1 februari 1998. Betreft: INVESTEREN IN RELATIE Kenmerk: JH/LH980201.

Beste Liesbeth, Zaterdag 31 januari 1998. Op de allereerste plaats is dit de dag van Hare Majesteit. Ik kom zojuist terug van de Dam en kijk nu even naar de reportage op de televisie. Het was buitengewoon goed georganiseerd in Amsterdam. Ik was geneigd om mij tussen de gasten te begeven. Dat zal nog wel een keer gebeuren. Ook dat proces heeft zijn tijd nodig. Willem-Alexander heb ik wel gezien. Hij herkende me ogenblikkelijk en zwaaide spontaan. Ik mag Hem graag. Ik kijk nu naar oud Minister-President Dries van Agt. Ik ken hem van de Heilig Land Stichting, zoals je in mijn brieven aan Diana kunt lezen. Hare Majesteit heeft nog wat troost geboden aan Prins Charles. Ik ben benieuwd wat er is besproken op het paleis vandaag. Juan Carlos en Sofía zijn een dag later gekomen in verband met een probleem in Sevilla. Zij zijn op Paleis Het Loo op bezoek geweest. Een zo vertrouwde plaats. Ik ben benieuwd of Zij ook de Anglicaanse Kapel hebben bezocht. Dat zou ik zeer op prijs hebben gesteld. Het is de tweede keer sinds de Vrede van Munster dat de Spaanse Vorst Nederlandse bodem heeft betreden. Deze keer betrad Hij voor mij heilige grond. Het Taalcongres was een uitstekende gelegenheid om The Business te promoten. Er zitten uiteraard nogal wat kanten aan. Ik had een goede plaats achter Staatssecretaris Tineke Netelenbos.

Dat klikte gelijk met Tineke. Ik heb haar immers ooit nog eens wat brieven geschreven, zoals je weet. Het klikte ook weer met de andere aanwezigen, zoals Rector Magnificus Theo van Els bij wie ik in feite ook nog een promotie-onderzoek heb lopen. Ik vind het ook nog best wel leuk om over een tijd de titel Doctor voor mijn naam te hebben.

Dit heeft echter op dit moment voor mij geen prioriteit. Het belangrijkste is dat ik niet meer word afgerekend op de handelingen van een ander, maar op mijzelf wordt beoordeeld. Een ander leuk contact is Professor Gerard Westhoff.

Hij presenteerde het Taalcongres. Wij zijn zeer goede oude bekenden van elkaar uit een nascholingscursus Spaans. Mevrouw Netelenbos heb ik een kaart van de European Cervantes Foundation (in statu nascendi) gegeven. Zij is zich er uiteraard van bewust dat ik aan de basis sta van de invoering van het Spaans in het voortgezet onderwijs als volwaardig eindexamenvak vanaf dit jaar. Hierbij heeft mijn handelsmerk ongetwijfeld een decisieve rol gespeeld. De op de kaart afgebeelde prinses was uiteraard een gemeenschappelijke bekende. Tineke is ook bekend met Hillary Clinton. Zij begeleidde haar tijdens het laatste bezoek van het Amerikaanse presidentiële paar, waarbij ik helaas niet aanwezig kon zijn. Ik ben blij voor Hillary dat het sexschandaal van haar echtgenoot blijkbaar geen invloed heeft op zijn positie als President.

Uiteindelijk ben ik Bill Clinton veel dank verschuldigd. Ingeval hij eind juli 1996 geen specifieke veiligheidsmaatregelen had genomen op een wereldwijde schaal, zou het zeer moeilijk voor mij zijn geweest om op 1 augustus 1996 veilig het Verenigd Koninkrijk te bereiken. Daar heb ik Diana aan herinnerd toen zij zich had voorgenomen met Haar Egyptische ontvoerder de president te gaan bezoeken. Dat advies had Zij aangenomen. Ik begrijp nu overigens van Burgemeester Patijn (ik kijk tussendoor naar de televisie) dat de koningin af en toe ook Brummen bezoekt. Ik mag aannemen dat Zij dan op de Engelenburg ook geen onbekende is. De koninklijke gasten eten vanavond immers ook parelhoenborst. Dat heb ik zondag ook gegeten, met Engeltjipipi na. De koninklijke gasten drinken overigens Rioja. Dat is een passende drank zodra het Instituto Cervantes ter sprake wordt gebracht. Daar had jij ook goed voor gezorgd tijdens de Corporate Governance-bijeenkomst, waarbij spaghetti werd geserveerd.

De veiligheidsambtenaren van het Paleis op de Dam vonden het overigens wel een vreemde aangelegenheid dat ik geen uitnodiging had ontvangen. Ik had er graag met jou een dansje gemaakt. Maar dat komt nog wel. Alles op zijn tijd. Terugkomend op het Taalcongres heb ik ook met mijn goede collega Dirk Tuin contact gehad. Hij heeft thans volledig begrip voor mijn koppeling van The European Cervantes Foundation en Lady Di. Ik heb het Diana immers beloofd. En beloften kom ik na. Dat is nu wel bekend op St. James's en Kensington. Ten behoeve van de publikatie van mijn boek heb ik contact gelegd met uitgeverij Longman en in verband met de formatie van de uitgeverij Cervantes Editions heb ik een uiteenzetting van mijn plannen gegeven aan Spaanse vertegenwoordigers uit Madrid, die mijn kerstkaart hadden ontvangen. Ik heb het complementaire karakter van mijn plan hierbij benadrukt en hen gemeld dat ik wellicht in het najaar weer een keer naar Madrid ga voor een bezoek aan Su Real Majestad en dat zal koppelen aan een bezoek aan de directies van de uitgeverijen SGEL (Sociedad General Española de Librería), Edelsa en SM. Ook Jan Peter Nauta heb ik de hand geschud en hem gecomplimenteerd met het verhaal dat hij heeft gepubliceerd omtrent zijn bezoek aan Madrid met kerstmis. De ontvangst, met name door de heer Paul Jansma van Intertaal, was buitengewoon hartelijk. Ik heb de indruk dat we echt tot zaken kunnen komen dit jaar. Zodra mijn bedrijf activiteiten gaat starten mag Intertaal leveren, óók als er een uitgeverij Cervantes Editions komt. Dat is ons gemeenschappelijk belang. Dus het promotie-aspect is vandaag aardig aan de orde gekomen. 'Marktonderzoek' heb ik besproken met mevrouw Clariet Kok. Zij is als docente Spaans verbonden aan de Hogeschool Utrecht en kent iedereen binnen de hispanistische wereld. Zij heeft ook een goed zicht op de scholen die thans Spaans geven en de aantallen leerlingen die Spaans studeren. Dit moet een kwantitatief beeld geven van de uitstromers op de arbeidsmarkt. Clariet heeft op dit moment nog weinig tijd, maar ik verwacht op termijn wel medewerking van haar. Verder hoop ik dat George ook een bijdrage wil leveren bij het opzetten en begeleiden van marktonderzoek. Ik heb vanavond gegeten in Hotel Plaza. Als toetje kreeg ik drie snoepjes. Zij deden mij ogenblikkelijk aan jou denken in verband met een boodschap die mij bereikte toen ik na lange tijd weer naar Noordwijk ging: "Zand erover. Dikke kus". Daarom zijn deze snoepjes voor jou, Love. Met een zoen van de Meester. En welgemeend. Ik zag immers ook nog een groot aantal busjes van Beuk uit Noordwijk. Zij voerden koninklijke gasten aan. Ik ben benieuwd of jij er ook in zat. Ik heb nog wel een leuke alleenstaande prinses het paleisterrein zien oprijden. Daar heb ik wel behoefte aan, zoals je begrijpt. Ik communiceer immers ook weer eens graag met iets anders dan een computer. BOLKESTEIN wil Paars II. Hij heeft mij dus ook leren te waarderen, nadat hij door mijn toedoen op Kreta in de problemen was gekomen na de begrotingsdebatten van 1996. Dat doet mij deugd. De beschrijving van onze koningin doet mij veel aan jou denken. Haar perfectionisme. Ik heb je dus niet voor niets 'Koningin van de Kust' gedoopt. Mijn titel 'Prince of Europe' geef ik daarom nooit meer af. De opmerking van Prins Claus gisteren voor de Duitse televisie dat Nederland in feite een republiek is met een monarch vind ik uitstekend gekozen in relatie tot de problematiek tussen Sylvia Tóth en Pierre Vinken van het Republikeins Genootschap. Daarmee heeft Alexanders vader de republikeinen alle wind uit de zeilen gehaald. Ik verwacht dat Hij een uitstekend Constitutioneel Monarch wordt van wat ooit de Republiek der Verenigde Nederlanden is geweest. Ik houd van die jongen. Hij zou ook een zoon van mij kunnen zijn. In de richting van Sylvia Tóth heb ik geen persoonlijke aspiraties. Uitsluitend zakelijk. Wat mijn muziek betreft val ik nu weer terug op de 'Golden Love Songs' en dan in het bijzonder de song 'One More Try'. One more try again dus. En 'Perhaps they Listen Now'. Wat er allemaal voor nodig is om mensen te laten luisteren is onvoorstelbaar. In de trein van Amsterdam naar Utrecht had ik een dame voor mij uit Roermond. Ik heb openhartig tegen haar gesproken over Di en mij. Ik heb haar mijn dagboek laten zien uit KP, de brieven van de gasten die zich thans in het Paleis op de Dam bevinden, de brief uit Leeuwarden en uiteraard de brief van 23 september 1996 uit Londen.

Ik ben openhartig geweest tegen deze mevrouw omdat ze betrouwbaarheid uitstraalde. 'Horen, zien en zwijgen', zei ze. Toen heb ik haar laten weten dat ik een collega had die ook zo goed kon luisteren en dat ik daarom gesteld ben geraakt op haar. Ik verlang zo terug naar een soortgelijke situatie na alle avonturen 'en el Reino de España' en "The United Kingdom". Je hebt mij toch niet ontslagen omdat ik van je hield? Of wederzijds? Mijn liefde voor jou was puur en zuiver. Kristalhelder. Ragfijn. Gouddraad. Als van een fles Rioja. Daar is niets mis mee. Dat heeft Tony Blair duidelijk tot uitdrukking gebracht op 6 september in Westminster Abbey. Ik wil nu weer aan het werk met ons bedrijf en geld verdienen. Want de bodem van mijn schatkist is in zicht en jij weet wel hoe We aan het geld moeten komen. Het is immers de laatste fase van je loopbaanadvies. I Love You. Still. Wat overigens erg leuk was bij het Taalcongres. Ik werd al opgewacht door een heer met een rode bezem, zoals die ook voor de ingang van de Baak ligt om de schoenen te poetsen. Ik denk dat het een broer van Paul Jansma was. Want hij zei al gelijk: 'U ziet er belangrijk uit. U bent vast een directeur.' 'Dat zie je goed', zei ik. En heb nadien even gesproken met de heer De Bruijn van Intertaal. Een goede oude bekende. Ik moest uiteraard ook nog even denken aan 'Operatie Heidebezem'. Die bezem heb ik ook nog steeds. Met een oranje label. Daterend van 31 juli 1996. Ik kan me dus wel voorstellen waarom Willem-Alexander zo hard moest lachen toen hij me zag staan voor het Paleis. Hij is dus niet meer bang van mij. Dat is winst. Ook de politiefunctionarissen deelden in de pret. Het was een soortgelijke situatie als op 22 april voor Buckingham Palace.

Deze keer waren het geen lieftallige dames die mij omringden, maar ik had ze nog wel even willen spreken over 'Operatie Don Quichot'. Onder die naam heeft de Amsterdamse politie vorig jaar de wallen schoongeveegd en alle drugsgebruikende Zuid-Amerikaanse prostituees naar het land van herkomst retourgezonden. Jij hebt daar nog stage gelopen. Is het niet? Hoezo, Claim on the State of the Netherlands? Vraag dat maar aan de Minister-President. Of aan Tineke. Of Winnie misschien. Ik heb Gerard Westhoff overigens nog mijn Certificate of Incorporation laten zien en gezegd "Dit is mijn bedrijf en Zij was de baas!" (My Lady of course). Hij zal het niet vanaf de preekstoel verkondigen, heeft hij mij beloofd. Leuk om twee bekenden te hebben die op 13 september jarig zijn. Ik ben blij dat Hare Majesteit zich ook met politiek bezighoudt, maar de verantwoordelijkheid daarvoor aan de regering overlaat. Je ziet wel. Ik ben en blijf een 'control junkie'. Maar dat moet op de een of andere manier toch ook geld opleveren. Amsterdam was in ieder geval weer aardig onder controle. Burgemeester Patijn weet uiteraard ook hoe dat komt nadat hij die fietsen cadeau heeft gedaan tijdens de Eurotop. Ik denk dat ik met José María en zijn vrouw ook eens een keer ga fietsen in Madrid. Van La Moncloa naar het Palacio de Oriente. Doe je dan mee? Je hebt er immers nog een zuster wonen. Als het goed is. Dan kunnen We Julio Sampedro ook nog een keer bezoeken. Maar dan wel samen. Dat werkt beter. En 'Su Majestad todavía está esperándonos'. Hij weet wel waarom de ambassadeur van Zuid-Afrika naar BRUSSEL is overgeplaatst. En dat had een andere oorzaak dan hetgeen voortdurend in de pers is gesuggereerd. Zoals zo vaak gebeurt. Ik heb het Baak à la Carte-programma van 27 maart gelezen. Daar springen mij enkele thema's in het oog die mijn aandacht hebben: 'Doe minder, bereik meer', 'Inspirerend leiderschap in beweging' en 'Anticiperen op de tweede levenshelft'. Wat mij het meest in het oog springt is dat het thans thema's betreft waar jij in het verleden met mij niet over wilde praten: 'evenwicht tussen gevoel en verstand'. Dat is ook winst. En niet zo'n klein beetje. Dus nogmaals mijn gevoel: I love you. En wat het verstand betreft: Dat zit in mijn linker hersenhelft. Dat heeft Ad Visser vanmiddag aardig uitgelegd in de RAI. Dat weet ik ook goed te gebruiken. Dat is je bekend.

Zondag, 1 februari 1998. Ik volg thans de kerkdienst in de Westerkerk via de televisie en neem waar dat Willem-Alexander, Prins Filip van België en Prins Henri van Luxemburg elkaar even vergezellen. Het doet mij ook deugd de kinderen van Prinses Irene weer eens te zien. Ik heb nog een sterke binding met hen uit de tijd dat Zij in Madrid woonde via het Instituut Sampere, waar ik mee samenwerkte. De vertegenwoordiger van Editorial Edelsa in Madrid, de heer Laurent Toro, die ik gisteren heb gesproken, is een goede bekende van de heer Alberto Sampere. Zij hebben elkaar deze week nog gesproken op de beurs Expolangues te Parijs. Hier is ook ooit ons idee voor een nieuw bedrijf geboren. Ik luister nu naar de cantate van Bach en volg de dienst. Prachtig. Ik neem mij voor de eerstkomende cantatedienst in de Kloosterkerk te gaan bijwonen. Ik denk dat ik daar mijn vrienden vind. Het is er wat lichter dan in de Domkerk. Uiteraard zal ik de Holy Trinity Church ook op gezette tijden blijven bezoeken. Ik schrijf enkele indrukken op. Stilte. Op Hoop van Zegen. Voor tijd en eeuwigheid. Gisteren schreef ik nog met een pen uit The Royal Garden Hotel in Londen. Charles is al weer naar huis. Het is allemaal nog zo dichtbij. Laat ons zo onze dagen tellen dat Wij een Wijs Hart bekomen. Ik tel de dagen dat ik je weer zie. Het is een goede preek van Dominee ter Linden. Prinses Irene heeft hier ook in Utrecht gewoond. In het Huis Lievendaal uit 1862. Zij woont thans in Wijk bij Duurstede. Hier gaan we vanmiddag naar toe. We gaan een hapje en een drankje gebruiken in eetcafé "De volle buik", niet ver van het kantoor van Gijs van Amstel, waarmee Wij ooit eens intensief hebben samengewerkt. Het leven is als het gras. De tand des tijds. Het gaat nu om een Wijs Hart. Of dat nu rood, oranje, groen, paars of goud is. Als het maar wijs is. Dat heeft de Heer ter Linden goed gezien. Hij spreekt over "Lieve Jarige". Ik ben blij dat ik mij ook de vrijheid veroorloof om jou op gezette tijden "Lieve Schat" te noemen. Zelfs Koningin Elizabeth heeft geleerd hoe belangrijk het is "uit het hart" te spreken. Ik tel de dagen tot aanstaande donderdag. Dat zijn er nog vier. Het is aan jou om de deur gesloten te houden of weer open te zetten. Ik tel ook weer terug tot 6 augustus 1996. Ik schreef toen een gedicht:

Aan de Thames zit ik te dromen
Ik zie je statig langs mij komen
Fier gezeten op een ros
De teugels nu iets verder los
Jij blijft bij mij in al mijn dromen
Kunnen Wij weer samenkomen?

De tijd van bezinning is weer even ten einde. We kunnen weer aan het werk. Het is de Eerste van de Maand. Er branden nu meer kaarsen in de kerk sinds het verplaatsen van de kaarsen in de Sacré Coeur. En er zingen weer meer mensen. "Bouw op Niemand anders dan jezelf". Die tijd heb ik gehad. Ik bouw nu ook op mijn collega's en op jou in het bijzonder. Hopenlijk heb ik niets vergeten in mijn brieven van de laatste tijd, maar ik heb de maandag, dinsdag en de woensdag nog. Dus ik tel de dagen. P.S. Het was wel leuk 'Emily' te zien. Zij is immers een goede bekende.

3 FEBRUARI 1998 TEAMBUILDING TER ATTENTIE VAN LIESBETH HALBERTSMA