30 april 2000 Betreft: KONINGINNENDAG Kenmerk: JH/HdK20000430 T
FOTO BOVEN: 2005 LA PAZ DE VALLADOLID
Torremolinos, zaterdag 29 april 2000 Beste Herman, Nu ik de Koninklijke Familie volg in Katwijk aan Zee - waaraan ik zeer dierbare herinneringen heb - verwerk ik eveneens het nieuws van vandaag.
TWINTIG JAAR
KONINGIN
In een televisie-interview ter gelegenheid
van haar twintig jarig regeringsjubileum maakte Nederland
kennis met de Koningin
op een wijze waarop ze zelden voor het voetlicht treedt.
Vorstin met hart en ziel
door Jan-Kees Emmer. Ik heb het interview ook met veel
belangstelling gevolgd en wederom een opmerkelijke gelijkenis
vastgesteld in denken en doen. Ook fysieke gelijkenis. Soms heb
ik de indruk dat ik in de spiegel kijk als ik Haar weer eens zie.
Ook haar rode toilet heeft mij bijzonder aangesproken.
Ik lees dit op het moment
dat de beelden uit Leiden doorkomen (11.34). Hier ligt inmiddels
al een groot deel van mijn persoonlijke geschiedenis. Ik heb al
heel wat haring
met wittebrood genuttigd
in de tijd dat ik in Noordwijk werkte en dagelijks met de trein
van Leiden naar Maarn terugkeerde. Ik trof tijdens die
reizen altijd interessante persoonlijkheden uit de landelijke
politiek. Op 3
oktober 1997 heb
ik het Ontzet
van Leiden nog meegemaakt
na een bezoek aan de
Baak. Het was een
zeer bijzondere gebeurtenis. Vooral omdat ik toen het permanent
rechtinstandhoudend gebruik van mijn handelsmerk had gevestigd en een relatie was
aangegaan met Vijf
Vorstenhuizen in
Europa.
De verhalen over de Tachtigjarige Oorlog waren ons immers met de paplepel ingegoten op de Ds. Creutzbergschool. Het is dus niet zo merkwaardig dat de taak om dat geschonden imago te herstellen op mijn schouders kwam te rusten. 11.41 Het Koninklijk Gezelschap betreedt thans een boot waarmee een tocht door de Leidse binnenstad een aanvang neemt. De gele hoed van Hare Majesteit spreekt mij bijzonder aan. Hij doet mij uiteraard denken aan de huiskleur van het bedrijf dat ik in 1986 heb opgericht. Prins Constantijn volgt een studie Business Administration in Fontainebleau. Bij het instituut INSEAD uiteraard. Een belangrijke samenwerkingspartner van de Baak. Ik kijk met buitengewoon veel genoegen naar deze beelden uit Leiden. Ik ben benieuwd of je al een datum hebt gepland voor een bezoek aan deze stad.
Ik stel ook vast dat zich eenzelfde paraplu op de boot bevindt die ik op 28 april 1997 nog in het Swan Theatre heb gekocht in Stratford-on-Avon ter voorbereiding op het toendertijd geplande Nederlands-Britse familiebedrijf.
De directie van het theater heeft die paraplu nog naar de Wellenkamp gestuurd. Het is een paraplu van The Royal Shakespeare Company. Ik beschik ook nog over een foto met die paraplu in Leiden. Hij is op 3 oktober 1997 daar geschoten tussen een feestende mensenmassa door een professionele fotograaf. 11.51 Ik zie nu 14 van dezelfde paraplu's. Dat is exact hetzelfde aantal als het aantal witte rozen dat ik op 17 september 1997 op de Baak heb afgegeven na mijn bezoek aan de Kloosterkerk in Den Haag. Die rozen sieren ook de boeg van het schip. Gemengd met rode. 12.00 De planning van de tocht is Perfect. De boot vaart thans het Rapenburg binnen. Daar heb ik nog een stamcafé. Het is niet L'Espérance, maar de Engelse Pub North End.
We moeten daar maar weer eens gauw een pintje gaan drinken. Want het is alweer een tijdje geleden dat ik daar ben geweest in een shirt van The London Pub, na mijn laatste fietstocht langs de kust, via Katwijk en Wassenaar terug. 12.03 Zij passeren op dit moment dat café, maar het wordt niet in beeld gebracht. Nog niet. 12.05 De boot is aan. Maxima for President toont een spandoek. Dat hebben ze goed gezien. 12.07 Het idee van die rode lopers is van Annette van Houweningen. Dat heeft ze echter niet van zichzelf. Dat idee heb ik al eens eerder gelanceerd bij Christie's. Op 29 augustus 1997. De loper ligt voor het café waar ik ooit eens met LEONORE THOLEN ging stappen. Vooral de rood-gele rozen die Hare Majesteit nu in ontvangst neemt, spreken mij bijzonder aan. Die heb ik ook eens ooit afgegeven bij de receptie van de Baak. Zelfs de burgemeester loopt nu met mijn paraplu. Hij heeft er alleen Leiden op laten drukken. Daar heb ik echter geen toestemming voor gegeven. Ik mag aannemen dat hij dat met The Royal Shakespeare Company heeft afgesproken. Wel aardig dat al die sportertjes in het paars zijn gekleed. Op 28 november 1997 ben ik ook nog in Leiden geweest. Daar heb ik Peter toen nog bij uitgenodigd. Het betrof het Concert for Life ter nagedachtenis aan My Lady.
Volgens de organisatie had Prins Charles toestemming voor dat concert gegeven. Ik heb hen echter laten weten dat Hij daar formeel het recht niet toe had. Zijn huwelijk met mijn verongelukte partner was immers op 28 augustus 1996 door Anthony Julius ontbonden. Daarover heb ik nog tijdens de pauze van het concert van gedachten gewisseld met Lynne Dawson, de sopraan die ook tijdens de begrafenis van Diana heeft gezongen in Westminster Abbey. Ook de transparante paraplu van de koningin doet mij denken aan het gedicht met de zinsnede transparantie is de leus. Ik heb overigens geen bezwaar tegen Máxima Zorreguieta als President van de holding. Van de heer Spencer uit Zuid-Afrika heb ik immers nog niets vernomen als reactie op mijn Letters 12.23 Het Koninklijke Gezelschap betreedt thans deze kerk, waar de nazaten van Heydanus ongetwijfeld hebben gepreekt. Ik stel het daarom buitengewoon op prijs dat de heer Pieter van Vollenhoven weer eens een paarse stropdas heeft omgedaan. Met witte stippen deze keer. Ook goed dat Eef Brouwers een oogje in het zeil houdt. Heydanus heeft er echter wel behoorlijk huisgehouden door alle beelden te laten verwijderen op een niet al te zachtzinnige wijze, naar verluidt. Het heeft ons hier in het verleden nog de bijnaam Heydense ketters opgeleverd. Met alle gevolgen vandien. Dat heeft tot in de vorige eeuw nog problemen opgeleverd in de familie. Het huwelijk van Maurits en MARILÈNE heeft daar een eind aan gemaakt op de dag dat mijn vader werd begraven. In 1234 is Rooms Koning Willem II nog in die kerk gedoopt. Dat hoeven we dus niet meer uit te zoeken. Uitsluitend nog de ontbrekende schakels. Prins Floris draagt een gele stropdas met rode stippen. Dat stel ik zeer op prijs. Ook al die paraplu's in alle kleuren van de regenboog. Daar was het mij immers in 1992 al om te doen toen ik naar de Expo ging in Sevilla. 12.33 Hare Majesteit heeft thans klaarblijkelijk een gesprek met de schilder Jan van der Heijden. Hij is daar - naar mijn idee - immers ook aardig actief geweest. Uiteraard doet het mij ook buitengewoon veel deugd ons aller Prinses Marilène van den Broek in beeld te krijgen. Dat zal vooral mijn moeder leuk vinden. Ook heeft Prins Constantijn voor mijn paraplu gekozen. Dat zal de heer Chirac op prijs stellen. Jammer dat hij nog geen koning heeft waar hij op terug kan vallen als hij het zelf niet meer aankan. Ik heb wel met Hare Majesteit te doen, zo alleen vandaag op stap. Ik denk dat we gauw maar eens samen op de foto moeten. Ik heb nog steeds een oranje stropdas met zonnebloemen uit de tijd dat ik op het Stadhouderlijk Hof logeerde in Leeuwarden.
Ook heb ik daarmee een bezoek gebracht aan BUCKINGHAM PALACE en Hyde Park, hetgeen daar buitengewoon op prijs werd gesteld, zoals je weet.
Ook de kleuren van los bailadores zijn goed gekozen. Oranje in combinatie met het Nassaublauw dat ook de kleur is van KP. De heer Van Woerden is chef van het kabinet van de gemeente Leiden. Hij zal ons ongetwijfeld meer kunnen vertellen over de nazaten van Heydanus en uiteraard ook van jouw voorouders. Johan Friso draagt in ieder geval ook weer een paarse stropdas. Dat is een hoopvol voorteken. Ik hoop dat hij de financiering rond heeft voor ons bedrijf. Hij is immers bij Goldman Sachs werkzaam in Londen. 12.48 De commentatoren spreken wederom door een in het Spaans uitgesproken stuk proza heen. Ik beschouw dat als buitengewoon ongepast van de Nederlanders. That's not done! Dat is ook al gebeurd tijdens de toespraak van Su Real Majestad in Middelburg. Er valt dus nog steeds veel op te voeden in het Hoge Noorden. Het gezelschap betreedt nu de blauwe steen in de Breestraat. Het centrum van de stad. Goed om enkele collega's van de cavalerie ook weer eens terug te zien. Ook goed dat Friso een rode stropdas draagt. Hij heeft wel iets weg van Harry Starren. Een perfecte reportage, waarmee ik zeer gelukkig ben. KLM stopt bijna-fusie met Alitalia. Ik ben blij dat de heer Van Wijk mijn advies heeft overgenomen. Ik mag aannemen dat hij daarover met zijn buurman van gedachten heeft gewisseld naar aanleiding van ons gesprek in het vliegtuig. Ik heb het idee overigens ook nog gelanceerd in de Pub North End op 24 september vorig jaar. In Leiden. Na mijn fietstocht langs de kust. Leo van Wijk kan nu bij mijn businessplan aansluiting vinden. Recordaantal nieuwe ridders erbij. De jaarlijkse lintjesregen heeft gisteren in dit eerste jaar van de nieuwe eeuw een recordaantal mensen verblijd. Er is echter niemand benoemd tot Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Ik ben benieuwd wat daarvoor de reden is. Met de heer Steurbaut kan ik dat niet meer bespreken. Hij is inmiddels weg bij de Koninklijke Vereniging van Leden der Nederlandse Ridderorden, nadat hij mij op Het Loo had gevraagd of ik van plan was om het hele land over te nemen. KPN Mobile nog niet naar beurs. Ik denk eveneens dat zij een goede kans maken om Orange over te nemen. Vooral als zij kiezen voor de Telefónica als strategische partner. Daar wordt hier al volop rekening mee gehouden. El País: El Gobierno se estrena con un plan de empleo. De nieuwe Spaanse regering begint dus al direct met een ingrijpend werkgelegenheidsprogramma. Het zal vele nieuwe Nederlands-Spaanse functies gaan opleveren binnen het kader van mijn plan. Ook met de Britten verwacht ik tot goede zaken te kunnen komen, als ik zo naar deze foto kijk. Ik word immers al regelmatig door Movistar benaderd via mijn gsm met het verzoek om contact met ze op te nemen over hun aanbod aan hotels etc. etc. Ook krijg ik steeds VIP-post toegestuurd uit Nederland. Al mijn initiatieven worden hier Van Harte ondersteund. Tot op heden hebben de Spanjaarden immers nog niets hoeven te betalen voor het ontwikkelingswerk dat ik voor hen heb verricht in de Benelux en het Verenigd Koninkrijk. Celia Villalobos is inmiddels al verhuisd naar Madrid. Dat gaat hier nu heel snel. Ik kan het nog amper bijhouden. Ik weet nog niet wie haar heeft opgevolgd als Burgemeester van Málaga. Ik ga ervan uit dat de directie van het Palacio de Congresos de vinger aan de pols houdt. Ik houd mij hier verder niet met de interne beleidszaken bezig van de Spaanse Regering. Ik heb de heer Steurbaut immers laten weten dat ik het in Nederland graag aan anderen overlaat, "als het maar goede zijn". Daar was hij het ook mee eens. Dat geldt nu ook voor Spanje. Ik denk dat de zaken hier nu in goede handen zijn. Ik vond ook nog een verhaal over Jan van der Heyden, die we zojuist aan het werk hebben gezien. De informatie komt uit een boekje van de Vereeniging Amstelodamum: Amsterdamsche stadsgezichten van Jan van der Heyden; Inleiding van C.G. 't Hooft, Amsterdam, Ten Brink & De Vries, 1912. Uitgegeven ter herinnering aan Jan van der Heyden, overleden te Amsterdam 28 maart 1712. Je vindt de informatie als bijlage bij deze brief. Alsmede twee krantenartikeltjes. Meer informatie heb ik niet op dit moment. Ik heb mij wel afgevraagd of hij ook stadsgezichten van Leiden heeft geschilderd. Gezien het feit dat hij 200 tot 400 schilderijen heeft geproduceerd ligt dat wel voor de hand. Het is echter wel vreemd dat men mijn achternaam nauwelijks durft uit te spreken in de Lage Landen aan de Zee. Ik ga ervan uit dat daar thans verandering in komt. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog hebben we dat ook al meegemaakt, zoals je ziet aan aangehechte stamboom van Arend van der Heyden uit het begin van de zestiende eeuw. Het is dus maar goed dat Z.H. nu eieren voor zijn geld heeft gekozen. Nu kunnen WIJ wederom onszelf zijn
Zondag 30 april
2000 Liefde is...
....hem op dieet zetten
Dat lijkt mij wel nodig.
Ik lijd nog steeds aan chronische vermoeidheidsverschijnselen.
Toen ik mijn buurman van nummer
706, de heer Carlos
Alonso uit Sevilla, vertelde dat ik mijn fiets had
meegenomen in het vliegtuig, reageerde hij met de woorden "en la panza". Hij bedoelde daarmee de "buik" van het vliegtuig. Nu weet je ook waar de naam
Sancho
Panza vandaan komt.
Verschrikt keek ik daarom naar mijn eigen omvang en heb vastgesteld
dat daaraan ook weer iets moet gebeuren. Gistermiddag ben ik rond
een uur of vijf naar Carihuela
gelopen. Ik zag toevallig
Annabel van Uwe Majesteit op het balkon van haar huis. Op
een plat dak. Schichtig dook zij weg, waarop ik een luid "Majesteit!"
heb aangeheven. Hierop
verscheen haar vriend Mark in beeld. Ik heb hem laten weten
dat ik alles op video heb staan. Bij de Klikspaan
zat de stemming er al
goed in "Het was
aan de Costa del Sol, tingelingelingeling" en soortgelijke volksliederen. Ook tal van limmericken werden
er aangeheven, zoals over een dame uit Naarden die
regelmatig op paarden scheen te oefenen. Ons pelotonslied bij
de cavalerie. Ik werd al gauw aan het publiek voorgesteld als
"de man van Dai". Reden waarom ik de talloze 'invitations' niet
kon afslaan totdat een Nederlander
zich tot een soort gedrag
verlaagde dat mij niet aanstond. In die tussentijd was Annabel nog even binnengewandeld. "Ik denk dat me wel iets te wachten staat
als ik in Nederland terugkeer", zei ik haar.
"Dat weet ik wel zeker!", was daarop haar reactie. Langs de kust ben ik
naar het centrum van Torremolinos gewandeld en heb bij The Red Lion een rode cap gekocht
met gouden letters. Uiteraard in afwachting van de paarse met het opschrift
492. Voorts in El Nuevo Lanjarón een Cordon bleu con
Salsa Diana genuttigd
en de maaltijd besloten met een Oranje
Bitter. Men had mijn fles met de beeltenis
van onze
kroonprins maar
even weggestopt. In een klein hoekje. Maar gisteravond heb ik
er echt van genoten.
Al moet ik het voorlopig
nog steeds even alleen doen. Daarom ben ik ook nog even in Tina's
Bar binnengegaan. Daar
raakte ik al direct in gesprek met een sympathieke Engelse jongedame uit Derby met de naam Jody.
Ik heb haar dus uiteraard verteld van mijn voorgenomen verhuizing
naar Walcote
House in het Verenigd
Koninkrijk in 1997 en de verwachte benoeming tot Earl
of Warwick. Bij
het zien van een fles
Bourbon Four Roses heb ik
haar verteld dat daar alles mee is begonnen op 31 juli 1996 en ik nadien bij haar in de buurt
naar mijn Fifth
Rose op zoek was
gegaan.
De 'drink' kostte mij wel 700 peseta's, maar dat had ik er wel voor over. Ik was zelfs bereid om tot het nuttigen van vier glazen over te gaan om de 2800 vol te maken. Zover is het echter niet gekomen. Bij het eerste glas werd Jody al weggehaald om op straat te gaan posten. Zij heeft echter nog wel afscheid van mij genomen met de aanspreektitel 'Darling'. En zo hoort het ook. Uiteraard. Het is vooral van belang om mijn brieven tot in detail en diepgaand te bestuderen en er bij twijfel een woordenboek op na te slaan. Bij het heldere licht denk ik aan de vuurbaak, waar de tocht gisteren in Katwijk eindigde. Ik heb ooit eens voorgesteld om weer eens een wandeling te maken van daaruit naar de Noordwijkse Vuurtoren. Daar is het nog steeds niet van gekomen, maar ik denk dat we binnenkort wel weer met een groepje aan de wandel kunnen. Ik denk echter niet dat ik de hele Vierdaagse meeloop.
Wel Licht het laatste stukje van de Via Gladiola, zodra Fer Boshouwers met goed nieuws komt. Houd het maar aan met Fer. Hij woont op de Groenewoudseweg en is van mijn plannen op de hoogte. Het ontbijt zou wel eens een English breakfast kunnen zijn, want die worden hier zelfs nog rond 19.00 uur geserveerd in de buurt van Hotel Costa Azul. Dienaangaande lees ik thans in De Vliegende Hollander van 14 maart jongstleden: Koninginnedag. Ik heb me nog niet opgegeven uit tijdgebrek. Daarbij ben ik van mening dat Nederland niet alleen uit Holland bestaat. Maar ik ga nog wel een kijkje nemen. ¡UN SALUDO! P.S Ik wijs mijn Partners altijd zélf aan. Dat zijn Wij zo gewend bij de Cavalerie. BIJLAGE C.G. 't Hooft schreef in zijn boekje over Jan van der Heyden: Mr. A.C. van Eck schreef hierin over hem: "Een jaar na zijn huwelijk vervaardigde Jan van der Heyden een alliantie wapenschildje, dat op de tentoonstelling in de Waag te zien is, en in de catalogus, tegenover de titel, is afgebeeld. Zie verder mijn verslag van 23 oktober 2001.