1 december 2000. Betreft: FAMILIEBERICHTEN. Kenmerk: JH/HdK20001201. Torremolinos, donderdag30 november 2000. Estimado Amigo, 15.34 Voor het verlaten van het pand vond ik nog wat verlate post van 5 november. Ik ben dus benieuwd of mijn brieven bijtijds bij jou aankomen. Bij de post bevond zich ook een dankbetuiging bij het overlijden van de enige zus van mijn vader zaliger. Zij heette Antonia Wilhelmina en leek veel op Juliana. Dit verbaast mij helemaal niet meer. Onderweg naar het postkantoor werd ik aangehouden door een beschaafd uitziende jongeman. Hij sprak mij aan en vroeg Mij: "Perdone Señor. ¿Sabe Usted RENFE?" "Sí. La estación está en el mismo centro de Torremolinos. Hay un tren cada media hora." "¿Para Málaga?" "Sí, y para Fuengirola también. Baja Usted esta calle hasta el final. Allí tuerce a la derecha. Cruza la calle y en la plaza encontrará la estación." Eén van de eerste dingen die een cursist normaal leerde als hij of zij bij mij in een cursus kwam. "Pero espera. Le puedo acompañar. Porque voy en la misma dirección.' En al direct ontspon zich een aardige dialoog toen hij die enveloppe voor jou zag met 'don Quijote'. "Usted no es de aquí ¿verdad?" zei ik hem. "Se lo nota al aspecto". "No. Soy de Santander". "Es más fácil entender el castellano que el andaluz. Soy muy aficionado al don Quijote. Ya desde mi niñez. Y le digo una cosa. Yo tengo un instituto en Holanda que se llama Instituto Cervantes. Uno de mis antepasados fundó el Estado de los Países Bajos y causó la Guerra de Flandes. El estado español también tiene un instituto con el mismo nombre. Yo estoy aquí para establecer enlaces." "¡Estupendo!" was daarop zijn reactie. "Y también tengo un instituto con el mismo nombre en Inglaterra y Gales." "¡Perfecto!" En op datzelfde moment stonden we op de hoek van de straat tegenover de nieuwe rotonde. Hij moest daar oversteken naar het station en ik naar het postkantoor. Ik ben namelijk door de enveloppen heen en ging ogenblikkelijk naar loketje zeven. Hoewel het pas half twee was en de heer González normaliter om 2 uur sluit, was zijn loketje al gesloten. Met een rood hoofd zat hij druk enveloppen te plakken zoals mijn jongens in het voorjaar van 1987 voor mijn instituut. "¡Es todo correo para Cervantes! ¡Amigo! Pero no son de Usted. Son del Hotel." "Ya lo veo. Soy interesado en sus sobres también. Pero me puede dar dos paquetes de lo normal." Daarvoor kon ik nog bij zijn buurvrouw terecht. Van loket 8. Hoewel haar loket ook officieel gesloten was. 'Regelen is een kunst'. Ook in Spanje. Bij 'Mercadona' nog wat boodschappen gedaan. Afgerekend bij de kassa. Achteloos gooide ik de twee pakketjes met enveloppen bij de boodschappen. De jongeman achter de kassa schoot ogenblikkelijk - mede bij het aanschouwen van mijn gele T-shirt met het opschrift Tommy

in de lach: "Buen Hombre", zei hij. Ja, want hoe heette die man ook weer? Alonso Quijano 'El Bueno'. Net als mijn buurman uit Sevilla en de Cultureel Attaché op de Spaanse ambassade in april 1992. Hij is alweer druk in de weer, Don Alonso (16.52). Speciaal overgekomen uit Sevilla in verband met een hoeveelheid 'porquería' in de afvoer van de bovenburen. Nochtans heb ik mij wederom aan mijn dagelijkse verplichtingen gewijd. Ik zond de bedrijfsvereniging heden de volgende brief met bijlagen: BEWIJS VAN IN LEVEN ZIJN. Ik wijd mij vanaf nu dus weer aan mijn illustere voorvader die door ingewijden is aangeduid als de grootste staatsman die Nederland ooit heeft gekend. Dat is met name bekend bij de familie Spencer in het Verenigd Koninkrijk. Bij het nalopen van mijn elektronische post trof ik nog enkele berichten vanuit die familie. 17.04 Via GSM gebeld door iemand met telefoonnummer + 31 (Nederland) 111651541. Kreeg een dame aan de telefoon. Ik kon ze echter niet verstaan. Dit nummer gebeld. Kreeg gesprekstoon.

Het eerste bericht is van D.W. Spencer uit Nieuw-Zeeland naar ik aanneem, d.d. 15 april 2000 09.33 met de mededeling hi, folks, i'm new to this particular list, i'm looking for: john leonard spencer, married to alice(nee round), john d.o.b. 1888, alice d.o.b.1893, they lived for a time in freasley mission house nr tamworth staffs, u.k. johns father was william, d.o.b.1853. any info greatly appreciated, dawn, n.z. Voorts 20 april 2000 18.40 van J&S Spencer. Hello Betsy and Scott, SHGS Database Manager, Richard L. Spencer, has a new email address Happy rooting, Sharron Spencer. Betsy Crane wrote: Hello Scott, I got most of my help in tracing my Spencer ancestors from the Spencer Genealogical Society (SGS). I sent them a disk with my family as traced back to 1820 and they took it all the way back to Gerard Spencer who came to this land abt 1630. That was several years ago and I'm not sure if someone in that association is providing such a service now. I suggest you contact Richard Spencer. Betsy. At 05:19 AM 4/20/2000 -0700, you wrote: SPENCER-D Digest Volume 00 : Issue 44. Today's Topics: #1 New to the List [Scott Spencer] #2 ELIZABETH ANN SPENCER Administrivia: To unsubscribe from SPENCER-D, send a message that contains in the body of the message the command unsubscribe and no other text. No subject line is necessary, but if your software requires one, just use unsubscribe in the subject, too. X-Message: #1 Date: Wed, 19 Apr 2000 12:15:26 -0600. From: Scott Spencer Subject: New to the List Content-Type: text/plain; charset=iso-8859-1 Content-Transfer-Encoding: 8bit My name is Scott Spencer. I have been researching my families ancestors for 3 years. This is what I have gotten down to: My fathers name was Wallace Ray (Monk was his nickname) Spencer. My mother was Mary Helen Aldridge. Monk has a brother named Elmo Earl Spencer. Monk & Elmo's parents were Earl Layfette Spencer & Mary Ludy Norris. Granddad Earl was born in 1892, at Mt Vernon, Franklin Co. Texas. He had one brother - Willie Louis, and six sisters - Lizzy, Belle, Neice, Ola Mae, & Vera (who died at childbirth). Granddad Earl grew up in Reid Oklahoma. He died in 1956 in Amarillo Texas. Granddad Earls parents were Albert Louis Spencer & Mary Francis Jordan Spencer. Gr. Granddad Albert was born in 1857, in Polk County Arkansas. 19.11 Nu ben ik even met Marjolein Bartelds wezen praten. Ik kan mij immers niet veroorloven dat zich nog republikeinen van het Witte Huis meester maken. Ik vertrouw er derhalve op dat mijn goede vriend uit Arkansas die zaak goed onder controle houdt.

Hij heeft die bestanden immers niet voor niets allemaal aan elkaar laten koppelen tijdens de Olympische Spelen in Atlanta. Kort voordat ik naar het Verenigd Koninkrijk vertrok. Ik ga er dus vanuit dat hij die zaak goed in de gaten houdt voordat een ander met die bestanden aan de haal gaat. Dat is mij al één keer overkomen in het voorjaar van 1987. Maar dat dient uiteraard wel de laatste keer te zijn geweest. Stel je voor. Republikeinen in de Regering. Ik moet er niet aan denken. Ik ben de bestorming van de Bastille ook nog niet vergeten. Al bij al neem ik aan dat hij dat probleem goed heeft besproken met Wim Kok toen ik op Het Loo was op 28 september van dit jaar. Het gaat nu immers om de continuïteit van ons Poldermodel. We kunnen ons op dat punt geen enkele interventie veroorloven. Ook niet van George Bush. Ik vond overigens nog een leuke kerstkaart uit Noordwijk. Hij dateert nog van 1991.

Ik vervolg in dit verband het verhaal van D.W. Spencer uit Nieuw Zeeland. He married Mary Francis Jordan in 1881, in Franklin County Texas. They apparently lived in Mt. Vernon until about 1897-8. Then they moved to Reid Oklahoma. Mary Francis Spencer died in Reid, in either 1903 or 1904. Albert then went back to Titus County in Texas, and married (apparently) Mary F.,s "sister, E. L. Jordan, whom he then brought back to Reid Okla. to help raise his 6 children. Albert had two brothers William (who also Married a Jordan sister), and John, and three sisters - Agithus, Rhoda, & Dora. Albert grew up in Polk County Arkansas and lived there until about 1880 when he moved to Franklin County Texas, with his Widowed mother, and five brothers and sisters. Gr. Granddad Albert died in Reid in 1936. Gr. Granddad Alberts parents were Robert Spencer and Rebecca Gurley. I found Gr. Gr. Granddad Robert & Gr. Gr. Grandmother Rebecca in the 1860 census for Polk County, Arkansas. According to the census their oldest son William was born in Texas, in 1855, but the next son (Albert) was born in Arkansas, in 1857. So they must have moved from Texas to Ark. in 1856 or so. Robert was a Blacksmith. The census also said that he was born in North Carolina, in about 1823, and that Rebecca was born in Alabama. I haven't been able to confirm those yet. I did find where Robert apparently died in Polk County in 1879. That was according to the Arkansas Gazzette. This is all the information I have been able to gather on my family. If you have anything that might help me please let me know. Thank You Scott Spencer. X-Message: Date: Wed, 19 Apr 2000 11:25:45 -0700. Subject: ELIZABETH ANN SPENCER. Content-Type: text/plain. Content-Transfer-Encoding: 7bit. Elizabeth Ann Spencer born around 1843 in Ohio. Married Robert Mein(s). I have no other information at this time. Betsy Crane Ithaca, NY. Researching CRANE, SPENCER, McNIFF, BLANCHARD, HAMMOND, UPDIKE, WILLIAMS, HAMMOND (all in central NY for past 120-200 years) as well as BRODERICK (Ireland), HEASLEY and SENG (Western PA), and SEEBER.

Ron Hatton stuurde op 21 april 2000 13.15 een berichtje over een Spencer uit Durham. Here are the Spencer's Families I am looking for and dates. John George Spencer,1666-1712 Bald Head, Me. Son, Ebenezer, 1701-1792, York, Me and Durham, Nh. Son, Abednego, 1730-aft 1800, Dover, NH.-Hancock, Me. Son, Ichabod, 1753?-abt.1846, Me., Ohio. Ron. Ik trof ook een berichtje over een Spencer Bible. 20.13 Ik kreeg zojuist het bericht door dat alle stemmen van Miami Dade opnieuw geteld moeten worden. Ik heb die heren dus niet voor niets aangesproken afgelopen maandagavond. Op 28 april kwam er een kort berichtje van Linda Spencer binnen Op dezelfde dag ook nog een berichtje van ons aller Dr. Barbara Inman Beall over The end of Poor Old Judge Spencer. Many of you have read of the demise of Judge Samuel Spencer of Anson County, North Carolina--how he was "clobbered" by a turkey, who was in pursuit of the redwool cap the Colonel wore to keep his head warm--how the poor old Colonel clattered to the floor of his porch after being assaulted by the bird--how the colonel died as a result of his "clobbering" and "clattering". The following little piece only adds insult to injury. While waiting for research papers to march through the office door this afternoon, I spent my time fooling around on the Internet. I started doing searches on the Abstract of Graves of Revolutionary Patriots database at Ancestry.com and discovered the following: Col. Samuel Spencer. Cemetery: NOW COVERED BY PEE DEE RIVER, Anson County, NC. It just doesn't seem fair! Barbara. Dr. Barbara Inman Beall."Wyverns 'n Harts": Ik denk dat deze Barbara nog wel eens een belangrijke rol zou kunnen gaan spelen om de Amerikanen uit hun impasse te helpen. Ik zal er eens over nadenken. Ik heb al eens vaker een leuk berichtje van haar ontvangen. Dat was op 24 februari 2000 om 3.21 en luidde: I LOVED your letter!!!! Barbara. Dr. Barbara Inman Beall, Ph.D, Lancaster-Wormiston Press. P.O. Box 173. Broomfield, CO 80038-0173. Dit naar aanleiding van het bericht dat ik haar eerder had doen toekomen: From: Johannes L.Van der Heyden Date: Tuesday, February 22, 2000 12:44 PM. Subject: Diana Frances Spencer. Four years ago I engaged myself to the Princess of Wales. It started with the following letter. If you like to know what happened afterwards, please let me know. Lady Diana Frances Spencer. Princess of Wales. St. James's Palace. LONDON SW1A 1BS GREAT-BRITAIN. Date: 7th October, 1996, Concerns: Support. Reference: JH492/DFS961007. etc, etc. 21.33 Ik heb er maar meteen werk van gemaakt, met het volgende bericht. Dear Barbara, It has been some time ago that I dropped you a line. As a matter of fact I have been in the Netherlands for some months during summer. But now I am back in Spain again. Last Monday I had a nice conversation here with three gentlemen from Miami. Because of the President's Elections of course. I advised them to buy a good computer there. Like we have in the Netherlands. A Tulip preferently. Because a friend of mine is the company director of that business. He was born in New Jersey and I promised him to join the President's Proclamation on the 20ieth of next January, fourty years ago. Before it would be worthwhile to eat some turkey before with Mr. Bill Clinton from Arkansas. Because I liked your story about the 'clobbering' of Poor Old Judge Spencer by a turkey. As the inventor of the so called 'Poldermodel' I should like to meet him before someone else is going to take a decision about whom will enter the White House without my approval. As you probably know our Prime Minister Kok visited Mr Clinton on last 28 of September. That was exactly three years after I should have married the Princess of Wales, if She would have had accepted my proposal of the 28th of December 1996. I hope you will enjoy the attached photograph of the so called 'Government Game Competition' in which you find me in the middle on the place of Her Royal Majesty the Queen of the Netherlands. You find our Prime Minister on my right hand's side, to you left. I always get mixed up with right and left when I have to be in Britain. But the British Police is always very helpfull. Yours Sincerely, John L. Van der Heyden, Spain. P.S. I just received the information on Dutch television that the votes of Miami Dade have to be recounted. I think that has been a wise decision. Het was dus wel een leuk idee van mijn collega's in Noordwijk, die groepsfoto van Paars I. Terwijl ik zo met dit verhaal bezig was, ging de telefoon over. Het waren de Everly Brothers met de song Let it be me... Ik heb ze even laten uitzingen. Toen kreeg ik een Spaanse dame aan de lijn. Van een taleninstituut uit Barcelona. Toen ze mijn stem hoorde merkte ze al direct op dat ik klaarblijkelijk geen 'Curso de Inglés' meer nodig heb. Daar zou Heydanus alleen maar van hebben kunnen dromen. Hoewel het wel feest was in Middelburg op 24 februari 1574. Men zong:

"Wilt nu, ghy Nederlanden,
Te samen zijn verblydt,
Middelburch is in handen
Des Princen, nu ter tydt.
Den Prince van Orangien
Met zijn vorstelyck ghemoedt,
Dryft het crijchsvolk van Spaengiën
Wt Middelburgh met spoet.

Hetgeen hier uiteraard enige gemengde gevoelens heeft teweeg gebracht. Alsmede in Alba de Tormes, waar ik in mei 1992 ook nog een leuk kasteel heb opgezocht.

Het zag er niet meer zo welvarend uit op 9 mei 1992. Deze verblijfsplaats van El Duque de Alba, don Álvarez de Toledo. En ook met de hertogin ging het niet meer zo best in die tijd. Voor zover ik op de jongens op straat kon afgaan. Ze beschikten wel over moderne communicatie-apparatuur. Ik had immers vooraf mijn reisschema al bekend gemaakt.

Ons aller GASPAR heeft zich heel wat moeite moeten getroosten om in die tijd van Franckenthal naar Middelburg te vertrekken. De PRINS VAN ORANJE stelde er klaarblijkelijk prijs op zijn aanwezigheid in het Zeeuwse. Dat maak ik in ieder geval op uit het volgende verhaal. Het is te begrijpen, dat spoedig na de overgave der stad, de Gereformeerde godsdienstoefeningen in eere waren hersteld. Ook GELBIN D'HOORNE liet niet lang op zich wachten, maar keerde terstond uit Engeland terug, en predikte waarschijnlijk voor het eerst op Zondag 7 Maart. Hij werd geholpen door de predikanten van VLISSINGEN, JACOBUS BASEBIUS en JOHANNES GEROBULUS, en door dien van Veere, JOHANNES VAN MIGGRODE, totdat er een ander vast leeraar in Middelburg zou beroepen zijn. Zij predikten, behalve des Zondags, nog tweemaal in de week, des Dinsdags en Donderdags, en wel over de Lijdensgeschiedenis, dewijl het nog vóór Paschen was, dat in dat jaar op 11 April inviel. De kerk hiertoe gebezigd was de St. Pieterskerk, gewoonlijk Noord-monster genaamd, waar ook de vergaderingen van het consistorie in vervolg van tijd werden gehouden. Deze kerk werd ook het eerst "gereinigd," dat is, van de Roomsche sieraden ontdaan, terwijl korten tijd daarna ook de St. Maartens- of Westmonster en de Abtdijkerk of Oostmonster, voor de Gereformeerde godsdienstoefeningen geschikt werden gemaakt. Daar er nog geen vaste kerkeraad gevormd was, werd door den PRINS VAN ORANJE, in overleg met de hierboven genoemde leeraren van VLISSINGEN en Veere, die toen de classis van Walcheren uitmaakten, een tweede predikant voor Middelburg benoemd, en hunne keuze viel op GASPAR VAN DER HEYDEN. Den 8sten Maart, dag waarop de eerste vergadering werd gehouden van het door D'HOORNE te zamen geroepen provisioneel consistorie, werd aan hem reeds een beroepsbrief naar Frankenthal afgezonden. Men kan zich voorstellen, dat het VAN DER HEYDEN moeilijk moest vallen de gemeente van Frankenthal, die hem zeer lief geworden was, te verlaten, en dat dit in werkelijkheid zoo was, zien wij o. a. ook uit de voorwaarden, die hij te Middelburg bij het aanvaarden van zijn ambt aldaar stelde, maar hij kon bezwaarlijk weigeren te trekken, waar het vaderland hem riep, te minder dewijl hij daardoor aan eene der bepalingen van de Emdensche Synode ontrouw zou worden, die hij zelf als voorzitter had helpen vaststellen en bekrachtigen, en waarbij de predikanten in den vreemde werden ver maand, eene beroeping naar het vaderland toch vooral niet te weigeren. Hoe het zij, hij besloot te vertrekken, maar eerst alleen, terwijl zijne vrouw de zaken in Frankenthal regelen en hem later naar Middelburg zou volgen, indien zijne voorwaarden door de gemeente aldaar werden goedgekeurd. Hoe hebben wij nu te denken over het bericht, dat wij bij HOOGSTRATEN, KOK e. a. vinden, en dat ook TE WATER vermeldt, zonder het echter vast te durven verzekeren, dat VAN DER HEYDEN door Keurvorst FREDERIK VAN DE PALTZ tot hofprediker van diens zoon CHRISTOFFEL werd aangesteld en dezen vergezelde op zijnen tocht naar de Nederlanden, waar hij met de Graven LODEWIJK en HENDRIK VAN NASSAU op de Mookerheide den dood vond. TE WATER voegt er bij, dat er te Middelburg tijding kwam "dat Mr. GASPAR voorzeker met Graef LODEWIJK en de andere geconfedereerde Heeren was opgezeeten om in den krijg te trekken." HOOGSTRATEN siert de zaak nog eenigzins op, en vermeldt, dat HEIDANUS met moeite ontsnapte op een paard, dat zijn meester verloren had, en blootshoofds naar Holland en van daar naar Zeeland vluchtte. Dat is dus niet zo ver van 'huis'. Hij is er goed van afgekomen in vergelijking met Lodewijk en Hendrik: Het is mij niet bekend welke talen de heren spraken, maar het is nu wel een stuk gemakkelijker dat we het internet hebben. Vreemd dat we op de lagere school alleen maar het verhaal van Lodewijk en Hendrik hebben vernomen. Ik begrijp het probleem overigens niet. Als je ziet hoe leuk die mensen hier kerstmis vieren, was er in Middelburg nog wel het een en ander te regelen in 1574. Onder meer de organisatie van de Synode van Dordrecht die onder leiding van VAN DER HEYDEN kwam te staan. Het is niet waarschijnlijk, dat dit bericht in de wereld zou zijn gekomen, zoo er althans niet eenige waarheid aan ten grondslag lag. Ik stel mij de zaak aldus voor. Zeer waarschijnlijk is het dat VAN DER HEYDEN, alvorens zich naar Zeeland te begeven, eerst naar Heidelberg vertrokken zij, om den Keurvorst verlof te vragen tot het aannemen van de beroeping, die hij uit Middelburg had ontvangen. Wij weten toch, dat de predikanten in de Paltz zeer afhankelijk waren van den Keurvorst, die hen aanstelde, hun waarschijnlijk grootendeels het traktement deed uitbetalen en hen ook weder uit hunne bediening moest ontslaan. In Heidelberg kan de keurvorst de betrekking van hofprediker bij den jongen Hertog aan VAN DER HEYDEN hebben opgedragen, of misschien bood deze zich zelf daartoe aan, daar hem tevens daardoor eene geschikte gelegenheid werd aangeboden, om naar Holland te reizen. Na den treurigen afloop van dezen veldtocht, heeft VAN DER HEYDEN dan alleen zijne reis moeten voortzetten en is denkelijk in Mei of Juni te Middelburg aangekomen. Na een paar predikatiën te hebben gehouden verzocht hij den 8sten Juni om eene buitengewone kerkeraadsvergadering, waarin hij zijne brieven toonde en de volgende voorwaarden stelde: 1° dat, indien Middelburg al mocht voorzien zijn, hij gaarne naar Frankenthal wilde terugkeeren; 2° gaf God opening in Antwerpen, dan keerde hij liever daarheen weder; 3° ook wilde hij vrijheid hebben om te vertrekken, indien hij in deze landen door kerkelijke twisten of om eenige andere reden niet aarden kon, en 4° ook indien de Frankenthaalsche kerk om wettige redenen hem terug eischte. De kerkeraad, die VAN DER HEYDEN gaarne hebben en behouden wilde, trachtte hem te bewegen deze voorwaarden te laten varen, doch daartoe liet hij zich niet vinden. Tevens meldde hij dat TAFFIN hem gebeden en bevolen had, niet alleen om ten bestemden dage bij de weldra te houden Synode tegenwoordig te zijn, maar eenige dagen vroeger bij hem te komen, daar hij verschillende zaken met hem wilde verhandelen. Dit werd goedgevonden, terwijl de Staten het noodige geld tot de reis verschaften. Als ouderling "tot Mr. GASPARS behulp ende beraetsaemheit" werd hem JAN D'HOORNE. toegevoegd. Zoo spoedig mogelijk vertrok VAN DER HEYDEN dan ook naar Dordrecht, alwaar van den 16den tot den 28sten Juni de Synode der kerken van Holland en Zeeland gehouden werd. Hij werd er tot Voorzitter benoemd, en zijn vriend en vroegere ambtgenoot CORNELII tot Scriba. TAFFIN was in die dagen hofprediker bij den PRINS VAN ORANJE, die in November van het vorige jaar tot de Gereformeerde religie was overgegaan, en het is dus te begrijpen, dat hij voor de opening der Synode met VAN DER HEYDEN nog eenige zaken afzonderlijk wilde verhandelen, die hij wellicht eerst met den Prins had besproken en waarover deze zijn wil of begeerte had kenbaar gemaakt. TAFFIN had zich ook veel moeite gegeven, om deze Synode tot stand te brengen; reeds in Februari 1574 was hij er mede bezig en spoorde de overige predikanten er toe aan.' Dat TAFFIN VAN DER HEYDEN "bevelen" kon, moeten wij verklaren uit zijne betrekking bij den PRINS VAN ORANJE; wij kunnen hieruit tevens bemerken, dat deze Synode werkelijk met goedkeuring van den Prins is gehouden. Dat doet mij deugd. Ongeveer in de helft der maand Juli keerde VAN DER HEYDEN naar Middelburg terug, waar hij nu zijn dienstwerk begon.

Vrijdag 1 december van het Jaar des Heren 2000
Wij hebben dus nog een maand om dit werk af te maken. Ik reken op ieders medewerking van al degenen die bij deze waarachtige geschiedenis zijn betrokken. Te beginnen bij de familie VAN ORANJE. Prinses MARILÈNE stralend zwanger. Nederland koploper met internet-aansluitingen Een goede zaak. Zet mijn brieven nu ook maar op 'het net' namens het Instituto Cervantes Benelux. Allemaal! Lieberman vreest 'crisis' Het ziet er nu dus serieus naar uit dat we naar Amerika moeten. Tenzij het Hooggerechtshof nog een eind kan maken aan dat gedoe in die twee zuidelijke staten. Ik ben in april en augustus 1997 ook niet voor niets naar het Verenigd Koninkrijk vertrokken. Ik ben benieuwd naar de uitnodiging. We kunnen immers niet allles voortdurend blijven voorschieten. Ramon wordt ook weer duurder volgend jaar. Ruzie beursgang Schiphol De Tweede Slaapkamer is klaarblijkelijk dus opnieuw ingedut. Op het moment dat er actie nodig is zijn de dames en heren niet thuis. Dat is al zo vanaf juli 1991. Zo wil de Kamer veel meer duidelijkheid over de positie van onder meer KLM, Transavia en Martinair. Dat is heel eenvoudig. Die worden gewoon in Royal Cervantes Airlines opgenomen. Punt. Het voormalige kantoor van Frank Buster wordt al omgebouwd op dit moment.

Ook zijn nieuwe kantoor:

Bij deze luchtvaartmaatschappijen zou veel verzet zijn tegen de grote onzekerheden die uit het nu voorliggende privatiseringsplan blijken. Nergens voor nodig. Het ziet er goed uit. Zelfs aan de financiering is gedacht.

Én een goede advocaat:

Ik denk dat George Görtemöller dat beter kan vertellen. Het is weer precies hetzelfde liedje als bij Diana: "Your politicians don't know where they are talking about." Ik heb inmiddels al besloten om mij de komende tijd bij de Lions Club Keizer Karelstad aan te sluiten. Met tal van goede bekenden. Zoals RON MIGO. Hij schijnt ook nog vice voorzitter van het KAN te zijn (geweest). Vanmorgen heb ik hem gebeld rond 10.20 uur. Hij woont in de Marga Klompélaan in Nijmegen. Niet ver van Toyota Garage Scholten. Bij het Argentijnse vlaggetje. Ik kreeg zijn antwoordapparaat en heb hem verzocht contact met mij op te nemen. Tegen een paar weken uitstel van de overname van de luchthaven heb ik in principe geen bezwaar. We kunnen hier in ieder geval nog blijven eten.

GOED WEEKEND
EN DE GROETEN AAN
RON

ONDER HET MOTTO:

WAT KAN KON
KAN RON
NOG BETER

2 DECEMBER 2000 STORY TER ATTENTIE VAN DE HEER HERMAN DE KONING IN DE KEIZER KARELSTAD