28 april 1998. Betreft: Licht op Rood, Oranje en Paars Kenmerk: JH/LH980428. Beste Liesbeth, Dinsdag 28 april 1998. Alweer de acht en twintigste. Er liggen zeven belangrijke maanden van herstel achter en vijf maanden van wederopbouw vóór ons. Dat doe ik graag met behulp van de schitterende postzegels die ik vandaag in mijn postbus ontving.
Wat de verkooppraatjes aangaat ontving ik vandaag weer een catalogus van Huis & Comfort. Ik heb echter nog geen reactie ontvangen op mijn brief Time for Fruit van 31 maart aan de directeur van dat bedrijf. Ik blijf echter wel dromen van een nieuw huis en nieuw comfort. Daarom zet ik vandaag het licht op Rood, Oranje en Paars. In die volgorde. Tenslotte verzend ik vandaag reeds mijn brief naar KP. Diana zou ongetwijfeld het Great Ormond kinderhospitaal hebben bezocht of Dr Hasnath Khan in Stratford, waar ik vorig jaar om deze tijd al mijn voorbereidingen voor de start van het familiebedrijf had afgerond. Daartoe haal ik in deze brief mijn dagboek aan van de laatste drie dagen van april vorig jaar. "Monday, 28-04-1997. (zie hieronder in brief Letters)" Ook dit is een zeer historische brief. Vanuit de Eurostar heb ik in Frankrijk Peter Ottenhoff nog gebeld op koninginnedag. 'Blijf op het rechte spoor' was Peters reactie. Vandaar ook even naar zijn horoscoop gekeken. Mijn huis is in principe beschikbaar voor huiszoekers. Ook wil ik graag dat alle personen die in mijn dagboek staan beschreven vanaf vandaag overgaan tot een constructieve samenwerking alsmede degenen die een brief van mij hebben ontvangen in de loop van de afgelopen jaren. Dat geldt ook voor het Princess Diana Memorial Fund. De bijsluiter bij mijn Dianazegels vermeldt: "NIEUWE DIANA POSTZEGELS Op 31 maart heeft Gibraltar een serie Diana postzegels uitgegeven. De postzegels, verkrijgbaar als blok (adv.pr. fl 9,70), FDC (adv.pr. fl. 11,-) en mapje (adv.pr. fl. 11,30), hebben een toeslag om een lokale stichting en het Diana Memorial Fund te steunen. Groot Brittannië 5 w. (adv.pr. fl. 9,95). Mapje (adv.pr. fl. 12,-)" Ik ben van mening dat het fonds nu ook wel eens een keer steun kan geven aan de Stichting Cervantes Benelux. Uiteindelijk is het idee voor het fonds van mij afkomstig. Daartoe citeer ik ook mijn brief aan Diana van 10 Januari 1997: Astrology. (zie eveneens) hieronder in brief Letters)" Bewijs genoeg denk ik als je dit hieronder leest. Zodra het fonds een substantieel bedrag heeft overgemaakt op de rekening van mijn stichting neem ik mij voor meerdere betrokkenen uit te nodigen om mee naar Engeland te gaan eind juni, begin juli. Het is overigens wel een goede zaak dat Gibraltar ook Dianazegels heeft uitgebracht. Wel toevallig dat dat is gebeurd op 31 maart, de dag dat ik mijn brief naar de heer Bart Cossey, directeur van DMD Huis & Comfort, heb gestuurd onder het motto Time for Fruit. Uiteraard zullen de postzegels ontzettend veel aftrek vinden aan de Costa del Sol en vooral op het Malaca Instituto, dat thans ook beschikt over mijn brieven aan Haar. Het is eveneens zeer kies van de postzegeluitgevers om vijf nieuwe postzegels met Britse vuurtorens uit te geven. Een schitterende eerste dagsuitgave met de titel 'LIGHTHOUSES' nu The London Lighthouse is gedoofd en ik weer georiënteerd ben op de vuurtorens van NOORDWIJK en Scheveningen. Bovendien ben ik zeer gelukkig met de paarse omranding in de kleur van ons instituut.
Licht op Oranje
Vandaag hebben de artikelen Vorstenmuziek voor Beatrix zet Hollandse hofcultuur voort en Oranjestrik
verplicht in het NRC mijn aandacht.
Daartoe uiteraard ook de schijnwerper op het voormalige oranje
van de Baak. Wellicht
kun je een nieuweling jouw verantwoordelijkheden overdragen als
directeur. Je hebt op de
Baak immers alles op de rails, zoals ik heb kunnen vaststellen.
Misschien kun je wel overgeplaatst worden naar Spanje.
Wie weet. Er wonen Engelsen genoeg. Wellicht is de blauwe hoed met de tien
parels het begin van een nieuwe etappe in je leven. Ik realiseer
mij nu immers dat het de hoed van Koningin
Elizabeth voorstelt, zoals zij die droeg in Westminster Abbey op Haar
vijftigste trouwdag in november vorig jaar. Ik heb nog een kleurenkopie
van de foto voor jou afgegeven aan de balie van de
Baak. Vooral die paarse
ballon met die rode harten die Her
Royal Majesty kreeg aangeboden heeft mij zeer aangesproken.
Het is voor mij ook een symbool van de goede verstandhouding tussen
de familie Windsor
en Van der Heyden.
Ook mijn verstandhouding met de familie van Oranje beschouw ik als
uitmuntend. Willem-Alexander
heeft tijdens het traditionele Koninginnedagconcert afgelopen
vrijdag op paleis Noordeinde blijk gegeven van een uitstekende
genealogische kennis van zijn familie. Vanavond wordt het concert
van 22.50 tot 23.52 uitgezonden op Nederland 2. Vanavond ben ik
dus voor de televisie te vinden.
Licht op Paars
Hoewel nog niet zeker is of we over
een maand wederom een paars
kabinet zullen hebben geeft het artikel
Oranjestrik verplicht wel een leuk beeld van de invloed die paars
al in de loop van de afgelopen eeuwen heeft uitgeoefend. Daartoe
citeer ik dit buitengewoon interessante artikel van Reinildis van Ditzhuyzen. "Dezer dagen tooien heel wat Nederlanders
zich ter gelegenheid van de verjaardag van de prins
van Oranje (27 april) en Koninginnedag
(30 april) met een oranje strikje. Zo
betuigen ze hun aanhankelijkheid aan het Huis
van Oranje dan wel hun instemming met onze monarchale regeringsvorm.
Zij dragen dat oranje strikje geheel vrijwillig. Ja, nogal logisch,
denkt u, we leven in een vrij land. Maar toch ging het er ooit
met die oranje strikjes wel eens anders aan toe. Ik doel op de
laatste jaren van het stadhouderschap van Willem
V van Oranje (1748-1806). Diens gezag was sedert 1780 bij
groeiende tegenstellingen tussen patriotten
en Oranjegezinden
flink afgebrokkeld, maar in 1787 met behulp van buitenlandse (Pruisische) militaire
inmenging hersteld. Vanaf dat moment werd het openlijk betuigen
van trouw aan de Oranjes door het dragen van een oranje kokarde of strik
min of meer verplicht. In Den Haag ging men hierin zo ver dat
men zich nog slechts met gevaar voor eigen leven zonder zo'n
strik in het openbaar kon vertonen. Zelfs buitenlanders ontkwamen
er niet aan zoals blijkt uit de memoires van twee ooggetuigen
uit het diplomatieke circuit. Zo vernemen we van de graaf de Merode-Westerloo,
in 1788-1789 in ons land gezant van keizer
Josef II van Habsburg, dat de Haagse bevolking de Oranje-strikplicht
afdwong met luide schimpwoorden, ja zelfs dat ze degenen die weigerden
dreigde in de grachten te gooien. Een ondergeschikte van de keizerlijke gezant
kon ervan meepraten: in een Haagse herberg had hij zijn sabel
moeten trekken om te voorkomen dat men hem een kokarde opspeldde.
Het voorval leidde tot grote opschudding. De Merode-Westerloo haastte
zich de man te verdedigen met de verklaring dat "zijn mensen
uitsluitend de zwarte keizerlijke kokarde mochten voeren
en geen enkele andere kleur". Tot zijn verbazing bleek Josef
II hier anders over te denken. "De gevoelens van het
volk dienen gerespecteerd te worden", liet de keizer weten.
En zo geschiedde. De
Merode-Westerloo, maar ook alle andere
in Den Haag geaccrediteerde diplomaten (hun personeel incluis)
droegen voortaan oranje. Op twee na: de gezant van Spanje (maar die was
nogal ziekelijk) en de gezant van Frankrijk. Deze laatste,
de 53-jarige burggraaf
de Saint-Priest, weigerde sedert het
aanbieden van zijn geloofsbrieven op 2 juni 1788 toe te geven
aan de Oranje-agressie. Dit werd als een provocatie beschouwd en al na
enige weken, in juli blokkeerden fanatieke Oranjeklanten de ingang
van Saint-Priests huis zodat hij dit niet kon verlaten. Na een
onvrijwillige opsluiting van acht dagen gaf de gezant zijn verzet
op en hij verliet Den Haag. De volgende drie jaren bleef zijn
post onbezet. Een diplomaat van lagere rang nam de zaken waar
- keurig met oranje strik in het knoopsgat. Pas in maart 1791
arriveerde een nieuwe Franse gezant, de pas 32-jarige markies
de la Tour du Pin, een onverschrokken oud-kolonel. Zijn vrouw
beschrijft in haar memoires hoe zij de zaak van de oranje strikken
aanpakten. "Het was natuurlijk ondenkbaar", aldus de
markiezin, "dat ons personeel zich zou toetakelen met de
insigniën van een privé-persoon. Stadhouder
Willem V was immers niet meer dan de hoogste militair van
de Republiek, ook al kwam hij uit een uitstekende familie en was
zijn vrouw (prinses
Wilhelmina van Pruisen) een Koninklijke Hoogheid." Direct
na de eerste dag in Den Haag was het al raak. Een domestiek van
de gezant werd op straat zo uitgejouwd en bedreigd dat ze de ambassade
weer in vluchtte. Diezelfde middag zou de la Tour du Pin zijn
geloofsbrieven aan de raadpensionaris aanbieden. Toen hij - zónder
strik - naar zijn koets liep, stond daar een menigte van zo'n
vijftig man. Terwijl de zaakgelastigde beefde als een rietje,
keek de gezant met een uitgestreken gezicht om zich heen en stapte
in. Er gebeurde niets. "Het volk had slechts oog voor onze
elegante negerslaaf en zijn schitterende kostuum", noteerde
de markiezin triomfantelijk. Dat was het einde van de politiek
correcte Oranjestrik. Het
einde van de Oranjes volgde vier jaar later: in 1795 vluchtte
Willem
V naar Engeland
en werd het stadhouderschap afgeschaft."
Dit is een aardig stukje familiegeschiedenis aangezien de familie
de Merode
aan ons riddergeslacht
is geparenteerd. Daarom zend ik je hierbij ook nog een stukje
geschiedenis van het Riddergeslacht
Van der Heyden, te beginnen met Ridder
Gillis van der Heyden, gehuwd in 1306. Het artikel doet mij
ook nog denken aan de Herberg
Het Goude Hooft in Den Haag op Prinsjesdag
1996 en het lied 'If
I were a carpentar and You were a Lady, Would You marry me anyway,
Would You be my baby'. De bijgevoegde
familiegeschiedenis geeft aan dat mijn
huwelijksvoorstel aan Diana op historische gronden volledig
gelegitimeerd was. Daarom zond ik vandaag de volgende brief naar
Engeland (14.00): Letters
on behalf of Lady Sarah McCorquodale. Van Tineke
Netelenbos ontving ik het verzoek om weer voor de klas te
gaan staan. Ik heb haar laten weten dat ik in principe geïnteresseerd
ben, maar dat echter eerst The
European Cervantes Foundation gerealiseerd dient te zijn en
ik op haar medewerking reken. Van Cadans ontving ik de volgende
brief.
"Behandeld door Dhr. P. Nanlohy. Utrecht: 27 april 1998. Ons kenmerk: AW 00R 340.091147. Betreft: Uw vestiging in het buitenland. Geachte heer, naar aanleiding van uw verzoek van 7 april 1998, delen wij u mede, dat u zich met behoud van uw uitkering in het buitenland kunt vestigen. Wij verzoeken u zo spoedig mogelijk aan ons door te geven: De datum van vertrek, het adres van uw nieuwe verblijfplaats, en de wijze waarop wij de uitkering dienen over te maken. Indien u de uitkering wenst te ontvangen op een buitenlands betaaladres, dan dient u ons tevens de zogenaamde "swiftcode" op te geven. Deze code kunt u opvragen bij uw buitenlandse betaalinstelling. In verband met uw vertrek naar het buitenland kunnen de inhoudingen inzake de loonheffing en het Ziekenfonds een wijziging ondergaan. AOW/ANW U blijft verzekerd ingevolge de AOW/ANW, mits u in het buitenland geen inkomsten uit arbeid geniet of zal gaan genieten. U bent niet meer voor de AOW/AWW verzekerd, indien u een buitenlandse (invaliditeits)uitkering geniet of zal gaan genieten. Ziekenfondswet U blijft verzekerd ingevolge de Ziekenfondswet. Wij zullen u aanmelden bij de Ziekenfondsraad, Postbus 396, 1180 BD Amstelveen. telefoon 020-3475555. Voor vragen omtrent verstrekkingen etc. dient u zich tot deze instantie te wenden. De nominale ziekenfondspremie dient voor uitkeringsgerechtigden, die in het buitenland wonen, rechtstreeks op de uitkering te worden ingehouden. De inhoudingen zullen geschieden met ingang van de eerste dag van de maand volgend op uw vertrekdatum. Document "teken van leven" Als u in het buitenland woont, geeft de gemeente geen wijzigingen in uw burgerlijke staat meer aan ons door. Daarom dient u ons elk half jaar uit eigener beweging een zogenaamd "teken van leven" te zenden. Dit document wordt afgegeven door het plaatselijke bevolkingsregister, óf, als dat niet aanwezig is, door een andere lokale officiële instantie. Op dat document moeten de datum, uw woon- en verblijfplaats en uw burgerlijke staat (gehuwd, gescheiden) staan. Als u bij deze instanties geen officiëel document met de genoemde gegevens kunt verkrijgen, dan moet u zich wenden tot de Nederlandse Ambassade of het Nederlandse Consulaat. De kosten komen voor uw rekening. Het document dient ook ten alle tijde het origineel exemplaar te betreffen. Het inzenden van het document ontslaat u niet van de verplichting ons direct en uit eigener beweging wijzigingen in uw situatie mede te delen, waarvan u redelijkerwijs kunt vermoeden dat deze mogelijk van invloed kunnen zijn op uw uitkering. Wij verwachten van u het eerste document een half jaar na uw vertrekdatum en vervolgens elk half jaar nadien. Wij wijzen u op uw verplichtingen: te laat insturen kan leiden tot een korting op uw uitkering of een boete. Ook kunnnen wij van de bevoegdheid gebruik maken om uw uitkering te schorsen. Vrijstelling heffing loonbelasting U kunt in aanmerking komen voor vrijstelling heffing loonbelasting. Deze vrijstelling kunt u aanvragen bij de Belastingdienst Buitenland/Particulieren, Postbus 2865, 6401 DJ Heerlen. telefoon (045) - 5736666. telefoon vanuit het buitenland: (--) 31 45 5742800. U dient bij uw aanvraag uw sofinummer te vermelden. Wij vertrouwen erop u hiermee voldoende te hebben ingelicht en verzoek u zo spoedig mogelijk uw definitieve vertrekdatum cq adres aan ons op te geven. Hoogachtend, Cadans Uitvoeringsinstelling B.V. P. Nanlohy, beslisser WAO buitenland".
Ik heb hier alsvolgt op gerageerd: Ontvangstbevestiging. Peter Ottenhoff kan thans tot de transactie overgaan inzake mijn appartement. Ik heb echter wel behoefte aan een verandering in mijn burgerlijke staat en een piéd à terre in Wassenaar. Uiteraard zodra The Business draait. We hebben dus nogal wat te bespreken op moederdag. Een prettige koninginnedag gewenst. Hartelijke groet, JOHN VAN DER HEYDEN.Bijlagen: Familiegeschiedenis 28 april 1998; Kleurenkopie enveloppe met brief aan KENSINGTON PALACE Londen 28-04-1998; Kopie brief 'ICNBLEW/Cadans980428 d.d. 28-04-1998. P.S. Ik heb de enveloppe van deze brief voorzien van de postzegel met Diana's beeltenis van 22 april vorig jaar in de kleur van de auto waarmee ik op eerste kerstdag naar Althorp en Warwick ben gereden met mijn 'Letters'.
Overigens de gids die ik vorig jaar om deze tijd aantrof in Stratford - een aardige man - kwam uit York.
Hij reageerde met de woorden "You arrested me". Ik mag aannemen dat hij daar liep in opdracht van zijn Duchess.
2 MEI 1998 LIESBETHS MATEN TER ATTENTIE VAN LIESBETH HALBERTSMA