12 OKTOBER 1993 MEDISCH GEHEIM

J.L. van der Heijden. Zwanenveld 91-21. 6538 SH NIJMEGEN. MEDISCH GEHEIM Drs. J. Roosenboom Sint Radboudziekenhuis Afdeling Psychiatrie Postbus 9101 6500 HB NIJMEGEN. Nijmegen, 12 oktober 1993. Geachte heer Roosenboom, Conform onze op 8 oktober jl. gemaakte afspraak m.b.t. het binnen uw afdeling constateren van eventuele psychotische, licht paranoïde verschijnselen, schets ik hieronder enkele ingrijpende gebeurtenissen in mijn leven die op de gang van zaken in het heden nog hun invloed uitoefenen. Ik vertrouw op uw medische geheimhoudingsplicht mede t.a.v. de in dit stuk genoemde personen en organisaties.

a. Twee conflicten binnen mijn dienstverband als directeur van NIOW-Talen B.V. (1981-1987)

1. In 1983 heb ik als VBMO-bestuurslid, gesprekspartner van het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen en woordvoerder voor het particulier mondeling onderwijs toenmalig staatssecretaris Ginjaar-Maas verzocht maatregelen te nemen tegen het oneigenlijk gebruik van subsidiegelden door het reguliere Dag/Avondonderwijs voor volwassenen. Het ministerie heeft toen een ten voorbeeld strekkende maatregel getroffen tegen het Westfries Avondcollege en deze school gesommeerd fl. 1,6 miljoen aan in de ogen van het departement onrechtmatig gedeclareerde subsidies terug te betalen. De rector van de desbetreffende school is in dat verband beschuldigd van FRAUDE en heeft daarbij zijn baan verloren.
2. Ten tijde van mijn ziekte in februari 1987 heb ik in een conflict tussen mijn medeaandeelhouders van het NIOW en mijn belangrijkste medewerker (thans directeur van de door mij opgerichte STICHTING BEROEPSGERICHTE OPLEIDINGEN - SBO) partij gekozen voor laatstgenoemde, nadat mijn partners mij in 1985 hadden gedreigd gebruik te gaan maken van de anti-misbruikwetgeving die in 1987/88 tot stand zou komen. Dit heeft geleid tot een civiele procedure van twee jaar waarbij mijn gezin de last heeft gedragen van een claim van drie ton en beslaglegging op onze bezittingen, juist in een tijd dat ik door de werkdruk en ontstane spanningen volledig arbeidsongeschikt was geworden.

b. Mijn interventie in een organisatieprobleem van de Baak/Nieuw Elan/VNO
In 1989 heeft er ten gevolge van een door mij ingediend soort rapport van bevindingen een managementwisseling plaatsgevonden binnen het managementopleidingsinstituut van het Verbond van Nederlandse Ondernemingen, de Baak/Nieuw Elan. De positie van toenmalig VNO-voorzitter Van Lede was daarbij in het geding. Er stonden miljoenenbelangen op het spel. Oprichter van de activiteit Nieuw Elan en concurrent van SBO is mede ten gevolge van deze interventie ontslagen. Achteraf is mij komen vast te staan dat deze man contacten onderhoudt met mijn voormalige NIOW-partner die verantwoordelijk is geweest voor de tegen mij gevoerde procedure en de onrechtmatig gelegde beslaglegging op mijn privé-bezittingen.

c. Mijn contacten met SBO en NIOW tijdens mijn dienstverband bij De Baak
In de nadagen van mijn dienstverband bij De Baak heb ik gesprekken gevoerd met mijn voormalige NIOW-partners. Een van beide partners had zich laten ontvallen dat zij enige tijd geleden een gratis studiereis naar Colombia aangeboden hadden gekregen en nadien een gratis vakantie op Aruba hadden doorgebracht. Ook had ik contacten met concurrent SBO. Voorzitter hiervan was inmiddels mijn toenmalige buurman, oud-bestuurslid van de vakbond UNIE-BLHP.

d. Mijn ontslag bij De Baak en het hieropvolgende Persoonlijke Marketing Plan
In de tijd dat ik de hernieuwde contacten had met mijn voormalige NIOW-partners is mij het ontslag bij De Baak aangezegd. De Nieuw Elan-directie heeft mij begeleid bij mijn verdere keuzeproces en mij door een voormalig directeur belastingzaken bedrijfsstrategisch zwaarwichtige adviezen laten geven, het u bekende loopbaanadvies van het Bureau Psychotechniek. Een van die adviezen betrof het analyseren van mijn omgevingsnetwerk.

e. De oprichting van het Instituto Cervantes Benelux en de Stichting Cervantes Benelux Op basis van genoemd loopbaanadvies van juni 1991, waarin tevens is geadviseerd een nieuw instituut op te richten, heb ik in maart 1992 het merk "Instituto Cervantes" in de Benelux gedeponeerd. Hierover heb ik twee gesprekken gevoerd met de cultureel attaché van de Spaanse ambassade, mevrouw María Jesús Alonso. Zij heeft mij laten weten dat ik hiermee drie Spaanse ministeries (Educación y Ciencias, Asuntos Culturales en Asuntos Extranjeros) de mogelijkheid heb ontnomen om in de Benelux een instituut onder die naam op te zetten. De Spaanse regering tracht thans een wereldwijd netwerk te realiseren onder die naam. In de Benelux vormt mijn merkdepot daarin echter een juridische hindernis. In oktober 1992 heb ik de Stichting Cervantes Benelux opgericht. Ikzelf ben secretaris. Via het SBO-kanaal heb ik een in het verleden in Spanje opererende hooggeplaatste ABN-functionaris tot penningmeester kunnen benoemen, de heer A. Veltman, en via het Nieuw Elan-kanaal ben ik in contact gekomen met een voormalig directeur van Philips Argentinië, die enige tijd het voorzittersschap van het stichtingsbestuur heeft vervuld, de heer J.W. van Aalst.

f. Mijn reis door Spanje gedurende de periode april-juni 1992
Na goedkeuring van de bedrijfsvereniging BVG heb ik i.v.m. mijn toenmalige echtscheidingsproblematiek in de periode 30 april t/m 15 juni 1992 een reis gemaakt naar respectievelijk Valladolid, Salamanca, Madrid, La Mancha, Córdoba, Sevilla, Jerez de la Frontera, Cádiz, Málaga, Granada en Alicante. In Madrid heb ik onder meer gesproken met een hoge functionaris van de Nederlandse ambassade (economisch attaché Drs. F. Hulsman), de Nederlands-Spaanse Kamer van Koophandel (mevrouw Bouman), het Instituto Cervantes (secretaris generaal Don Juan Gimeno) en een oud-directeur van Philips Spanje (Don Julio Sampedro). In de overige plaatsen heb ik gesprekken gevoerd met de directies van een twintigtal particuliere opleidingsinstituten, o.a. verenigd in de Asociación Empresarial de Escuelas de español en Andalucía (AEEA). In september 1992 ben ik op uitnodiging te gast geweest bij de directie van het Málaca Instituto te Málaga, mevrouw Ida Willadsen.

g. De Nederlands-Spaanse Kamer van Koophandel
Het beleidsplan van mijn Instituto Cervantes voorziet in het verzorgen van Spaanse taaltrainingen ten behoeve van het Nederlands-Spaanse bedrijfsleven. Hiertoe heb ik gezocht naar samenwerking met de Nederlands-Spaanse Kamer van Koophandel te Den Haag en Madrid.

h. Het bureau N.D. van Goethem te Vught
Dit is een organisatie-adviesbureau o.l.v. een in de Spaanse Burgeroorlog aan de fascistische zijde van Franco gevochten voormalig hoge militaire functionaris die zijn militair-strategische inzichten toepast op bedrijfsmatige settings. Zijn zoons zijn twee agressieve advocaten. Een van hen is medeverantwoordelijk voor de in 88/89 tegen mij en SBO gevoerde procedure. Ook andere instituten hebben onder hun agressieve juridische strategieën en tactieken geleden, zoals SBO Utrecht en IBO ZEIST.

i. Het bureau International Venture Consultants (IVC) te Madrid
Dit bureau, onder directie van de heer Erik K., behartigt zakelijke belangen van in Spanje gevestigde Nederlandse ondernemingen. Oprichter is bovengenoemde N.D. van Goethem. Met een voormalig IVC-medewerker, managing director van Iberian Trade Promotion te Arnhem, de heer M. Lindenborn, tevens oud-directeur Bührmann-Tetterode te Almería, heb ik enige tijd contact gehad. Volgens zijn mededelingen is de Nederlands-Spaanse Kamer van Koophandel in februari van dit jaar failliet gegaan en is de heer Erik K. bij dit faillissement als curator opgetreden. E.K. heeft naar zijn zeggen de activiteiten, bedrijfsgegevens en failliete boedel voor een symbolisch bedrag naar zijn eigen bedrijf IVC overgeheveld.

j. Communicatie met de markt
In de periode december 1992-maart 1993 heb ik mijn Cervantes-bedrijfsplan voorgelegd aan een veertiental particuliere opleidingsinstituten t.w. Centro de Estudios (Leeuwarden), Stivar College (ROTTERDAM), MEAB (Leiden), HOI Opleidingen (Alkmaar), Instituut voor Taalhantering (Zwolle), AAPEHA talenacademie (Breda), B&D Hulscher Opleidingen (Assen), Instituut Notenboom (Eindhoven), Interacademie Hulscher B.V. (Soest), Instituut Mercuur (Emmen), Talencentrum Den Haag, LINGUARAMA Nederland (Den Haag/Hoofddorp), Instituut Röben (Leeuwarden) en DOC-opleidingen (Doetinchem/Enschede/Eindhoven). Hiermee zijn genotuleerde besprekingen gevoerd. Doel: gemeenschappelijk opzetten van een landelijke opleidingsketen onder de naam "Instituto Cervantes".

k. Bijeenkomst op 27 april 1993 te Maarsbergen
Van bovengenoemde groep VBMO-leden had ik op dinsdag 27 april een aantal instituten uitgenodigd voor een gezamenlijke strategiebespreking in Motel Maarsbergen.

l. Gebeurtenissen rondom "Maarsbergenoverleg"
Ik schets u hieronder wat zich in die laatste week van april en de eerste week van mei aan gebeurtenissen heeft plaatsgevonden en welke bewegingen ik in relatie hiermee heb waargenomen. In maart deelde de voorzitter van ons stichtingsbestuur, oud Philips-directeur Van Aalst, mij telefonisch mede dat april de "maand van de waarheid" zou worden. Enige tijd daarvoor was onze penningmeester door de hoofddirectie van ABN-AMRO op ziekteverlof gestuurd. Op vrijdag 23 april ontving ik van de directeur van HOI Opleidingen (Alkmaar), de heer Van Essen, te elfder ure het bericht dat hij op 27 april niet aanwezig zou zijn. De secretaresse van de directeur van DOC-opleidingen bevestigde de komst van directeur Willemsen. 's Middags was ik op uitnodiging van de directie van LINGUARAMA Nederland in Hoofddorp aanwezig bij de opening van de Hoofddorp-vestiging van dit instituut waarvan ik ooit de eerste directeur was geweest. Op zaterdag 24 april verscheen er in De Telegraaf een artikel onder de titel "Gewonnen en toch zwaar verloren" (zie bijlage). Dit artikel gaat over de onder a.1. genoemde rector van het Westfries Dag/Avondcollege, de heer G.H. Kraij. De heer Kraij woont in dezelfde streek als de directeur van HOI Opleidingen, de heer Van Essen. Dezelfde dag ontving ik van een oud-Nieuw Elan-cursist, de heer T. Breuker uit Groningen, een brief met de volgende tekst: "Als je je niet veilig voelt moet je onmiddellijk de politie waarschuwen, met vermelding van mogelijke bedreigers. Veiligheid komt voor alle andere dingen. Ik blijf mij verbazen over de sterke groei van moord en doodslag in Nederland en de soms geringe reden daartoe. Er lopen heel wat potentiële moordenaars rond tegenwoordig. Misschien is het ook verstandig disc's met gevoelige info in een bankkluis op te bergen en daarvan de politie in kennis te stellen." Nadat ik op zondag 25 april telefonisch overleg met de heer Van Aalst had gevoerd ontving ik op maandag 26 april een bericht van DOC Opleidingen dat de directie van dit instituut verhinderd was voor de bijeenkomst van 27 april. Ik heb nadien alle deelnemers laten weten dat de bijeenkomst tot een nader vast te stellen tijdstip is uitgesteld ten gevolge van een persoonlijk probleem. De afspraak met het Centro de Estudios uit Leeuwarden heb ik gehandhaafd en ben op dinsdag 27 april 's middags naar Leeuwarden gereden na mijn bedrijfsgevoelige informatie uit mijn huis te hebben verwijderd en politiebescherming te hebben aangevraagd. De politie heeft daarbij de volgende informatie in zijn informatiesysteem opgenomen: "Melder komt aan het district met het volgende verhaal. Hij is lange tijd bezig geweest met de wettelijke erkenning van het particuliere mondeling onderwijs. In 1983 heeft hij een kruistocht gehouden tegen het onwettelijk gebruik van subsidiegelden. In een artikel in de Telegraaf van 24 april 1993 met de titel Gewonnen en toch zwaar verloren wordt gesproken over criminalisering van het onderwijs. In 1987 heeft hij zich als directeur van het instituut NIOW Talen BV uit onvrede met de bestaande situatie terruggetrokken. Dit heeft geleid tot een conflict met het instituut NIOW BMO bv. Dit instituut heeft op oneigenlijke wijze het predikaat erkend door de minister van onderwijs en wetenschappen verkregen. De melder beschikt over zeer belangrijke bedrijfsstrategische informatie. De melder is onder druk van een juridische procedure in een situatie gemanoeuvreerd, die ertoe heeft geleid dat hij zijn bezittingen heeft moeten verkopen en zijn gezin heeft moeten ontbinden. Tevens ondervindt hij hierdoor ernstige problemen met zijn gezondheid. Het is niet uit te sluiten dat er bedreigingen aan het huisadres van de melder komen. Hij voelt zich door de situatie bedreigd." Mijn flat is beschermd. D.w.z. er moet eerst beneden in de hal worden aangebeld en de naam worden genoemd voordat men wordt binnengelaten. Hierover zijn met de bewoners afspraken gemaakt. Desalniettemin werd er na mijn terugkomst uit Leeuwarden die dinsdagavond rond 23.00 uur aan mijn deur gebeld. Door een klein kijkgaatje kon ik zien dat er iemand voor de deur stond. Al eerder had ik sporen van braakschade aan mijn deur bespeurd. Ik heb de persoon toegeroepen zich te melden. Toen dat niet gebeurde heb ik ogenblikkelijk de politie gewaarschuwd. Die stond binnen vier minuten met een overvalteam voor de deur. De volgende dag, woensdag 28 april, heb ik alle sleutelfiguren op papier gezet met enkele trefwoorden voor de politie. Vervolgens ben ik naar het bureau Slachtofferhulp gereden waar ik om 10 uur een afspraak had. Op het Bureau Slachtofferhulp heb ik verzocht persoonlijk te mogen spreken met de voor de tegen mij gevoerde procedure verantwoordelijke Officier van Justitie. De dienstdoende functionaris van het bureau heeft hierop contact opgenomen met het parket in Utrecht. Dit was niet direct mogelijk zodat ik daarna t.g.v. uitputtingsverschijnselen onder begeleiding van dezelfde dienstdoende functionaris, de heer Van Halsteren, naar mijn huisarts Van Gaal ben gegaan. Hier heb ik mijn probleem besproken en ben vervolgens naar het politiebureau gereden en heb gesproken met de heer Wim Janssen. Dezelfde dag was mij door een medebewoonster van mijn appartementencomplex, mevrouw Nobelen, medegedeeld dat de avond ervoor een groep van ongeveer tien jongelui het appartementencomplex was binnengedrongen en op verschillende plaatsen had aangebeld. Ook was men bezig geweest de afvalcontainer, waarin vuilniszakken van het appartementencomplex worden gedeponeerd, leeg te halen. Het was een gigantische chaos volgens deze ooggetuige. Hetgeen op koninginnedag 30 april is gebeurd heb ik u reeds mondeling laten weten. Een bevestiging van deze gebeurtenis heb ik diezelfde dag aan de Nijmeegse politie doen toekomen met de volgende tekst: "Geachte heer Janssen, Ter bevestiging van mijn faxbericht van afgelopen middag doe ik u hierbij melding van het volgende incident: Nadat ik mijn "evaluatierapport" van "Operatie Spider" aan u had doorgefaxt en mijn brief aan de heer Van Aalst in Alverna in de brievenbus had gedeponeerd ben ik naar het naturistenrecreatiegebied De Berendonck gegaan. Dit gebied wordt normaliter bezocht door naturisten. Mensen zijn dus ongekleed. Ik heb begrepen dat dit gebied een z.g.n. gedoogzone voor naturisten is. Vier minuten nadat ik mij van mijn kleding had ontdaan verscheen er een op de heer Dick van Goethem lijkend persoon met een speurhond, een bruin-wit gevlekte bokser. Gezien de opvallende gelijkenis vermoed ik dat deze heer een zoon van Dick van Goethem is. Nadat deze heer zich in de richting had verplaatst waar ik vandaan was gekomen verscheen er een groep agressief uitgedoste motorrijders. Ik bevond mij op een schiereiland en was dus in het nauw gedreven. Van Goethem moet deze situatie, vanuit zijn militair-strategische visie, uitstekend hebben ingeschat. Ik heb vervolgens om hulp gevraagd aan de omstanders en gezegd dat ik mij bedreigd voelde. Een op de Graafseweg 76 of 78 woonachtige heer heeft mij nadien begeleid en naar het politiebureau Dukenburg gebracht Hier heb ik melding gemaakt van het voorval. De dienstdoende functionaris heeft, nadat ik hem had geattendeerd op de door mij verzonden fax van heden, actie genomen. Nadien heb ik met een surveillanceploeg van uw politiekorps dezelfde route gereden als vanaf het moment dat ik mijn woonhuis rond 15.30 uur had verlaten. Op de "Vendam" heb ik bij mijn auto van uw collega's afscheid genomen en ben naar mijn huisadres gereden." Het bovenvermelde evaluatierapport aan de heer Van Aalst bevat informatie m.b.t. beëindiging van de z.g.n. "Operatie Spider, met als items: 1. Organisatie-adviesbureau Van Goethem te Vught; 2. UNIE BLHP - voormalige privé-problematiek; 3. Arbeidsbureau Groningen; 4. Stichting Cervantes Benelux; 5. Iberian Trade Promotion. In het weekend van 1 t/m 3 mei heb ik de politie, als preventieve maatregel, teneinde doelgerichte acties van mijn crimineel getinte tegenstanders in mijn richting te voorkomen, de volgende informatie per fax doen toekomen:

1. Telegraafartikel "Gewonnen maar toch zwaar verloren"
2. Netwerkschets en karakterbeschrijvingen case strategisch management
3. Gegevens ombudsvrouw Groningen inzake oud Nieuw Elan-cursist
4. Getuigschrift directie De Baak
5. Begeleidend faxbericht
6. Tekst brief aan Hoofd Praktijkbegeleiding De Baak/Nieuw Elan d.d. 6 maart 1989
7. Tekst brieven aan oud Nieuw Elan-cursist
8. Achtergrondinformatie m.b.t. diefstal van mijn auto op 23-12-92
9. Sleutelinformatie (7.55 uur): 5 pagina's + sleutel van "Liesbeth"

Verdere gebeurtenissen in vogelvlucht

Maandag 1 mei
- gesprek bij politie (13.00 uur), W. Janssen
- rond 15.00 uur aan te tekenen brieven aan drie ministers op postkantoor Dukenburg aangeboden, bij uitspreken "aantekenen!" overspannen reactie door bestuurder van groen met gele auto met telecommunicatieapparatuur, reed als pijl uit de boog weg; brieven teruggevraagd en niet verzonden.
- afspraak met P. Karis, (oud directeur LINGUARAMA Nederland) m.b.t. National Safety Appliances (NSA) op de Herengracht 495 te Amsterdam op 4 mei, 19.30 uur, telefonisch afgezegd.

Woensdag 5 mei
- Familiebezoek te Wijchen, rond 11.30 uur lichtsignaal ontvangen vanuit zwarte Fiat Croma, kenteken ZV-82-TJ, met twee heren als inzittenden en telecommunicatieapparatuur aan boord
- thuiskomst rond 15.30 uur; vóór de ingang van het appartement stond een zwarte auto geparkeerd met drie inzittenden en telecommunicatieapparatuur; auto leek op bovengenoemde Fiat Croma; twee inzittenden met Zuid-Amerikaans uiterlijk verlieten auto en volgden mij; bij hun binnengaan in entreehal heb ik alarm geslagen; zij keerden toen naar hun auto terug; mijn vader en moeder reageerden geschrokken. Ik heb vier minuten later van het voorval aan de politie melding gemaakt.

Donderdag 6 mei
- Telefoongesprek met politie, met verzoek mij te melden of autonummer ZV-82-TJ met hen samenwerkte of dat het een vreemd nummer is;
- Na mededeling politie dat het geen recherche-auto betreft, gebeld met de Rijksdienst voor het Wegverkeer te Veendam; mededeling van hen dat de auto van een B.V. is (eerste eigenaar); direct hierna ontving ik een telefoontje; na mijn opnemen werd er aan de andere zijde neergelegd; even later werd er vanaf beneden gebeld; op mijn verzoek zich te melden kwam er geen antwoord; hierna politie gebeld met verzoek te komen; na opnieuw de politie te hebben gebeld bevestigde de heer Van Rooy de komst van een overvalteam; even later belde de heer Hendrikx van het RIAGG, nadat hij - naar eigen zeggen - contact had gehad met de politie; een kwartier later kwam hij op bezoek; hij had eveneens voordien met mijn moeder gesproken.

Vrijdag 7 of zaterdag 8 mei
- Twee heren van rond 30 jaar, witblond en donker, betraden dak winkelcentrum en gingen "aan het werk" bij mijn appartement; ik had de indruk dat zij bij mij binnen wilden komen; wederom politie gealarmeerd; politie zegt toe auto te sturen; na 10 minuten verlaten de "heren" het dak; gemeld aan de politie; geheel werd uitgevoerd in coördinatie met beheerder winkelcentrum en eigen beveiligingsdienst;
- veel lawaai van motoren; op de daken posten mannen; na telefonische navraag bij de politie blijken dit politiemensen te zijn.

Zaterdag 8 mei
Artikel in de Telegraaf over drugshandel; het bericht maakt melding van het overladen van 3.500 kilo hasj op 14 mei 1992 in de omgeving van Madrid, door een Erik K. Ik heb mij afgevraagd of dit dezelfde persoon is als de directeur van IVC en heb dit door de CRI laten uitzoeken. Het bleken, volgens informatie van CRI-directeur J. Wilzing, twee verschillende personen te zijn met dezelfde initialen en dezelfde nationaliteit.

Dinsdag 10 mei
Bezoek Wim Janssen (15.00 uur), politie Nijmegen; Janssen concludeerde dat ik "te veel" kon zien vanuit mijn appartement.

Op 13 mei ben ik vervolgens op advies van mijn huisarts op de afdeling Psychiatrie van het Sint Radboudziekenhuis ter observatie opgenomen. Na mijn ontslag ben ik twee weken later opnieuw opgenomen omdat ik leed aan een depressie ten gevolge van mijn echtscheiding. Al hetgeen ik hierboven heb beschreven betreft feitelijke gebeurtenissen en situaties. Er is hierbij absoluut geen sprake van "wanen" noch "hallucinaties". Alles is verifiëerbaar. Ik ben afgestudeerd op de "don Quijote" van Cervantes en heb dus wel een beeld van wat men onder paranoïde en schizofrene verschijnselen kan verstaan. Ik denk dat we samen moeten uitkijken voor interfererende projectieverschijnselen vanuit een psychiatrisch referentiekader. Mijn waarnemingen komen voort uit een intensieve managementtraining van een jaar bij het opleidingscentrum van de grootste werkgeversorganisatie van Nederland: De Baak/VNO. In de periode 1988/'89 heb ik mij hoofdzakelijk beziggehouden met het actief waarnemen van menselijke gedragingen binnen een competititieve setting. Daags voor mijn ontslag uit het ziekenhuis, op donderdag 30 september 1993, is mijn polstasje uit mijn slaapkamer van het ziekenhuis gestolen. Op 2 september 1993 was er eveneens in mijn auto ingebroken op de parkeerplaats vóór het ziekenhuis, waarbij het handschoenenkastje is leeggehaald. Hoewel ik geen directe concrete aanwijzingen heb, gaan mijn verdenkingen in eerste instantie uit naar medewerkers of handlangers van de "Van Goethem-groep". Strategisch doelwit daarbij is mijn agenda. Hierin staan alle afspraken waarmee de advocaten van de van Goethem-groep (misschien een té eervolle vermelding) met een redelijke kans van slagen een proces tegen mij kunnen aanspannen dat de realisatie van het Instituto Cervantes Benelux onder mijn (bege)leiding onmogelijk maakt, waardoor ik tevens zonder eten zou komen. Medewerkers van deze organisatie hebben mij al eerder mijn toekomst binnen de nieuwe SBO-organisatie gedwarsboomd. In de eerste fase van mijn Spanjereis is tijdens een afleidingsmanoevre ook mijn agenda van 1991 uit mijn hotelkamer in Valladolid gestolen. Ik was toen een potentiële bedreiging voor het instituut don Quijote, dat indirecte contacten met de Van Goethem-groep onderhoudt o.a. via de in Utrecht wonende mevrouw I. Post, werkzaam geweest bij NIOW, SBO, De Baak/Nieuw Elan en don Quijote. Op 23 december 1992 had ik met haar een afspraak in Utrecht. Op die avond is mijn auto onklaar gemaakt en nadien gestolen. Ik hoop dat ik u hiermee enigszins duidelijk heb gemaakt hoe belangrijk het voor mij is om de dieven van mijn agenda te pakken te krijgen. Ik hoop dat u - ondanks het feit dat u geen aansprakelijkheid voor deze diefstal accepteert - wel de verantwoordelijkheid voor mijn verdere genezing neemt en dat ligt voor een zeer groot deel in de oplossing van het hierboven geschetste probleem. Bovendien is er een hoger belang mee gediend: het is maatschappelijk en ethisch niet goed te keuren dat bezittingen van een patient uit een ziekenhuis worden ontvreemd. In dat licht is het maatschappelijk en ethisch onjuist de verantwoordelijkheid voor de eigendommen bij de patienten te leggen. Zij zijn immers ziek. Ik verzoek u derhalve een intensief onderzoek te laten uitvoeren naar de diefstal van mijn persoonlijke bezittingen. Desgewenst zal ik de Nijmeegse politie en/of de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI) om assistentie verzoeken. Mijn "Cervantesplan" is tot stand gekomen na overleg met de advocaat waarmee ik ten tijde van mijn dienstverband bij De Baak zaken heb gedaan. Ook zijn inzichten zijn menselijkerwijs beperkt. Met behulp van de in mijn agenda's opgeslagen informatie kan de Van Goethem-groep het mij nu voor de rest van mijn leven ook zo zuur maken als zij al bij andere opleidingsondernemers hebben gedaan. Ik hoop dat u eraan wilt meewerken het niet zover te laten komen. Ik had u toegezegd een beknopte brief te schrijven. Dat is, zoals u ziet, niet gelukt. Ik hoop dat u desondanks een poging onderneemt om u de onderhavige problematiek eigen te maken. Tot op heden bent u daar in korte tijd voortreffelijk in geslaagd. Desgewenst leg ik het probleem ook aan de ziekenhuisdirectie en het medisch tuchtcollege voor. Vrijdag zien we elkaar weer. Tot dan. Met vriendelijke groet, John van der Heijden. Bijlage: Telegraafartikel "Gewonnen en toch zwaar verloren"

J.L. VAN DER HEYDEN

Het EERSTE PAARSE KABINET van het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN. Voorste rij van links naar rechts Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen JO RITZEN, Minister van Buitenlandse zaken HANS VAN MIERLO, Minister-President WIM KOK, Oprichter Instituto Cervantes JOHN VAN DER HEYDEN, Minister van Binnenlandse Zaken en Vice Premier HANS DIJKSTAL, Minister van Justitie WINNIE SORGDRAGER, Minister van Financiën GERRIT ZALM. Achterste rij van links naar rechts Minister van Volksgezondheid en Sport ELS BORST, Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij JOZIAS VAN AARTSEN, Minister van Verkeer en Waterstaat ANNEMARIE JORRITSMA, Minister van Defensie JORIS VOORHOEVE, Minister van Economische Zaken HANS WIJERS, Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid AD MELKERT en Minister van Ontwikkelingswerk JAN PRONK.

23 APRIL 1994

La Corona de la Casa Real Española sirve de símbolo de unidad de nuestros países y muestra la Lealtad Histórica como expresada en el himno nacional de los Países Bajos.

More information at the website of Amazon.com, Wal-Mart and Trafford Publishing Canada.

VANAF 16 OKTOBER 2004 HEEFT DE OPRICHTER VAN DE STICHTING CERVANTES BENELUX, EIGENAAR VAN HET HANDELSMERK INSTITUTO CERVANTES IN DE BENELUX EN DE LIMITED COMPANY INSTITUTO CERVANTES ENGLAND AND WALES - OP STRAFFE VAN EEN DWANGSOM - EENIEDER WAAR OOK TER WERELD - VERBODEN GEBRUIK TE MAKEN VAN DE BEELTENIS VAN ZIJN OP 31 AUGUSTUS 1997 TIJDENS EEN ONTVOERINGSPOGING OM HET LEVEN GEKOMEN PARTNER, TENZIJ DIT BINNEN HET KADER VAN DE DOOR HEM VERSTREKTE VOLMACHTEN NADRUKKELIJK IS OVEREENGEKOMEN.

THE WORK CONTINUES