggeachte Heer Van der Heyden, Uw correspondentie inzake Instituto Cervantes Benelux en uw dissertatie onderzoek naar uw vermoedelijke voorvader Gaspar van der Heyden heb ik met aandacht en belangstelling gelezen. Tot mijn spijt moet ik u evenwel meedelen niet de vrijheid te kunnen vinden uw vriendelijk aanbod te aanvaarden om tijdens of rond de plechtigheid op 11 mei aanstaande in contact te treden met Zijne Majesteit de Koning van Spanje. Uit het contact over een en ander met de president van het Amerikaanse Franklin and Eleanor Roosevelt Institute is mij voorts gebleken dat hij het traditionele verloop van de uitreikingsplechtigheid wil handhaven en u derhalve niet in het programma een plaats kan geven. Tot slot mag ik u erop attent maken zo overstroomd te worden met verzoeken van personen en organisaties om bij de plechtigheid aanwezig te zijn dat ik mij genoodzaakt zie met het oog op de beschikbare plaatsen de grootste terughoudendheid in acht te nemen. Ik hoop daarvoor begrip bij u te ontmoeten. Naar ik inmiddels heb begrepen heeft de NOS in overweging de ceremonie rechtstreeks uit te zenden. Op die wijze kunt u in ieder geval kennis nemen van de plechtigheid. Het spijt mij u geen beter bericht te kunnen zenden. Met gevoelens van de meeste hoogachting, Arend de Ru mr. A.C. de Ru, Directeur Roosevelt Stichting Abdij 6 Box 6001 4330 LA Middelburg Nederland
De heren De Ru en Van Gelder zijn nadien koninklijk onderscheiden in de orde van Isabel la Católica. Dezelfde onderscheiding als Peter Slagter heeft ontvangen en mijn beoogde Argentijnse beleidsmedewerkster te 's-Gravenhage. Zo de geschiedenis nagaande was dit het eerste bezoek van een Spaanse Vorst aan Nederland sinds Heydanus en Willem de Zwijger Koning Filips II definitief het land uit hadden gejaagd. Officieel is Zeeland ook nog steeds met de Spanjaarden in oorlog, als ik mij niet vergis. Zij hebben de Vrede van Münster niet getekend. Ik denk dat het Instituto Cervantes Benelux op dat punt al een belangrijke doelstelling heeft gerealiseerd als bruggenbouwer. Zijne Majesteit heeft inmiddels de weg naar Paleis Het Loo gevonden. Hij is daar nu al verschillende malen te gast geweest. Ik denk dat we hem dit jaar ook maar weer moeten uitnodigen op 28 september. Maar dan dienen er eerst SPIJKERS MET KOPPEN te worden geslagen in The Court of Justice of Northampton. Daarom heb ik - na te hebben vastgesteld dat het belang van de combinatie Paars met Rood hier klaarblijkelijk door de grafittispuiters is doorgedrongen - het shirt van Manchester United weer eens aangetrokken met het opschrift SHARP, dat mij uiteraard aan Sergeant David Sharp doet denken.
Ik ben van mening dat de heer SHARP mij en de rechtbank van Northampton een verklaring verschuldigd is die de rechtmatigheid van mijn vordering op Harrods bevestigt. Om 14.30 uur ben ik dus weer met de Super Goleta naar Fuengirola vertrokken. In de jachthaven van Benalmádena kwam de BREAKER mij al tegemoet. Dit jacht dient nog in INSTITUTO CERVANTES HOLDING LIMITED te worden ingebracht om onze gasten te kunnen ontvangen zonder door derden te worden lastiggevallen. Na aankomst heb ik Jim van The London Pub laten weten 'that my case is now in the hands of the Court of Justice of Northampton'. Daarbij ging direct Jims duim omhoog. Het was erg stil deze keer in Fuengirola. Hetgeen mij enigszins deed denken aan mijn bezoek aan St. James's Palace op 18 april 1997.
Toen was er ook bijna niemand op straat rond het paleis. Daarna ben ik gaan eten bij Paco y Tere en heb nadien met een kan sangía op het terras plaats genomen. Naast mij zat een Italiaan uit Sardinië. Hij had twintig jaar in Amerika gewoond. Op zijn rug het opschrift THINK PINK. Het deed mij ogenblikkelijk denken aan mijn laatste brief aan Maria Delorme van 8 mei jongstleden.
Na hierover met de desbetreffende Italiaan van gedachten te hebben gewisseld en hem mijn kaartje te hebben verstrekt werd het steeds rozer om mij heen. Er verschenen verschillende Spaanse landgenoten met roze kindertjes op het toneel. Na van Francisco, Teresa en Miguel (de ober) afscheid te hebben genomen ben ik met de trein van 18.15 naar Torremolinos teruggekeerd. Op het station van Fuengirola sprak ik nog even met twee heren uit West-Brabant (Rucphen). Het bracht mij in gedachten terug naar de eerste jaren van het FSI. Toen in de eerste weken van augustus 1979 de strooifolders werden verspreid in Roosendaal, Breda, Oosterhout en Bergen op Zoom stond de telefoon niet stil in de Nachtegaalstraat 28 in Wijchen. Het werd mijn drukste werkgebied. Elke maandag en dinsdag maakte ik de rit naar die cursusplaatsen om daar met mijn cursisten en docenten van gedachten te kunnen wisselen. Het was leuk werk al kostte het mij en mijn toenmalige echtgenote 24 uur per dag. Ik denk nog aan mijn docenten: Ad Vermunt en Marcel Reehuis in Breda, Silvie Ackermans uit Rucphen, Anjo Kamphuis en Nolly Meeuwissen uit Roosendaal. Nolly was een Spaanse en kwam uit Alicante, waarvandaan ook Aurora Kerkhof, de echtgenote van Henk Kerkhof, afkomstig was. Henk was in die tijd directeur van Brouwer Offset en woonde toen in Doorn. Verder Ben Jongeneelen in Roosendaal voor Frans en mevrouw Evers voor Spaans in Oosterhout. Daar werd het Frans verzorgd door mevrouw Benschop, vermoedelijk familie van onze latere Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken. Ik zou wel eens willen weten hoe het met die mensen is. Verschillenden zijn later districtleider of districtleidster geworden. Ik heb hen in het voorjaar van 1987 nog ontvangen in mijn huis aan de Plattenberg 2 in Maarn.
Met mijn nieuw ontwikkelde spreadsheetschema was ik ervan overtuigd dat we het bedrijf nog uit de problemen konden halen. Het heeft echter niet zo mogen zijn. Het zou echter wel aardig zijn weer eens iets van die mensen te vernemen. Het runnen van dat netwerk was immers mijn lust en mijn leven. Op het station vond ik ook nog een aankondiging van LA HERMANDAD. Leuk voor Herman de Koning.
Om 18.35 kwam ik weer in Torremolinos aan. Nadien bezoek gebracht aan Bar Number One. Ik raakte daar in gesprek met een Engels echtpaar. Zij waren bekend in Noordwijk. "That's where my story started" heb ik hen verteld en uitgelegd op welke wijze ik heb getracht het nieuwe Nederlands-Britse familiebedrijf Van der Heyden/Spencer gestalte te geven. "That's Perfect" was de reactie van de lady, "everything completely legal". En dat is het nog steeds. Nadien intensief van gedachten gewisseld in de bar Dulcinea van Hotel Cervantes. Onder meer met een Amerikaan uit New York. Ik kon mij de naam van het modehuis niet meer herinneren waar Diana die paarse pet met het opschrift '492' had gekocht. Maar dat weet Peter nog wel en het staat ook in mijn boek. Tenslotte nog even bij de Jivin' Jaks binnengegaan. De Argentijnse groep LA MAKINITA was daar stevig aan het werk. Ik heb één van de groepsleden 'Luís' laten weten dat ik hen heb geïntroduceerd bij Barend & Van Dorp. Echter wel tijdens de introductie van mijn boek in dat programma van onze nationale 'grootinquisiteurs' in de lage landen. Luís keek wel een beetje beteuterd toen hij de naam van DAVID BECKHAM op mijn shirt zag staan met rugnummer 7. Ik heb hem daarbij laten weten dat ik het voor de Argentijnen veel belangrijker vind dat ze worden geholpen met de opbouw van hun economie dan het al of niet winnen van een voetbalwedstrijd: "¡Tienes que comer!" Daar was hij het uitendelijk ook mee eens. In verband met het bovenstaande verzond ik zojuist (14.57) het volgende bericht aan Harry Mens Subject: At Your Service. Beste Harry, Het gesprek met de heren Offerhaus en Busselman van InterCollege/United College op zondag 2 juni jongstleden heb ik met belangstelling gevolgd. Ik denk dat er wel een basis voor samenwerking ligt binnen de juridische constructie die ik voor ogen heb. Vooral de op de Spaanstalige markt gerichte activiteiten. Ook gisteren heb ik naar BusinessClass gekeken.
Het viel mij op dat het boekje At Your Service over Pim ongeveer hetzelfde cover heeft als mijn boek.
Aan de Thames
zit ik te dromen
Ik zie jou statig langs mij komen
Fier gezeten op een ros
De teugels nu iets verder los
Ik zie jou steeds in al mijn dromen
Kunnen wij weer samenkomen?
Bijna een jaar later - op 23 april - las ik in dezelfde plaats het volgende gedicht.
IF you can keep
your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance to their doubting too,
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don't deal in lies,
Or being hated, don't give way to hating
And yet don't look too good, nor talk too wise:
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim,
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knives to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to, broken,
And stoop and build 'em up with worn-out tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breathe a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: "Hold on!"
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with Kings - nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it
And - Which is more - you'll be a Man, my son!
Dat neemt niet weg dat de
rekening dient te worden voldaan.
Dat heb ik ook altijd gedaan.
Op élk moment van mijn bestaan.