29 mei 1998. Betreft: MACHTSVERSCHUIVINGEN Kenmerk: JH/LH980529. Beste Liesbeth, Donderdag 28 mei 1998. Het is weer een heftige 28ste van de maand. Enkele berichten uit het NRC van vandaag, die mijn aandacht hebben binnen mijn werkveld, gevolgd door mijn persoonlijk commentaar. Pakistan neemt twee kernproeven. Dit strookt geheel met de visie die ik heb uiteengezet in mijn aangetekende brief van 22 mei jongstleden met de titel ROLLS ROYCE SILVER SERAPH. Pakistan heeft de datum 28 mei uitstekend gekozen en uit beide hierboven vermelde berichten is duidelijk op te maken dat beide landen niet de intentie hebben om de wapens tegen elkaar te gebruiken. In dergelijke situaties wordt in het algemeen gezocht naar een gefingeerd motief om de werkelijke reden tot het nemen van het initiatief niet voortijdig naar buiten te brengen. De familie Khan moet uiteraard goed op de hoogte zijn geweest van het geplande familiebedrijf VAN DER HEYDEN-SPENCER. Dat ligt voor de hand. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat de Franse President het doelwit vormt van deze ontwikkelingen. Ik ben derhalve van mening dat het een goede zaak is als hij zo spoedig mogelijk zijn voorgenomen ontslag bekend maakt, nadat het onderzoek naar de dodelijke aanslag op de moeder van het toekomstige Britse staatshoofd de volledige werkelijkheid aan de dag heeft gelegd. De positie van de Franse President is thans volstrekt onmogelijk geworden. We wachten thans reeds meer dan acht maanden op helderheid omtrent dit fatale ongeval. Het lijkt wellicht een utopie, maar ik ben van mening dat de heer Chirac Het Beste zijn plaats beschikbaar kan stellen aan de heer P. Ottenhoff. Hij is terzake deskundig. Zijn Frans is even goed en hij spreekt beter Nederlands en Engels dan de Franse president. Wij hebben hier ooit een Franse Koning op de troon gehad. De plaats 'Austerlitz' is daar nog het levende bewijs van. Ik vind het daarom ook een doodnormale zaak dat er eens een Nederlander op de Franse troon komt. Over dat onderwerp heb ik gisteren ook met mijn oudste zoon Mark gesproken. Als het recht zijn loop krijgt treedt hij in mijn voetsporen en mag hij zich in de toekomst - volgens de wet - eigenaar van het handelsmerk Instituto Cervantes noemen in de Benelux en eigenaar van de Limited Company Instituto Cervantes England and Wales. Dat kan hem, in goed overleg met de betrokken vorstenhuizen, een keizerlijke titel met de naam Marcus Floris Alphonsus opleveren. Deze namen komen veelvuldig voor in de geschiedenis van de Europese keizers en koningen. Ik denk aan de romeinse keizers Marcus Antonius en Marcus Aurelius en de Spaanse koning Alfonso X 'el sabio' (de wijze). De naam Floris vinden we uiteraard hoofdzakelijk in grafelijke families terug. Mark beschikt zeer zeker over de bestuurlijke talenten om in de toekomst aan de Europese Unie leiding te kunnen geven. Al tijdens mijn AtM-opleiding in Woudschoten heb ik met een cursiste van de groep van Ruud West gesproken over zijn hoge begaafdheid. Reeds op driejarige leeftijd las hij het kerstverhaal voor. Dat heb ik nog op film. Hij is nu 21 en heeft een musical geschreven met de titel 'Frankenstein'. Hij werkt op dit gebied intensief samen met Frank Sanders, de partner van Jos Brink. Frank heeft hem laten weten dat wat hij van mijn zoon heeft gelezen het gedachtengoed is van een veertig- of vijftigjarige. Mark is zijn tijd dus volop vooruit. Hij heeft mij echter laten weten nog geen aspiraties te hebben in zo'n omvangrijke en veeleisende functie. Maar dat heeft Prins William ook gezegd. De tijd zal het echter leren. Ik hoop dat Mark en William goed met elkaar overweg kunnen in de toekomst. Ze zullen veel steun hebben aan elkaar. Daar ben ik van overtuigd. Het volgende nieuws betreft onze zuiderburen. Jan Kalffs breuk met Rijnlandse conventies. Ik zal in deze brief niet het hele artikel overnemen, aangezien ik ervan uitga dat het al automatisch jouw aandacht heeft. Ik citeer echter één passage: "Toen uitgever Elsevier elf jaar geleden zijn kleinere concurrent Kluwer onverhoeds wilde overnemen, stuitte dat direct op verzet van de directie en de commissarissen. ABN ontpopte zich toen als de bank die zich tegen dergelijke vijandige overnames keerde. Tegen raider praktijken. Tegen Amerikaanse toestanden. En voor het behoud van het Nederlandse karakter van de 'parels' van het Nederlandse bedrijfsleven, al bleef dat laatste onuitgesproken." In dit verband denk ik aan de parels in de blauwe hoed en attendeer ik op het artikel met betrekking tot de vader van mijn belangrijkste supporter in Brussel. Zelfs Koning Albert bemoeit zich met de overnamestrijd. De moeder van de Generale Maatschappij spint garen bij een deal met Fortis want de aandelentransactie staat niet op zichzelf: in ruil voor de aandelen in Generale Bank verkoopt Fortis haar belang in de Generale Maatschappij aan moeder Suez Lyonnaise en dat is - achteraf gezien - een ijzersterke truc. Dat kan wel wezen, maar Jan Kalff heeft uiteraard wel mijn BOZO als laatste troef in zijn achterzak, die hij uiteraard kan uitspelen als lid van mijn stichtingsbestuur. Daarom vind ik het een goede zaak dat hij ook met Jean Luc Dehaene is gaan praten. Ik heb tot op heden immers al veel te lang moeten wachten op de feedback op mijn plan door de Belgische Minister-President. Ik wens de heer Kalff dus zeer veel succes met zijn overnamepoging. Als het hem lukt kan ik mij dan met een gerust hart in Spanje vestigen (eventjes), aangezien mijn proces daar thans ook op een eind loopt. Daaromtrent heeft het NRC ook een interessant artikel. GAL-proces Spanje politiek zwaar geladen. Dat neemt niet weg dat regeringsfunctionarissen een voorbeeldfunctie dienen te vervullen en niet te vervallen in reactief gedrag. Uiteraard ben ik van de gehele zaak zeer goed op de hoogte, aangezien ik mij in in 1993 ook bedreigd voelde door Felipes trawanten. Reden waarom ik mijn collega's in Alcalá de Henares heb verzocht de heer Baltasar Garzón in te schakelen teneinde dit probleem voor mij op te lossen. Reden waarom José María een week met binnenpretjes door het Palacio de la Moncloa heeft gelopen en dientengevolge niet aanspreekbaar was, nadat hij mijn felicitatiebrief had ontvangen na zijn installatie als Minister-President. Zijn regering wordt overigens ten onrechte conservatief genoemd. Ik heb immers nog heel wat leuke ideeën om met Pepe uit te voeren, nadat deze zaak achter de rug is. Met Mario Conde zal het echter niet goed aflopen. Zodra de heer Kalff de Generale heeft overgenomen kan hij vervolgens een bod doen op Banesto. Dat brengt dan het geschonden imago van de ABN-Amro weer in een beter daglicht dan in de tijd dat een manager zich persoonlijk over 25 miljoen had ontfermd in het kader van de truc van de eeuw. De heer Perote zit in de gevangenis van Alcalá de Henares, Cervantes' geboorteplaats. Hij is hierin terechtgekomen nadat ik op 4 mei 1995 mijn brief aan de Spaanse koning had verzonden en Zijn telefoon enkele dagen later door het bedrijf van de heer Perote bleek te zijn afgetapt. Mario Conde heeft - naar verluidt - ook nog pogingen ondernomen om Zijne Majesteit te chanteren in verband met Zijn welgemeende belangstelling voor mijn verongelukte 'novia' uit Engeland. In dit verband ga ik vanavond nog even terug naar eigen land en zie het artikel Wallage: Docters moet terug kunnen keren op zijn post. Dienaangaande heb ik vanavond het programma Zembla bekeken, waarin Winnie en Arthur hun feedback hebben gegeven op de 'Paleisrevolutie' van januari/februari van dit jaar. In dit programma is ook de heer Wallage aan het woord geweest. Naar mijn inzichten heeft hij daarin voor zijn beurt gesproken. De Minister-President is immers de officiële woordvoerder van zijn partij. Daar komt bij dat de heer Wallage - nota bene voor de televisie - de indruk wekte dat de Minister van Justitie de heer Kok had gebeld in de onderhavige kwestie in plaats van andersom.

Dat beschouw ik als een ontoelaatbare publieksmanipulatie die de grenzen der ethiek overschrijdt. Nochtans heb ik er geen moeite mee als de heer Docters van Leeuwen op zijn plaats terugkeert als hij mijn case-study 'De Zaak N.I.E.T.S." goed heeft bestudeerd en daarmee lijnen uitzet voor nieuw succesvol justitiëel beleid. Voorts meld ik dat ik gisteren op uitnodiging van de heer Kostas van het Griekse restaurant 'Mykonos' in de Drakenbrugstraat 3 een ouzo heb gedronken ter gelegenheid van het 12 1/2 jarig bestaan van dat restaurant. Ik droeg daarbij mijn sweatshirt uit Earls Court Gym en heb hem laten weten dat ik daar een vriendin had die ook veel hield van Griekenland. Vooral van Hydra. Ik zou daar vanavond gaan dineren, maar heb daar helaas geen gelegenheid voor kunnen vinden gezien de historische ontwikkelingen van vandaag. Ik denk nog even terug aan mijn brief over 'Business Creation'. Ik heb daar niet gesproken met de heer Noorlander, maar Te Winkel. De familie Noorlander uit Oegstgeest heeft zich - naar men mij heeft medegedeeld - met de herbouw van Huis ter Duin bezig gehouden. De heer Te Winkel had voor mij tien mille per maand in zijn achterhoofd. Dat kan nog worden rechtgezet. Een voorbeeld van hoe dat kan leverde Richard Krajicek vandaag - de vriend van de dame die mij indertijd zo vaak aan jou deed denken op Wimbledon - door zijn lijnrechter knock out te slaan, omdat hij niet goed luisterde. Ik ga nu naar bed. Welterusten.

Vrijdag 29 mei 1998
De trouwdag van Maurits en MARILÈNE. Dit is op de eerste plaats een moment om bij stil te staan. Ik wens hen alle geluk van de wereld. De Telegraaf meldt dat Mr. Pieter van Vollenhoven zich vanaf 1 januari van dit jaar ook 'prins' mag noemen. De Maastrichtse hoogleraar Gerard-René de Groot beroept zich voor deze stelling op artikel 1 lid 9 van het Burgerlijk Wetboek, volgens welk artikel het met ingang van begin dit jaar mogelijk zou zijn geworden dat mannen ook de naam en titel van hun vrouw mogen voeren. Ik citeer: "Prinses Margriet mag zich mevrouw Van Vollenhoven noemen, maar mr. Pieter die de prinsentitel bij zijn huwelijk in 1967 door koningin Juliana zou zijn onthouden, zou krachtens de wettekst ook de naam van zijn vrouw met aangepaste vorm van haar titels mogen voeren'. Dat houdt in dat ik mij ook 'prins' had kunnen noemen wanneer ik met Diana in het huwelijk was getreden. Die titel had ik overigens al aan mijzelf gegeven, zoals gebruikelijk in het verleden. Het Stan Huygens Journaal meldt vandaag in dat verband dat Hare Majesteit in principe geen bezwaar heeft tegen een huwelijk tussen Willem-Alexander en Emily. Voor haar geldt thans uiteraard dezelfde regel. Volgens het Stan Huygens Journaal zou Majesteit zich voornamelijk zorgen hebben gemaakt dat er een soortgelijke situatie zou ontstaan als met Diana. Diana heeft echter aangetoond dat zij haar Koninklijke Status beter aankon dan haar echtgenoot. Als tot een huwelijk tussen 'Alex' en Emily wordt besloten zie ik dat een langer leven beschoren dan het huwelijk van prins Charles gezien het integere karakter van onze Kroonprins. Ook verwacht ik minder intriges rond het Nederlandse vorstenhuis als zich thans rond mij en Diana's nagedachtenis afspelen. Mijn visie aangaande de betrokkenheid van de familie Khan bij onze problematiek wordt vandaag bevestigd door het artikel Architect Pakistaans kernprogramma spion in Nederland. Dit geeft maar al te duidelijk aan in welk wespennest Diana en de 'Spider in the World Wide Web' zich bevonden. In 1991 was zij immers nog zeer geïnterresseerd in de bevindingen van James Hewitt tijdens de Golfoorlog in Irak. Met name in de strategische aspecten, waar zij zeer veel inzicht in had verkregen. Ik verbind aan het bovenstaande nog geen conclusies, maar stel wel vast dat er een relatie bestaat tussen mijn acties in het Verenigd Koninkrijk, mijn voorgestelde familiebedrijf en de betrokkenheid van de familie Khan uit Stratford en Royal Leamington Spa. De berichtgeving in de Telegraaf van vandaag omtrent de nucleaire crisis in India en Pakistan geeft aan dat er een ongefundeerde vrees bestaat dat India haar buurland zou aanvallen. De Pakistaanse president Rafiq Tarar heeft echter wel de noodtoestand afgekondigd uit vrees voor "externe agressie". Hierbij heeft hij India niet bij name genoemd. Hij kan dus ook aan een andere 'agressor' denken. Die zal het in de komende tijd waarschijnlijk te druk hebben met het nemen van Nederlandse les, aangezien de meeste Nederlanders binnenkort een feestje willen vieren op de Champs Elysées. Zeker nu er tien atoombommen in het spel zijn gebracht is het wel belangrijk om de rust te bewaren. Nodig Peter maar uit voor de lunch met het advies om op het Elysée te gaan praten. Ruud van der Zalm heeft er ook al zoveel plezier aan beleefd dat wij ooit samen hebben gelunchd. Wat het laatste betreft is dat nooit een probleem geweest. Peter werd in mijn tijd vaak met een radio vergeleken. Hij spreekt in alle talen en is uitermate geschikt voor het geven van een interview. Op dat punt hebben wij samen nog leuke ervaringen met het programma van de NOS-ombudsman waarin wij zo'n kleine twintig keer de naam hebben laten vallen van het bedrijf waar we nadien die claim van hebben ontvangen, maar dat toch nog behoorlijk goed garen heeft kunnen spinnen bij ons interview. Veel hoef ik hieraan niet toe te voegen, denk ik. Het is alleen belangrijk dat hij ervoor zorg draagt dat wij binnenkort beiden in een Rolls-Royce komen te rijden. Ik kan jou immers onmogelijk achter op de bagagedrager mee naar de Engelenburg nemen voor een diner wanneer de Coldstream Guards daar de oprijlaan hebben afgezet. Bij dat andere perspectief denk ik nog steeds aan jullie Strategisch Perspectief hetgeen wel behoorlijk aangepast zal moeten zijn sinds september vorig jaar. Ik ben benieuwd hoe dat er thans uitziet. Met mijn concentratievermogen valt het wel mee. Ik denk dat ik de zaken vrij helder in beeld heb. Ik kan niet alles opschrijven wat ik weet. Het bovenstaande is slechts een tip van de sluier. Vandaar dat ik deze brief weer met veel genoegen voorzie van een postzegel uit die mooie serie Tien voor het huwelijk. Ik loop niet weg voor hetgeen er speelt. Ik heb vandaag vastgesteld dat Pakistan eveneens vijf kernproeven heeft genomen. Het staat thans dus vijf - vijf in de halve finale. Ik denk dat zij Het Beste genoegen kunnen nemen met dit gelijke spel en de bommen in de grond dienen te houden vanaf heden. Dan gaan wij samen door naar de Finale. Want We are the Champions. 12.05 MARILÈNE en Maurits zijn in de echt verbonden. Buitengewoon indrukwekkend. Prinses Margriet in het Nassaublauw van mijn dagboek, de stralende bruid in het rood en oranje en 'prins' Pieter met een paarse stropdas. Daarvoor ben ik hen zeer erkentelijk. Het moet ook een zeer bijzondere dag zijn voor de Baak, waarvoor ik jullie hiermee van Harte Geluk wens. Dat begrip van trouw, vertrouwen en betrouwbaarheid houden we erin. Mijn rouwende moeder heb ik nog even gebeld. Het is voor haar immers ook een zeer bijzondere gebeurtenis een lid van de familie Van den Broek in het huwelijk te zien treden met een Prins van Oranje-Nassau. Goed weekend, Johannes L. van der Heyden van den Broek. P.S. De afstand tussen MARILÈNE en Maurits bedroeg 52 meter, tussen Diana en mij 7 meter. De afstand tussen jou en mij was al tot nul gereduceerd de laatste keer. Ik ben bereid die afstand te handhaven. De eerste kaart kreeg ik van Herman. Nous Maintiendrons.

2 JUNI 1998 DE VIJFDE ROOS