13 juli 1998. Betreft: KORT GEDING Kenmerk: JH/LH980713. Beste Liesbeth, Nijmegen Dukenburg, Zondag 12 juli 1998. 13.00 Ben even naar het Nationaal Fietsmuseum Velorama geweest in verband met de fietsen van Koningin Wilhelmina en mijn vader. Men is wel geïnteresseerd in de fiets van mijn vader. Vooral in het bijbehorende verhaal. Ik heb hen gezegd dat ik nog wel een keer kom praten met hun directeur, de heer G.J. Moed. Over vier dagen gaat hij vier weken naar Amerika. Ik kan hem dus ook een briefje sturen. Adres: Nationaal Fietsmusuem VELORAMA te Nijmegen. Tevens overweeg ik een rectificatie te eisen van het weekblad Privé. Op blz 10 van nummer 29 - 18 juli 1998 lees ik namelijk:
"Althorp, het landgoed waar PRINSES DIANA haar jeugd doorbracht, is op 1 juli opengesteld voor publiek. Haar broer graaf CHARLES SPENCER heeft getracht een eerbetoon aan zijn overleden zuster te creëren door haar hele leven in beeld te brengen. Vreemd genoeg heeft Spencer een van de belangrijkste gebeurtenissen in Diana's leven volkomen genegeerd. Niets, maar dan ook niets herinnert aan de man die haar de laatste maanden van haar leven zo gelukkig maakte en met wie ze wilde trouwen: DODI AL FAYED..." Door JOSEPHINE MAJOOR.
Ik acht deze vorm van publieksmanipulatie volstrekt onaanvaardbaar en neem mij voor de heer Van Amstel te verzoeken de redactie van Privé te gelasten een rectificatie dienaangaande te plaatsen op straffe van een dwangsom. Deze vertekende beeldvorming leidt immers wederom tot ernstige vertraging van de ontwikkeling van Ons bedrijf. Mevrouw Majoor durft het nog te bestaan het volgende te melden:
"Maar wat graaf CHARLES SPENCER volkomen negeert is dat Diana in de laatste maanden van haar leven nieuw geluk gevonden had. Met DODI AL FAYED wilde ze trouwen, een nieuw leven beginnen en weer gelukkig worden... Dat een huwelijk vaststond was duidelijk. Dodi had de dag voor het ongeluk de ring bij juwelier REPOSSI opgehaald die Diana kort tevoren in Zuid-Frankrijk had uitgekozen uit de collectie Dit-moi-oui. De ring moest op maat worden gemaakt en was per speciale koerier naar Parijs gestuurd opdat hij klaar zou liggen zodra het paar weer in de Franse lichtstad zou zijn..... Zelfs in de omstreden afscheidsspeech die de graaf voor zijn zusje hield in de kerk refereerde hij aan het feit dat Diana uit het leven was weggerukt juist toen ze in haar privé-leven zo gelukkig was. Alhoewel hij Dodi's naam niet noemde."
Natuurlijk noemde Charles niet de naam van haar ontvoerder. Hij heeft duidelijk gesteld dat Diana 'had found a new direction in her life'. Daar zou ik halverwege september uitsluitsel over hebben gekregen door KENSINGTON PALACE. Charles kon het weten, omdat hij over mijn brieven beschikte, evenals Diana's lijfwacht. Dat een huwelijk vaststond was inderdaad duidelijk, maar niet met Dodi Al Fayed. De tafel in de Koning Willem III-zaal was immers al gedekt met paarse en rode bloemen. Het ligt voor de hand dat Diana het met die ring eens was om hem in ons familiebedrijf toe te laten. Ik beschouw dit niet als fantasie van mijn kant, maar als pure realiteit. Jij kunt dat allemaal bevestigen, denk ik. Het betrof immers een zakelijke verbintenis met de heer Al Fayed junior. In die zin heeft Charles volstrekt gelijk gehad door te stellen dat Diana door dit soort bladen is vermoord. Nu is het weer mevrouw Josephine Majoor die de werkelijkheid geweld aandoet met haar interpretaties. Zij bestaat het zelfs om te stellen "Was het niet Charles Spencer die de pers de schuld gaf van de dood van zijn zus zonder te weten wat er precies was gebeurd?" Charles wist beter wat er was gebeurd dan wie dan ook, buiten jou en mij om. Ik heb die zaak volledig van de sensatiepers afgegrendeld, met uitzondering van de redactie van Privé nota bene en hen een schadeclaim in het vooruitzicht gesteld als zij daar ook maar enigszins melding van zouden maken. Ook als zij de goede naam van de moeder van de toekomstige koning van Engeland in discrediet zouden brengen. Dat is nu wel behoorlijk gebeurd. Die schadeclaim moet er nu dus maar komen. De maat is vol! Het lijkt mij goed dat Charles thans openheid van zaken geeft en mijn naam daarbij vermeldt. Ik zal mij nu opnieuw tot de heer Van Amstel wenden. Zonder tegenbericht ga ik ervan uit dat je daarmee accoord bent. Ik heb mij voorgenomen ook aanstaande woensdag bij de Kaagweek te gaan kijken. Je kunt mij altijd bereiken via mijn mobiele telefoon. Ik voeg hier ook nog een kleurenkopie bij van mijn 'uplines' van Amway, met als inzet de foto van 2 februari. Merk op dat op tafel mijn dagboek ligt uit KENSINGTON PALACE. Het dagboek is op die avond door Ron en Toby getekend met Keep believing.
Zij waren van mijn plannen in Amerika op de hoogte, aangezien zij goede bekenden zijn van Bill Clinton. De President van Amerika heeft in juli 1996 nog de bestanden van alle veiligheidsdiensten in Amerika en Europa aan elkaar laten knopen. Hierdoor kon ik veilig naar Engeland vertrekken op die bekende First of August. Het zou overigens wel leuk zijn als ik binnenkort eens een cheque zou kunnen verwachten met dezelfde handtekening van Ron & Toby. Ik ben echter van mening dat wij thans eerst samen de eerstvolgende slag dienen te winnen. Mijn dagboek is overigens ook al een vermogen waard. Het financiële probleem moet dus nu worden opgelost. Zoals je weet is het niet mijn gewoonte to let a lady pay the bill, maar in de huidige situatie heb ik geen andere keus.
Maandag 13 juli 1998. Ik heb zoëven (11.35) Jan Stappenbeld gebeld en de afspraak van woensdag verzet naar donderdag 15.30 uur. Dan kan ik woensdag ook naar Kaag komen en daar eventueel overnachten. Het is een goede gelegenheid om details te bespreken. Ik werk efficiënt door hier in Nijmegen deze brief voor te bereiden op schijf. In Utrecht wordt het mijn definitieve versie. Ik ben mij overigens nog niet bewust wie ik tot mijn 'meerderen' moet rekenen. Ik weet ook niet hoe ik een 'spaarpotje' kan maken. Dat zal voor een groot deel ook van mijn partners afhangen. Ik hoop je dan ook te ontmoeten in Kaag. Wellicht kunnen er bij jou thuis zaken worden gedaan als je er nog woont. Ik zie dat Abbenes daar ook in de buurt ligt en het is eveneens een goede zaak om verder met George van gedachten te wisselen. In de trein van Nijmegen via 's-Hertogenbosch naar Utrecht realiseerde ik mij dat ik in feite twee meerderen heb, zoals vermeld op mijn aanmeldingsformulier voor De Starter van het Jaar. Het is eveneens mogelijk een spaarpotje aan te leggen zodra jouw hotelmanager besluit produkten van Amway te gaan gebuiken ten behoeve van het onderhoud van het hotel, en wel onder mijn distributeursnummer 2981863. Hij kan dienaangaande te allen tijde contact opnemen met De Optimist.
Ik heb het Zilveren Kruis toegezegd een spaarpotje bij hen aan te leggen als Nederland nu Wereldkampioen zou zijn. Dat is echter nog niet het geval, maar het ziet er wel naar uit dat dat alsnog gaat gebeuren zodra ons wereldelftal is geïnstalleerd. Dus vandaag ging de volgende brief naar Houten: Vive la France. Ik trof hier ook nog enkele resultaten van mijn onderzoek naar de familie Van der Heyden van Baak. Enkele leenakten. Voor de aardigheid voeg ik die als bijlagen bij deze brief bij. Ik heb de teksten van deze leenakten op 6 februari 1996 in mijn tekstverwerker opgeslagen. Ik hoop dat je nu de moed kunt opbrengen om weer even samen op te trekken op 14 en 15 juli. Woensdagavond moet ik mijn auto weer inleveren.. Het is geen Royal Car deze keer. Maar dat komt wel weer. Hartelijke groet en graag tot ziens in het Kompas. Bijlagen: Kleurenkopie Voorpagina AMAGRAM - Duitsland, februari 1998 met inzet "John Hyde"; Kleurenkopie pagina 7 van Weekend 98/29 - 15 juli 1998, met foto d.d. 25-12-97, 16.00 uur te Althorp; invoer akten 01, 04, 05, 06, 07, 08, 15, 20 van het archief van de familie Van der Heyden van Baak in het Stadsarchief Zutphen