15 april 1998. Betreft: TITANIC Kenmerk: JH/LH980415. Dear Elizabeth, Dinsdag 14 april 1998. 23.55 De Titanic ging ten onder in de nacht van 14 op 15 april 1912. Dat is op dit moment exact 86 jaar geleden. Ik geef niet mijn persoonlijke beleving weer bij het zien van deze film. Iedereen aanschouwt dit meesterwerk door zijn of haar eigen ogen. Ik geef wel enkele punten van herkenning. Ik denk op de eerste plaats aan Jack Dawson en uiteraard aan zijn naamgenote Lynne. Ik heb haar ervaren als een uitermate charmante Lady. Het zou goed zijn in de informele sfeer weer eens van gedachten te wisselen. Onder meer over het boegbeeld dat de Titanic sierde. Dat beeld trof ik ook in Windsor aan in augustus vorig jaar. Ik zie ook de kapitein voor mij met het symbool van de Britse kroon, dat ik in die dagen zo veel om mij heen heb gezien. De heer Andrews doet mij denken aan zo'n paleiswacht van Frogmore House, die mij bij het betreden van het paleisje begroette met het vriendelijke en vormelijke 'How do you do Sir?'. Dit zijn de enige elementen uit de film die voor mij waardevol zijn op dit moment. Alleen de blauwe diamant gaat nog een belangrijke rol in mijn vervolgverhaal spelen. Rose de Witt heeft hem immers uit handen gegeven en de War of the Roses is nog niet afgelopen. Dit is niet het eind, maar het begin van een nieuw verhaal.

Woensdag 15 april 1998
De ondergang van de Titanic is in mijn ogen vergelijkbaar met de ondergang van de Armada Invencible, de Spaanse Onoverwinnelijke Vloot in Cervantes' tijd. Het is de symboliek van de ondergang van The British Empire. Op 1 augustus 1996 dreigde mijn hart het te begeven op de camping in Laleham, zoals ik je heb geschreven. De druk vanuit de Benelux en Spanje om mijn sleutels uit handen te geven had ik weerstaan in de loop der jaren. In Engeland heb ik laten weten dat ik mijn sleutels uitsluitend toevertrouwde aan 'Queen Elizabeth'. Welke 'Queen Elizabeth' ik daarmee bedoelde konden mijn Engelse gastheren niet bevroeden. De volgende dag lag er een muntje met de beeltenis van jouw Britse naamgenote voor mijn tent. Het was toen 5 - 0 geworden. Dat werd ook het begin van de Britse Paleisrevolutie, die al jaren sudderde. Deze situatie wordt thans bevestigd in het artikel Oude scheidslijnen zijn achterhaald in het NRC van gisteren. Dit ligt geheel in de lijn van mijn laatste uitdaging zoals ik Diana heb gemeld in mijn brieven van 18 juli, 11 augustus en 13 augustus 1997: "Friday, 18-07-1997. I decided to send you my enclosures of report 26 because you have to know which responsibility I took and you have to be informed about every step I made. Important for example is that Mr Blair must be aware of the situation and it's good that he personally is getting to try to solve the constitutional crisis in the United Kingdom. Therefore he has to be informed about my intentions." Het is mijn stellige overtuiging dat deze laatste brief in verhoogde mate heeft bijgedragen aan de totstandkoming van het Noord-Ierse vredesakkoord dat in het NRC van gisteren alsvolgt is samengevat. "De belangrijkste punten uit het vredesakkoord, dat vrijdag tussen het Verenigd Koninkrijk, de Ierse Republiek, en de belangrijkste partijen in Noord-Ierland werd gesloten: * "Wij, de deelnemers aan de onderhandelingen, geloven dat het door ons overeengekomen akkoord een werkelijk historische kans biedt voor een nieuw begin. De tragedies van het verleden hebben een diep en een zeer te betreuren leed achtergelaten. We mogen nooit de doden en gewonden en hun gezinnen vergeten. Maar we kunnen hen het beste eren met een nieuw begin, door ons geheel te wijden aan het werk van de verzoening, de tolerantie, en het wederzijdse vertrouwen en aan de bescherming en verdediging van de rechten van de mens. * De toekomst van Noord-Ierland wordt in een referendum "door een meerderheid van de bevolking" bepaald. Volgens het akkoord wil "de meerderheid" vooralsnog deel blijven uitmaken van het Verenigd Koninkrijk. Maar in de tekst wordt niet uitgesloten dat in de toekomst de bevolking tot aansluiting bij de Ierse Republiek besluit. * Er komt een Noord-Iers parlement, dat uit 108 leden zal bestaan. De parlementariërs worden gekozen op basis van evenredige vertegenwoordiging. Om te voorkomen dat de protestanten, die momenteel de meerderheid van de Noord-Ierse bevolking vormen, hun wil aan de katholieken opleggen bepaalt het akkoord dat belangrijke besluiten ook door een meerderheid van de katholieke afgevaardigden moeten worden goedgekeurd. Er komt een Noord-Ierse premier die door een tiental ministers zal worden bijgestaan. * Een 'Noord-Zuid-Raad' zal zich buigen over kwesties "van gemeenschappelijk belang" voor Ulster en de Ierse Republiek zoals landbouw, toerisme en transport. De Raad, waarin ook vertegenwoordigers van de Ierse Republiek zitting in gaan hebben, doet aanbevelingen aan het Noord-Ierse parlement en dat van de Republiek Ierland in Dublin. * Alle 'autonome' regio's in het Verenigd Koninkrijk (Ulster, Schotland en Wales) en Ierland nemen zitting in een 'Iers-Britse Raad'. Deze komt twee keer per jaar bijeen. * In het akkoord beloven de partijen zich in te zetten voor "wederzijds respect voor de burgerrechten en de vrijheid van godsdienst binnen de gemeenschap". Elke Noord-Ier moet vrijelijk de plek kunnen kiezen waar hij of zij wil wonen. Banen bij de overheid, die tot nu toe vooral door protestanten werden bezet, moeten openstaan voor iedereen. Er komt een commissie voor gelijke behandeling die discriminatie moet bestrijden. De Britse regering verklaart de Europese Conventie voor de Rechten van de Mens van toepassing op Noord-Ierland. Daardoor kunnen Noord-Ieren die zich in hun rechten voelen aangetast, hun klacht voorleggen aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. * Een speciale commissie zal toezien op de ontwapening van para-militaire groeperingen binnen het katholieke en protestantse kamp. De partijen beloven in het akkoord dat die ontwapening binnen twee jaar voltooid moet zijn. Een andere commissie zal zich buigen over de hervorming van de Noord-Ierse politie, de Royal Ulster Constabulary. Deze wordt volgens de katholieken door protestanten gedomineerd en is daarom partijdig. * Londen belooft in het akkoord om het contingent militairen in Ulster "zo snel mogelijk" tot een "normaal niveau" terug te brengen. De Britse regering verklaart zich daarnaast voorstander van nieuwe initiatieven om de economische ontwikkeling van Noord-Ierland te bevorderen en de werkloosheid in Ulster te bestrijden." Deze afspraken passen geheel binnen het kader van mijn First State of the Union. Ik heb bijvoorbeeld te veel geld uitgegeven aan het bedrijf Goldina te Echt. Vanaf vandaag heb ik daar een punt achter gezet. Ik ga mijn eigen gang en doe daarvan verslag bij het Riagg. Vanmiddag om 3 uur heb ik daar weer een afspraak. Ik herinner mij nog dat je dagenlang aan de telefoon zat. Dat is in crisissituaties, waarin problemen ogenblikkelijk moeten worden opgelost, ook noodzakelijk. Ik heb gekozen voor het schrijven van brieven. Deze kunnen altijd worden nagelezen en geven een exact beeld van de situatie op een bepaald moment. In dat verband verwacht ik van jou in de nabije toekomst ook een positieve reactie op al hetgeen ik jou schrijf en wens je veel succes om tot een zo goed mogelijke formulering van jouw reactie te komen. Dat is jou wel toevertrouwd, aangezien jij uitsluitend positief kunt denken en een helder beoordelingsvermogen hebt. Dienaangaande herhaal ik in deze brief dat ik er geen moeite mee heb wanneer jij onze 'Gele Peter' volledig informeert omtrent hetgeen ik jou schrijf. Als je hem schrijft, voeg er dan gelijk kopieën bij van mijn brieven aan jou. Dan blijft de communicatie waterdicht. Dan kan hij op de zijn bekende wijze naar voren treden en naam maken als nieuwe Manager Benelux. Uit het verhaal van de Titanic kan veel worden geleerd. Zo ben ik niet van zins om het 'Instituto Cervantes NBLEW' op dezelfde wijze ten onder te zien gaan. Integendeel. Dit nieuwe schip met de naam Cervantes zal wellicht nog groter worden en passagiers vervoeren die in drie talen met elkaar communiceren: Engels, Spaans en Nederlands. Daarom heb ik vandaag besloten je ook in kennis te stellen van de inhoud van de brieven die ik aan de heer Van Aalst heb gezonden. Hij is immers voor jou als gesprekspartner in de plaats gekomen vanaf het moment dat je andere bezigheden kreeg: 8 september 1992; 25 september 1992; 9 oktober 1992; 4 november 1992;13 november 1992; 23 december 1992; 2 januari 1993; 21 januari 1993; 18 februari 1993; 24 februari 1993; 6 maart 1993; 10 maart 1993;18 maart 1993; 26 maart 1993; 31 maart 1993; 1 april 1993; 27 december 1994; 5 mei 1995;14 mei 1995; 8 juli 1995. Dit was mijn laatste brief aan Bob. Ik heb veel plezier van hem en zijn echtgenote gehad. Hij was een tweede vader van mij en ik ben jou dankbaar dat je mij via Olav Smits van Waesberghe met hem in contact hebt gebracht. Hij was een goed klankbord voor mij, zoals jij dat ook bent geweest. Wat ik hem heb verteld was echter een voortzetting van mijn gesprekken met jou. In feite was hij dus jouw plaatsvervanger. Zo kijk ik ook tegen James Hewitt aan. Echter vanuit een omgekeerd perspectief. Ik mag immers aannemen dat Diana inmiddels ook had geleerd wat pro-actief denken en handelen betekende. Zij had eveneens een visie. Ik mag aannemen dat de heer Hewitt daartoe niet de meest geëigende partner was. Dit overwegende zal ik in de loop van deze week een brief aan Lady Sarah concipiëren.

DE CERVANTES GAAT NOOIT TEN ONDER, MAAR DAN DIENT HIJ WEL BETER TE WORDEN BEVEILIGD DAN DE TITANIC

HARTELIJKE GROET, JOHN DAWSON (Pseudoniem)

16 APRIL 1998 TERUG NAAR DE KUST TER ATTENTIE VAN LIESBETH HALBERTSMA