17 mei 1998. Betreft: VREDE VAN MUNSTER Kenmerk: JH/LH980517. Beste Liesbeth, Vrijdag 15 mei 1998. 22.55 Terug van NOORDWIJK. Daar heb ik de 350-jarige herdenking van de Vrede van Munster op een vredige wijze gevierd. Ik had een goede gesprekspartner over dit thema. Het was de heer Anteunissen, de luchtmachtofficier die ik afgelopen zondag ook al had getroffen. Hij komt regelmatig daar op het strand. Als je uit je raam kijkt kun je hem zien zitten met een petje op. Hij heeft in het verleden als luchtmachtmilitair gewerkt in de Villa Huydekoper te ZEIST. Dat is nog bekend terrein uit de tijd dat ik daar de scepter zwaaide over mijn bedrijf met enkele duizenden 'fans'. Populariteit wordt niet in dank afgenomen. Het is verbazingwekkend welke beelden mensen van een ander kunnen schetsen. Mijn verbazing is groot in verband met de opmerking van Ruud over 'stalking' (als dat zo is). Ik wist absoluut niet wat daar mee wordt aangeduid, maar vandaag werd het mij helder aan de hand van het bijgevoegde artikel Belaagde Liesbeth L.'nam lot in eigen handen'. Het artikel gaat over ene Johan L. en Liesbeth L. Ik heb je ooit eens geschreven 'Watt's in a name', na Diana's presentatie op 10 september 1996. Ik heb eveneens vastgesteld dat er vaak persoonsverwisselingen plaatsvinden. Ik kan niet beoordelen of dit het gevolg is van een menselijke fout of dat een strategisch belang aan een onjuiste persoonsbeschrijving ten grondslag ligt. Ruuds - vermeende - uitlating kan hem wel eens zijn baan kosten, nu ik in gemeld artikel heb gelezen 'Vrijwel de gehele, ruim 14 uur durende zittingsdag werd het 'S-woord' door de rechters en de officier zorgvuldig vermeden. Want stalking, het permanent belagen van een persoon, is nog niet strafbaar. D66 heeft daartoe vorig jaar wel een wetsvoorstel ingediend. Ik schrik verder uit het artikel wat er met 'stalking' wordt bedoeld, lezende '...omdat na jaren van belaging een situatie van permanente "doodsangst" was ontstaan. Johan L. had Liesbeth en haar familieleden al meermalen met de dood bedreigd. Toevallig heet ik ook Johan L. (Johannes Lambertus) en jij Liesbeth. Ik wens hier echter niet voor aangezien te worden. Dienaangaande heb ik Ruud eergisteren de volgende brief doen toekomen: Leiderschap. Ik heb mij vandaag dus goed aan het advies van de astroloog gehouden. Ik weet echter niet goed wie nu echt mijn baas is. Voor zover ik kan nagaan heb ik er geen, of het zouden mijn toekomstige werkgevers moeten zijn die ik heb vermeld op mijn aanmeldingsformulier voor De Starter van het Jaar 1998. Ik heb de heer Anteunissen namelijk ook het sprookje van Roodkapje en de Grote Boze Wolf in schaapskleren verteld. Hij vond dat wel interessant. Daarom ben ik vanavond ook nog even gaan dineren in English Pub North End aan het Rapenburg in Leiden. Dat zijn inmiddels ook goede vrienden geworden en goede bekenden van de Nederlandse Koninklijke familie. Ik heb wat met die families te stellen als Educational Officer of the Princess of Wales. Want 'Education' is altijd mijn Core Business geweest en zal dat altijd blijven. Daarin past niet het creëren van een onjuist beeld over een bepaalde persoonlijkheid. Ruud zal zich uitsluitend met financiën bezig moeten houden en zich onthouden van uitspraken die de Baak kunnen schaden. Net als die ambtenaren op het Ministerie van Justitie. Ik heb niet voor niets negen jaar hard gewerkt aan onze relatie. Ik zie dit ook aan het aanbod dat ik van Harry heb ontvangen. Daarom heb ik voor hem vanmorgen ook nog een brief bij de receptie afgegeven met de volgende tekst: Kok au Vin. Dat laatste heb ik ook met de heer Anteunissen besproken. Want ik ga niet meer alleen naar Engeland. Dat heeft al lang genoeg geduurd en jij bent er goed bekend. In het kader van het 'creatieve project' sprak ik op het strandbad ook nog met een aardige dame over mijn plannen. Zij was een goede bekende van Hans Dijkstal, Hans Ouwerkerk - oud-burgemeester van Groningen - en oud-staatssecretaris Robin Linschoten. Die was ik nog niet tegengekomen tussen mijn supporters. Zij adviseerde mij contact op te nemen met een partner van Willem de Galan uit Bussum in verband met de op te starten opleidingen Nederlands-Spaans Cultureel Management zodra de business start. Dat kan ook wel door mijn andere rechterhand in Houten worden opgepakt, want deze 'pensionista' is nu wel erg moe geworden van al dat geregeer. Hare Majesteit is op dit punt momenteel ook weer zeer actief. Ik heb begrepen dat Zij veelvuldig contact onderhoudt met mijn goede bekenden Kok, Borst en Zalm. Dus het lijkt mij wel een goede zaak dat Ruud zich verder netjes gedraagt in het vervolg. Ik heb hem immers altijd hoog gehouden als collega en hem zeer vertrouwelijke zaken verteld. Op Wereldniveau. Peter Ottenhoff is niet ongebonden. Op de eerste plaats is hij gebonden aan mijn beleidsplan en ik ga er wel vanuit dat hij dat uitvoert in goed overleg met de 'Vuurtoren van Noordwijk'. Die heb ik ook nog ergens in een lijstje, samen met het gouden lijstje waarin ik jouw foto had verstopt voordat ik Ruud in mijn koffer liet kijken kort voor de bijeenkomst onder leiding van Diana Watts. En remember. Ik sta wel niet bij jullie op de foto, maar ik sta wel achter jullie. Ik mag aannemen dat je dat nu wel begrijpt. Alle drie. En wat mijn leiderschap betreft: Ik kwam vanavond op Hoog Catharijne de broer van Boris Jeltsin weer tegen. Ik heb hem ooit jenever leren drinken in kasteel Laufen (correctie 19 oktober 2005: Café Luden op het Domplein in Utrecht) in plaats van wodka. Hij kende mij nog goed en groette vriendelijk. Ik ben dus op 5 mei 1995 niet voor niets bij Hartenstein in Oosterbeek op een tank gaan staan nadat Hare Majesteit enkele passages uit mijn brief had voorgelezen voor de Staten Generaal onder het motto De tirannie verdrijven.
Daarom heb ik vandaag ook in alle stilte de Vrede van Munster gevierd. Ik zal nog heel wat Zalmmoten moeten verorberen in de toekomst. Gerrit rekent wel uit wat ik nodig heb voor een nieuwe auto. Als het goed is. Want ik kan niet met jou in een geleende wagen naar Althorp House. Ik begin al te wennen aan het idee, want half Zuid-Afrika staat hier al te dansen onder mijn raam. Ze voelen zich al aardig thuis rond dit nationaal monument. Zeker onder deze tropische temperaturen. Die zullen ze wel hebben meegebracht. De tropenkolder is in ieder geval al weer toegeslagen in dit land. Op station Duivendrecht reed een metro-treinstel voorbij met twee dansende idioten op het dak van de trein. Wellicht hebben ze ook een brochure gelezen van het Morris Team. Je ziet wel: er is nog werk genoeg in Nederland. Alleen het geld nog. Maar dat zal wel uit Engeland komen, naar ik verwacht. Dat is immers al vaker gebeurd toen Wij ze nodig hadden.
Zaterdag 16 mei 1998. Er was geen Telegraaf vandaag in de bus. Ik heb de ervaring dat het blad vaak niet wordt bezorgd op het moment dat er voor mij belangrijke informatie in staat. In de winkel zag ik dat er in de Weekendbijlage wederom een artikel is gepubliceerd met de titel De waanzin rond Diana. Ik heb gisteren uitgebreid met de heer Anteunissen gesproken over de periode 1 augustus 1996 tot en met kerstmis 1997. "Het laat u niet los" was zijn reactie. Dat klopt ook, omdat ik net zo intensief met haar bezig ben geweest als met jou. Misschien nog wel intensiever. Dat kun je zelf lezen in mijn boek. Bij het woord nieuweling denk ik aan Neuman in Friesland, mijn oude buren. Ik denk dat het goed is dat ik hen een keer bezoek. Ik zal hen een briefje sturen. Mijn toekomstplannen heb ik al vastgesteld in een eerdere brief aan jou. Ik benijd jou niet in deze situatie. Ik ben echter wel bereid - zonodig - mijn plaats weer in te nemen in ons team. Dit is het moment dat daarover nog beslissingen kunnen worden genomen. Mijn voormalige buurman kreeg de volgende brief: Veranderingen; Kerstkaart 1996 voor Peter. 13.00 Andere buren zijn mijn vrienden van Florin & Firkin. Ik heb Ed zojuist mijn groepsfoto verstrekt.
Op dit moment is het er erg druk in verband met een radiouitzending van Felix Meurders en Jack Spijkerman (correctie 19 oktober 2005: Dolf Jansen: Spijkers met Koppen) vanuit de pub. Ik stel hiermee vast wat mijn prioriteiten en behoeften zijn. 1. De Engelenburg overnemen; 2. Een nieuwe levensgezellin van hetzelfde kaliber die op mijn golflengte zit. Aangaande mijn voormalige partner citeer ik "WEEKEINDE 16 mei 1998 van de Telegraaf, pagina's 2 en 3. 'EN DIANA LEEFT VOORT... Is dit een grap of om te huilen? Dit zinnetje uit een lied van Herman van Veen dringt zich op bij het zien van de rage die rond de in augustus vorig jaar omgekomen prinses van Wales is ontstaan. Die neemt steeds grotere en groteskere vormen aan en het eind van 'Dianamania' lijkt nog lang niet in zicht. Zelfs het na haar dood opgerichte herdenkingsfonds (Princess of Wales Memorial Fund) balanceerde onlangs op de grens van wat 'well' en wat 'non done' wordt geacht. Zo stak een storm van kritiek op, toen de leiding van het fonds bevestigde dat het een aanbod van circa 330 miljoen gulden per jaar voor het recht Diana's beeltenis op een creditcard te mogen voeren in overweging had genomen. Lise Smith uit Gloucester heeft haar kamer compleet ingericht met herinneringen aan prinses Diana. De 28-jarige Engelse bewondert Diana al van voordat zij met prins Charles trouwde en de souvenirs werden dan ook de afgelopen achttien jaar verzameld. Lisa's kostbaarste Dianasouvenir is een door Earl Spencer persoonlijk ondertekende brief. Daarin bedankt de broer van prinses Diana Lisa voor haar medeleven. Earl Spencer heeft na de dood van zijn zuster niet overal vrienden gemaakt. Zo prijst lang niet iedereeen in en om Althorp, het dorpje in Northamptonshire waar prinses Diana begraven is, zich gelukkig met het feit dat deze zomer 160.000 'Dianapelgrims' worden verwacht. Er is zelfs onenigheid ontstaan rond plannen van Lord Spencer voor wat door sommigen al 'Dianaville' wordt genoemd. De tegenstanders van de plannen vrezen dat het een tweede 'Graceland' (het pelgrimsoord waar de herinnering aan Elvis Presley levend wordt gehouden) zal ontstaan. Minder controversieel liggen de plannen om een serie postzegels met beeltenissen van Diana uit te geven. De portretten zijn met zorg gekozen (vooral de tweede en derde van links en de paarse omranding, JH)
en laten zien hoe Diana zich van een verlegen jongedame tot een zelfbewuste vrouw ontwikkelde. Paul Burrell (39) zal ongetwijfeld een setje kopen (zoals ik als Haar Number One en personal adviser heb gedaan, JH). De voormalige butler van prinses Diana groeide in de negen jaar die hij voor haar werkte tot een vertrouweling uit. Dat Diana veel vertrouwen in haar butler stelde blijkt wel uit het feit dat zij hem ruim 150.000 gulden naliet. Paul Burrel werkt nu voor het Dianafonds. (Het lijkt mij een goede zaak dat hij ook op de Engelenburg komt werken als butler. Dan kan de salade paparazzi ook van het menu bij Zon en Zeebad, JH). Paul, die al verschillende aanbiedingen heeft gekregen om bij Hollywoodsterren in dienst te treden, wil niets liever dan met zijn gezin in KENSINGTON PALACE blijven wonen. Hij negeerde zelfs het koninklijk protocol door zijn zaak in een persoonlijke brief aan koningin Elizabeth te bepleiten (Dat doe ik ook op gezette tijden, JH). Een staaltje van kil zakendoen lijkt op het eerste gezicht de productie van een Diana pop, die onlangs in de verkoop kwam. Lijkt... want volgens de producent waren de poppen reeds voor de dood van prinses Diana ontworpen. BUCKINGHAM PALACE gaf het bedrijf, Manley Toy Quest, vorig jaar zelfs toestemming de prinses als voorbeeld te gebruiken. (Ik geef dat bedrijf - en ieder die hier direct bij betrokken is - eveneens toestemming mijn beeltenis van de Government Game Competite te gebruiken. Bij voorkeur in jacquet en hoge hoed. Als de opbrengst maar naar The Business gaat). Toch aarzelde de bedrijfsleiding het speelgoed op de markt te brengen, maar uit onderzoek bleek dat de consument de pop niet als een staaltje van wansmaak beschouwt (Dat zou wel het geval zijn geweest wanneer ook een soortgelijke pop van haar ontvoerder zou zijn gemaakt. Daarom ben ik blij dat ik geen contact meer heb met Mohamed Al Fayed). In porselein is Lady Di ook te krijgen. Het bedrijf Franklin Mint brengt een breekbaar poppetje uit, gehuld in de beroemde witte jurk die bij Christie's is geveild (Ik mag aannemen dat client nummer 361106 daar ook een exemplaar van ontvangt. Dat lijkt mij alleszins redelijk). Deze prinses in porselein zal ongeveer 400 gulden moeten kosten. De opbrengst gaat naar een goed doel (Ik mag thans aannemen dat dat de European Cervantes Foundation wordt. Nummer Zeven dus.) Ook naar een goed doel gaat de opbrengst van een nieuw soort margarine waarop de handtekening van Diana prijkt. Naar verwachting zal dit al gauw ruim 800.000 gulden voor het Diana fonds opleveren, maar toch roepen veel mensen in Engeland dat hiermee een dieptepunt is bereikt in het exploiteren van Diana's naam. (Daar ben ik het mee eens). Een replica van de ketting die door Kate Winslett in het kassucces Titanic werd gedragen, bracht onlangs enkele miljoenen guldens op voor het Dianafonds. Het platina sieraad, waarin vijfenzestig diamanten zijn gezet, was door Asprey beschikbaar gesteld. De Amerikaan Robert Silvers gebruikte achthonderd 'bloemstukjes' voor zijn fotomozaïek van prinses Diana (zie voorplaat). Van het resultaat werd een poster gemaakt en de opbrengst daarvan komt ten goede aan het Sihanouk ziekenhuis in Cambodja, waar slachtoffers van landmijnen worden verpleegd. Tot voor kort heette de pub van Sheila Guinnane The Feathers maar nu staat boven de deur van het etablissement in Postcombe England's Rose (Dat was mij al bekend, hoewel mij daar geen toestemming voor is gevraagd. De term dateert immers van 30 april 1997. Daar weet de familie Spencer alles van. Er is dus nog heel wat juridische actie noodzakelijk, tenzij Lady McCorquodale spontaan met een goed voorstel komt, waar het wel naar uitziet gezien die mooie postzegels met het paarse randje in onze familiekleur). De 55-jarige waardin wil niets van wansmaak weten. Zij eert op deze wijze haar idool, prinses Diana. Voor de nieuwe inrichting telde Sheila circa 125.000 gulden neer. De pub is nu een en al Diana. Mohamed Al Fayed stuurde Sheila een foto uit zijn eigen collectie (Hoe durft hij zich hier nog mee in te laten na al hetgeen zijn zoon heeft aangericht!). Daarop is prinses Diana te zien, terwijl zij van de zon geniet op het jacht van Dodi's vader (Daar is niets op tegen. Ze had rust nodig.) Sheila: "Dit is mijn manier om prinses Diana eer te bewijzen." Ter ere van Diana is nu zelfs in Egypte een albast-fabriek omgedoopt in "Princess Diana" fabriek. (Dat vind ik geen probleem, als er maar geen onjuiste conclusies aan verbonden worden dat zij ooit met een Egyptenaar in het huwelijk had kunnen treden. Dat lijkt mij nog een ernstig misverstand.) Uitgaande van de stelling dat prinses Diana altijd al voor velen een meer dan levensgrote persoonlijkheid was, maakte de Engelse beeldhouwer John Houlston een ruim drie meter hoog standbeeld van de overledene. Hij heeft het standbeeld beschikbaar gesteld voor het Britse nationale aidsfonds (Mijns inziens hoort dat dus thuis op Het Valkhof te Nijmegen, waar Wij samen zouden gaan wonen na het jaar 2000 volgens afspraak met de heer Boshouwers en de Burgemeester van Nijmegen). Ik heb van Winnie Sorgdrager nog geen reactie gehad op mijn uitnodiging. Er ligt immers een enorm werkterrein voor haar open op dit gebied. Zij zal als demissionair minister echter pas kunnen reageren zodra zij haar bevoegdheden aan haar opvolg(st)er heeft overgedragen, zodat haar succesvolle beleid kan worden voortgezet. Ik ontving van de Kamer van Koophandel in Amsterdam ook een kopie van de statuten van de Stichting Cervantes Benelux. Ik heb hier ook een kopie van verzonden aan de heer Van Gaal van D66 met volgend begeleidend schrijven: Statuten Stichting Cervantes Benelux. Je ziet wel. Ik ga gewoon systematisch te werk, zoals ik mijn hele leven gewend ben geweest. Voor interpretaties van derden houd ik mij dus niet verantwoordelijk. Ik behoud mij zelfs het recht voor de term With Love te hanteren. Dat was immers lange tijd een vergeten term in ondernemend Nederland. Het wordt hoog tijd dat daaraan iets verandert. Zondag 17 mei 1998. Gisteravond een prachtig concert bijgewoond van Het Lysenko Koor in de Janskerk o.l.v. Dr. M. Antonowycz en Paul Hakkenes. Achteraf gesproken met diens zoon Edwin Hakkenes. Edwin werkt bij de Rijksmunt en zal het druk gaan krijgen met de produktie van de Euro. Vanmorgen bezocht ik wederom de Holy Trinity Church. Na afloop koffie gedronken. And I showed The Book as well as the envelope of this letter, with the stamp. I also told them what I understand by Education. Ik hoop dat wij op dat punt in ieder geval op dezelfde golflengte blijven. Dat lijkt mij immers hard nodig in Noordwijk. Vanavond ga ik naar de Evensong 'in my limegreen shirt. God bless you. Bijlage: 'Belaagde Liesbeth L. 'nam lot in eigen handen' (NRC 14-05-1998, pagina 7)