Datum: Zondag 6 juni 2004 Betreft: D-Day Kenmerk: 20040606JHLH Vandaag is het D-Day. Sinds 7 oktober 1996 heeft deze term twee betekenissen. Ik vervolg mijn brief van vrijdag. Brief Frances Shand Kydd (17.27) verzonden 18.50.
Zaterdag 5 juni
2004
Gelezen: Lubbers:
dit is roddel en laster. Webstatistiek: Aantal bezoeken 94.
39. Stille Reserve. Het pad
dat ik ken zal ik volgen vandaag.
Zondag 6 juni
2004
Top 12 van 12 zoekopdrachten 1. BELDERBUSCH 2. desarrollo
de vocacion 3. drie
aren gouden wapen 4. fundacion cervantes 5.
geboortehuis shakespeare 2004 6. guillermo de luxemburg 7. landmine trust
8. lansberghe middelburg 9. ondernemingsplan uitvoeringsplan 10.
postbus 172 roden elektro 11.
quintaescencia 12. van der heyden de BELDERBUSCH
Nieuw in de Top 12 van 12 zoekopdrachten zijn BELDERBUSCH, drie aren gouden wapen, fundacion cervantes, landmine trust, quintaescencia en van der heyden de BELDERBUSCH. Het onderwerp BELDERBUSCH is genealogisch interessant. Mark had op het Revius Lyceum in Doorn een muziekleraar met de naam Hans Belderbos. Hij moet van dezelfde familietak zijn. De familie Van der Heyden de BELDERBUSCH is de grafelijke tak van de familie. Zij hadden hun residentie in Kasteel Terworm bij Heerlen.
Ik heb dat kasteel bezocht op dinsdag 17 augustus 1999. Kandidaat europarlementariër Camiel Eurlings is uit die streek afkomstig.
Ik ben de stellige overtuiging toegedaan dat deze familietak is geparenteerd aan de Duitse Keizerlijke Familie Von Hohenzollern. Dat waren Hoge Tolheren, zoals de bewoners van kasteel Doornenburg bij Tolkamer, waar de Rijn ons land binnenkomt. De drie aren gouden wapen kan ik nog niet plaatsen, maar het zal ongetwijfeld iets te maken hebben met een 'Landheer' of 'Landgraaf' wellicht. De terugkeer van de fundacion cervantes duidt er mijns inziens op dat er thans werk wordt gemaakt van de European Cervantes Foundation. Financiering vanuit deze stichting van de landmine trust wordt één van de prioriteiten zodra het volledige vermogen van het Diana Princess of Wales Memorial Fund aan de European Cervantes Foundation is overgedragen. Diana is met haar anti-landmijncampagne begonnen nadat mijn vader zaliger mij had laten weten dat hij in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van Kleve door een mijnenveld was gelopen. Het werd gisteren dus weer een zoektocht naar de quintaescencia. Met de trein van 8.40 ben ik naar Apeldoorn vertrokken. Als eerste stond een bezoek aan Paleis Het Loo op het programma. Bij aankomst stond Museumdirecteur Ter Molen een verslaggeefster van Radio TV Gelderland te woord. Kort daarop werd ik persoonlijk door de Heer Ter Molen ontvangen in het Paleis. Ik heb hem bij die gelegenheid de foto van Me and My Lady overhandigd.
In de schilderijengalerij werd mijn aandacht opnieuw getrokken door Diana, godin van de jacht. Rond 11.30 zijn we via Amersfoort en Maarn naar Doorn gereden voor een kort bezoek aan Der Willem. De familietrekken zijn opmerkelijk.
In WIJK BIJ DUURSTEDE heb ik de woonstede van mijn collega Prinses Irene gevonden. Ik ga er graag een keer terug. Met jou samen. Jij bent immers goed bekend in WIJK BIJ DUURSTEDE. Goed dat er een camera was. Zo kan mijn verhaal worden bevestigd. En al gauw gingen mijn gedachten 25 jaar terug. WIJK BIJ DUURSTEDE was de eerste plaats buiten Wijchen waar ik Spaanse les heb gegeven aan mijn eigen instituut. Ter vervanging van Annette Valken als zij ziek was. Met die gedachten zijn we gaan koffiedrinken op het terras van Kasteel Duurstede. Wij werden bediend door een perfect Nederlands sprekende Oostenrijkse dame uit Salzburg. Zij liet mij weten dat Irene hier vandaag de beeldententoonstelling opent.
Ik heb haar een foto van Me and My Lady verstrekt ten behoeve van Irene. Ook leek zij Corthea Goeman Borghesius ("hoogblond") te kennen. Het zou leuk zijn als we samen onze film van 1980 een keer kunnen bekijken. Uiteindelijk heeft dat idee geleid tot de Teleac-cursus ¡Por Favor!. Ik laat de film bij voorkeur kopiëren op DVD. Maar daar is ook weer geld voor nodig. Vervolgens naar Buren voor een bezoek aan het museum Buren en Oranje.
Opmerkelijk is de levensgeschiedenis van Graaf Floris van Egmond, bijgenaamd Fleurtje Dunbier. Geboren op Kasteel Doddendaal (Ewijk) in 1469. Overleden te Buren in 1539. Gehuwd in 1500 met Margaretha van Bergen, dochter van Cornelis van Bergen tot Glimes en Margaretha de Rouveroy. Sedert 1490/91 steunt hij zijn vader in diens oorlogen aan de Bourgondische zijde tegen Utrecht. In 1501 vergezelt hij Philips de Schone en Johanna van Castilië op hun reis naar Spanje. Hij wordt dan kamerheer van Philips. In 1504 wordt hij bevelhebber van de troepen en in 1506 admiraal van de vloot in Spanje. In 1505 wordt hij opgenomen in de orde van het Gulden Vlies, o.a. samen met koning Hendrik VIII van Engeland en de in Dillenburg geboren Hendrik III van Nassau-Breda. In 1506 is hij terug in de Nederlanden en neemt hij aan de Kabeljouwse zijde deel aan de strijd tussen Kabeljouwen en Hoeksen. Hij trekt dan met een legertje naar Ravenswaay aan de Lek in de Betuwe en belegert het sterke blokhuis aldaar. Dit blokhuis is er in 1415 gebouwd om de Hollanders en de Stichtenaren van het lijf te houden. Na korte strijd wordt het huis grondig verwoest. Wanneer het in 1508 Karel van Gelre bijna lukt om met Franse hulp het Hertogdom Gelre te herwinnen, is Floris degene die er in slaagt zich met de Bourgondische bezetting binnen Arnhem staande te houden. Hij wordt daarvoor beloond met het stadhouderschap over Gelre. In 1514 brengt hij de achtjarige Maria van Habsburg (de latere landvoogdes der Nederlanden) met een gewapend geleide dwars door het door de vijandelijke Gelderse troepen beheerste gebied, veilig van Leuven naar haar bruidegom kroonprins Lajos van Hongarije in Wenen. In 1516 verslaat Floris de opstandige Friezen bij Workum en ontzet hij het door de Geldersen onder leiding van de hertog zelf belegerde Leeuwarden en brengt ook Dokkum onder gezag van de keizer. Hij steunt samen met Hendrik van Nassau de keizer in zijn strijd tegen Gelre en wordt in 1518 stadhouder van Holland, Zeeland en Friesland. In 1521 volgt hij zijn vader op als graaf van Buren en Leerdam. In 1522 is hij bevelhebber van het keizerlijk leger bij de strijd in Noord-Frankrijk, in de Champagne en Picardie en bedreigt hij samen met de Engelse troepen zelfs Parijs. Omstreeks 1533 trekt hij de Italiaanse architect en vestingbouwkundige Alexander Pasqualini aan om het Huis te Buren in renaissancestijl te verbouwen en de verdedigingswerken van het kasteel en de stad Buren te moderniseren. Hij overlijdt in 1539. Zijn stoffelijk overschot wordt bijgezet in de grafkelder van de graven van Buren in de Sint Lambertuskerk te Buren. Veel elementen van herkenning. Men liet mij weten dat Karel V drie crises heeft gehad. Mijn naamgenoot Chris van der Heijden heeft hierover een interessante verhandeling gehouden in het kader van de tentoonstelling 'Schittering van Spanje' in de Nieuwe Kerk te Amsterdam. Het spreekt voor zich dat Chris op zoek is naar dezelfde 'quintaescencia' als de eigenaar van het Instituto Cervantes NBLEW. Ook dit museum in Buren heb ik een foto van 'Me and My Lady' verstrekt. Het boek 'Nassau & Oranje' (ISBN 90-5121-548-7) is een welkome aanvulling ten behoeve van mijn studie in de genealogie.
Na een kort bezoek aan het kasteel Zoelen, waar in 1995 The Dragon Vision is geboren, hebben we een kort bezoek gebracht aan Kasteel Doornenburg. Voordien nog even een korte stop gemaakt bij het makelaarskantoor van Cor Guijt in Gendt. Ik stel het op prijs als deze 'vriend van Vitesse' zich thans aan de opbouw van Cervantes Seguros gaat wijden. Op de vraag of ik nog op zoek ben naar een nieuwe partner heb ik laten weten dat ik mij terzake vasthoud aan de opmerking die Alex van 't Hooft terzake aan de bar van Hotel de Baak in Noordwijk heeft gemaakt, alsmede de opmerkingen terzake van Edwin de Beukelaar.
Via Persingen in de Ooypolder naar het restaurant Oortjeshekken bij de Bisonbaai.
Er was echter geen plaats meer in de herberg. Daarom gedineerd in het eetcafé Klinkklaar in de Tooropstraat in Nijmegen. De laatste keer dat ik daar heb gegeten was op 7 oktober 2000, samen met mijn hispanistische collega's Cees van Esch, Chris van Asperen, Toon van Bommel, Gerda Boven en Peer van Beek.
Laatstgenoemde als directeur van de enige officiële tolkenopleiding in Nederland te Maastricht. HARTELIJKE GROET, OOK AAN IRENE.