Nijmegen, 2 september 1994 Beste Tjitse, Bedankt voor je brief van gisteren. Ik ga daar graag nog even wat diepgaand op in. Tegelijkertijd zal ik al brainstormend allerlei associatieve ideeën hieronder gaan spuien. Dit zal mij helpen om voor mijzelf de zaken goed op een rijtje te krijgen teneinde op 22 september een verantwoorde beslissing te kunnen nemen. Ik denk dat het goed is dat jij van dit persoonlijke besluitvormingsproces getuige bent.
Jouw brief
Het is inderdaad moeilijk voor mij geweest om jouw excuses te accepteren. Afgelopen woensdag ben ik vanuit Zoetermeer weer naar NOORDWIJK gereden om te ervaren wat het beeld van "De Baak" nu bij mij opriep. Ik realiseerde mij dat mijn brief met "het is een schande" bij de Baakdirectie op het bureau lag, terwijl ik er twee jaar in therapieën hard aan had gewerkt om het contact met De Baak te herstellen. Ik realiseerde mij dat door mijn toedoen L. nu in de kern van een probleem is geplaatst en dat Henk Lulofs daar getuige van is gemaakt. Hierdoor is wel mijn geloofwaardigheid aangetast. Ik denk niet dat L. jou die brief in dank zal hebben afgenomen. Zij springt zelf altijd buitengewoon zorgvuldig om met vertrouwelijke informatie over personen. Ik denk niet dat het handig is geweest wat je hebt gedaan, maar het is jouw beslissing geweest en daar ben je natuurlijk zelf verantwoordelijk voor, mede gezien de zes motieven die je in je brief hebt aangegeven. Mijn toegankelijkheid tot de Baakdirectie is nu sterk verkleind naar mijn idee. Ik hoop dat je verdere stappen kunt nemen om dat probleem, óók voor mij op te lossen en dat ik ik mij niet genoodzaakt hoef te voelen om persoonlijk in te grijpen. Ik vertrouw erop dat je de situatie thans in ons beider belang benadert. "Het was geen provocatie, maar een emotionele bui die spontaan zonder strategische overwegingen ontstond" bevestigt voor mij dat je in die tijd erg geëmotioneerd was. Ik maakte mij toen zeer bezorgd om de situatie. Ik denk ook wel dat je soms te eerlijk bent, hetgeen ik niet veroordeel, want ik kan ook niet tegen het verdraaien van de waarheid, maar het ventileren van je eerlijke mening in bepaalde situaties kan zich soms als een boemerang tegen je keren. Op lange termijn zul je echter wel resultaat boeken. De oude volkswijsheid "al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt ze wel" is op dit punt natuurlijk een fundamenteel begrip. Je kunt soms echter tegenover een overmacht komen te staan, maar het verhaal van David en Goliath staat ook aan de basis van de huidige staat Israël. Het is goed dat je je optrekt aan mensen die vochten voor een gerechtvaardigde zaak. Zo is Jan Wilzing voor mij een zeer inspirerende vriend geworden. In het Overijssels Dagblad van 14/7/94 verscheen er een artikel over hem met het opschrift "Ik ben graag de baas". Wat dat betreft lijken Jan en ik karakterologisch wel behoorlijk op elkaar en je weet dat ik ook zijn persoonlijke doelstellingen steun. De Amsterdamse advocaat Voutre, die jij drie jaar geleden in Suriname leerde kennen (in 1991?), is voor mij nieuw. Ben jij in het contact met hem niet meer op de hoogte gekomen van de drugshandel in dat land? Dat is zware business. Ik heb me deze week eens verdiept in de zaak Pablo Escobar, de vermoorde baas van het Medellín-drugskartel, maar dat was geen kleine jongen. De kartels hebben een gigantische macht. Ook las ik in De Gelderlander van 27 augustus een uitspraak van Europol-hoofd Jürgen Storbeck (Wilzings geesteskind):
"Wij hebben meer internationaal politie-onderzoek nodig. Neem het Cali-drugskartel uit Colombia. Die hebben een wereldwijd en een Europees netwerk. Veel mankracht. Een budget dat groter is dan dat van pakweg Griekenland. Zij hoeven niet, zoals wij, wetten van allerlei landen te respecteren. Ze opereren super-efficiënt, hebben wetenschappers in dienst op allerlei terreinen, hebben alle middelen en zijn veel machtiger. Zelfs met het meest efficiënte politie-apparaat is het nog zo dat bijvoorbeeld de hoofdcommissaris van Den Haag een lid van zo'n drugskartel in zijn stad kan laten arresteren met honderd kilo cocaïne in zijn bezit en een miljoen gulden. In Den Haag zijn ze dan dik tevreden, groot succes. Maar de drugs-organisatie zegt: jammer, maar het is het normale, beperkte verlies, kost ons misschien twee procent van onze omzet in Europa. De man wordt vervangen door een nieuwe, die gaat in Zoetermeer of in APELDOORN zitten. Er is geen netwerk vernietigd, zelfs niet in Nederland."
Woensdag ben ik tussen de middag even wezen winkelen in het Stadshart van Zoetermeer. Ze zijn er écht. De mensen weten niet wat ze horen als ik het vertel. Ik vind het ook een handige zet van Storbeck om dit artikel te plaatsen. De bevolking wordt zich dan wellicht wat meer bewust van wat zich in dit land afspeelt en slechts het collectief kan een grote macht terugdringen. Rond half twee liep ik op het Stadhuisplein van Zoetermeer. Plotseling verscheen er een klein, door electriciteit aangedreven driewieler, een snel wendbaar wagentje met een k (op dit moment, vrijdag 22.03 vindt er weer een soort overval plaats op het tegenover mijn kamer gelegen postkantoor, gierende banden en hard weglopende Surinamers) lein kistje achterop en een zendantenne. Op het wagentje zat een grove dikke neger met een helm. Hij had een microfoon in zijn hand en sprak daar een boodschap in. Toen ik hem nadrukkelijk in zijn ogen keek nam hij de wijk. Ik doe geen moeite meer om dat allemaal te melden. Ik zal de situaties uittekenen in de tekentherapie en dan zal men op korte termijn waarschijnlijk concluderen: "Die John van der Heijden was zo gek nog niet". Het Radboudziekenhuis zit nu overigens wel met een gigantisch probleem opgescheept. Jim Roosenboom moet onze nieuwe arts-assistent worden. Hij zal ter voorbereiding daartoe wel de dossiers van de groepsleden hebben bestudeerd en automatisch gestuit zijn op mijn brief van 12-10-93. Het is dan natuurlijk geen kleinigheid als je geconfronteerd wordt met de mededeling "Desgewenst leg ik het probleem ook aan de ziekenhuisdirectie en het medisch tuchtcollege voor" en zeker niet nadat een zeer zware delegatie over mij een gesprek heeft gevoerd. Ik heb besloten vooralsnog geen contact met Roosenboom op te nemen. Pas nádat hij zijn werkzaamheden op de psychiatrische kliniek heeft neergelegd zal ik opnieuw om dossierinzage verzoeken. Vandaag is mij duidelijk komen vast te staan dat mijn begeleidend team een ernstig probleem heeft. Berrie Arnold was plotseling afwezig omdat hij 'geen kinderoppas had', mijn video-therapeut reageerde overspannen nadat ik hem om 'duidelijkheid' had gevraagd, voor het eerst leidde Ferry Hartman de weekendbespreking en in het laatste halfuur concludeerde mijn groepscoördinatrice dat degene die een ander strak kan aankijken over veel macht beschikt. Ik heb dit uitgetest en het resultaat was verbluffend. Dat heb ik ook eens ooit gedaan toen ik in Eerbeek het projectleidersschap van de migrantencursus had overgenomen. De groep bestond toen uit 53 academisch afgestudeerde buitenlanders van ongeveer 22 nationaliteiten. Het was een zeer dynamische interculturele groep. Ik had die club echter binnen vijf minuten met mijn ogen onder controle. Aan het eind van de driedaagse sessie kreeg ik een open doekje van de hele groep. Wellicht ook omdat ik mij tijdens het cursusblok ook intensief met ieders problematiek heb beziggehouden. Het doet me deugd dat je nu dolblij bent met je NEI-rapport. Ik stel uit jouw woorden vast dat Maris het rapport van jou heeft ontvangen en dat hij heeft gezegd dat hij het een goed stuk vond. Heb je het stuk terugontvangen met de uitdrukkelijke garantie dat hij het niet heeft gekopiëerd? Ik sluit niet uit dat hij zelf met jouw wijsheid verder aan het werk is gegaan. Hij gebruikte toch iedereen ten behoeve van zijn eigen belangen? De opbouw van de Nieuw Elan-organisatie door stagiaires is daar al een bewijs van. Over zijn ontslagdatum heb ik jou al mededelingen gedaan. Als ik jouw opmerking zie van de in het nauw gekomen Maris moet ik ook ogenblikkelijk denken aan de inbraak in mijn computercentrum in Hoofddorp in december 1989. Ik heb er vandaag nog een tekening van gemaakt. Op mijn bureau ligt nu ook de Telegraaf van afgelopen woensdag met de ook door jou aangehaalde kop "Inbraakgolf maffia bij justitie". Die situatie heb ik al maandenlang voorzien. Ik baseer deze uitspraak op basis van mijn intuïtieve vermogens en mijn ervaringen, maar de verbanden zie ik wel en zeer duidelijk in mijn 'belevingswereld'. Die belevingswereld bestaat wel uit waarnemingen. Ik laat het aan de desbetreffende verantwoordelijken over om de verbanden aan te tonen. Het is alleen jammer dat het kwaad op die manier nog verder kan doorwoekeren en het dilemma van Storbeck daarmee bevestigd wordt. Maris' verzoek op 5 april '89 om in die tijd voor Mobilar of Marizate te gaan werken kan een bevestiging zijn van mijn vermoeden dat hij met jou verder wilde gaan op basis van je NEI-rapport. Dat zou dan natuurlijk wel oneigenlijk zijn geweest, want dat rapport is niet t.b.v. Mobilar of Marezate geschreven. Ik herinner me dat ik in die tijd ook door Maris ben uitgenodigd voor een gesprek in Amstelveen. Ik was halverwege de A2 tussen Utrecht en Amsterdam toen mijn auto de geest gaf. Mijn auto en ik zijn toen door de ANWB naar Maarn teruggebracht. Tijdens die rit heb ik nog nagedacht of ik wel de goede keus had gemaakt en heb toen besloten geen nieuwe afspraak meer met Maris te maken. Jouw 'onder curatele stelling' van Annet de Jong kan ik mij inderdaad nog herinneren. Ik was daarbij. Jouw opmerking over het 'vette cursusgeld als startkapitaal' voor zijn eigen nieuwe organisatie wijs ik echter volledig van de hand. Er bestond m.i. geen juridische mogelijkheid voor hem om cursusgeld voor De Baak naar zijn eigen bureau over te hevelen. Het was een bedrag aan cursusgeld ten behoeve van De Baak/Nieuw Elan-activiteit. Die 25 mille was slechts 'peanuts' op de totale begroting van de Nieuw Elan-organisatie. Dus zet dat verhaal maar uit je hoofd. Het ligt inderdaad voor de hand dat Maris al lange tijd vóór zijn ontslag aan het oprichten van Mobilar en Marezate werkte. Daar is niets onrechtmatigs aan. Het zou echter wel onrechtmatig zijn als hij daarbij gebruik zou maken van bedrijfsgegevens van De Baak en ik vraag mij in dit verband af of de in december 1989 gestolen computergegevens bij Maris terecht zijn gekomen. Ik realiseer me nu dat ik in dit verband van Boogaard en De Vries veel heb geleerd. Door hun bewijslast om te draaien heb ik een zeer duidelijk beeld gekregen van hun werkwijzen. Boogaard en Maris zullen ook op dit punt veel van elkaar hebben kunnen leren. Ik beschouw dit echter niet meer als mijn probleem, maar misschien kun je er iets mee. Misschien kun je ook iets met mijn beschrijving over het eerste - kordate - optreden van L. in haar leren jurk. Misschien vormt het gegeven dat het ministerie van justitie thans een klant van De Baak is voor jouw onderzoek een belangrijk aanknopingspunt. L. heeft in Amsterdam haar studie organisatiekunde gedaan. Jij hebt mij ooit eens geadviseerd haar afstudeerscriptie aan te vragen. Ik had daar geen behoefte aan, maar wellicht is het voor jouw zaak nu wel van belang. Doe dat maar. Dan weet jij ook met welke visie zij de Baakorganisatie is binnengekomen. Voor zover mij bekend was aan haar studie ook een stage verbonden. Zoek maar eens uit waar zij die stage heeft doorlopen. Dan zul je gauw de sleutel vinden voor jouw problematiek. De bal ligt helemaal bij jou. Ik kan niet om de indruk heen dat mijn acties van vorig jaar hebben geleid tot de IRT-problematiek en de val van Van Thijn en Hirsch Ballin (volledig speculatief). Mij is thans duidelijk te verstaan gegeven dat ik de zaak moet droppen, nadat ik kenbaar had gemaakt dat ik voornemens was vier ministers (nu ook die van EZ) bij de problematiek te betrekken, alsmede een Tweede Kamerlid (Gerrit Wolffensperger). Ook Erik Northolt is op het zelfde moment op het matje geroepen door burgemeester Patijn en mag geen politieke uitspraken meer doen. Op dat punt heb ik natuurlijk veel meer macht dan Erik Northolt, omdat ik niet gehinderd word door beroepsmatige verplichtingen.
"Hoe verhit daarover binnenskamers is gesproken weet ik niet, noch welke kracht hem die baan door de neus boorde- zijzelf, NE-bestuur, Van Lede? Wie zal het zeggen. In ieder geval L. niet, want die kwam pas een jaar later."
Ik denk dat ik in deze brief al duidelijk heb aangegeven welke kracht hen die baan door de neus boorde. Teun Leuftinck had mij daartoe al lang geïnspireerd. Ík was die kracht en dat is alom bekend. Jouw opmerking vermeld in de eerste alinea van pagina twee komt geheel overeen met 'mijn belevingswereld'. Twijfel jij nog aan mijn geloofwaardigheid? Jan Wilzing attendeerdde mij onlangs nog op het probleem van de 'flatliners' en de helicopterview. Heb jij dat bij Daniëlle Roex nog meegekregen? De flatliners zijn de wezens die tweedimensionaal communiceren. Zij hebben geen oog voor degene die de situatie driedimensionaal waarneemt. Tussen Jan en mij bestaat thans het discussiepunt wie die flatliner is en wie in de helicopter zit. Ik ben nooit in Colombia, Pakistan, Venezuela of de Nederlandse Antillen geweest, maar de kopie van mijn brief aan het VBMO-bestuur is wél uit mijn administratie ontvreemd. Ik ben jou dankbaar voor het toezenden van de kopie hiervan. Mocht het ooit tot een rechtzaak komen, dan kan worden aangetoond dat jij de tekst hebt ontvangen. Jij kunt daar dan van getuigen. Ik kan de tekst nog wel uit mijn tekstverwerker reproduceren, maar men zou dan kunnen verklaren dat ik die tekst pas achteraf zou hebben geproduceerd. Waarvan acte. Hartelijk dank. Op de tweede alinea kan ik bijna geen zinnig antwoord geven. Het enige dat ik ervan kan zeggen is dat ook L. te maken had met de erfenis van Tegels, die de projectleiders - ofwel toendertijd cursusleiders - een té grote eigen verantwoordelijkheid toekende. L. en ik hebben getracht die situatie te centraliseren. De obstructie werd echter wel erg groot, met name van Ravenstein en De Jong, waarna L. besloten heeft de situatie te decentraliseren (zie mijn getuigschrift).
Derde alinea:
Ik denk dat ik hierboven al voor een groot deel antwoord heb gegeven
op de in deze alinea gestelde vragen. Cruciaal zijn in dit verband
mijn brief aan
Roosenboom, de IRT-affaire, het ontslag van Hirsch
Ballin en Van Thijn, de problematiek rond PG Gonzalvez, de
opschudding in het Sint Radboudziekenhuis, mijn voornemen om Wijers, Ritzen, Sorgdrager,
de minister van Sozawe
en Wolffensperger bij mijn zaak te betrekken, mijn contact met
Van Aalst
en Lulofs,
mijn voorgenomen bezoek aan het tweede lustrum van de Open Universiteit,
mijn Cervantesplan
alsmede mijn contact met jou. Ik denk wel dat er een verband bestaat
tussen 'vette streep' en binnenkort ontslag. Ik heb waarschijnlijk
te veel knuppels in te veel hoenderhokken geworpen. Koppel ik
dat ook nog aan jouw activiteiten in het noorden, dan kunnen we
wel stellen dat wij dit land tot nu toe aardig hebben beziggehouden.
Ik denk niet dat de delegatie zich snel
achter mijn Cervantesplan
zal scharen. Het motief daartoe zal hoogstwaarschijnlijk liggen
in mijn brief van 14
augustus 1992 aan de economisch attaché van de Nederlandse
ambassade te Madrid.
Je ontvangt hierbij de tekst. Als ik een vette streep trek onder
mijn verleden betekent dat automatisch dat ik een persoonlijke
investering van ongeveerd vijftigduizend gulden in een bodemloze
put zie verdwijnen. Het betekent ook het einde van mijn geloofwaardigheid
tegenover de Nederlandse
ambassade te Madrid,
de Spaanse ambassade in Den Haag, Het Instituto
Cervantes in Alcalá
de Henares, de Spaanse
regering, CERYSE
(Julio Sampedro), het Malaca
Instituto en overige
Spaanse instituten, Van
Aalst (m.b.t. koersbepaling), Lulofs,
die ik in een brief
van1 augustus jl. heb laten weten: "Mijn
"Cervantesplan"
zal ik doorzetten op grond van het loopbaanadvies van augustus
1991 en mijn koersbepaling van februari
1992. Er zullen nog
wat hindernissen moeten worden genomen, maar elke horde is te
nemen, zij het met de nodige ondersteuning. Ik vertrouw erop De
Baak tot mijn betrouwbare netwerkcontacten te kunnen blijven
rekenen. Bovendien wens ik je geluk met de uitbreiding van het
directieteam en het veranderingsproces dat binnen De
Baak is doorgevoerd". Besef
jij thans welk probleem jouw "misdrijf-optie" bij mij
heeft veroorzaakt? Ik moet er nu goed over nadenken of mijn contact
met jou in de toekomst nog wel mogelijk is. Jouw communicatie
met L. zal daarbij een belangrijke rol spelen. Mijn positie scharniert thans om het contact met
Loek van Munster.
Loek is zeer duidelijk naar mij toe en ik naar hem. Ik ben gesteld
op dat soort harde confrontaties. Hoe harder de confrontatie,
des te sterker de gevoelde vriendschap: eerlijkheid en duidelijkheid
ten opzichte van elkaar. Hij heeft mij gekarakteriseerd als een
'don Quijote'. Ik heb hem daar volledig gelijk in gegeven en
gezegd dat ik zo geprogrammeerd ben: kiezen voor principes, gebaseerd
op rechtvaardigheid, en die waarden verdedigen, zoals de ridders
in de riddertijd en de adel van heden ten dage. Hare
Majesteit zal nu wel op de hoogte zijn van mijn 'quijotería',
o.a. via haar zus Irene.
Vanavond ontving ik een telefoontje van
Harrie Wagemakers. Harrie heeft met zijn vriendin Maria
Evelein een pelgrimstocht gemaakt naar Santiago
de Compostela. Ze hebben daar een jaar over gedaan: 5200 kilometer
te voet. De pelgrimstocht naar Santiago
is mijn BOZO.
Die vondst is van de geniale coach Teun Leuftinck. BOZO
wil zeggen: Bijzondere Optie Zonder Overeenkomst. Het is een persoonlijke
onderhandelingsoptie die je als troef altijd in je achterzak moet
meedragen. Mijn BOZO
is de pelgrimstocht naar
Santiago. In het gesprek
van afgelopen dinsdag heb ik mijn standpunt duidelijk gemaakt.
Ik heb gesteld dat ik geen ander alternatief voor mijn plannen
heb dan een pelgrimstocht
naar Santiago. Gisteren ontving ik van een van de belangrijkste
delegatieleden het bericht:
"Prima gesprek John!
Volgens mij hebben we alle kansen het goed aan te pakken!
Ik zie het zitten (30/8)"
Ik blijf graag even misterieus. Ik denk dat jij met jouw verstand snel goede conclusies kunt trekken. Van de andere kant gun ik graag de eer aan Halbertsma, Roex en Leuftinck. Dit zijn gouden mensen. Afgelopen dinsdag heb ik ook mijn delegatie als een gouden club betiteld. Dank ook voor je opmerking in alinea vier en je telefoontje van vanmorgen over hoogbegaafdheid. Je hebt dit goed gesignaleerd. Mijn zoon Mark bleek op de lagere school al tijdens de onderzoeken m.b.t. vervolgonderwijs hoogbegaafd te zijn. Hij scoorde - op één na, waarbij hij 96% scoorde - op alle onderzoeksvelden 100%. Wij hebben hem toen naar het gymnasium gedaan om te voorkomen dat hij zich zou gaan vervelen. Nederland had geen voorziening voor een hoogbegaafde leerling als mijn zoon. Ter informatie voeg ik hier ook nog de uitslag bij van de psycholoog U. Mirovic op 23 juli 1991 afgenomen persoonlijkheidstest. De sleuteltekst is voor mij: "Hij kan goed samenwerken met de medewerkers die slim genoeg zijn om hem in zijn doen en laten te kunnen volgen en die hun werk snel en accuraat kunnen en willen uitvoeren." Ik hoorde inderdaad ook altijd tot de beste leerlingen van de klas en ik heb nog een verklaring van de kweekschooldirectie dat ik tot de beste vijf leerlingen van de school behoorde. In de AtM-tijd heb ik daar ooit nog eens over gediscussiëerd met een psychologe die zich met die problematiek bezighield. De conclusie was dat het zeer moeilijk is voor hoogbegaafden om zich in de samenleving te handhaven. Ik beschouw het doel van de therapie dan ook: "afvlakken". Ik denk niet dat dat lukt. Ik kan alleen maar werken met mijn kwaliteiten. Na afloop van het zware gesprek afgelopen dinsdag werd er met een glimlach gezegd: "Don Quijote!" Het maakt mij niet uit dat men de spijker op de kop slaat. Mijn realiteit is mijn realiteit. En het boek van Don Quijote de la Mancha heeft 1200 bladzijden en beperkt zich niet slechts tot het gevecht tegen de windmolens. Ik denk dat de samenleving dit na de bijbel meest gelezen boek ter wereld nog maar eens goed moet bestuderen.
3 september
Woensdag heb ik ook mijn begeleider bij de CRI gesproken over 'mijn leven na de CRI'. De arbeidstherapie houdt deze maand op en we zoeken naar een naadloze aansluiting bij een andere organisatie. Ik heb zelf aan het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen gedacht, vanuit De Baak werd geadviseerd te denken aan het Ministerie van Economische Zaken, omdat ik daar met mijn Cervantesplan ben begonnen, maar mijn chef adviseerde mij voor mijn gemoedsrust niet te gaan werken in een omgeving waarin ik kan worden herinnerd aan conflicten (O&W) of waarmee ik een emotionele binding heb (EZ/De Baak). Er wordt gewerkt aan een alternatief. Dit is de problematiek die mij op dit moment bezighoudt. Ik sta voor zware keuzes. Op de een of andere manier vind ik dat de lijn van hetgeen we in onze gesprekken en correspondentie aan de orde hebben gesteld een stuk voortzetting moet hebben. Je hebt al eerder een voorstel gedaan om met jou samen de strategie af te stemmen. Ik heb vóór 22 september geen gelegenheid meer om naar het noorden te komen. Ik stel het op prijs van jou te vernemen welke elementen jij uit onze briefwisseling verder wilt gaan gebruiken zodra ik genoodzaakt zou worden om voor enige tijd het contact met jou te beëindigen. Ik zeg niet dat het gebeurt, want ik heb ook naar L. toe een commitment uitgesproken dat ik jou in je maatschappelijke problematiek zal blijven ondersteunen. Graag hoor ik van jou hoe jij nu een bijdrage kunt leveren aan de oplossing van mijn grote dilemma. Hartelijke groet. Bijlagen: brief aan de Nederlandse ambassade van J.L. van der Heijden d.d. 14-08-92; persoonlijkheidstest (Hey) U. Mirovic.
Persoonlijkheidstest(Hey)
U. Mirovic
Afgenomen op 23
juli 1991 te ZEIST
door U. Mirovic. In Joegoslavië psychologie gestudeerd, als
tolk-vertaler in Egypte gewerkt. Nadien als hoofd PZ gewerkt bij
een bedrijf met 250 Joegoslaven in dienst. Hier leren werken met
Amerikaans testsysteem ten behoeve van functieclassificatie. Mirovic
is onlangs gescheiden. Heeft twee kinderen, een dochter van 16
jaar op het gymnasium en een zoon van 19 op Nijenrode. De dochter
heeft zeer geleden onder de scheiding.
Mirovic had de volgende uitspraken:
"Bij Nieuw Elan vond u een huis waarin u zich thuisvoelde.
U kreeg er de erkenning die u toekwam. U staat er heel goed voor.
(Dit zegt iets van de cultuur waar ik mij thuis voel: een ondernemerscultuur.
Nodig: trekkersrol)." De testuitslag maakt een onderscheid
tussen aangeboren, aangeleerd en een synthese. De synthese geeft
aan: leiderstype.
"Aangeboren: sterk conceptueel, ideeëngenerator. Sterk analyserend denkvermogen. U kunt elk probleem aan. Karakter: volhardend, doorgaan op dezelfde weg. U bent bereid risico's te nemen. Niets kan u ervan weerhouden uw doel te bereiken. Lukt het u vandaag niet dan lukt het morgen. I do it my way. U bent intelligent. U denkt snel en scherpzinnig, doeltreffend en efficiënt. U houdt niet van ellenlange verhalen. Verhalen die niets te maken hebben met wat u wilt bereiken interesseren u niet. Uw managementvaardigheden zijn aangeleerd. Gebruik ze. Uw aangeboren kracht ligt op het gebied van ontwikkelen. Idee: ontwikkel een dienstenpakket en verkoop dat. Ga naar Spanje en kijk wat Nederlanders daar nodig hebben of praat met Spanjaarden in Nederland en kijk naar hun behoeften. M.b.t. relatie: uw probleem hoeft niet te liggen in cultuurverschillen. Eerder in het wegvallen van een gemeenschappelijk doel. Wees bewust van wat u gemeenschappelijk hebt opgebouwd." Mirovic verder m.b.t. karakter: "Sterk individualistisch. Het sociale hoort er wel bij, maar het hoeft voor u niet zo. Kies dus voor een kleine organisatie. Een pas opgerichte organisatie of een zelf op te richten organisatie. Ontwikkel en laat anderen het uitvoeren. U vindt uw motivatie niet in een geldelijke beloning. U geeft het liever uit. U wilt iets goeds tot stand brengen en merken dat het wordt gewaardeerd. Dat is uw primaire drijfveer. U bent eerlijk. Zoek dus mensen om u heen die dat ook zijn. U neemt altijd iets meer hooi op de vork dan van u verwacht wordt. U bent een perfectionist: het kan altijd beter. Niet gemakkelijk in de omgang. U kunt er niet tegen dat anderen dingen fout doen. U kunt niet tegen stommiteiten. Als u uw koers bepaald heeft kan niemand u daarvan afbrengen. Als anderen een weg voorstellen die u zichzelf niet heeft voorgenomen te gaan, zal het moeilijk zijn voor die anderen u nog in hun koers te krijgen. U bent een manager, een organisatie-manager, een self made manager. U zet graag de grote lijnen uit en laat de details het liefst aan anderen over, met uitzondering van de details die u zelf waardevol vindt. U heeft een groot vrijheidsstreven. U past niet in structuren. U geeft wel structuren aan maar wil daarbinnen maar een beperkte tijd opereren. Dan voelt u zich gevangen en wilt u weer iets nieuws, een nieuwe trein op de rails."
Mijn conclusie:
Zelfanalyse aan de hand van uitspraken: "Je schuift beslissingen
voor je uit. Ervan uitgaande dat dat een van mijn wezenlijke eigenschappen
is en dus tot mijn sterktes behoort, besluit ik door te gaan met
het proces van weloverwogen beslissingen nemen. Dus doorgaan op
dezelfde weg: een dienstenpakket en een organisatie ontwikkelen.
Dit proces laten begeleiden. Mensen om me heen verzamelen die
ik mijn vertrouwen kan geven en die o.a. mijn zakelijke belangen
kunnen behartigen. Misschien moet ik nu al gaan zoeken naar een
manager die de directie over de organisatie gaat voeren wanneer
deze operationeel is. Goede constructie nodig waarbinnen mijn
belangen goed worden behartigd.
Schriftelijke rapportage van U. Mirovic (International Business & Management Consultancy):
CARRIÈREPLANNING
Potenties:
* Van nature gedreven persoonlijkheid die activiteiten op zijn
werkterrein het liefst zelfstandig genereert en zo mogelijk in
praktijk op zijn eigen manier uitvoert. Al luistert hij vaak naar
de meningen van anderen inzake in de uitvoering gerezen problematiek,
doch heeft hij bij voorbaat in zijn eigen ideeën c.q. oplossingen
het meeste vertrouwen.
* Dankzij zijn scherp analytische denkvermogen, zijn kritische
instelling, danwel vanzelfsprekend op verantwoorde wijze ingenomen
houding is hij voortdurend bezig met het ontwikkelen van de qua
omvang, nogal behoorlijke concepten en ideeën.
* Over het algemeen is hij een conceptueel denker, nu en dan theoreticus
die in doorsnee meer geïnteresseerd is in de vastgestelde
doelstellingen dan in de details daarvan. Deze laatste delegeert
hij graag aan andreren, waarbij hij zowel vorderingen als de resultaten
van hun werk stipt controleert.
* Hij is een goede oplosser van structureel voorkomende problemen,
waarbij hij ter wille van de door hem te bereiken geplande resultaten,
alle hem bekende alternatieve oplossingen daarvoor aanwendt.
* Als een meer technisch-procesmatig dan mens-georiënteerde
persoonlijkheid, toont hij in zijn werk interesse voor meningen
c.q. gevoelens van anderen. In omgang met zijn medewerkers is
hij feitelijk, duidelijk en soms in de zin "take it ot leave
it" kort en agressief.
* Hij werkt het liefst in een kleinere organisatie waar niet alles
gestructureerd c.q. geregeld is en waar hem voldoende handelingsruimte
gegund wordt om zijn ideeën op zijn eigen manier en tempo
te ontwikkelen en stroomlijnen. In een organisatie met een autoritair
leiderschap, waar onder druk wordt gewerkt, kan hij zich noch
optimaal ontplooien noch gemotiveerd te werk gaan.
* Hij kan goed samenwerken met de medewerkers die slim genoeg
zijn om hem in zijn doen en laten te kunnen volgen en die hun
werk snel en accuraat kunnen en willen uitvoeren.
* Zijn werkmoraal is positief gericht.
MOTIVATIEBEHOEFTE
* Actief zijn in een organisatie c.q.omgeving die bereid is zijn
ideeën te accepteren en ze te willen en kunnen realiseren.
* Een organisatie met een uitdagend, veranderings/risicominded
management die hem ruimte biedt om zijn doelstellingen mede te
kunnen bepalen en ze als zodanig uit te kunnen voeren.
* Erkenning en waardering van zijn creatieve ideeën, voorstellen
en met name zijn behaalde prestatie.
