19 oktober 1999. Betreft: GEBRANDMERKT. Kenmerk: JH/LH991019.1. Dear Elizabeth, Dinsdag 19 oktober 1999. Liefde is... ...hem brandmerken. Dat hebben jullie al gedaan, samen met MCC Nederland, door mij tot leider van paars te bestempelen.
Van dat brandmerk kom ik dus nooit meer af. Ik hoop dus ook dat mijn declaraties in Nederland vanaf dit moment even snel worden vergoed als in Spanje. Ik ben zeer te spreken over de medewerking van de Asistencia Sanitaria de la Seguridad Social alhier. Daar ben ik vanmorgen naartoe geweest, in de Avenida de Andalucía, 31, E2996 Málaga. Ik heb daar om 11.54 mijn declaratie ingediend. Het betreft nota's van tandarts Nelemans, apotheek Dukenburg en huisarts Nijsten. De baliemedewerkster heeft mij gelijk kopieën verstrekt en mij laten weten dat het bedrag omgaand op mijn rekening wordt overgemaakt ("regresado" = "teruggestort"). Nu nog de gemaakte kosten voor de stichting en de holding. Bij terugkeer op de Plaza Costa del Sol in Torremolinos bleek de Telegraaf van gisteren immers alweer gearriveerd. Dat kostte me weer 310 ptas. Daar heb ik hier ook een halve maaltijd voor. Ik zal de bonnetjes dus weer gaan inboeken vóór mijn terugkeer naar Noordwijk op 15 november aanstaande. Ook zal ik mij gaan voorbereiden op die reis naar Zuid-Afrika. De dame uit Johannesburg liep ik hier namelijk alweer tegen het lijf. De meeste obstakels om van ons plan een succes te maken, zijn - voor zover ik dat nu kan beoordelen - voor het grootste gedeelte opgeruimd, voor het geval je de direct betrokkenen van de inhoud van mijn brieven in kennis hebt gesteld. Van mevrouw Vermeulen vernam ik dat mijn buurman goed op mijn appartement heeft gepast. Ik heb hem ervan verdacht de aanrijding in Parijs te hebben veroorzaakt in de nacht van 30 op 31 augustus, gezien zijn rijstijl en het feit dat die auto hier voor de deur is teruggevonden. Voor het geval dat zo zou zijn acht ik persoonlijk geen opzet in het spel. "Niek van Deun is een vinnig baasje" vertelde mevrouw Kitty Harms mij gisteravond, "maar heeft een goed karakter". Dat geloof ik wel. Er is naar mijn inzichten geen enkele Nederlander mee gebaat om onze belangen te schaden. Het is al erg genoeg dat we Diana zijn kwijtgeraakt. Die thematiek heb ik vanmorgen in de trein naar Málaga ook nog even besproken met twee jongedames uit de buurt van Bergen op Zoom (Wouw). Dat was één van de eerste succesvolle cursusplaatsen van het FSI en het IES in 1980. Ten gevolge van het omzetten van de naam van onze 'business 'in 'NIOW' zijn we daar alle cursisten en docenten kwijtgeraakt. Daarom hecht ik zo sterk aan mijn Core Business en échte Corporate Identity. Jos van Kerkhoff heeft mij gisteren gevraagd of ik mijn plan doorzet. "Uiteraard" was daarop mijn antwoord. "Dat is mijn levenswerk en ik heb jou nog steeds in beeld als divisiemanager voor de ondersteunende diensten." Ook vroeg hij of ik al een uitgever heb gevonden voor mijn boek en liet hem de enveloppe zien van Blake Publishing met de inhoud: het manuscript van mijn 'Letters to Diana, Princess of Wales' en de zeven postzegels met Koningin Elizabeth II. Ik realiseer mij dat hij nog enkele brieven en faxberichten van mij heeft ontvangen: 21 mei 1995. Ik heb hierop op 31 mei 1995 met hem een onderhoud gehad bij mij thuis in Nijmegen. Hier heeft hij kennisgenomen van de foto die in oktober 1992 van mij en Ida Willadsen op het Malaca Instituto is genomen in het kader van de afgesproken samenwerking tussen haar instituut, de IALC (International Association of Language Centres) en het Instituto Cervantes Benelux.
In dat verband ontving hij kort daarop de volgende brief: 27 juli 1995. In de herfstvakantie van dat jaar ben ik met een groepje van zijn cursisten mee naar Málaga geweest.
Die reis is toen voor mij voortijdig beëindigd vanwege signalen dat 'het probleem van Alkmaar' nog niet volledig was opgelost. In 1997 kreeg Jos het volgende faxbericht: 13 september 1997 14.30. Vreemd genoeg is er ook hier niemand op de brainstormsessie verschenen. Voorzichtig met freelancers. De ene keer zitten ze bij de ene organisatie en de andere keer bij de ander. Daar heb ik mijn buik aardig van vol. Trek dus mensen aan waar we ons hele leven mee vooruit kunnen. Een voorbeeld daarvan is voor mij Bob Burger. Zijn toewijding voor Ida wordt bijna spreekwoordelijk. Maar wat BOB en IDA kunnen, kunnen jij en ik ook, hier aan de zuidkust en in de rest van de wereld. Dat hebben we samen al eerder bewezen. Herman de Koning is hiervan getuige. Ik vond van hem een kaart uit Gibraltar op de teevee met het volgende berichtje (bijgevoegd):
"b.J. Jij dacht natuurlijk: "dat halen ze toch nooit" (van N. naar T.). Maar we hadden hier een paar genoeglijke dagen. Hebben geprobeerd je te bellen, maar niet te pakken gekregen, dus e.e.a. op eigen houtje ge-"pioniert",, Bedankt voor de geboden ambiance ('t was buiten verwachting!); je verdient een prijs voor gastheerschap! tip: gun jezelf een ventilator! De rest bespreken we later. HdK & familie."
"VS bezitten geheime dossiers Diana". Dat is dus op het juiste adres. Ik heb Cesar nu ook in mijn systeem ingevoerd. Het wordt dus hoogtijd dat we een uitnodiging ontvangen van Bill Clinton of bij voorkeur van Henry Hyde. Dat klinkt vertrouwder. Dat geldt eveneens voor Anne (Queen of Scots). Ik denk daarbij aan het boek van Harry. Laat hem dat van ons ook maar promoten via Teleac onder het motto: '2000 - Begin van een nieuw Europees Imperium' met als ondertitel 'waar de zon nooit ondergaat'. Er bestaat bij mij geen verwarring. Ik heb de zaken hier volledig in de hand. Bij het 'werkvolk' denk ik aan Mieke. Het klinkt niet zo aardig, maar ze heeft mijn appartement uitstekend schoongemaakt en zelfs de wasmachine laten repararen. Wie er hier over de vloer is geweest is mij niet direct bekend. Er heeft nog iemand een week gelogeerd na Herman. Voor fl. 500,-. Dat weektarief houd ik voorlopig maar aan. Mieke wil zich verder wel met de verhuur van dit pand bezighouden als ik weg ben. In dat verband heb ik nog geen E-mail van De Optimist ontvangen. Ik concentreer mij vanaf nu nog slechts op één ding: Het gesprek op dinsdag 26 oktober 13.30 uur. De voorbereidingen voor deze bespreking leg ik vast in brief CASAUBON. Ik ben blij dat het jou goed gaat. Dan gaat het mij ook voor de wind. Tot morgen, P.S. Vanavond ga ik weer met jouw 'dossier' aan het werk.